Tíminn - 07.09.1972, Blaðsíða 6

6
TÍMINN
Fimmtudagur 7. september 1972
Guörún Stephensen og Jón Laxdal i hlutverkum sinum i Dóminó
eftir Jökul Jakobsson hjá Leikfélagi Reykjavikur.
5 BATAR SELJA í
HIRTSHALS í DAG
Nýtt leikár
að hefjast
í Iðnó
Um helgina hefst 76. leikár
Leikfélags Reykjavikur með
sýningum á DÓMINÓ eftir Jökul
Jakobsson. Leikurinn var frum-
sýndur i tengslum við Listahátið-
ina á sl. vori og þá sýndur alls 8
sinnum fyrir fullu húsi við mikla
ánægju áhorfenda.
Siðar i mánuöinum verða svo
teknar upp sýningar á
ATÓMSTÖÐINNI eftir Halldór
Laxness, og undir mánaðamótin
verður frumsýning á LEIKHÚS'-
ÁLFUNUM eftir Tove Jansson —
sjónleik fyrir alla fjölskylduna —
sem sýndur var tvisvar i vor á
vegum Listahátiðarinnar.
Á sl. ári, afmæiisári Leikfélags
Reykjavikur, varö metaðsókn að
sýningum félagsins. Rúmlega 48
þús. manns komu á 238 sýningar i
leikhúsinu. Sæti eru i Iðnó fyrir
230 manns á sýningu.
Eins og áður mun Leikfélag
Reykjavikur gefa leikhúsgestum
kost á áskriftarkortum fyrir leik-
árið, á hagstæðu verði, og gilda
þau á 5 nýjar sýningar I leikhús-
inu.
ÞÓ—Reykjavik
Nú eru Oddsskarösgöngin orðin
tæplega 50 metra löng.
Einar Sigurösson, verkstjóri
við gangnagerðina sagði i gær, að
þeir væru nú I’sprungu, og væri
það þriðja sprungan, sem þeir
færu i gegn um. Þegar inn I sjálft
fjallið, kemur er búizt við að
gangnagerðingangi öllu betur,þar
eð fjallið er talið vera fastara
fyrir eftir þvi sem innar dregur.
Akveöið er, að unniö veröi við
gangnagerðina i vetur eins lengi
og veður leyfir, og sagöi Einar, að
EÓ—Hirtshals.
Nú er farið að liða að siðustu
sölu islenzku sildveiðiskipanna
héri Danmörku á þessu trygging-
artimabili. Sjómenn eru ekkert
hressir eftir þetta Norðursjávar-
sumar, enda hefur sildin verið lé-
leg og verðið lágt.
Einn bátur seldi i Hirtshals i
gær,en það var Vörður ÞH, sem
seldi 1257 kassa fyrir 47.200 kr.
Út er komin á vegum Hlaöbúö-
ar bókin „Stjórn fyrirtækja”,
greinasafn um helztu hugtök og
vinnubrögö stjórnsýslu, eftir
Magna Guðmundsson hagfræö-
ing. Þessar greinar birtust á
tveggja ára timabili hér I Tfman-
um.
I formála segir höfundur, að
margir hefðu óskað eftir þvi, að
það miðaðist viö það, að snjór
yrði ekki mikill og fært upp I
munnana.
Ekki er vist, að stanz verði á
gangnageröinni, þar eð frekar
snjólétt hefur ’ veriö fyrir austan
siðustu vetur, en göngin liggja
töluvert neöan viö Oddsskarð. Þá
er nýi vegurinn, sem kemur út úr
göngunum Eskifjarðarmegin, að
verða fullbúinn, og við þaö hverfa
nokkrar krappar og erfiðar
beygjur, sem hafa reynzt
mörgum erfiðar yfir vetrar-
timann.
danskar. Meðalverðið var röskar
12 kr. isl. kilóiö.Þá seldi Birtingur
i Skagen, en ekki var vitað um
aflamagn hans.
t dag selja 5 bátar i Hirtshals,
og eru þeir allir með góðan afla,
en þessir bátar eru: Hilmir SU,
Fifill GK, Jón Garðar GK,
Isleifur 4. VE og tsleifur VE.
Búizt er við aö verðið verði
svipað og i gær.
þessar greinar kæmu út i sam-
felldu formi, og komi útgáfa bók-
arinnar til móts við þær óskir.
Höfundur segir, að fyrir sér
vaki að fylla i eyðu og vekja at-
hygli á málefni, sem hafi veriö
vanrækthérlendis. Hafi hann leit-
azt við aö draga fram i dagsljósið
þau atriði, sem helzt gætu oröið
fyrirtækjum að gagni og al-
menningi til fróðleiks. Efnisval
hafi mótazt af reynsiu höfundar i
viðskiptalifinu.
Bókin skiptist i fjóra
meginkafla: 1. Skilgreining og
hugtakaskýringar. 2. Fjármála-
stjórn framleiðnisstjórn og mark-
aðsstjórn. 3. Skip'ulagsatriöi. 4.
Stjórn á starfi og starfsmönnum.
Magni Guðmundsson hag-
fræðingur hefur áður gefið út bók-
ina „Þættir um efnahagsmál”, en
þar birtust ýmsa ritgerðir hans
og erindi. TK
(h5ST\
mm rauða I
KROSSINHJ
Oddskarðsgpngin 50 metrar
Stjórn fyrirtækja
— ný bók eftir
Magna Guðmundsson hagfræðing
Hljómsveit Ingimars Eydai
LP — Stereo
Tónaútgáfan T 05 —
Það er viðeigandi að gefa út
LP-plötu meö Hljómsveit Ingi-
mars Eydal á 10 ára afmæli
hljómsveitarinnar, en það mun
hafa veriö i byrjun sumars. Ingi-
mar hefur öll þessi ár ávallt verið
meö fyrsta flokks krafta, hljóð-
færaleikara og söngvara, og
nægir i þvi sambandi að benda á
Vilhjálm Vilhjálmsson og Þor-
vald Halldórsson — svo og þá sem
nú skipa hljómsveitina.
Ingimar, sá mikli öðlingur,
hefur gætt þess frá upphafi að
reka hljómsveit sina fyrst og
fremst sem danshljómsveit og
hefurhann (allavega frá þvi aö ég
man fyrst eftir) ávallt verið feti
framar en aörir, svo ekki sé
meira sagt. I dag er Hljómsveit
Ingimars Eydai tvimælalaust
bezta danshljómsveit landsins og
jafnvel á Norðurlöndum. Þar
sem þetta er skrifað i Sviþjóð,
finnst til að mynda ekki ein
einasta hljómsveit af þessu tagi,
sem kemst i hálfkvisti við HIE
Hljómsveitin hefur alltaf verið
með „eitthvað fyrir alla” eins og:
Ingimar orðar það gjarnar:
sjálfur og hlýtur m.a. aö vera
ástæðan fyrir þvi, að hvar sem
þau fara troðfyllast samkomuhús
á svipstundu. HIE mun til dæmis
eiga metið á Hvoli, þar sem ein
hverntima voru um 1100 manns é
dansleik hjá þeim.
Nauösynlegt er að hlusta á þessa
plötu með þetta i huga. Fyrir
Ingimar og liösfólki hans hefur
iiklega helzt vakaö að senda frá
sér skemmtilega plötu létta og
aðgengilega fyrir alla, fremur en
flókiö listaverk, sem ekki nema
einstaka maður skilur. Og þeim
hefur tekizt það. Platan er bráö-
skemmtileg á köflum og i heildina
mjög áheyrileg. Það er til dæmis
gott aö láta hana spilast á meðan
maður er eitthvað að dunda.
Þegar maður aftur á móti sezt
niöur I þvl augnamiði að hlusta
rækilega, verður maður fyrir dá-
litlum vonbrigðum þvi i meöferð
hljómsveitarinnar vantar
dálitinn kraft, sérlega þó i rokk-
syrpuna um hann Stebba stóra
fiskimann.
Samt sem áöur kemur það ekki
verulega aö sök og liklega má
frekar skella skuldinni á upp-
tökuna frekar en hljómsveitina.
Eins og vera ber meö dans-
hljómsveitir ber mest á söng-
vurunum, Bjarka Tryggvasyni og
Helenu Eyjólfsdóttur, og eins og
fyrri daginn standa þau sig með
mikilli prýði. Söngur Bjarka
hefur tekið miklum framförum
frá þvi sem áður var og hann er á
góðri leið með að veröa mjög
snjall bassaleikari. Lögin sem
Helena syngur hæfa henni af-
bragðs vel og má segja, aö fyrir
utan söng Grims Sigurðssonar i
„Hún Asta”, sé söngurinn
fyrsta flokks.
Hljóöfæraleikurinn er fyrst og
fremst undirleikur en vitaskuld
gerir Finnur Eydal mjög
skemmtilega hluti i blæstri við og
við; samt kemst ég ekki hjá að
hafa á tilfinningunni að eitthvaö
af þeirri lifssnerpu, sem eitt sinn
einkenndi Finn, sé horfin að
nokkru leyti. Þaö kann þó að vera
timabundið og skal maður vona
það. Aðrir hljóðfæraleikarar
standa sig vel og Arni trommu-
leikari viröist vera farinn að
finna sig i þessari músik.
Lögin eru flest góð og þykir mér
sérstök ástæða til að vekja at-
hygli á lögum Gylfa Ægissonar,
þau eru tvö og titillagið þar af
annaö. Gylfi er Siglfiröingur aö
uppruna en er nú sjómaöur i Vest
mannaeyjum og hefur samið ein-
hver lifandis ósköp af lögum i
þessum dúr; á Þjóðhátiðinni i
sumar voru meðal annars leikin
ein 10 eða 12 lög eftir hann — og
með honum — á segulbandi yfir
hátalarakerfið i Herjólfsdal.
Upptakan er svona eins og
aðrar upptökur Péturs Stein-
grimssonar, ósköp venjuleg
segulbandsupptaka, og umslagiö
er óskaplega ljótt. En Tónaút-
gáfan ætti að reyna að komast aö
hvortplötunúmeriöerT-05eða T-
06. Að öðru leyti geta allir vel við
unað og ég leyfi mér að nota tæki-
færið og senda kveðjur til þeirra,
sem við vilja taka.
Ó.vald