Tíminn - 14.04.1972, Blaðsíða 17
Föstudagur 14. april 1972.
TÍMINN
17
„Ekki áhugamenn í þeim skilningi,
sem við leggjum í það orð"
Rætt við Jóhannes Atlason, þjálfara Akureyringa, um dvöl hans í Englandi % • >
—Mér likar mjög vel á Akureyri, eiginlega miklu betur en ég hafði
þorað að vona, sagði Jóhannes Atlason, sem nýlega var ráðinn þjálfari
hjá 2. deildar liði Akureyrar i knattspyrnu. Æfingar hófust strax eftir
páska, og æfir liðið þrisvar sinnum i viku, en ieikur auk þess æfinga-
leiki um helgar.
Sem stendur býr Jóhannes á
Hótel Valborg, en vonast til að fá
ibúð fljótlega. Skilyrði til knatt-
spyrnuæfinga eru ágæt á
Akureyri um þessar mundir,
enda hefur verið snjólétt i
bænum, þótt ekki vanti snjóinn i
Hlíðarfjalli. Æft er á Sana-
vellinum, svokallaða, og lætur
Jóhannes vel af honum.
1 vikunni skrapp Jóhannes til
Reykjavikur til að taka þátt i
æfingaleik landsliðsins gegn
Fram, og lék hann þar gegn fyrri
félögum. Við hittum hann að máli
eftir leikinn og lögðum fyrir hann
nokkrar spurningar, aðallega i
sambandi við dvöl hans i
Englandi, en eins og kunnugt er,
dvaldist Jóhannes i London i
vetur og var við æfingar hjá
áhugamannaliðinu Hendon, auk
þess, sem hann kynnti sér þjálfun
hjá Arsenal.
— Þeir eru engir áhugamenn i
þeim skilningi, sem við leggjum i
það orð, sagði Jóhannes um
áhugamennina i Englandi. — Mér
er kunnugt um það, að þeir fá
greidd 20-30 sterlingspund fyrir
hvern leik, en það er upphæð, sem
svarar til 5-7 þúsund isl. króna.
bað er dálaglegt vikukaup, þvi
að auk þess stunda þessir menn
sina daglegu vinnu. Svona er
þetta hjá Hendon. Og ég veit, að
þessir leikmenn hafa engan
áhuga á þvi að gerast atvinnu-
menn með 3. og 4. deildar
liðunum, þvi að afkoma þeirra er
betri hjá áhugamannaliðinu. Ég
varð mjög hissa, þegar ég frétti
hvernig þetta væri, vegna þess,
að það var búið að sannfæra
mannum, að enskir áhugamenn i
knattspyrnu væru hreinir áhuga-
menn.
—Við ættum þá kannski að
hætta að kalla landsleikina við
Englendinga landsleiki milli
áhugamanna?
— Ég veit það ekki. Opin-
berlega eru þeir ekkert annað en
áhugamenn, enda fá þeir borgað
á bak við, eins og það er kallað.
— Lékstu einhverja leiki með
Hendon? .
— Ég lék með varaliðinu allan
timann. Það er ekki heiglum
hent að komast i aðalliðið.
Hendon er eitt sterkasta áhuga-
mannalið Englands og hefur ekki
tapað 40 siðustu leikjum.
Englendingar breyta yfirleitt
ekki sigurliðum, auk þess, sem
félagið hefur býsna sterkum
varnarmönnum á að skipa.
— En hvernig gekk með vara-
liðinu?
— Það gekk ágætlega. Við töp-
uðum ekki leik þennan tima, sem
ég lék með liðinu.
— Nú kynntir þú þér þjálfun hjá
Arsenal?
— Já, ég var heilan mánuð hjá
Arsenal. Það var mjög gagnlegt.
Eg fékk að fylgjast með þjálfun,
auk þess, sem ég fylgdi liðinu
eftir i leikjum þess. Það, sem
kom mér mest á óvart i sambandi
við þjálfun leikmanna hjá þessu
fræga liði, var það, hvernig
markverðirnir eru með-
höndlaðir. Þeir eru látnir æfa
alveg sérstaklega, og meira lagt
á þá en aðra leikmenn. Jafnvel
þegar aðrir leikmenn hvilast —
daginn fyrir kappleik —eru þeir á
hörkuæfingu.
Annað, sem vakti athygli mina,
var það, að þeir hjá Arsenal
virðast ekki leggja eins mikið upp
úr varaliðinu og önnur félög,
heldur beinast augu þeirra miklu
frekar að unglingaflokkunum. Ef
ungir leikmenn standa sig sér-
staklega vel, hafa þeir möguleika
á að komast i aðalliðið. Yfirleitt
eru þessi ungu leikmenn mjög
fullorðinslegir. Það er mjög
mikið lagt upp úr alls kyns þrek-
þjálfun i unglingaflokkunum, og
þess vegna harðna þeir fyrr en
ella.
— Er samkeppnin ekki mikil?
— Jú, óskaplega mikil. Til að
mynda var það mjög áberandi,
hve hart leikmenn, sem settir
höfðu verið út úr liði, lögðu að sér
til að ná sæti sinu aftur.
— Nú komu Arsenal-menn til
Islands fyrir nokkru. Töluðu þeir
um tsland?
— Jú, íslandsförin var þeim
eftirminnileg. Hins vegar spurði
ég þá litið um hana, en einn af
leikmönnunum, sem ekki komst
til Islands, John Roberts, minn-
tist oft á tsland við mig — og með
nokkurm söknuði. Sagði hann
mér. að félagar hans hefðu talað
mikið um tsland og látið vel af
landi og þjóð eftir heimkomuna.
Saknaði hann þess mjög að hafa
ekki haft tækifæri til að heim-
sækja tsland.
— Að lokum, Jóhannes.
Telurðu, að þú hafið haft gagn af
þessari för i sambandi við störf
þin sem þjálfari?
— Alveg tvimælalaust. Ég held,
að menn hljóti alltaf að hafa gagn
af þvi að leita út fyrir land-
steinana til að fræðast. Alla vega
er sjóndeildarhringur minn viðari
en áður.
—alf.
Áhorfandi hljóp í skarðið -
og Þorbergur var áfram með!
Sögulegum æfingaleik landsliðsins og Fram í fyrrakvöld lyktaði með jafntefli, 2:2
Alf - Reykjavlk. -
Æfingaleikur landsliðs-
ins og Fram á Mela-
EFTIR
Siðast liðinn mánuð
hefur mikið verið um
það rætt, að islenzk I.
deildarlið i handknatt-
leik væru á höttunum
eftir erlendum þjálfur-
um fyrir næsta keppnis-
timabil. Til dæmis var
tékkneski handknatt-
leikssnillingurinn
Vojtech Mares orðaður
við Viking, og átti hann
að koma til landsins 1.
ágúst n.k. og þjálfa hjá
félaginu i tvö ár.
vellinum i fyrrakvöld
varð allsögulegur, þvi
að allt Fram-liðið gekk
ALLT?
Nú hefur það komið fram, að
Mares hefur aldrei gefið hand-
knattleiksdeild Vikings ákveðið
svar, um að hann kæmi. Það er
ekki hann einn, sem getur ákveð-
ið, hvort hann kemur hingað —
það er tékkneska handknattleiks-
sambandið, sem ákveður, hvaða
handknattleiksmenn fara úr landi
sem fulltrúar tékknesks hand-
knattleiks.
Þetta kom greinilega fram i
viðtali, sem haft var við Mares og
formann tékkneska handknatt-
leikssambandsins 1969, en þá lék
tékkneska landsliðið hér, og var
þá Mares einnig orðaður við Vik-
ing.
Mares sagði: — Það fer eftir
mörgu, hvort ég kem hingað, en
ef tékkneskur þjálfari færi til ts
lands, þá gæti það alveg eins orð-
ið ég og hver annar.
Þá sagði formaður tékkneska
af velli i mótmælaskyni,
þegar dómari leiksins
visaði Þorbergi Atla-
Mares — kemst hann ekki til
islands
handknattleikssambandsins: —
Það hefur mikið verið rætt um að
við sendum eitthvern af okkar þ-
kktu mönnum til að þjálfa hér á
landi, og reiknum við með að það
geti orðið mjög fljótlega,en hvort
það verður Mares eða einhver
annar, getum við ekkert sagt um
sem stendur.
Litlar likur eru á að Mares
komi hingað 1. ágúst n.k. Þar sem
hann er atvinnuhermaður, getur
hann ekki ráðið sig sem þjálfari á
erlenda grund til tveggja ára.
Lengsta fri, sem hann getur feng-
ið frá herþjónustu, eru sex mán-
uðir. SOS.
syni, markverði Fram,
af leikvelli fyrir óviður-
kvæmileg orð i garð
dómarans.
Gerðist þetta, þegar 25 minútur
voru liðnar af fyrri hálfleik. Erfitt
var fyrir dómarann að fylgjast
með rangstöðu, þar sem engir
linuverðir voru. Tveir af leik-
mönnum landsliðsins virtust
greinilega rangstæðir, en ekki
var flautað á brotið. Lenti annar
leikmannanna i návigi við Þor-
berg, sem tókst að bjarga á sið-
ustu stundu, en gat ekki stillt sig
um að hrópa að dómaranum. Juk
ust þau orðaskipti orð af orði, unz
dómarinn neyddist til að visa
markverðinum út af.
Þá gerðist það, að allir leik-
menn Fram ákváðu að yfirgefa
leikvöllinn — töldu til litils að
leika án markvarðar. Gerði
dómarinn þá það eina rétta; hann
flautaði leikinn af.
En eftir hálftimahlé komu bæði
liðin inn á aftur — og Þorbergur
með Fram-liðinu. Ahorfandi tók
að sér dómgæzluna og dæmdi
það, sem eftir var leiksins. Lauk
leiknum 2:2. Skoraði Hermann
Gunnarsson bæði mörk landsliðs-
ins, en Eggert og Erlendur
Magnússon fyrir Fram.
Víðavangs-
hlaup ÍR
57. Viðavangshlaup ÍR fer fram
á sumardaginn fyrsta 20. april
næstkomandi eins og venjulega
og hefst kl. 14.
KEMUR MARES
EKKI TIL
VÍKINGS
Jóhannes Atlason — þjálfari
Akureyringa
Hlaupið hefst á vesturbakka
Tjarnarinnar i Hljómskála-
garðinum siöan veröur hlaupið
suður i Vatnsmýrina, hlaupinn
þar hringur og tilbaka gegnum
hljómskálagarðinn og norður
Frikirkjuveginn og endað við
horn Menntaskólans við Tjörnina.
Vegalengdin verður ca. 3,3 km.
Þátttökutilkynningar eiga að
berast Guðm. Þórarinssyni
Baldursgötu 6, eigi siðar en 16.
april. Keppt verður um ein-
staklingsverðlaun karla og
kvenna og auk þess i 3ja, 5 og 10
manna sveitum karla og 3ja
manna sveitum kvenna.