Tíminn - 24.01.1973, Blaðsíða 18

18
TÍMINN
Miðvikudagur 24. janúar 1972
Loftmynd af Heimaey — hvíta línan gefur hugmynd um stefnu eldgjárinnar. Kirkjubær, sem sennilega er
nú komin í kaf í hrauneðju, sést efst til hægri. Hvíti krossinn merkir flugbrautina í Vestmannaeyjum.
Eldgjá frá Kirkjubæ
suður að Skarfatanga
Fyrstu fréttir
af gosinu
Timinn gaf i gær-
morgun út 8 siðna
aukablað með fréttum
og myndum frá upp-
hafi eldgossins i Vest-
mannaeyjum. Þar
sem blaðinu var ekki
dreift til áskrifanda
birtist hér meginhluti
efnis þess.
JH- Reykjavík
Jafnválegir atburðir
hafa ekki gerzt í Vest-
mannaeyjum i 346 ár —
ekki síðan Tyrkir gengu þar
á land með ránum og
manndrápum: Eldgos
dundi yfir í Vestmanna-
eyjum í nótt, og áður en
klukkan var orðin sex,
hafði eldgjáin náð nálega
langs eftir um eyna frá
Kirkjubæ suður að Skarfa-
tanga. Sá hluti
sprungunnar, sem næst er
kaupstaðnum er aðeins tvö
hundruð metra, á að gizkay
frá austustu húsunum, og
alls er eldgjáin fimmtán til
átján hundruð metra löng.
Klukkan var aö ganga 3 I fyrri-
nótt er slminn heima hjá mér tók
aö hringja ákaft. Þaö var Greipur
Kristjánsson, aöalvaröstjóri iög-
regiunnar I Reykjavfk, er færöi
mér þær fregnir frá Sigurgeiri
forstjóra Kristjánssyni bróöur
sinum, fréttaritara Tfmans i Eyj-
um, aö eldur væri kominn upp ör-
skammt frá kaupstaönum.
Stundu siöar vorum viö lagöir af
staö til Vestmannaeyja i fiugvél
frá Vængjum.
Viö vorum yfir Heliisheiöi, er
viö sáum, hvar glóröi i eidana.
Myndin skýröist þegar nær dró.
Mikiir eldstrókar gusu upp i
iangri röö austan Helgafeils, frá
suövestri tii noröurausturs. Þeir
hnigu og risu til skiptis, og vikur-
steinar þyrluöust f eidsiogunum.
Yfir öllu grúföi ógurlegur
mökkur, Ijósgrár i nætur-
skimunni og sló á hann rauðum
bjarma hiö næsta eidunum.
Hraunstraumarnir höföu þegar
náö aö renna i sjó fram, og stigu
þar upp mikiir gufuhnyklar, sem
teygöu sig hátt í loft, og á einum
staö var sýnilega byrjað aö gjósa
úti fyrir ströndinni Um þrjátíu
fiskibátar lágu i hnapp úti fyrir og
biöu átekta, en nokkrir voru
þegar á leiö til Þorlákshafnar eöa
nýkomnir þangaö. Við flugum i
kringum eidana og ientum siðan á
flugvellinum. Eldgjáin var sögö á
aö gizka þrjú hundruö metra frá
austurenda brautarinnar.
Viö hittum fyrst ungan mann úr
siökkviliöi Vestmannaeyja,
Hiimar Pálsson. Hann sagöi
okkur, aö náiægt miönætti heföi
orðiö jaröskjálfti i Vestmanna-
eyjum, sem er óvenjuiegt þar, og
iaust fyrir klukkan tvö heföi gosiö
hafizt. Fyrst kom á aö gizka
hundrað metra löng sprunga,
eitthvaö tvö hundruð metra frá
austustu húsunum, örskammt frá
nýjasta hverfinu i kaupstaðnum.
— Þaö var undir eins brugöiö viö
að vekja fóik i kaupstaðnum,
brunalúðrar þeyttir og fiautur
látnar glymja og síðan fariö hús
úr húsi i austasta hverfinu.
ibúöarhúsin í Kirkjubæ voru næst
eldinum, og i austasta húsinu bjó
Pétur Guöjónsson, og þar vissi
fólk ekki enn, hvaö gerzt hafði,
þegar komiö var á vettvang.
Vikri hefur rignt hér yfir allt,
sagöi hann, en ekkert lff hefur