Tíminn - 31.08.1973, Síða 15

Föstudagur 31. ágúst 1973.
TÍMINN
15
Hans Fallada: Hvaðnú.u ingi maður?
r Þýðing Magnúsar Asgeirssonar
vera á fótum siðan klukkan hálf
fimm.
Stofan er skinandi hrein og fág-
uð, og hann hefir meira að segja
þvegið gólfið og borið á það og
skipt um i rúmunum. Allt á að
vera hreint og bjart, þvi að nú
byrjar nýtt lif. Nú er komið barn i
húsið: nú er Dengsi kominn, og þá
á allt að fljóta i sólskini.
Hann tekur koffortið aftur i
hönd sér og heldur áfram .Hann
fer inn um hliðið og fram hjá
dyraverðinum gildvaxna, sem
segir eins og ósjálfrátt: „Beint á-
fram að skálanum, sem er lengst
frá. „Nokkrir leigubilar aka fram
hjá, og inni i þeim sitja karlmenn,
sennilega efnaðir feður, sem hafa
ráð á þvi að sækja konurnar sinar
Ibilum. Jú, þaðstendur heima, að
bilarnir staönæmast við skálann,
sem er lengst I burtu. Ætti hann
lika að ná sér i bil? Hann stendur
þarna með koffortið sitt i hend-
inni og veit hvorki upp né niður.
Leiðin er ekki löng, kannske á
samt ekki annaö við, og systrun-
um finnst það ef til vill voöalegt,
aö hann skuli ekki sækja konuna
sina i bil. Hann veit ekkert hvað
hann á að gera og horfir á hvernig
billinn færir sig með erfiðismun-
um á hinum litla bletti framan við
skálann. Maðurinn er stiginn út
og kallar til bilstjórans: „Þér
verðið aö biða dálitla stund.”
„Nei, nei, það er ekki hægt”,
segir Pinneberg við sjálfan sig,
en rétt er það ekki, langt frá þvi.
Slðan gengur hann inn i forstof-
una, setur koffortið á gólfið og
biður þar. Karlmennirnir, sem
komu i bilunum, eru horfnir: þeir
eru sjálfsagt komnir inn til
kvenna sinna fyrir löngu. Pinne-
berg stendur þarna og biöur. Ef
hann yrðir á hjúkrunarkonu, sem
gengur framhjá, segir hún:
„Bara örlitla stund! Ég kem
strax!” og siðan er hún horfin.
Pinneberg finnur til vaxandi
gremju. Hann veit, að hann hefur
rangt fyrir sér og systurnar hafa
áreiöanlega ekki hugmynd um
hver kemur i bil og hver er bil-
laus.
En ætli það gæti nú samt ekki
verið, að þær hefðu eitthvert ofur-
litið hugboð um það? Hvers vegna
verður hann að biða hérna enn-
þá? Hann ætti ekki að þurfa að
standa hér lengur. Er hann litil-
fjörlegri en allir hinir? Stendur
Pússer hans hinum konunum
kannske eitthvað að baki? Guð
minn góður, hvilikur bjálfi hann
getur annars verið, að gera sér
slika vitleysu i hugarlund. Auð-
vitað gera systurnar sér engan
mannamun. En gleði hans er þó
horfin. Hann horfir þungbrýnn
framundan sér. Svona byrjar það
og svona heldur það áfram — það
þýðir ekki nokkurn skapaðan
hlut, að hugsa sér og hlakka til, að
nú byrji nýtt, fagurt og sólbjart lif
— allt hjakkar i sama gamla far-
inu. Hann og Pússer eru orðin
þessu vön, en á að fara eins fyrir
Dengsa?
„Fyrirgefið þér, systir —”
„Já, Kem undir eins. — Ég ætla
bara —”
Hún fer. Hverfur á bak og burt.
Jæja, það verður að fara sem fara
vill. Hann á fri i dag, og hann vildi
gjarnan verja öllum deginum til
að vera með Pússer. Hann getur
svo sem staðið hérna rólegur i
sömu sporum til klukkan tiu eða
ellefu, það kemur hvort sem er
ekki málinu við, hvað hann vill. —
„Pinneberg? Þér eruð Pinne-
berg — er ekki svo? Má ég þá
biöja um koffortið? Hvar er lyk-
illinn? Agætt. Ef þér viljið svo
fara niður i skrifstofuna og sækja
plöggin yðar, þá skal ég hjálpa
konunni yðar i fötin á meðan.”
„Já, þakka yður fyrir”, segir
Pinneberg og leggur af stað. I
skrifstofunni gengur allt eins og i
sögu, hann fær öll sin gögn skrifar
undir hitt og þetta og stendur sið-
an dálitla stund kyrr I gangi fæð-
ingardeildarinnar. Bilarnir biða
enn. Og allt i einu sér hann Pússer
koma hálfklædda frá einum dyr-
um til annarra, og hún veifar til
hans hressileg og björt á svip:
„Góðan dag, drengur!”
Og aftur er hún horfin á bak og
burt. Góðan dag, drengur! Pússer
er þó að minnsta kosti sú sama og
áöur. Hversu öfug og snúin sem
tilveran annars er, veifar hún til
hans með sinu gamla sólskins-
brosi og kallar: Góðan dag,
drengur! Og þó er vist langt frá
þvi, að hún sé fyllilega búin aö ná
sér, þvi að það eru ekki meira en
tveir dagar siðan að það leið yfir
hana, þegar hún fór á fætur.
Þarna stendur hann og biöur.
Nú standa þarna lika fleiri menn
og biða. Allt er auðvitað i bezta
lagi, og hann hefir alls ekki verið
hafður útundan. En þau fifl hinir
geta verið að láta bilana standa
þarna og biða svona lengi eftir
sér! Honum finnst það vera synd
og skömm, að eyða peningum
svona. Feöurnir fara nú smátt og
smátt að tala hverjir við aðra.
„Jæja, ég hrósa nú bara happi
yfir þvi, að tengdamóðir min
skuli vera hjá mér. Hún gerir allt,
sem gera þarf fyrir konuna
mina”, segir einn af hinum visu
feðrum.
„Við höfum vinnukonu. Konan
min gæti alls ekki komiö þvi öllu i
verk, þegar hún hefir um litið
barn að sjá um og er nýstigin af
sæng.”
„Fyrirgefið, að ég blanda mér i
samtalið”, segir feitur maður
með gleraugu i áhugarómi. „Þaö
er hreinn leikur fyrir heilbrigða
og hrausta konu að eiga barn!
Hún hefir bara gott af þvi. Ég hefi
lika sagt það við konuna mina.
Auðvitað gæti ég látið þig hafa
vinnukonu, segi ég, en þú verður
bara löt á þvi. Þú nærð þér þvi
fyrr, sem þú hefir meira að
gera.”
„Ja-á, ég veit nú samt ekki —”
segir annar hikandi.
„Það er alveg augljóst mál það
sér hver heilvita maður”, segir
gleraugnaglámurinn hinn drýldn-
asti. „Ég hefi heyrt að uppi i sveit
gangi konurnar að heyvinnu
tveimur dögum eftir að þær hafi
fætt. Annaö er heldur ekkert
nema kveifarskapur. Ég er alveg
mótfallinn þessum fæöingar-
stofnunum. Nú er konan min búin
að liggja hér i hvorki meira né
minna en niu daga, og læknirinn
vildi ekki einu sinni sleppa henni
út ennþá, en þá lét ég hann lika
heyra það. „Fyrirgefiö þér, dokt-
or góður”, sagði ég, „þetta er
konan min, og yfir henni ræð ég.
Hvernig haldiö þér að forfeður
minir, Germanarnir, hafi fariö
með konurnar sinar?” Ha, ha! Ég
get sagt ykkur það, að hann brá
litum, karlfuglinn. Forfeður hans
höföu nefnilega alls ekki verið
Germanir.”
„Gekk konunni yðar erfiðlega
að fæða?”
„Erfiölega? Ég get sagt ykkur
það, að læknarnir voru hjá henni i
samfleytt fimm stundir, og
klukkan tvö um nóttina urðu þeir
þó að gera boð eftir prófessorn-
um.”
„Konan min er alveg tætt i
sundur skal ég segja ykkur”, seg-
ir einn. „Sautján stungur!”
„Það er lika þröngt hjá konunni
minni. Þetta er það þriöja, en
Kokkurinn mælir
með Jurta!
i
1488
Lárétt
1) Bræla,- 6) Gata,- 7) Rot.- 9)
Eins.- 10) Æskumanna,- 11)
Efni.- 12) Efni.- 13) Svif,- 15)
Prútt,-
Lóðrétt
1) Gamalmennis.- 2) Eins,- 3)
Svipur.- 4) Guð.- 5) Látast. 8)
Kindina.- 9) Til þess.- 13)
Hvilt,- 15) Eins.-
Ráöning á gátu nr. 1487
Lárétt
1) Þvingun.- 6) Lag,- 7) ös,- 9)
FG.- 10) Skaðleg,- 11) Tý,- 12)
La,- 13) Ana.- 14) Ranglát.-
Lóðrétt
1) Þröstur,- 2) II,- 3)
Nauðung,- 4) GG.- 5) Nugg-
ast.- 8) Ský,- 9) Fel,- 13) An,-
14) Al,-
• a. s R s |r
Föstudagur
31. ágúst
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 ( og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Þorlákur Jónsson end-
ar lestur þýðingar sinnar á
sögunni um „Börnin i
Hólmagötu” eftir Asu
Löckling (ll). Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög á milli liða.
Morgunpopp kl. 10.25:
Hljómsveitin Roxy Music
syngur og leikur. Fréttir kl.
11.00. Morguntónleikar:
Tónlist eftir Zoltán Kodály
Pál Lukács og Endre Denes
leika Adagio fyrir viólu og
pianó / Kornél Zempléni
leikur á pianó dansa frá
Marosszék, hugleiðingu um
stef eftir Debussy, barna-
dansa og vals / Kór og
barnakór ungverska út-
varpsins syngja nokkur lög.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Með sinu lagi. Svavar
Gests kynnis lög af hljóm-
plötum
14.30 Siðdegissagan: „Óþekkt
nafn” eftir Finn Söeborg.
Þýðandinn, Halldór Stef-
ánsson, les sögulok (14).
15.00 Miðdcgistónleikar:
Janácek-kvartettinn leikur
Strengjakvartett nr. 2 eftir
Leos Janácek. Francis
Poulenc, Jacques Février
og hljómsveit Tónlistarskól-
ans i Paris leika Konsert
fyrir tvö pianó og hljóm-
sveiteftir Poulenc: Georges
Prétre stjórnar.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku.
16.00 Fréttir. Tilkynuignar.
16.15 Veðurfregnir.
16.20 Popphornið.
17.05 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfegnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Fréttaspcgill.
19.40 Spurt og svarað. Guðrún
Guðlaugsdóttir leitar svara
við spurningum hlustenda.
20.00 Sinfóniskir tónleikar. a.
„Karnival i Róm”, forleikur
op. 9 eftir Berlioz. Konung-
lega filharmóniusveitin i
London leikur: Sir Malcoim
Sargent stjórnar. b. Sin
fónia i d-moll eftir César
Franck. Rikishljómsveitin i
Dresden leikur: Kurt
Sanderling stj. Guðmundur
Gilsson kynnir.
21.00 Sitt af hverju um skipa-
smiðar. Vignir Guðmunds-
son blaðamaður ræðir við
Gunnar Ragnars forstjóra
Slippstöðvarinnar á Akur-
eyri.
21.30 ítlvarpssagan: „Vernd-
arenglarnir" eftir Jóhannes
úr Kötlum Guðrún Guð-
laugsdóttir les (18).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Eyjapist-
ill.
22.35 Draumvfsur. Sveinn
Arnason og Sveinn Magnús-
son sjá um þáttinn.
23.35 Fréttir i stuttu máli.
Föstudagur
31. ágúst
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglvsinga
20.30 Fóstbræður. Hættulegi t
andstæðingur. Þýðan
Óskar Ingimarsson.
21.20 Aö utan. Þáttur með <
lendum fréttamyndur
Umsjón Jón Hák(
Magnússon.
22.00 „Forseti lýöveldisin
Finnska popphljómsveit;
„Tasavallen Presidentti
flytur poppmúsik. (Nord-
vision — Finnska sjónvarp-
ið).