Tíminn - 11.08.1973, Síða 16

16
TÍMINN
Laugardagur 11. ágúst 1973.
Hans Fallada:
Hvaðnú,ungi maður?
©
Þýðing AAagnúsar Ásgeirssonar
sýnist vera i fullu samræmi við «•
allt annaö. Og Pússer sjálf sómir jj
sér mæta vel á myndinni i viðum !j
bláum léreftskjól með mjóan !!
blúndukraga um hálsinn og sitt !!
blíðlega andlit með beinu, fallegu !j
nefi. bað er hlýtt og notalegt i !1
stofunni. Rakur og kaldur gustur !!
gnýr öðru hvoru á rúðunum. Það !!
gerir innivistina ennþá notalegri. !!
Loksins hefir Pússer lokið við !!
hið vandasama verk sitt. Hún les !!
það allt yfir einu sinni enn. Það er !!
svona:
Þegar þessum fyrirlestri er
lokiö, gengur allt eins og i sögu.
Pússer lætur föggur þeirra niöur
hratt og hljóðlega. Pinneberg
stendur á verði við dyrnar, reiðu-
búinn aö loka að innanverðu ef
einhvern beri að. Frammi i borð-
stofunni er aftur glaumur og
drykkjulæti. Meistari Puttbreese
situr á kóngarúminu og horfir
eins og naut i nývirki á þetta dá-
semdarverk. Loksins er svo langt
komið, að karlmennirnir eru
farnir aö reyna að læða búnings-
boröinu fram göngin. Puttbreese
hefir æfingu i þess háttar störf-
um, og getur þvi látið nægja að
taka á þvi meö annarri hendi.
Hann er lika með spegilinn. Púss-
er gefur sér fyrst tima til að fá
hjartslátt af hræðslu, þegar hún
heyrir að þeir eru komnir niður
heilu og höldnu. Þegar þeir koma
upp aftur, eru bæði koffortin til-
búin, skápurinn galtómur og
draghólfin allslaus og opin. An
þess að mæla orð frá munni grip-
ur meistari Puttbreese i aðra
hölduna á hvoru koffortinu,
Pinneberg og Pússer bera hvor
sina höldu og mynda þannig ó-
slitna keðju. Ofan á koffortunum
liggur ferðataska Pinnebergs og
handtaksa, sem Pússer á, og
kassinn með postulininu.
,,Nú skulum við fara”, hvislar
Pinneberg. En þá dynja ósköpin
yfir. Fyrst rennur handtaskan og
fellur með dálitlum smelli á gólf-
ið, siðan kemur ferðataskan með
dálitið hærri dynk, og siðan — og
siðan kemur kassinn með postu-
Hninu !
,,Ef þau þarna fyrir handan
heyra ekki þennan djöfulgang, þá
eiga þau svei mér ekki betra skil-
ið en að vera svindluð og rúin inn
að skyrtunni”, segir Puttbreese i
sinum djúpa drykkjurómi. Pinne-
bergshjónin svara engu, en horfa
með ótta og örvæntingu á borð-
stofudyrnar. Og viti menn, borð-
stofudyrnar opnast----.
t miðjum dyrum stendur Jach-
mann eldrauður og gljáandi með
breiðu brosi, sem nær yfir andlit-
iö. En brosið hverfur i einni svip-
an. Hann lætur hurðina hægt aft-
ur á eftir sér og skálmar löngum
hljóðlausum skrefum fast að
ungu hjónunum.
„Hvað gengur á?” hvislar
hann. Pússer er með tárin i aug-
unum og veit ekki af þvi að hún
hjúfrar sig að handleggnum á
honum og litur á hann bænaraug-
um.
„Jachmann”, stamar hún,
„kæri Jachmann — þér hljótið að
geta skilið okkur — getið þér það
ekki? Við verðum að fara héðan”.
----Jachmann litur á hana. Nú
er kominn fullur alvörusvipur á
andlitið á honum. Djúp hrukka
hefir myndazt milli augnabrún-
anna. Hann gripur i skyndi i koff-
ortshölduna, sem Pússer hefir
sleppt.
„Hvernig dettur yður i hug að
vera að dragast með stærðarkoff-
ort I þvi ástandi, sem þér eruð/”
hvislar hann i ásökunarrómi. Og
þegar hann er búinn að smala öllu
saman, sem dottið hafði á gólfið
þrifur hann i tágakoffortið, litur
til Pinnebergs með gremjulegu
augnaráði og skipar i hálfum
hljóöum að þau skuli leggja af
stað. Hann hjálpar þeim til að
koma öllu dótinu á vagninn og
stendur kyrr eftir að hafa þrýst
hendi Pinnebergs þegjandi.
Jachmann horfir á eftir hers-
ingunni: Hjólbörur með dálitlu af
búshlutum: vanfær kona, dálitið
úfin og óstrokin, búðarsveinn i
búöarfötum, sem verður að vera
nokkurn veginn sæmilega til fara,
ef hann vill ekki missa alla til-
verumöguleika, og loks flutnings-
maðurinn, stór skepna, afskræmd
af drykkjuskap. Jachmann verð-
ur hugsi þegar hann gengur hæg-
um skrefum upp tröppurnar aft-
ur. Hérna er hann i prýðilegustu
smókingfötum, velsnyrt glæsi-
menni og orðinn næstum ofmettur
á öllum nautnum. Honum verður
erfitt um andardráttinn þegar
hann litur inn i mannlaust her-
bergið. Það er einhver sérstakur
óhugnaður yfir öllu þar núna.
Jachmann slekkur ljósið þegjandi
og gengur inn i borðstofuna.
Allir þyrpast i kringum hann
með hávaða og hamagangi. Frú
Mia rennir til hans sinum fljót-
andi augum og hið sama gera all-
ir drykkjugestirnir i kringum
hann.
„Hvað hefir þú verið að gera
þarna fyrir handan einu sinni
enn?” spyr frú Mia. „Þú hefur
náttúrulega setið þarna inni hjá
ungu hjónunum og verið að reyna
að koma frúnni til. Ef ég vildi
gera svo litið úr mér að vera af-
brýðisöm, þá gætir þú að minnsta
kosti ekki sagt, að þú hefðir ekki
gefið mér ástæðu til þess.”
Jachmann ypptir öxlum.
„Gefðu mér glas af konjaki”,
segir hann. Og þegar hann hefir
tæmt glasið, beygir hann sig
snöggvast niður að öxlinni á
henni. — „Eg átti annars að bera
þér kveðju frá þeim. Þau eru
nefnilega flutt héðan----”
„Flutt!” æpir frú Mia Pinne-
berg upp yfir sig. Og siðan rausar
hún hraðmælt og hávær og æst i
skapi býsnin öll, sem öllum er
bezt, að um sé talað sem fæst.
Fjárhagsáætlun er samin. Þaö
verður litið af kjötmeti á borðum.
Pinneberg finnst Pússer vera
ööru visi en hann hefir haldið.
Pússer hefir mikilvægt við-
fangsefni með höndum þenna
daginn. Hún hefir byrjað á þvi
rétt eftir hádegi, og nú er hinn
skuggalegi nóvemberdagur að
hjúpast algerðu myrkri, meðan
hún handleikur af kappi reglu-
stiku, penna og blýant. Hún situr
við borðið með stilabók og nokkr-
ar stórar pappirsarkir fyrir
framan sig. Hún reiknar út og hún
stynur þungan. Hún leggur sam-
an og dregur frá og andvarpar
aftur. Það er sjaldgæft aö Pússer
andvarpi eins mikið á heilum degi
og hún gerir á þessari einu kvöld-
stund. En hún á heldur ekki við
neitt glingur að etja.
Annars er bara viðkunnanlegt
hérna i stofunni uppi yfir bióinu.
Lága bjálkaloftið á vel við
mahónihúsgögnin, sem eru rauð-
brún og gljáandi. Þetta allt minn-
ir einhvern veginn svo mjög á
góða, gamla daga, að jafnvel
perlusaumaði dúkurinn,
sem hangir fyrir ofan sófann með
hinni mikilvægu áminningu:
„Verið trú til dauðans”, i svört-
um bókstöfum á hvitum grunni,
Mánaðar-áætlun !!
um tekjur og útgjöld fyrir Jó- j:
hannes og Pússer Pinneberg. :
ATH.: Útgjöldin mega alls ekki j
fara fram ur áætlun.
■■
■■
A. Tekjur jj
Launámán..........200 m 00 pf. ■■
B. Útgjöld
a. matvæli. ■■ ■■
Smjörog smjörl.... . . 10 m 00 pf. :
Egg 4 m oo pf. :■
Grænmeti 8 m 00 pf. ■■
Kjöt .. 12 m 00 pf. í’
Alegg ■5 ■■
(osturog pylsa) ... 5 m 00 pf. !
Brauð .. io m oo pf. ::
Nýlenduv 5 m oo pf. ::
Fiskur .. 3 m 00 pf. :
Avextir .. 3 m oo pf. :: ■■ ■■
62 m 00 pf. !!
■■
b. Ýmislegt. ■■ a*
Tryggingargjöld ■■ ■■
og skattar .. 31 m 75 pf. ::
Stéttarfél.fjöld .... 5 m io pf. ::
Húsaleiga .. 40 m 00 pf. !
ökueyrir .. 9 m oo pf. ::
Rafljós 3 m oo pf. ::
Eldsneyti .. 5 m oo pf. ::
Fatnaður .. io m oo pf. ::
Skófatn 4 m 00 pf. ::
Þvottur, völtun ■■ ■a «■
1471
Lárétt
I) Hátiðagraut,- 6) Leiði.- 7)
Nes.-9) Kind.- 10) Andstutta,-
II) Korn.- 12) 499,- 13) Æði.-
15) Illa lyktandi,-
Lóðrétt
1) Skagi,- 2) Tónn.- 3)
Embættismann.- 4) 1001.- 5)
Jarðlíf.- 8) Afar,- 9) Ana.- 13)
Tvlhljóði.- 14) Tveir.-
X
Ráðning á gátu nr. 1470.
Lárétt
1) Einrænn.- 6) Dul.- 7) DD,-
9) Æt,- 10) Ragnaði.- 11) Al.-
12) II.- 13) Ana.- 15) Notaleg.-
Lóðrétt
1) Eldraun,- 2) ND.- 3) Runn-
ana,- 4) Æl,- 5) Nýtileg,- 8)
dal,- 9) Æði.- 13) At,- 14) Al,-
• •..
■■
■ ■I
■ ■
::
....
*■
■ ■
■ ■
■ ■
■ ■
■ ■
■■
::
■■
!3
lilli lillii
■
7.00 Morgunútvarp.
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(úr forustugr. dagbl.), 9.00
Morgunkaffiö kl. 10.50:
Þorsteinn Hannesson og
gestir hans ræða um út-
varpsdagskrána.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga.
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
14.30 A iþróttavellinum.
Vilhelm G. Kristinsson
segir frá.
15.00 Vikan.sem var.Umsjón-
armaður: Páll Heiðar Jóns-
son.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tiu á
toppnum.örn Petersen sér
um dæturlagaþátt.
17.40 i umferöinni. Jón B.
Gunnlaugsson sér um þátt
með blönduðu efni.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. - Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Frá Noröurlandameist-
aramótinu i sundi. Jón Ás-
geirsson lýsir frá Osló.
19.35 Pólskt kvöld.a. Um land
og þjóð. Þrándur Thorodd-
sen segir frá. b. Pólsk
tónlist. a. Bogdan Paprocki
syngur ariu úr óperunni
„Halka” eftir Stanislav
Moniuzsko. — óperuhljóm-
sveitin i Prag leikur með,
Boghdan Wodiczko stjórn-
ar. b. b. Witold Malcuzynski
leikur á pianó pólónesur nr.
1 i cis-moll op. 20 nr. 1 og nr.
2 i es-moll op. 26 nr. 2 eftir
Chopin. c. Pólskir listamenn
syngja og leika þjóðiög. c.
„Armelle”, smásaga eftir
Ireneusz Iredynski. i þýð-
ingu Þrándar Thoroddsens.
Sigurður Karlsson ies.
21.05 Hljómplöturabb.
Guðmundur Jónsson
bregður plötum á fóninn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Eyjapistilh
22.30 Danslög. Fréttir i stuttu
máli. Dagskrárlok.
20.20 Veður og auglýsingar
20.25 Söngelska fjölskyldan
(The Partridge Family)
Nýr, bandariskur mynda-
flokkur I léttum tón. Mynd-
irnar fjalla um bandariska
fjölskyldu, sem leggur upp i
hljómleikaferð um landið.
Þýðandi Ellert Sigurbjörns-
son.
20.50 Ken Ilardy Sænskur
töframaður sýnir spila-
galdra og ýmiss konar sjón-
hverfingar i sjónvarpssal
21.15 Leiðin til þroska Mynd
um óvenjulega mennta-
stofnun i Suður-Afriku, þar
sem efnispiltar viðs vegar
að úr heiminum koma til
náms, og fræðast um sam-
bandið milli manns og
náttúru I könnunarferðum
um óbyggðir. Þýðandi
Ellert Sigurbjörnsson.
21.40 Bréf til þriggja eigin-
kvenna Bandarisk biómynd
frá árinu 1949, byggð á sögu
eftir John Klempner. Leik-
stjóri Joseph L.
Mankiewicz. Aðalhlutverk
Jeanne Crain, Linda Darn-
ell, Ann Southern, Kirk
Dogulas og Poul Douglas.
Þýðandi Heba Júliusdóttir.
Þrjár vinkonur, eiginkonur
þriggja virtra og vel met-
inna borgara, fá skilaboð
frá frægri þokkagyðju um
að hún hafi hlaupizt á brott
með einum þeirra. En ekki
er vitað að svo stöddu hver
þeirra hefur verið yfirgefin.
Um kvöldið mun allt heldra
fólk héraðsins hittast i sam-
kvæmi, og ef einhver hinna
þriggja eiginmanna lætur
ekki sjá sig þar, hlýtur hann
að vera hinn seki.
23.20 Dagskrárlok.