Tíminn - 01.08.1972, Side 3

Þriðjudagur i. ágúst 1972
TÍMINN
3
Norrænt fóstruþing var sett i Háskólabiói i morgun, en það er haldiö i Hagaskóla. Aðalviðfangsefnið á þinginu, sem stendur i viku, verður
„fóstran sem uppalandi og nám barna á forskólaaldri”. Fyrirlesarar verða margir flestir frá NorðUrl. — Tvær sýningar eru haldnar i
tengslum við þingið. Eru þær opnar aimenningi og er aðgangur ókeypis. i kjallara Norræna hússins er sýning á bókum fyrir börn á leikskólaaldri
og bókum um uppeldismál og i Hagaskóla er leikfangasýning. Timamynd Gunnar.
„íslendingar vilja
hringla með sig"
ekki lóta
— segir brezka blaðið
„Morning Star", sem virðist hafa tekið afstöðu með íslandi í landhelgismólinu
SB-Rcykjavfk
Málgagn kommúnista i Bret-
landi, „Morning Star” virðist
hafa tekið afstöðu með is-
lendingum i landhelgismálinu. t
biaðinu 18. júli er þriggja dálka
grein um málið, mun vinsamlegri
i okkar garð en brézku stjórnar-
innar. Segir í upphafi, að þrátt
fyrir risafyrirsagnir brezku
blaðanna um yfirgang islendinga
hafi þeir ekki lýst yfir neinu
þorskastriði, né öðrum ófriði.
t greininni segir- að litið þýði
fyrir stjórnarblöðin brezku, að
hafa hávaða yfir að allt þetta sé
að kenna „kommúnista-
stjórninni” á íslandi. Vitað mál
sé að allir islendingar hvar i
flokki sem þeir standa séu ein-
huga að baki þeirri ákvörðun að
stækka fiskveiðilögsöguna i 50
milur. Astæðan sé einfaldlega sú
að vernda islenzku fiskistofnana,
sem séu undirstaða afkomu
þjóðarinnar. Ennfremur segir:
„Island hefur engan her og engan
flota og getur þvi ekki varið sig,
ef herskipafloti verður sendur til
að ógna Islendingum. Það er þvi
i hæsta máta undarlegt svo ekki
sé meira sagt, að þingmenn úr
verkamannaflokknum skuli sam-
þykkja að svo skuli gert. Til-
raunir til að gera islenzku
stjórnina að einhverju skrimsli,
sem ætli sér að eyðileggja lifsaf-
komu brezkra togarsjómanna, er
vægast sagt umsnúningur á sann-
leikanum. islendingum er boðið
upp á að semja við Breta, en
slikir samningar eru óaðgengi-
Þurrkur
Framhald
af bls. 1.
að liggja lengi úti. Tæknin er við-
ast mikil og vélar feiknarlega
fljótvirkar, þar sem beztur er vél-
búnaðurinn. A Suðurlandi eru
heybindivélar til dæmis afarviða,
Yfirleitt geta bændur náð upp
mjög miklum heyjum á stuttum
tima, ef vel viðrar, en á þvi
veltur lika allt, þótt súgþurrkun
leyfi, að hey sé hirt áður en það er
fullþornað.
Þegar þvi hefur verið komið
undan, er nú er flatt, verður farið
að tæta það niður, sem ósleigið er,
enda hefur það þegar dregizt
miklu lengur er heppilegt er.
Stöku menn voru svo heppnir,
að þeir réðust i að slá stórar
spildur fyrir helgina, þar sem
þótti ekki fært að biða lengur, og
þó ef til vill meðfram i trausti
þess, að veðurbreyting væri i að-
sigi. Þeir fá nú þurrkinn á grasið
alveg nýslegið. -T.H.
legirþarsem vitað mál er, að út-
gerðarfélögin i Bretlandi^hyigsa
aðeins um að græða sem mest,
þó að það kosti eyðileggingu.”
„Ariðandi er fyrir Islendinga
að færa út landhelgina sem fyrst.
Fyrir fimm árum var sild
helmingur af afla þeirra, en nú
finnst engin sild lengur. Enginn
getur ætlazt til þess að Is-
lendingar taki áhættuna á sömu
örlögum þorskfiskistofnsins.
Þegar slikt væri skeð, yrði of
seint, fyrir Breta að sýna samúð.
Lady- Tweedsmuir og sendi-
nefnd hennar fóru með málið
fyrir Alþjóðadómstólinn i Haag,
en ekki var sú ágæta kona að hafa
samband við dómstólinn, áður en
hún leysti eyjuna Rockall Bill
hluta af brezka landgrunninu árið
1964. Það var gert i gróðaskyni,
þvi þarna i grenndinni fannst olia.
fslendingar hafa bent á, að
Bretar telji sig nú hafa rétt til
gassins f sjónum við Bretland allt
að 150 milum út, á þeim for-
sendum að það sé brezk náttúru-
auðlind. Samt vill lady Tweeds-
muir ekki leyfa íslendingum að
ajóta sinna náttúruauölinda
aðeins 50 mílur frá landinu.
Að lokum segir i greininni i
„Morning Star”: „fslendingar
eru aðeins 200 þúsund. Þeir búa
ekki i snjóhúsum, éta ekki sel-
spik, og núa ekki saman nefjum
þegar þeir hittast. Þeir'láta
heldur ekki hringla neitt með sig.
Það var glatt á hjalla meöal
hópsins, sem flaug frá Reykjavik
Hugsað til
hreyfings
í Haag
NTB-Haagdómstóllinn mun i
dag taka til umræðu málskot
Brcta um útfærslu fiskveiði-
lögsögunnar við strendur is-
lands. Enginn fulltrúi ís-
lendinga veröur þar nær-
staddur, þar sem ríkisstjórn
islands litur svo á, að dóm-
stóllinn hafi ekkert vald til
þess að ákvaröa fiskveiði-
takmörk, enda alkunna að
fjöldi þjóða hefur tekið sér
viðari landhelgi en ís-
lcndingar hafa ákveðið aö
gera.
til Akureyrar
Þarna voru Hrafnistumenn á ferð
og hlutu að sjalfsögðu „Hrafn-
istubýf” báðar leiöir. A Akureyri
nutu þeir gestrisni heimamanna.
Bæjarstjórinn bauð til kvöld-
vcrðar og siðdegiskaffi var
drukkið i boði Útgerðarfélags
Akureyringa. Bærinn var
skoöaöur, ekið upp á Vaöiaheiöi
og fariö i Listigarðinn. Heim hélt
hópurinn siöla kvölds eftir mjög
vel heppnaða hcimsókn i höfuð-
stað Norðurlands. Ýmsir meöal
ferðamannanna flugu þarna i
fyrsta skipti, og þótti vel að vcrið
er ferðin frá Reykjavik til
Akureyrar tók aðeins 45 minútur.
59 býli á Vestf jörð'
um fá rafmagn
SB-Reykjavik
Rafvæðingu Vestfjarðakjör-
dæmis á að ljúka árið 1974, og
þá munu 329 býli og 101 aðrir
aöilar hafa fengið rafmagn frá
samveitum. Enn munu þá
verða eftir 74 býli utan sam-
veitr.a. Nokkuð mörg þessara
býla munu vera að mestu i
eyði, en þau, sem eru i byggð
munu koma sér upp disil-
stöðvum eða virkja bæjar-
lækinn.
Um siðustu
áramót höfðu
196 býli fengið rafmagn frá
samveitum, 59 fá það á þessu
ári og 73 á næsta ári og 1974. Á
næsta ári munu 9 býli i Naut-
eyrarhreppi norðan Djúps fá
rafmagn og 6. árið 1973. bessi
býli eru utan samveitna en
það eru bændur sjálfir, sem
koma sér upp stöðvum með
aðstoð orkusjóðs.
Unga fólkið
og skattarnir
Ragnar Arnalds, forniaöur
Alþýöubandalagsins. skrifar
grein i Þjóðviljann um skatt-
málin s.l. sunnudag. Itagnar
segir, að það hafi verið ætlun
stjórnarflokkanna með
skattabreytingunum, að lyfta
nokkrum hluta þeirra ábyröa
sem hvilt hefðu á lágtekjufólki
og flytja hana yfir á þá, scm
meiri tekjur hafa. Um þetta
segir Ragnar:
„Þetta var gert með þvi að
hætta aö innheimta sjúkra-
samlags og tryggingagjald,
sem lagðist jafnt á alla og
lieföi orðið á þessu ári 23 þús.
kr á hjón og 16 þús á
einstakling, en innheimta
þetta fé i staðinn meö auknum
tekjuskatti, sem ekki leggst á
lægstu tekjur og er stig-
Itækkandi. Óhætt er að full-
yrða, að þcssi tilfærsla hefur
tekiz.t vel. Einhleypir fram-
teljcndur munu vera um 48
þúsund talsins og af þeim hafa
um 35 þúsund fengið hlutfalls-
lega lægri skatt en áður,
flestir talsvert lægri skatt.
Þetta er fyrst og fremst
skólafólkið og aörir þeir, sem
hafa haft minna en 200 þús. kr.
i árstckjur. Þriðjungur hjóna,
sem ekki hafa börn á framfæri
sinu, lækka hlutfallslega i
samanlögöum sköttum, þ.e.
þau hjón sem haft hafa minna
en 350 þús. kr brúttótekjur og
fast helmingur hjóna með
börn á framfæri sinu hagnast
á breytingunni þ.e. yfirleitt
þau, sem eru neðan við hálfa
miljón i árstekjur.
Þaö má þvi hiklaust segja
að þessi mikla tilfærsla hefur
náð tilgangi sinum. En þó eru
á því undantekningar. Aldrað
fólk með ellilifeyri greiddi
ekki nefskatta áöur, og
hagnast þvi ekki á afnámi
þeirra, en fær þó hærra útsvar
og jafnvel tekjuskatt vegna
stóraukinna lifeyristekna. Að
visu voru sérstakar ráð-
stafanir gerðar við lokameð-
fcrð tekjuskattsfrumvarpsins
til að vernda cllilifeyrisþcga,
cn þær gengu of skammt og
•hlifa aðeins þcgar tekjur
hjóna eru neðan við ca 245
þúsund og tekjur einhleypinga
neðan við ca. 170 þúsund
krónur. Þennan vankant á
skattalögunum þarf að sniða
af og þaö tafarlaust, en i heild
má hiklaust segja, að þessar
gagngeru breytingar hafi náð
þvi meginmarkmiði sem þeim
var ætlað, þ.e. að gera skatta-
kcrfiö bæði einfaldara og
réttlátara en áöur var.*
Kvartanir
og þakkarávörp
Um afstöðu sveitarfélag-
anna segir Ragnar:
„Nýja skattalöggjöfin stuðlar
ekki aðeins að jöfnun milli cin-
staklinganna innbyrðis. Einn
mesti kostnaður þessara
breytinga er sáj aö tekulitil
sveitarfélög hafa fengið hlut
sinn verulega bættan. Hlut-
verk bæjar- og hreppsfélaga
er alls staðar það sama: að
standa undir margs konar
samfélagslcgri þjónustu við 1-
búana. En aöstaða sveitar-
félaganna til aö gegna þessum
þjónustustörfum hefur verið
ótrúlega mismunandi. Þessu
valda ýmsar aðstæöur, sem of
langt mál er aö telja hér upp,
en staðreyndin er sú, aö á
slöast liðnu ári höfðu bezt
settu kaupstaðirnir um 21.000
kr i fasteignagjald útsvör og
aöstööugjöld á hvern ibúa,
meöan önnur bæjar- og
hreppsfélög höfðu aðeins 10. -
11.000. kr tekjur á ibúa af
sömu tekjustofnum. Slikur
mismunur á tekjum svcitar-
Frh. á bls. 6