Tíminn - 13.04.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 13. april 1972
úna bréfinu — En þetta — ég
á við bréfaskriftimar — komst
tiPP. og þá var nú gerður endir
á því öllu. — Sáuð þér bréfið,
sem Grace fékk?
— Jé, frú!
— Jæja, þér vitið þá allt! Tim-
inn lfður, og nú verð ég bnátt að
sjá af henni frænku minni. Hún
verður rík stúlka, og þá gleymir
hún mér nú! Svona genigur það!
En það er gott, að þér verðið
henni þá til aðstoðar.
— Æ, því miður get ég ekki
farið með henni til Eniglands!
mælti Anna.
— Hví ekki? spurði frú Stum .
— Það snertir ætt mína, svar-
aði Anna, og atvikin —.
— Jæja, það þá, svaraði frúin,
Og halTaði sér aftur á bak í hæg-
indastólnuim, — sé svo, — þá það.
En slæmt er það, þvi að ég hafði,
vegna Grace, talið vist að hún
fengi að halda yður.
— En þér getið fmyndað yður,
að ástæðumar hljóta að vera knýj-
andi, fyrst ég verð að skilja við
hana.
— Já, vissulega! svaraði frúin.
— Ég veit, hve vænt yður þykir
ar háKu.
Faðir hennar hafði aldrei
skipt sér verulega af henni, og
Warner, sem stjómaði bankan-
um mjög skynsamlega, hafði ann-
að að hugsa um.
Taldi hún því, víst, að hún væiri
gleymd, og henni hafði einnig
lærzt — að gleyma. —
Þunglymdisblærinn, sem hvllt
hafði yfir andliiti hennar, hvarf
nú og smám saman.
Allar vinkonur firúarinnar urðu
líka vinkonur hennar.
Piltunum hafði einnig litist vel
á hana.
Að vísu hafði Paul Ficher
löngu gefið annari hjarta sitt, en
á hinn bóginn hafði Franz Eck-
hard litizt ofur vel á hana.
Hann var sonur ríks ölgerðar-
manns I Hamm.
Faðir hans var nýlega látinn,
og hafði hann þá fengið ölgerð-
arhúsið I arf, en ætlaði þó eigi
að reka þá iðn sjálfur, heldur
helga vísindunum krafta sína.
Gerði hann sér allt far um, að
vinna ást önnu, og hóf að lok-
um bónorð sitt til hennar.
Hún hafnaði á hinn bóginn bón
orðinu vingjamlega, en þó alveg
ákveðið.
Gaf honum honum alls enga
von, og féll homuim það Imjöig
þunglega, en hélt þó áfram að
bera ást og virðingu til hennar.
Vn. KAPfTULI.
Þeir, sem fyxstir heimsóittu
Grace Middleman I L/undúnum,
voru Hillmann& Hicks.
Fóru þeir mjög lofsamlegum
orðum um bankastjóm hr. Wam-
er‘s, og kváðu hann á stuttum
tiima hafa aukið mjög eignirnar.
Bankastjórinn heimsótti hana
eigi, fyrr en á þriðja degimum, eft
ir komu hennar.
— Ég kem ef til vill of seint
,mælti hann, er hann hafði sagt,
hver hann var, — en ástæðan er
— annríki, vegna hagsmuna yðar.
Ungfrú Middlemann hafði eigi
séð hann, nema nokkrum sinnum,
og þá veitt honum mjög litla eft-
irtekt, með því að hún var þá
sorgbitin.
En nú fannst henni mjög til
um það, hve alvarlegur hann var,
og ttgulegur, enda kunni hann
sig oig mjöig vel.
Vildi hann, að hún leigði sér
bústað, er stöðu hennar sæmdi,
en byggi ekki lengur I gistihús-
inu.
— Hvers vegna? spurði Grace.
— Ég verð hér eigi, nema stutt-
an ttma.
— Nú! sagði hr. Wamer. Svo
fljótt komist þér nú ekki héðan
þar sem mörg skjöl þarf að
undirskrifa, og fleira að gera, er
um það ræðir, að taka við auð
fjár.
Daiginn eftir heimsótti Wamer
hana aftur, oig hafði þá leigt
handa henni hæfilegan bústað.
En hann hafði og jafnframt
haft annað I huga.
— Náðuga junigfrú! mælti
hann við Grace. — Frændi yðar,
h'áskólakennarinn, getur að sjálf-
sögðu eigi verið lengi að heiman,
og þegar hann fer, þurfið þér því
á kvenmanni að halda, er sé yður
til skemmtunar, og aðstoðar, og
hygg óg mig geta vísað yður á
konu, sem vel er þeirri vanda-
sömu stöðu vaxin. Hún er embætt
ismanns ekkja.
Kona þessi þótti hafa náð hæfi-
leigum þroska, til þess að geta
tekið starf þetta að sér, og féllst
því bæði Grace, og frændi hennar
á valið, og var hún því látin koma,
jafnskjótt er Grace hafði haft bú-
staða skiptin.
Ekki gat Grace, né frændi
hennar, grunað neitt um makkið,
sem var milli hennar og banka-
stjórans.
En Geoflg Wamer hafði þekkt
frú Crutchly frá því, er hann var
á uppvaxtarárunum.
Því fór fjarri, að hún hefði þá
verið eins virðingarverð, eins og
hún var nú. — Hún hafði þvert
á móti verið léttúðug, og ein
þeiira, er ofit sækja opinbera dans
sali.
Hann hafði þá kynnzt henni
töluvert, en síðan hafði henni
tekizt að iginna ungan aðalsmann,
sem var fremur igrunnhygginn, og
þá varð hún aðalsmanns frú, I
um frænku m£na. Eh þá fæ ég
að halda yður. En þá er nú spurn-
ingin: hver fer þá með Grace?
— Ungfrú Grace gizkaði á, að
prófessorinn, maðurinn yðar, færi
ef til vill með sér, og yrði þá
hjá sér tímakom.
•—< Maðurinn minn? sagði
gamla frúin alveg forviða. .—
Hvað eruð þér að segja? Hann
verður að halda fyrirlestra. Og
hvað ætiti þá að vera af mér?
— Ég verð hér hjá yður. svar-
aði Anna.
— Já, já! svaraði frúin —.
Hann getur líka haft gott af því,
að breyta ögn til, — fá sér hvíld
frá þessu eilifa fyrirlestrahaldi I
háskólanum. Hann hefði hætt fyr-
ir löngu hefði hann farið að mín-
um vilja, enda hefðum við engu
að síður nóg að bíta og brenna.
En að hugsa sér, að senda hann
til Lundúna! Hann, sem er eins
og hjálparlaust barnið! Hvaða
gagn getur Grace haft af honum
— Grace er sjálfstæð stúlka,
og ráðunautar hennar eru Hel-
mann og Hicks. — Henni er því
nóg, að hafa einhvern ættingj-
anna hjá sér.
Frú Sturrn sá, að Anna hafði
rétt að mæla.
— En þá er eftir að vita, hvort
prófessorinn vill takast ferðina á
hendur? mælti hún.
— Ef þér eggið hann á það,
svaraði Anna, — gerir hann það
óefað. — Lærðu mennimir í Lund
únum taka honum vel, þ.e. þeir,
sem nafns hans hafa heyrt getið.
Gamla konan féhst á þetta, og
talaði hún því um það við mann-
inn sinn sama kvöldið.
Hann horfði stórum augum á
konuna sína. Átíti hann að fara
að ferðast til Englands? Honum
fannst það hrein furða, að láta
sér detta slíkt í hug, en ákvað
þó að lokum að fara.
Annar háskólakennari tók að
sér, að sjá um fyrirlestra hans,
meðan hann væri fjarverandi.
— Þú veizt ekki hve báigt ég á
með það að verða að skilja við
þig, mælti Grace við vinkonu sína,
áður en hún lagði af stað. — En
ég verð að fara, og þú segir, að
þú getir ómögulega fyligzt með?
— Já! svaraði Anna. — Ég get
það ekki, og veit ég, að þú ferð
ekki að inna mig eftir ástæðun-
um —.
— Þú veizt, að ég hefi lofað þér
því! svaraði Grace. — Þú veTður
nú héma hjá henni frænku minni,
og jafn skjótt er ég get komið
1) Lönin.- 6) Heygalti,- 10) 5) Haust,-7) Lin,-8) Afl.-9)
Neitun.- 11) Kemst,- 12) Imu,- 13) Dár.- 14) Agn-
Land.- 15) Visa.-
Lóðrétt
2) Fiskur,- 3) Rödd,- 4)
Andúö,- 5) Skelfd.- 7)
Veinin.- 8) Sunna.- 9) Bára.-
13) Hlutir,- 14) Ilát,-
X
Ráöning á gátu No. 1081
Lárétt
1) Aburð.- 6) Albania.- 10)
XI.- 11) Mu,- 12) Andlaus,-
15) Fróni.-
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
/Iaöurinn i herbergi 707?^
Iá, þaö er eitthvaö undar]
igt við hann. Hann hefur
:óran hund eins
1! il ií liHi.
:
FIMMTUDAGUR
13. apríl.
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.15 Dagskrá bændavikunnar
a. Ólafur E. Stefánsson
ráðunautur talar um inn-
flutning holdanauta og kjöt-
framleiðslu. b. Jóhannes Ei-
riksson ráðunautur talar um
mja1tarannsóknir . c.
Umræðuþáttur um gras-
köggla. Þátttakendur:
Stefán Sigfússon sérfræð-
ingur hjá Landnámi rikis-
ins, Bjarni Guðmundsson
sérfræðingur við bútækni-
deildina á Hvanneyri, Bragi
Lindal Ólafsson búfjárfræð-
ingur og Stefán Sch. Thor-
steinsson búfjárfræðingur.
Umræðum stjórnar Magnús
Sigsteinsson ráðunautur.
14.15 Létt lög.
14.30 Norska skáldið Aasmund
olavson Vinje Guðmundur
Sæmundsson flytur fyrra er-
indi sitt.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 A frivaktinni Eydis Ey-
þórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.40 Tónlistartimi barnanna.
Elinborg Loftsdóttir sér um
timann.
18.45 Veðurfregnir.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Kransæðasjúkdómur.
Sigurður Samúelsson pró-
fessor flytur erindi um
hættuþætti og varnarað-
gerðir.
19.50 ,,Gamla Perla”, útvarps-
leikrit eftir Karl Eirík Johans-
son. Þýðandi: Áslaug Árna-
dóttir. Leikstjóri: Gisli Hall-
dórsson.
21.00 Sinfóniuhljómsveit ís-
lands heldur hliómleika i
Háskólabiói* Stjórnandi
Uri Segai frá
tsrael. Einleikari á píanó:
Rudolf Firkusný frá Ban-
darikjunum.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. A skjá
_num. Stefán Baldursson
fil. kand. tekur saman þátt
um leikhús og kvikmyndir.
22.45 Létt músik á siðkvöldi
Lúðrasveit leikur spænsk
göngulög.
23.45 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
NÝTT FRA
ATON
RUGGUSTÓLAR
SELSKINN OG SALUN
ÁKLÆÐI
ATON-uraboðið:
ÓÐINSTORG
Bankastræti 9
Sími 14275
Sendum gegn póstkröfu