Tíminn - 24.01.1973, Blaðsíða 9

Miövikudagur 24. janúar 1973
TÍMINN
9
Baldur Ingi, Sigurbjörn og Kristinn Sveinn viö Melaskóiann I gær.
(Tímamyndir Kóbert)
Herdis Tegeder, þar sem hún sat
ásamt eiginmanni sinum, Adolf
Sigurjónssyni vörubilstjóra, og
börnum þeirra þremur i Mela-
skólanum. Þau eiga heima að
Hrauntúni 13, Vestm. og voru
vakinn um klukkan tvö á þriðju-
dagsnóttina og sagt að fara strax
af stað með bát til lands — þvi gos
væri hafið á Heimaey. Það má
vera slæm martröði sem hefði
jafnast á við það, að vakna upp
við þessi tiðindi.
— Hvarflaði það aldrei að
Eyjabúum eftir Surtseyjargosið,
að gos gæti eins orðið hjá ykkur?
— Ekki held ég það. Heyrði
aldrei á það minnzt, segir Adolf.
En sem sagt, þetta hefur orðið að
veruleika, en ég er ekki svo mjög
svartsýnn á ástandið. Vonandi
getum við komizt aftur heim eftir
tvo- þrjá daga.
— Mér finnst þetta alveg
hörmulegt, segir Herdis, og ég
þykist viss um, að margir séu
mjög svartsýnir, þótt allir séu
furðu rólegir.
— Eigið þið kunningja eða ætt-
ingja hér i bænum?
Adolf Sigurjónsson
— Já, já, og við fáum húsaskjól
hjá þeim strax i dag. Það er verst
þetta með allsleysið. Við komum
ekki með neina peninga eða neitt.
Slikur var flýtirinn og ofboðið hjá
manni.
Adolf er rólegur og æðrulaus,
Herdis Tegeder i Meiaskoiauum
gerir jafnvel smágys að öllu
saman. En undir niðri er hann
samt greinilega alláhyggjufullur
Herdis virðist öllu svartsýnni • en
eiginmaðurinn,en börnin taka at-
burðunum eins og ekkert sé og
brosa bara framan i ljósmyndar-
ann.
E-ein starfsemi Flugmaðurinn talinn af
þvi. Stefna sprungunnar er þráð-
beint á Heklu, og ef hraunflóðið
heldur áfram, sem það gerir nú,
þá snertir það Yztaklett og þá er
illa farið, þvi þá er höfnin lokuð.
Þess má áð lokum geta, að
Einar var á förum til Vestmanna-
eyja, þegar við töluðum við hann,
og ætlaði hann sjóleiðina.
Varla búinn að átta sig á
hlutunum.
Kristján Ragnarsson, formaður
Landsambands islenzkra út-
vegsmanna, sagði, er við
spurðum hann út i þann mikla
vanda er kynni að skapast:
Sem betur fer þá er bátaflotinn
I Vestmannaeyjum laus/ og
maður verður að vona ef til
kemur, að hægt verði að reka
bátana frá öðrum verstöðvum,
Þetta fer að sjálfsögðu mikið
eftir afsetningarmöguleikum.
Ég sé ekki annað ráð, en það
verði að lengja vinnutimann i
frystihúum hér á Suðvestur-
landi, og þá verður lika að gera
ráð fyrir, aö hluti þess fólks,
sem ef til vill þyrfti að setjast
að hér á meginlandinu, ynni i
húsunum. — annars veit ég
ekki enni hvað til bragðs skal
taka.
— Við verðum að hugsa út i það,
sagði Kristján, að á vetrar-
vertið er landað allt að 40
þúsund tonnum af bolfiski i
Vestmannaeyjum og þar fór
þriðjungur lonumagnsins i land
i fyrra! Afsetning á loönu getur
orðið gifurlegt vandamál, en
hvað hagkvæmast er að gera i
þeim málum, veit ég ekki.
Kristján sagði, að æskilegast
væri, að bátar frá Vest-
mannaéyjum lönduðu i Grinda-
vik og Þorlákshöfn, þar sem
sjómenn i Eyjum þekktu veiði-
svæðið austan Reykjaness
mikið betur en önnur. Það væri
bara sá hængur á, að hafnirnar
i Þorlákshöfn og Grindavik
væru alltof litlar, og yrði ákaf-
lega erfitt að fjölga bátum þar
til muna.
Að lokum sagði Kristján, að
vinnsla á fiski og loðnu væri
Kl|>—Reykjavik.
Eins og sagt var frá i
blaðinu i gær, hrapaði
orustuþota frá varnar-
liðinu á Keflavikurflug-
velli i sjóinni skömmu
áður en hún átti að lenda
á Keflavikurflugvelli i
fyrrakvöld.
t
Voru mörg skip og flugvelar á
leitarsvæðinu i fyrrinótt, þegar
hjálparbeiðnin barst frá Vest-
mannaeyjum, en þá fóru vélar
varnarliðsins þegar til aðstoðar
við að flytja fólk úr Eyjum til
lands.
Við birtingu í gær voru vélarnar
aftur komnar á loft og könnuðu
svæðið, þar sem talið var að flug-
vélin hefði hrapað, en þá voru þar
mjög óskyld. Fiskvinnslan
þyrfti mikinn mannafla, en
loðnuvinnslan þyrfti mjög fátt
fólk. Þvi væri það ekki óhugs-
andi, að hægt yrði að bræða
loðnu i Eyjum i vetur. — Hitt er
svo annað mál, sagði Kristján,
við verðum að biða og vona,að
Eyjarnar geti blómstrað
áfram, og um leið að gera
okkur grein fyrir ástandinu, en
maður er tæpast búinn að átta
sig á því.
Þórarinn Arnason t skrifstofu-
stjóri hjá Fiskifélagi tslands,
sagði, að hann væri vart búinn að
átta sig á ástandinu. En þegar i
stað þyrfti að skipa nefnd, sem
færi með þessi máljog þessi nefnd
þyrfti að hafa alræðisvald. — Það
er ekkert gamanmál, sagði
Þórarinn, að þurfa að bæta við 90
bátum i hafnir á Faxaflóa-
svæðinu.
— Það má vel hugsa sér, að
beina togaralöndunum frá
höfnum við Reykjanes og Faxa-
flóa til hafna úti á landi og i þess
stað taka á móti afla Eyjabáta.
Hér mega ekki eiga sér stað
nein vettlingatök, sagði Þórarinn
að lokumi þvi við megum ekki við
þvi að missa gjaldeyristekjur,og
allir þurfa vinnu,
fyrir nokkrir bátar, sem verið
höfðu þar alla nóttina. Skömmu
áður höfðu þær fréttir borizt frá
vélskipinu Ólafi Bjarnasyni frá
Akranesi, að skipverjar hefðu
fundið brak i sjónum um 12 sjó-
milur vest-norðvestur af Skipa-
skaga. Tilkynntu þeir, að þeir
hefðu m.a. fundið plastpoka með
kortum og öðru, sem sýnilega
væri úr vélinni, og auk þess flug-
mannshjálm með nafni á.
1 gærdag fannst svo gúmbátur á
reki skammt frá þeim stað, sem
hinir fyrrnefndu hlutir fundust,
og kom i ljós,að báturinn hafði
ekki verið notaður. 1 gærkveldi
var svo allri leit hætt, og flug-
maðurinn talinn af.
Vitað er nokkurn veginn,hvar
flugvélin, sem var af gerðinni
F—102, liggur á hafsbotni, en hún
mun vera á um 20 faðma dýpi.
Mun verða gerö tilraun, til að
reyna að ná vélinni i land og
rannsaka hver orsök slyssins hafi
verið.
„Svona á að
telja fram
til skatts”
gefin út aftur
- ágóðinn til Eyja
Þó—Reykjavik.
Eins og kunnugt er gáfu
Leiðbeiningar h.f. út
bæklinginn „Svona á að telja
fram til skatts” fyrir stuttu.
Var bæklingurinn gefinn út i
3000 eintökum og seldist
hann mjög vel. Nú hefur eig-
andi Leiðbeininga h.f.
ákveðið að gefa bæklinginn
út aftur og allur ágóði af sölu
hans rennur til Vestmanna-
eyinga. Sigurður Jónasson
framkvæmdastjóri Leið-
beininga sagði i gær, að gefin
yrðu út 10 þúsund eintök i
þetta skiptið, og að allir
kostnaðarreikningar við út-
gáfuna yrðu síðan sendir
biöðunum.
Hann er orðinn syfjaður þessi litli snáði, þar sem hann situr og er að
skoða Vestmannaeyjar á landakortinu. Vonandi kemst hann heim til
sin áður en langt um liður.
Ahyggjulaus börn frá Vestmannaeyjum aö leik f Melaskólanum I gær.
Nei, þau eru ekki áhyggjufull — aðeins dálftið hissa á „ljósmynd-
aranum meö skeggið og blossann”.
Viðgerðarskip Norræna
ritsímafélagsins á leiðinni
- sprungustefnan ógnar línunni ekki enn
Stp—Reykjavfk.
Vestmannaeyjagosið hefur auk
annars sett ritsimalfnurnar, sem
liggja um Vestmannaeyjar og
tengja Island við Ameriku, i
nokkra hættu. Þó virðist sprungu-
stefnan ekki ógna linunum til-
takanlega. Til að vera við öllu
búið hefur Norræna ritsima-
félagið sent linulagningar- og við-
gerðaskip sitt Northern af stað
hingaö til lands og er það væntan-
legttil Vestmannaeyja á morgun.
Við höfum samband við Sigurð
Þorkelsson forstöðumann
tæknideildar ritsimans i gær-
kvöldi og spuröum hann nánar út
i þessar ráðstafanir. Sagði hann,
að hér væri um að ræða tvær út-
hafslinur, annars vegar hina svo-
kölluðu Scotice — linii, sem liggur
frá Vestmannaeyjum um Fær-
eyjar til Skotlands og hins vegar
Icecanolinuna, sem liggur um
Fredereksdal á suöurodda Græn-
lands til Nýfundnalands. Báðar
þessar linur hefur norræna rit-
simaféiagið lagt. Sagði Sigurður,
að eins og sprungustefna gos-
stöðvanna i Vestmannaeyjum
væri nú, væri ekki sérstök ástæða
til aö óttast um linurnar, en allur
væri varinn góöur.
Einnig mun skipið vera til taks
til að gera við landlinurnar frá
þeim stað, þar sem úthafs-
línurnar koma i land og upp að
radió-stöðinni i Eyjum. Þá mun
það hafa eftirlit með radfó-stöð-
inni i Eyjum og stöðinni á
Snæfelli, sem er suður af Helga-
felli • Að sögn Sigurðar eru
linurnar milli lands og eyja ekki
notaðar lengur, en liggja þó enn á
sínum stað á botninum, heldur er
radio-samband við land.