Tíminn - 29.12.1972, Blaðsíða 7

Tíminn - 29.12.1972, Blaðsíða 7
Föstudagur 29. desember 1972 TÍMINN 7 (Jtgefandi: Framsóknarfiokkurínn Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar: l»ór- : :::: arinn Þórarinsson (ábm.), Jón Helgason, Tómas Karlsson, X Andrés Kristjánsson (ritstjóri Sunnudagsblaös Timáns).::::::: xiSx Auglýsingastjóri: Steingrimur Gislason . Ritstjórnarskrif-; : : : stofur i Edduhúsinu við Lindargötu, simar 18300-18306.:;:;:::;:;: Skrifstofur i Bankastræti 7 — afgreiðslusími 12323 — augiýs-::;:;:;:;: ingasimi 19523. Aðrar skrifstofurtsimi 18300. Askriftargjald;:;:;:;:;: £25 krónur á mánuði innan lands, i lausasölu 15 krónur einýý;;;;;; takið. Blaðaprent h.f. Þetta á að banna Allir andstöðuflokkar ihaldsins i borgar- stjórn Reykjavikur báru sameiginlega fram þá tillögu við lokaafgreiðslu fjárhagsáætlunar Reykjavikurborgar fyrir 1973, að horfið yrði frá þeirri ákvörðun ihaldsmeirihlutans að leggja 10% aukaálagningu ofan á útsvör Reyk- vikinga og 50% aukaálagningu ofan á fast- eignagjöld af ibúðarhúsnæði þeirra. Borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins felldu þessa tillögu. Kjarninn i málflutningi Sjálfstæðisflokksins og Mbl. gegn rikisstjórninni undanfarin miss- eri hefur verið þessi: 1. Allt of langt er gengið i skattheimtu á hendur almennings. Er þetta kallað skattpiningar- stefna rikisstjórnarinnar. 2. Opinberir aðilar hafa ráðizt i of miklar fram- kvæmdir og skapað spennu á framkvæmda- og vinnumarkaði, sem er ein af meginorsök- um ofþenslunnar i efnahagslifinu. Þetta eru helztu ádeiluefni Sjálfstæðisflokks- ins á rikisstjórnina auk eyðslunnar og „veizl- unnar ” svonefndu, sem efnt var til fyrir gamalmenni og öryrkja. En ekki lifa Sjálfstæðismenn eftir kenning- um sinum, þar sem þeir ráða og fá vilja sinn fram. Þar er breytt þveröfugt við boðorðin. Á þessu ári lagði meirihluti Sjálfstæðis- flokksins i Reykjavik einnig 10% aukaálag á útsvör og 50% aukaálag á fasteignagjöld Reyk- vikinga. Þessi aukaskattheimta var auðvitað kölluð „skattpiningarstefna rikisstjórnarinn- ar”. Aukaálögin á gjöld Reykvikinga voru rök- studd með kenningunni frægu um „aðför að Reykjavik”. Hélt Sjálfstæðisflokkurinn þvi fram, að skattalagabreytingar rikisstjórnar- innar og hin nýju tekjustofnalög þrengdu svo fjárhag Reykjavikurborgar, að um aðför rikis- stjórnarinnar að hagsmunum Reykjavikur væri að ræða. Væri Reykjavikurborg þvi til- neydd að nota alla möguleika til aukaálagning- ar á Reykvikinga. Til þess að finna þessu stað jók ihaldsmeirihlutinn framlög til fram- kvæmda um 100% á árinu!! En hvernig hefur þá „aðförin” orðið i framkvæmd á árinu, sem er að liða? Fjárhagur Reykjavikurborgar hefur aldrei verið betri, þrátt fyrir hina stórfelldu aukningu á framkvæmdafé. Svo mikilli þenslu á aðal- framkvæmdamarkaði olli þessi mikla aukning framkvæmdafjárins, að ekki tókst að koma öll- um peningunum i lóg á þessu ári og hafa verið lagðar geysilegar fúlgur á biðreikninga. Það er það fé, sem ónauðsynlega var af Reykviking- um tekið á þessu ári. Sem dæmi um þessar fúlgur má nefna, að um þessi áramót eru 100 milljónir króna af gatna og holræsafé á bið- reikningi og, flytjast þvi yfir á næsta ári. En af hverju er ihaldið að strekkja við þessa aukaálagningu á Reykvikinga? Þvi ræður öfgafullur pólitiskur hefndarhugur til rikis- stjórnar landsins. Með þvi að auka spennuna sem mest á aðalframkvæmdamarkaði lands- ins er aukið á erfiðleika i efnahagsmálum og hinar auknu álögur á Reykvikinga á að kenna „skattpiningarstefnu rikisstjórnarinnar”. Við þessar aðstæður á rikisstjórnin að banna aukaálag á útsvör Reykvikinga. —TK ERLENT YFIRLIT Loftárásirnar á Hanoi eru fordæmdar hvarvetna Nixon gerir sig sekan um einstæð óhæfuverk Tliiou »j> Nixon. EITTHVERT mesta óhæfu- verk sögunnar er nú unnið af Nixon Bandarikjaforseta i Norður-Vietnam, þar sem eru hinar nýju loftárásir á helztu stórborgir þar. Að þessu sinni er sprengjunum ekki aðeins varpað á hernaöarleg mann- virki og samgöngustöðvar, heldur einnig á venjuleg ibúðarhverfi. Manntjón hefur orðið gifurlegt og stórir borgarhlutar i Hanoi og hafnarborginni Haiphong eru i rústum. Þetta er i fyrsta sinn, sem ekki er hlifzt við að varpa sprengjum á ibúðarhverfi og virðist markmið hinna nýju loftárása vera að lama Norð- ur-Vietnama með þvi að leggja helztu borgirnar i rúst. Meðan Johnson var forseti, var þess vandlega gætt að þyrma ibúðahverfum, þegar loftárásir voru gerðar i Viet- nam. Sú regla hefur nú verið algerlega brotin. SKÖMMU áður en Johnson lét af forsetastörfum, hóf hann samningaviðræður við stjórn- ina i Norður-Vietnam og fyrir- skipaði jafnframt að hætta loftárásum. Þetta hlé i loft- árásum hélzt þangað til á siðastl. vori, þegar Nixon fyr- irskipaði þær að nýju vegna sóknar þeirrar, sem Norður- Vietnamar hófu þá i Suður- Vietnam. Þeim var svo að mestu hætt nokkru fyrir for- setakosningarnar i haust, enda virtust þá allar horfur á, að samningar væru að takast um vopnahlé og frið i Viet- nam. Hinn 26. október siðastl. hélt aðalsamningamaður Bandarikjanna, Kissinger, blaðamannafund, þar sem hann lýsti yfir þvi, að sam- komulag hefði náðst um öll meginatriði og vopnahlé væri alveg á næsta leiti. Eftir væri aðeins að jafna nokkur smáatriði. Þetta gerðist tæp- um hálfum mánuði fyrir for- setakosningarnar og átti sú trú, aö friður væri að komast á i Vietnam, rikan þátt i kosningasigri Nixons. Það dróst nokkuð eftir kosningarn- ar, að viðræður yrðu hafnar að nýju og töldu menn það m.a. stafa af þvi, að Nixon væri að reyna að fá Thieu forseta Suð- ur-Vietnams til að fallast á friðarskilmálana, en hann hafði lýst sig þeim andvigan og borið fram margar sér- kröfur. Hinn 20. nóvember hófust samningar að nýju og er nú ljóst orðiö, að Kissinger hefur þá borið fram ýmsar nýjar kröfur af hálfu Banda- rikjanna, sem að öllum likind- um hafa verið runnar undan rifjum Thieus. Fulltrúar Norður-Vietnama virðast hafa tekið sér frest til að svara þeim og féllu þvi viðræður nið- ur um skeið meðan stjórn N- Vietnams hafði málið til nánari athugunar. Hinn 4. desember hófust aftur viðræð- ur og virðast fulltrúar Norður- Vietnam þá hafa svarað kröf- um Bandarikjanna frá 20. nóvember með nýjum gagn- kröfum. Tilgangurinn með þeim virðist hafa verið sá að knýja þannig fram, að báðir aðilar féllu frá öllum nýjum kröfum og sætzt yrði á það samkomulag, sem búiö var að gera 26. október. Nixon virðist hins vegar hafa verið ófánleg- ur til að standa við það sam- komulag, sem búið var að gera fyrir forsetakosningarn- ar og áttu mikinn þátt i að tryggja honum sigurinn. Hinn 16. desember hélt Kissinger blaðamannafund i Washington og hélt hann nú öðru Iram en á blaðamannaíundinum 26. október. Hann sagði nú, að viðræður væru strandaðar að sinni og kenndi stjórn Norður- Vietnams um. Ýmislegt, sem Kissinger sagði á siðari blaða- mannafundinum, benti til, að hann vildi láta koma i ljós, að það væri fyrst og fremst Nixon, sem hefði tekið ákvörö- un um að hætta viðræðum að sinni. M.a. nefndi hann 15 sinnum á siðari fundinum, að þetta og þetta væri gert sam- kvæmt ákvörðun forsetans, en aðeins þrisvar sinnum á fyrri fundinum. Talið er, að Kissinger hafi þannig viljað láta kom i Ijós, að ábyrgðin væri forsetans. Ýms blöð hafa birt orðróm um, að Nixon og Kissinger séu ekki sammála um tilhögun og gang viöræðn- anna, en það mun þó vart verða opinbert fyrr en siðar. I framhaldi af siðari blaða- mannafundi Kissingers hófust svo hinar nýju loftárásir á Norður-Vietnam. Þær voru ekki réttlættar af hálfu Bandarikjastjórnar með þvi, að samningar hefði mistekizt, heldur þvi, að Hanoistjórnin væri bersýnilega að undirbúa nýja sókn i Suður-Vietnam og væri loftárásunum ætlað að torvelda það. HVORUGUR aðilanna hefur enn skýrt frá gangi viðræðn- anna, sem hafa farið fram sérstaklega milli fulltrúa Bandarikjanna og Norður- Vietnam eöa milli þeirra Kissingers og Le Duc Tho, fulltrúa stjórnar Norður-Viet- nam. Enn hafa blaðamenn ekki nema óljósar fréttir af þvi, hvert er aðalefni sam- komulagsins, sem búið var að gera 26. október, eða hverjar voru hinar nýju kröfur, sem Bandarikin báru fram 20. nóvember, eða gagnkröfurn- ar, sem stjórn N-Vietnams viöurkenni full yfirráð Saigon- stjórnarinnar yfir öllu Suður- Vietnam. Þessi krafa mun hafa verið borin fram að ósk Thieus og hefur yfirleitt þótt furðuleg. Hún er krafa um, að stjórn Norður-Vietnams af- neiti þjóðfrelsishreyfingu Suð- ur-Vietnams og viðurkenni yfirráð Saigonstjórnarinnar yfir stórum landshlutum, þar sem þjóðfrelsishreylingin ræður nú. Þar sem hvorugur aðilinn hefur enn gefið nákvæma skýrslu um viðræðurnar, bendir það til, að þeir séu enn ekki vonlausir um samkomu- lag. Loftárásirnar á Norður- Vietnam eru þó allt annað en liklegar til að auðvelda það. Sumir blaðamenn gizka þó á, að auðveldara geti verið fyrir Nixon að semja eftir að búið er að lama Norður-Vietnam með eyðileggingu Hanoi og Haip- hong, Norður-Vietnömum muni þá veitast erfiðara að leggja Suður-Vietnam strax undir sig, eftir að samkomu- lag hefur verið gert. Þetta þýðir m.ö.o. að loftárásirnar séu gerðar til að geta lengt eitthvað lifdaga Thieustjórn- arinnar eftir að Bandarikja- menn eru farnir frá Suður- Vietnam. Óhætl er að segja, að hinar nýju loftárásir Bandarikja- stjórnar á Norður-Vietnam hafa hvarvetna mælzt illa fyr- ir og þá ekki sizt meðal banda- manna þeirra. Með þeim hef- ur Bandarikjastjórn gert sig seka um óhæfuverk, sem ekki verður afsakað. Bandarikja- menn eiga ekki og hafa aldrei átt neinn sæmilegan kost i Vietnam, en hann er sá að fara þaðan sem fyrst og láta ibú- um Vietnam einum eftir að ákveða örlög sin. Bandarikja- menn hafa aldrei átt þar minnsta rétt til ihlutunar. Þetta gera lika beztu menn þeirra sér orðið ljóst, enda bendirallt til að hefjast muni i Bandarikjunum stórfelld mót- mælaalda, ef loftárásunum verður ekki hætt. Forvigis- menn helztu kirkjufélaganna hafa þegar mótmælt þeim harðlega. f þinginu má vænta andstöðu gegn þeim, þegar það kemur saman eftir áramótin. Hafinn hefur verið undirbúningur viðtækustu mótmælafunda, þegar Nixon tekur formlega við forsetaem- bættinu að nýju i tilefni af úrslitum forsetakosninganna, en það verður 20. janúar. Það hefur til skamms tima verið talin ósk Nixons, að vopnahlé yrði komið á i Vietnam fyrir þann dag. Hann þarf sannar- lega að breyta um stefnu, ef sú ósk á að rætast. — Þ.Þ.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.