Tíminn - 11.02.1972, Blaðsíða 2

tímINn
-rxiv.i ia*.'.h»-!j
Föstudagur 11. febrúar 1972
Ný öryggisljós á
Keflavíkurflugvelli
Einar Agústsson, utanrfkis-
ráöherra, skýröi frá þvl á Al-
þingi sl. þriöjudag, aö I vor
yröi komiö fyrir nýjum
öryggisljósaútbúnaöi á Kefla-
vlkurflugvelli, og myndi sú
framkvæmd kosta 26.5
milljónir króna.
Varnarliöiö greiöir kostnaöinn
af þessari framkvæmd, og er
áætlaö aö henni Ijúki á miöju
næsta sumri. Hér er um aö
ræöa aöflugs-hallaljós og
snertiflatarljós á aöalflug-
braut flugvallarins.
Utanrrlkisráöherra upp-
lýsti, aö þeim verkefnum, sem
nauösynlegt veröur aö sinna á
Kefla vikurflugvelli á næstu
árum, hafi nú veriö raöaö
eftir þvi, hversu brýn þau eru
talin, og veröa þau verk látin
ganga fyrir, sem mikilvægust
eru talin hverju sinni. Mark-
miöiö er aö gera lendingar-
skilyröin á Keflavikurflugvelli
sem bezt og sem næst óháö
veöurfari.
Farþegaumferö um Kefla-
vIkurflugböll hefur aukizt
gifurlega á hverju ári. A
siöasta 'ari var farþegatalan
rúmlega tvisvar og hálfu sinni
hærri en ibúatala Islands.
Engin ástæöa er til aö álita
annaö en aö umferö muni
halda áfram aö aukast veru-
lega á komandi árum. Þess
vegna þarf aö geru ráö-
stafanir I tæka tlö til þess aö
geta tckiö á móti og veitt
nauösynlega þjónustu þessum
aukna fjölda farþega og flug-
véla.
Flugbrautin
hefur forgang
Lenging þverbrautarinnar á
Keflavikurflugvelli er ein
brýnasta framkvæmdin.
Bandarikjastjórn var búin aö
lofa 5.8 milljón dollara fjár-
veitingu til lengingarinnar.
Viö stjórnarskiptin ákvaö
Bandarikjaþing aö binda fjár-
veitinguna skilyröum, sem
eru meö öllu óáögengileg fyrir
tslendingáv
þvi að þau fela nánast I sér að
islendingar veröi aö lofa þvi
aö bandariskt herliö veröi hér
á landi um ófyrirsjáanlega
framtið.
En lengjingu flugbrautar-
innar veröur aö fram-
kvæma.Hún er Islcndingum
góö fjárfesting og nauösyn-
leg, og því þarf enginn aö
kviöa þvi, þótt Islendingar
sjálfir leggi I þessa nauö-
synlegu fjárfestingu á aöal-
flugstöö islenzka rlkisins.
Kikisstjórnin er nú aö athuga
möguleika á lántöku til verks
ins, og Alþingi veröur beöiö
um heimiid til handa rlkis-
stjórninni til aö taka lán til
þessarar framkvæmdar,
þegar framkvæmdaáætlun
þessa árs veröur til meöferöar
á Alþingi.
t athugun eru nú tillögur
um að reist veröi ný flug-
stöövarbygging á Keflavlkur-
flugvelli. En um sinn veröur
þaö lenging flugbrautarinnar,
sem algeran forgang mun
hafa, enda mun hún auka
nýtingu og þar meö tekjur af
Keflavikurflugvelli. —TK
Yfirráðagirni eða
landvernd
II HVmiI '1H111
Hinn aldni berserkur, Benedikt
Gislason frá Hofteigi hefur sent
Landfara dálítið aösóþsmikið
bréf. Þar i segir:
„Kæri Landfari.
Nú virðist kaupmennskuflokk-
unum i Reykjavfk ekki duga
lengur yfirráö yfir sálum sveita-
fólksins, heldur þurfi nú að ná
yfirráðum yfir landi sveitafólks-
ins lika. Þessi yfirráö heita
fallegu nafni: „Landvernd” og nú
er farið aö gera áætlanir um þaö,
hvernig þessum yfirráöum skuli
háttað. Land sveitafólksins skal
hlutað niöur i ein sex yfirráöa-
svæði, eingöngu eða fyrst og
fremst meö tilliti til þess, hvernig
kaupstaöafólkiö, og þá fyrst og
fremst Reykvlkingar, geti notiö
þessara yfirráða sinna.
Samstundis kemur þaö i ljós,
að meðal bænda eru til menn,
sem fúsir eru að styöja þessa
yfirráöapólitik borgarmanna, og
getur veriö, aö meö öörum hætti
eigi þeir ekki von á lofi fyrir af-
skipti af sveitalifinu, sem berst i
bökkum fyrir misvitra forystu,
sem þeir sömu bændur hafa ýmist
stutt eða lagt til sjálfir. Ef blæs
upp i barði fyrir áburöarleysi, er
þaö fordæming á landinu og tigu-
leg frétt á skrifstofu i Reykjavik,
enda er sökin fundin — þ.e.-auðfé
og búskapurinn i landinu, og
skrifstofurnar blómstra af þakk-
læti.
Tvennt sést þessum hugkvæmu
bændaforingjum yfir: Það er á-
buröurinn, sem búféö gefur
landinu og þaö þarfnast sárlega,
og það gróöurfarseðli, sem for-
sjónin hefur gefiö þvi og er svo
ákaft I sinu eöli, aö gróöurmold
verður öll gróöri vafin. Um þetta
ætla ég i þetta sinn aö flytja
vitnisburö hins merka fræði-
manns Olafs prófessors Lárus-
sonar:
4050
lesta
afli hjá
Vestfjarða
bátum
í janúar
Mjög góöar gæftir i janúarmán-
uöi stuöluðu aö góöum afla-
brögöum báta i Vestfirðinga-
fjóröungi. Var róiö svo til á
hverjum degi og fékkst ekki mik-
ill afli i hverjum róöri, en heildar-
útkoman hjá linubátum var samt
góö miðaö við sama tima I fyrra.
En afli trollbátanna var aftur á
móti sáratregur.
Heildaraflinn i mánuðinum var
4,050 lestir, en var 3,731 lest i
fyrra. Af 36 bátum sem stunduðu
bolfiskveiðar frá Vestfjöröum i
janúar réru 27 meö linu og 9 meö
botnvörpu og 1 með net. Bátum
sem veiöa með botnvörpu fækkar
nú mjög fyrir vestan,en fleiri róa
nú á linu.
Linubátarnir stunduðu allir
dagróðra og var heildarafli
þeirra 3,217 lestir i 473 róðrum.
eöa 6,60 lestir i róðri að meðaltah.
I fyrra var afli linubátanna i jan-
úar 2,736 lestir i 362 róðrum eða
7,56 lestir aö meðaltali I róöri og
árið 1970 var meðalaflinn 7,86
lestir I róöri.
Aflahæsti báturinn i fjórö-
ungnum var Þrymur frá Patreks-
firöi, sem reri meö linu, 186,3
lestir i 22 róörum.
„lijenn veia hinum eyðandi
öflutf náttúrunnar venjulega
glögga athygli, þau eru oft hávær,
aðsópsmikil og hraövirk. Hins
gæta menn ekki jafn vel, að þessi
öfl hafa verið aö verki jafnt og
þétt frá alda öðli. Þau höfðu veriö
að verki hér á landi langar
stundir, áður en landið byggðist.
Hraun hafa runniö, aska fallið,
jöklar hlaupið, ár og vötn brotið
land og skriður falliö úr fjöllum,
jafnt fyrir landnámstiö sem eftir.
Sandfokið á Rangárvöllum er
ekki einungis eyöingu skóganna
fyrir manna höndum að kenna.
Sandar voru þar á söguöld.
Gissur hviti og Geir goöi riöu
„austur yfir sanda” til Hofs, er
þeir fóru aö vígi Gunnars á
Hliöarenda, og jarövegs-
myndunin sýnir, aö uppblástur og
gróöur hafa skipzt þar á um
þúsundir ára”.......Náttúran á
lika læknishendur. Þær vinna
hljóðlegar en eyðingin og þvi er
þeim minni gaumur gefinn.
Mörgum hefur oröið skrafdrjúgt
um þaö, hver spjöll náttúröflin
hafa gert á landinu. Hitt hafa fáir
minnzt á, hvað hin græöandi öfl
hafa bætt landið siöan á land-
námsöld og hverju þau hafa
áorkað um það aö bæta úr »p-
jöllum eyðingarinnar, og hefur þó
hvort tveggja þetta átt sér staö.
Hraun gróa til muna á skemmri
tima en þúsund árum, og gróðri
hraunanna hefur ekki litið farið
fram siöan á landnámsöld. Mér
er minnisstæð „heiöi” sem ég
gekk eitt sinn um austan fjalls.
þar var gráviöirinn og lyngiö I
riki sinu, ein sibreiða og sá hvergi
i aur eða stein. Langt barö var á
heiðinni, sýnilega gamall rofa-
bakki. Nú var hann allur gróinn
og sá hvergi I sáriö. Kunnugur
maöur sagði mér, aö þarna hefði
verið örfoka melur fyrir rúmum
tuttugu árum. Frjómögn gróöurs-
ins höföu orðið eyðingunni yfir-
sterkari. Læknishendur náttúr-
unnar höfðu veriö þarna aö verki
án hjálpar mannanna, þvi eigi
haföi landið veriö friöaö. Hver,
sem horfir á náttúruna opnum
augum, getur séö ótal merki
þessa lækningastarfs. Gróöurinn
er sifellt að reyna að nema land á
ný, sem eyðingin hefur hrakið
hann úr. Jafnvel eyðingin sjálf
vinnur stundum fyrir gróöurinn,
þó óliklegt sýnist. Askan úr eld-
fjöllunum er stundum áburður
fyrir graslendiö sem hún fellur á.
Arnar gera meira en aö brjóta
landið. Þær bera fram aur og
möl, sem meö tíð og tima verða
að gróðurlendi”.
Þennan vitnisburö hins merka
manns læt ég duga i þetta sinn, ef
hin hraðvirku eyðingaröfl á skrif-
stofunum mættu nokkuö af
honum læra. (Tilvitnunin tekin úr
Byggö og saga bls. 13-14).
Benedikt frá Hofteigi”.
Á þessar kenningar leggur
Landfari engan dóm, getur fallizt
á, aö ýmislegt sé i þeim rétt, en
minnir á, að gróðurvernd hefur
fleiri hliðar en eina eða tvær,eigi
siður en önnur mál.
víxla og stutt skuldabréf
fyrir vörur og peninga.
Upplýsingar í síma
20555 kl. 5—7 e.h., alla
virka daga.
Giðjíin Styrkársson
HJKSTAttn AMLÓCMADUt
AUSTUKSTKÆTI é Slttl IK3U
Opktti! klí
101 KVOLD
Vörumarkaöurinn hf.
ARMÚLA 1A — REYKJAVIK — SIMI 86-ln.
Matvörudeild
Húsgagna- og gjafavörudeild
Vefnaöarvöru- og heimilistkjadeild
Slmi 86-111
I
Skrifstofa