Tíminn - 20.04.1972, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 20. april 1972.
TÍMINN
TTrQOOjTTTTTTTl
9
Er Sonja farin að þykkna
undir belti?
Sonja og Haraldur krónprins i
Noregi hafa lagt stund á skiðai-
þróttina af miklu kappi i vetur.
Þau hafa ekki látið nokkurt
tækifæri fram hjá sér fara, sem
gefizt hefur til skiðaiðkana, en
nú hafa skíðamenn, sem fylgzt
hafa með þeim, tekið eftir þvi,
‘að Sonja er farin að gildna. Láta
sumir sér detta i hug, að Martha
litla prinsessa eigi senn von á
þvi að eignast bróður eða jafn-
vel litla systur. Stendur fólki þvi
stuggur af þvi, að sjá Sonju
þjóta með miklum hraða niður
fjallshiiðarnar á skiðunum
sinum, en hún lætur engan
bilbug á sér finna, heldur heldur
áfram að renna sér á skiðum.
Fimmtiu óku yfir hann
Maður nokkur ætiaði að reyna
að komast yfir götu i New York,
þar sem umferð var mjög mikil.
Bill ók á manninn, og eftir ör-
skamma stund höfðu aðrir 49
óilar ekið yfir hann. Bill nr. 51
tam staðar, og hægt var að
;era lögreglunni viðvart.
jögreglan, sem kallar vist ekki
dlt ömmu sina þarna i New
fork, sagði að þetta væri nú
■inum og mikið tillitsley-si af bif-
•eiðastjóranna hálfu. Þá sagði
ögreglan að maðurinn sem að
ijálfsögðu dó við þessa hrotta-
neðferð, hefði ekki verið með
íein skilriki á sér, og ómögu-
egt, væri að þekkja hann.
Hættu við sjáifsaf-
greiðslubókabúðir
Hachette, stærsta bókaútgáfa i
Frakkalandi hafði ætlað sér
fyrir nokkru að koma upp
sjálfsaf-greiðlsubókaverzlunum
um allt Frakkland. Var gerð
áætlun i þeim tilgangi að auka
sölu á bókum i landinu. Þegar
þetta spurðist út komu samtök
bóksala með harðvitug mót-
mæli, þar sem þeir selja að
sjálfsögðu bækur frá Hachette,
og töldu, að meðtilkomu bóka-
búða útgefandans kæmi allt fo
mikil samkeppni af hans hálfu.
Var þvi fallið frá þvi að koma a
fót sjálfsölubókabúðunum i bili.
en allir hafa sameinazt um, að
reyna að auka sem mest bóka-
söluna i Frakklandi.
Nú hafa kóngarnir viður-
kennt hana
Bertil prins i Sviþjóð hefur i
áraraðir búið með konu
nokkurri sem heitir Lilian
Craig. Fyrst framan af var
sambúð þeirra ekki viðurkennd,
þar sem þau eru ekki löglega
gift. Smátt og smátt breyttist
þetta, og langt er siðan sænska
konungsfjölskyldan viðurkenndi
Lilian sem eina úr sinum hópi.
Þegar Alfonso prins frá Spáni
gifti sig nú fyrir skömmu, var
það svo, að Lilian fékk sina upp-
reisn, ef kalla má þetta þvi
nafni. Henni var valið sæti við
hlið Rainier fursta af Mónakó,
og hún sómdi sér vel við hlið
furstans. Hún var eins og sann-
kölluð drottning , segja þeir,
sem sáu hana i veizlunni. Hér
sjáið þið Rainier og Lilian Craig
i veizlunni.
Kvenfólk lætur tatovera
sig
Ahugi kvenfólks á tatoveringu
fer stöðugt vaxandi, segir
tatoveringasérfræðingurinn
Peter Poulos i New York.
Poulos rekur fyrirtæki i New
York, þar sem konur geta komið
og látið tatóvera sig jafnt sem
karlar. Segir hann, að fyrst hafi
borið á þessum aukna áhuga
kvenfólksins fyrir um það bil
ári. Kvenfólkið velur sér ofur-
Víöa leynast hætturnar
Lögregluyfirvöld i Barcelona á
Spáni hafa nú varað ökumenn
við hættu, sem menn gerðu sér
ekki ljósa til skamms tima. Hún
stafar af þvi, að á Spáni er það
viðtekin regla, að ökumenn,
sem eru að flytja sjúklinga eða
konur, sem þurfa að komast á
fæðingardeild, veifi hvitum
vasaklútum út um glugga, og
þeyti bilflautuna. Hafa þessir
bilar sama rétt og venjulegir
sjúkrabilar. Spánverjar sjálfir
vita af þessu og fara eftir þvi, og
gefa ökumönnum bilanna kost á
að komast leiðar sinnar
óhíndraðir, en það gera út-
lendingar ekki, þvi þeir vita
ekki um þennan rétt. Hefur af-
leiðingin orðið sú, að út-
lendingar hafa hvað eftir annað
lent i umferðarslysum og jafn-
vel hlotizt af dauðaslys.
litið annars konar munstur
heldur en karlmenn, fingerðari
og skrautlegri. Poulos ráð-
leggur konum, að láta tatovera
sig á þeim stöðum, sem þær
geta hulið, eða látið sjást eftir
eigin ósk, t.d. á lærum, baki og
brjóstum. Hann telur ekki, að
konur eigi að láta tatovera
handleggi sina. Það sé of karl-
mannlegt, segir hann. Helzt vill
Poulos láta tatovera hjörtu,
rósir, fiðrildi og fugla á konur.
Það var á timum galeiðuþræl-
anna. Dag nokkurn tilkynnti
þrælapiskarinn, að nú hefði hann
bæði góðar og slæmar frettir að
færa þrælunum. Fyrst þær góðu:
— Ég hef aldrei sagt, að þú værir
fyrirferðarmikil. Ég sagði bara,
að þú blotnaðir aldrei i fæturna,
þegar þú færir i' sturtu.
— I staðinn fyrir einn úldinn fisk,
fáið þið tvo i dag, og i staðinn
fyrir einn sopa af óhreinu vatni,
fáið þið tvo. Svo slæmu
fréttirnar: — Á eftir ætlar skip-
stjórinn að bregða sér á sjóskiði.
Nýr prestur var kominn i sóknina
og var að flytja inn á prestsetrið.
Allar sterkustu mennirnir i
þorpinu hjálpuðu til við
flutningana. Margir troðfullir og
niðþungir bókakassar voru i
búslóðinni, og sterku mennirnir
voru orðnir rennsveittir, þegar
presturinn sagði drýgindalega:
- Hinn presturinn hefur liklega
ckki átt eins mikið af bókum og
ég?
— Nei, svaraði einn sterki maður-
inn. — Hann var útlærður þegar
hann kom hingað.
Bóndinn kvártaði við
dýralækninn yfir, að hænurnar
sinar verptu ekkert.
,‘iu :;t tsdT'J :
máizjin
— Já maður finnur til aldursins,
þegar maður litur til barnanna. I
gær varð yngsti sonur minn afi.
—Við skulum senda eina þeirra til
rannsóknarstofnunarinnar, sagði
dýralæknirinn, tók næstu hænu,
sneri hana úr hálsliðnum og sendi
af stað.
Viku siðar kom bréf, sem i stóð:
— Hænan yðar hefur látizt af
hálsbroti.
Eftirskrift á bréfi frá Skotlandi:
—Ef ekkert frimerki er á
umslaginu, hefur það dottið af á
leiðinni.