Tíminn - 06.07.1972, Blaðsíða 12
12
TÍMINN
Fimmtudagur 6. júli 1972
þér nokkurn fullhraustan mann
þarna heima við?”
„Þar er ökumaðurinn Mac-
phail”.
„Hvar sefur hann?”
„A loftinu yfir hesthúsunum”.
„Vel má vera, að við þurfum á
aðstoð hans að halda. En nú er
ekki hægt að gera neitt frekara
eins og stendur. Verið þér sælir,
ég vonarað viö sjáumst bráðum
aftur”.
Þar var nærri miðnætti, er við
tókum okkur stöðu meöal runna
nokkurra beint fram undan for-
stofudyrum professors Prestbury
Veörið var ágætt, en svalt, og
okkur þótt vænt um hlýju yfir-
frakkana okkar. Dálitill vindblær
var, og skýin hrannaði á himnin-
um og huldu við og við hálfan
mánann, sem lýsti stundum, en
hvarf á milli. Þetta hefði veriö
daufleg næturvaka, ef ekki heföi
verið hin æsta eftirvænting þess,
er koma mundi, Félagi minn full-
yrti, að við mundum bráðlega sjá
endinn á þeim atburðum, sem við
lengi höfðum beöiö eftir.
„Ef niu daga timabiliö er rétt
athugað, þá ætti prófessorinn að
vera i sinum versta ham i kvöld”,
sagði Holmes. „Það er staðreynd,
að þessi kynlegu sjúkdóms-ein-
kenni byrjuðu eftir för hans til
Prag, einnig að hann hefur leyni-
leg bréfaviðskipti við mann frá
Bæheimi, sem heima á i London,
og loks að prófessorinn fékk send-
ingu frá honum einmitt i dag.
Þetta bendir allt i eina átt. Hvort
hann notar einhver lyf eða hvers-
vegna hann kynni að gera það, er
okkur ókunnugt ennþá en ljóst er
að þau lyf koma frá Prag, ef
nokkur eru. Hann tekur þau eftir
fastri reglu, og á henni byggist
þetta niu-daga kerfi, sem var hiö
fyrsta, er vakti athygli mina. En
ýms önnur einkenni eru líka mjög
athyglisverð. Tókstu eftir hnúun
um á höndum hans?”
É varð að játa, að það heföi ég
ekki gert.
„Þykkir, hornkenndir hnúar,
sem telja verður óvænt og undar-
legt. Þú átt ævinlega að lita fyrst
á hendurnar, Watson. Þar næst á
hnappa, ermar, liningar, buxna-
hné og stigvél. — Mjög skritnir
hnúar þetta, og verður aðeins
skiljanlegt með þvi að...” Holmes
þagnaði um stund, en strauk svo
höndinni um ennið. — „Ó, Wat-
son, Watson! Hvilikt flón hef ég
verið! Þetta sýnist kannski ótrú-
legt, en samt hlýtur það að vera
rétt, allt bendir i sömu áttina.
Hvernig gat ég misst sjónar á
þessu hugsanasambandi? Þessir
hnúar. Og hundurinn, og berg
flétturnar. En sjáðu, Watson.
Þarna er hann. Nú getum við séð
allt sem gerist með eigin aug-
um”.
Dyr forstofunnar höfðu opnazt,
og við ljósið i ganginum á bak við
kom i ljós hinn hávaxni prófessor.
Hann gekk uppréttur, en hallaðist
fram á við og sveiflaði örmunum,
eins og þá er við sáum hann sið-
ast. Hann var i innisloppi sinum.
Nú steig hann fram og gekk á ak-
brautina, og þá kom yfir hann
gagnger og óvenjuleg breyting.
Hann lét sigast niður i skriðandi
stöðu og gekk bæði á höndum og
fótum i senn. Stundum tók hann
kippi áfram, likt og það stafaði af
ofurmagni liisafls og þróttar.
Hann hélt þannig áfram meðfram
hlið hússins og beygði svo fyrir
hornið. Þegar hann hvarf, skauzt
Rafgeymir
(iBl ÍKA - 12 volta
317x133x178 m/m
52 ampertimar.
Sérslaklega framleiddur
fyrir Ford ('ortina.
SÖNNAK rafgeymar i
úrvali.
t t
ARMULA 7 - SIMI 84450
Bennet út um dyrnar og fylgdi
hljóðlaust á eftir húsbónda sin-
um.
„Komdu, Watson, komdu!”
sagöi Holmes, og við gengum eins
hljóðlega og framast var unnt
gegnum runnana, unz við komum
þar, er hin húshliðin blasti við
okkur, uppljómuð birtu hins hálfa
mána. Nú sást prófessorinn
greinilega, þar sem hann fikraði
sig áfram að húsveggnum með
bergflétturnar. Meðan við horfð-
um þannig á hann, fór hann allt i
einu og með ótrúlegri fimi að
klifra upp vafningsviðinn, er
þakti húsvegginn. Hann kleif
grein af grein, handfastur og fót-
viss, og virtist svo, aðhonum væri
þetta leikur einn, sem stefndi ekki
að neinu ákveðnu marki. Þar sem
hann hékk þarna við húshliðina
og óhnepptur sloppurinn blakti til
beggja hliða, minnti hann helzt á
einhverja risaleðurblöðku, sem
bar við mánalýstan húsvegginn.
Allt i einu þreyttist hann á þess-
um leik, kleif niður hverja grein-
ina af annarri, tók sér sömu
likamsstöðu og hann haföi fyrr
haft og færði sig nú yfir að hest-
húsunum, skríðandi að hálfu leyti
á sama undarlega hátt og fyrr.
Nú var úlfhundurinn farinn að
gelta æðislega, æstari en nokkru
sinni áður, þegar hann sá hús-
bónda sinn nálgast. Hann togaði
og rykkti i festina, er hélt honum,
með mikilli ákefð. Prófessorinn
fikraði sig áfram ótruflaður mjög
nærri hundinum, og fór nú að
espa hann á allan hugsanlegan
hátl. Hann tók handfylli af möl á
akveginum og þeytti henni fram-
an i snjáldrið á hundinum, baðaði
út höndunum rétt við gapandi gin
hans og reyndi á allan hátt að æsa
hann til reiði. 1 öllum okkar ævin-
týrum held ég að fyrir mig hafi
aldrei borið kynlegri sýn en þessa
hljóðu, rólegu mannveru, sem
skreið eins og froskur um jörðina
og espaði með hugvisamlegri
grimmd tryllta reiði hundsins,
sem brauzt um rétt fyrir framan
hann.
Og svo gerðist það allt i einu!
Það var ekki festin, sem slitn-
aði, heldur sjálft hálsbandið, sem
smeygðist fram af, því það var af
hálsdigrum, höfuðstórum Ný-
fundnalandshundi. Við heyrðum
glamra i hlekkjum, er hálsfestin
féll niður, og á næsta andartaki
voru maður og hundur i einni kös,
sem byltist og veltist um á jörð-
inni. Frá hundinum heyrðist
grimmiiegt urr, en yfir það tók
skerandi neyðaróp mannsins. Lif
prófessorsins var á þessum and-
artökum i bráðri hættu. Hinn
tryllti úlfhundur hafði fellt hann
og bitið hann yfir hálsinn, og hafði
maðurinn misst meðvitund þegar
við komum til hjálpar og gátum
skilið þá að. Það hefði þó orðið
Lárétt
1) Ama.- 6) Blási,- 8) Gutl,- 9)
DDÐ,- 10) Spil - 11) Sefa,- 12)
Dahs,- 13) Stia,- 15) Lár -
Lóðrétt
2) Rúmenia,- 3) Nr,- 4)
.Agentar- 5) Ungir- 7)
Ódaun - 14) SS.-
Lóðrétl
2) Hljóðritun.- 3) Strax.- 4)
Borg,- 5) Glæta - 7) Stétt,- 14)
RS-
Itáðning á gátu No. 1146
Lárétt
1) Ornar,- 6) Úrg,- 8) Nám.- 9)
Eld - 10) Ern.- 11) Inn,- 12)
Tau,- 13) ísa,- 15) Basra -
HVELL
FIMMTUDAGUR 6. júli
7.00 Morgunútvarp
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forustugr. dagbl.), 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimi kl.
7.50. Morgunstund barn-
anna kl. 8.45: Edda
Scheving les siðari hluta
kinversks ævintýris „Daka
og Dalun” Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli liða. Tónleikar kl.
10.25:
Fréttir kl. 11.00 Hljómplötu-
safnið (endurt. þáttur
G.G.).
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni. Eydis
Eyþórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.30 Siðdegissagan „Eyrar-
vants-Anna”
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar:
Gömul tónlist.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 „Konan frá Vinarborg"
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 lleimsmeistaraeinvigið i
skák. Farið yfir 2. skákina.
18.25 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Lýðháskóli, — tilraun til
nýlundu i menntamálum.
Séra Heimir Steinsson
skólastjóri flytur erindi.
20.00 Frá listahátið i Reykja-
vik. Finnska söngkonan
Taru Valjakka syngur lög
eftir Hugo Wolf og Richard
Strauss á tónleikum i Nor-
ræna húsinu 11. f.m, — Ralf
Gothoni leikur á pianó.
20.30 Leikrit: „Skilnaður” eft-
ir Bo Widerberg Þýðandi og
leikstjóri: Stefán Baldurs-
son. Persónur og leikendur:
Hann: Arnar Jónsson Hún:
Kristbjörg Kjeld.
21.20 óbókonsert i C-dúr
(K285d) cftir Mozart
21.45 Ljóðmæli Guðmundur
Frimann skáld les úr ljóða-
safni sinu.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Sumarást” eftir
Francoise Sagan. Þórunn
Sigurðardóttir leikkona les
(5).
22.35 Dægurlög á Norðurlönd-
um. Jón Þór Hannesson
kynnir.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
(----------
LÖGFRÆDI
j SKRIFSTOFA
| Vilhjálmur Árnason, hrl. |
Lækjargötu 12.
I(Iðnaðarbankahúsinu,3.h.) j
Simar 24635 7 16307.
landbúnaðarvagn
meö færigólfi —
Grænfóöursvagn — Mykju-
dreifari — flutningsvagn.
Fljótvirkur losunarbúnaður
— Burðarþol 3000 til 5000 kg
— Leitið upplýsinga í síma
81500.
ÞÓRHF
REYKJAVÍK SKÓLAVOROUSTÍG 25