Tíminn - 22.01.1972, Qupperneq 6

18
TIMINHM
SUNNUDAGUR 22. janúar 1972
ss
/ tilefni
65 ára afmælis
Sláturfélags Suðurlands eru félags-
menn og viðskiptamenn S.S. vel-
komnir að skoða nýtt sláturhús fé-
lagsins að Selfossi, föstudaginn 28.
janúar kl. 16-18.
eSíivri SMn«urio vov
Staða leikhússtjóra
hjá Leikfélagi Reykjavíkur er laus til umsóknar
frá 1. september 1972.
Æskilegt er að viðkomandi geti komið til starfs
fyrr til að kynna sér starfið. Stjórn L.R. fjallar
um val í stöðuna, en val hennar er háð sam-
þykki félagsfundar.
Nánari unplýsingar um starfið gefur stjóm L.R.
— Un:.. '.arfrestur er til 15. fehr. n.k.
Stjóm L.R.
Smmk
Rafgeymaþjónusta
Rafgeymasaia
Alhliða rafgeymaviðgerðir og hleðsla.
Notum eingöngu og seljum jáminnihaldslaust
kemisk hreinsað rafgeymavatn. — Næg bflastæði.
Fljót og öragg þjónusta, SÖNNAK
Tækniver, afgreiðsla ræsir
Dugguvogur 21. — Simi 33 1 55. BlLiNN"
SNJÓSLEÐI
Nýlegur sænskur snjósleði „Sno-tric“, sjálfskipt-
ur, 18 hestafla, til sölu. — Ekinn innan við 50 klst.
Upplýsingar í símum 106 og 111, Seyðisfirði.
Hvenær verður Þýzka
alþýðulýðveldið viðurkennt?
Sunnan Eystrasalts er víð-
áttumikiS ríki með 17 milljón-
ir íbúa. Þetta rlki nefnist
> Þýzka alþýðulýöveldið, DDR, og
er eitt af tíu mestu iðnríkjum
heims. Þegnar þess njóta aö
sögn bandaríska tímaritsáns
„Newsweek" dágóðra og sí-
batnandi lifskjara; skólakerfið
er að sögn vestur-þýzka tíma-
ritsins „Der Spiegel“ eitt hið
nútímalegasta og bezta í heimi.
Vísindamenn í alþjóðarétti
hafa leikið sér að því að setja
saman um Það reglur, hver rOri
skuli teljast hæf til viíðurkenn-
ingar; DDR uppfyllir þau öll
að venjulegum leikmannsdómi.
Þrátt fyrir þetta hefur það
lengi verið deiluefni, hvort rík
ilð skuli yfirleitt viðurkennt.
Þetta greinarkom er til þess rit
a@ að hvetja til þess, að íslenzk
ir leggi sinn smávægilega skerf
fram til eflingar heilbrigðri
skynsemi um heimsbyggðina
og viðurkenni DDR.
Þýzka alþýðulýSveldið er
eins og Vestur-þýzka sambands-
lýðveldið sprottið upp þegar
kalda stríðið svonefnda var að
komast í algleyming. Upp úr
skiptingu Þýzkalands að síðari
heimsstyrjöldinni lokinni urðu
sssí«i tvö rOd, DDR, sósíalistískt,
. og V-Þýzkaland; sem nú er orð-
ið ein mesta háborg hins kapí-
talistíska þjóðskipulags. Auk
þess varð svo Berlínarvanda-
málið enn til að auka viðsjár
með mönnum.
Það hefur í meira en tvo
áratugi verið hornsteinn vest-
ur-þýzkrar utanrikisstefnu, að
DDR væri hluti Þýzkalands, —
og þá var átt við Vestur-Þýzka-
land. Kristaltærust birtist þessi
stefna í Hallstein-kenningunmi
svonefndu, sem í stuttu máli
sagt sagði svo fyrir ,að hvert
það rílri, sem viðurkenndi DDR,
skyldi sæta vestur-þýzkum refsi
aðgerðum, bæði efnhagslegum
og stjórnmálalegum.
Samúð sósíalista hefur lengst
af verið með DDR f þessum
f’-'-lum- >M:! 1 u.5 sízt fyrir
þá !- 'öia s.joruarinnar í Bonn,
að Súdeltahéruðin og pólsku
landsvæðin austan Oder-Neiss-
er landamæranna skuli aftur
lögð undir sameiginlegt Þýzka-
land með góðu eða illu. Enn
eru þessi svæði kölluð ,,undir
pólskri srjöm" á vestur-þýzk-
um landabréfum. Og það er að
okkar domi uggvænlegt, að
„ábyrgir stjórnmálaraenn'‘ í
Vestur-Þýzkaiandi skuli nalda
því fram, að cauðungarsamn-
ingarnir frá Miinchen hafi eitt-
hvert lagalegt gijdi.
— En þetta greinarkorn er
ekki til Þess skrifað að kveða
upp dóma, heldur hvetja til
skynsemi. „Verkamannaríkið
það er veruleiki þó“, sagði
skáldið. Engum kemur til hug-
ar, að Þýzkaland verði samoin-
að, ef einhver kynni nú að
kæra sig um það, nema með
þvi, að sterkari aðilinn, þ.e.
V-Þýzkaland, bn'óti hinn veik-
ari undir sig, b.e. A-Þýzkaland,
og eyðileggi um leið það sósíal-
istíska þjóðskipulag sem þar
er fyrir. Slíkt myndi kosta
strfið í Evrópu vorra daga.
Flest beindir raunar til þess,
að v-þýzkir ráðamenn séu sem
óðast að sætta sig við þá stað-
reynd, að Þýzk&landi er skipt
f tvö ríki og verður það um
alla fyrirsjáanlega framtið,
nema hljótist ógn af. Hall-
stedn-kenningin er að flestra
dómi dauður >'ókstafur orðin.
Bonn-stjómin hefur guggnað á
því að grípa til refsiaðgerða
gegn þeim ríkjum, sem viður-
kennt hafa DDR. Það er tím-
anna tákn, að aðalgrein „Der
Spiegel“ þann 6 des. síðast-
liðinn skuli nefnast „Stefmir
að viðurkenningu" (Unterwegs
zur Anerksnnung).
Viðurkenningin er raunar ai-
mennar en flesta grunar, 29
ríki hafa viðurkennt DDR. Og
þau munu ekki mörg ríkin í
heiminum, sem ekki eiga ein-
hver verzlunarviðskipti við
Þennan utangarðsmann. En þau
viðskipti eru öll torvelduð fyr-
ir þá sök, a'ð ekki skuli ráð
fyrir því gert, að alþjóðlegar
leikreglur nái til DDR.
Hugsum svo aðeins heim.
Þess sjást nú ýmis merki, að
íslendingurinn er ekki jafnþræl
bundinn viðjum gamallar van-
hugsunar og áður í utanrikis-
málum. Mig minnir fastlega óg
hafi séð það haft eftir utan-
ríkisráðherra, Einari Agúsls-
syni, í fréttaskeyti frá NTB,
norsiku fréttastofunni, — að
það sé fáránlegt að láta sem
17 milljón manna ríki sé ekki
til. Fer ekk] að verða tímabært
að vekja umræður um viður-
kenningarmál ODR? Almenn
viðurkenniag á .DDR væri eitt
lítið skref í þá átt, að þjóð'r
heims færu þó að minnsta kosti
að viðurkenna staðreyndir.
Mjór er mikils vísir, segjum
við. Kennedy Bandaríkjafor-
seti minnti einhvern tíma á
kínverskan málshátt: „Jafnvel
þúsund mílna ganga hefst með
einu litlu skrefi“.
Jón Thor Haraldsson.
nia hssWTsv t
jatnéd mnfrori