Tíminn - 11.05.1974, Blaðsíða 14

14
•' ílMÍNN
Laugardagúr il. maí 1074.
Hún á rót sina að rekja til þess, er golfstraumurinn
mætir köldum straumum að norðan.
Meðan þeir voru að dorga, og enn voru fimm-sex
klukkustundir þangað til þeir gætu dregið línuna, hurfu
f jöllin hjá Breiðuvík allt í einu, og þokan bylgjaðist stór-
karlalega yfir þá.
— Mér datt i hug að hún kæmi, sagði Jón. Ég f ann það
á skrokknum á mér. Jæja, við liggjum hér við góðar fest-
ar og höf um áttavitann til að komast heim, ef hún hypjar
sig ekki.
— Þetta stendur ekki lengi, sagði Jónas. Ég þekki
veðrið hérna síðan ég var strákur, og strákar gera sér
grein fyrir veðrinu, og háttalagi þess betur en nokkur
fullorðinn maður— þú ert fæddur á austurströndinni, og
þar þekkir þú miklu betur til en ég.
Það var alveg rétt, og Jón viðurkenndi það, hann var
frá austurströndinni. En hann hafði líka séð sig um í
heiminum og farið þó nokkrum sinnum í löng ferðalög
með stóru seglskipunum frá Hamborg, svo að hann átti
auðvelt með að taka þátt í samræðum þeirra símamann-
anna.
Veiðarnar voru slakar þennan dag. Hefði verið bjart
yf ir, myndu þeir hafa farið annað, en þar sem þeir voru
nú bundnir þokunni, var ekki um annað að gera en taka
því, sem þeim var rétt, reykja og rabba saman.
Jónas sagði frá sjóurriðanum, sem hann veiddi, þegar
hann var strákur, og minnti á bæði stærð fisksins og
þyngd til að sanna, að honum hefði farið aftur, þegar
hann þagnaði skyndilega og hlustaði upp í goluna.
Golan, sem kom frá Breiðuvík, var svo mild, að hún
varð naumast greind.
Þeir heyrðu greinileg áratog. Eiríkur og Jón voru heíd-
ur ekki í neinum vafa, og eftir hljóðinu að dæma, var
þetta áttæringur.
— Þetta er ekki neinn bátur f rá Skarðsstöð, sagði Jón,
og Stykkishólmur er of langt í burtu til þess að báturinn
geti verið þaðan. Auk þess eru þetta stærri árar en eru
notaðar hér...
Hann hafði varla sleppt orðinu þegar kallað var til
þeirra utan úr þokunni, en hljóðið var f jarlægt og skrækt
eins og í haffugli.
— Svarið ekki! sagði Jónas.
En það var um seinan. Eiríkur hafði rofið kyrrðina
með háværu kallinu, sem tíðkast í danska flotanum, og
dauft svar barst að handan, spottandi hlátur og árar,
sem teknar voru inn.
Þegar róðurinn hófst svo að nýju, og báturinn fjar-
lægðist, eftir að hafa breytt um stefnu, heyrðist nýtt
kall, dauft og dó út.
— Þetta var víkinganökkvi, sem við rákumst á — og þú
svaraðir honum, stundi Jónas. Heyrðirðu ekki, að þetta
voruekki reglulegar árar? Hlustaðu nú á öskrið í þeim!
Nú höfum við aldrei framar heppnina með okkur, við
drukknum allir, og það er bara af því, að þú svaraðir.
Hvað ég gat verið heimskur að láta mér detta í hug að
fara hingað til Breiðafjarðar með algjört fífl!
— Ég hefði nú líka heldur viljað hafa með mér
kvensurnar sjö f rá Krýsuvík, svaraði Eiríkur. Þetta var
bátur frá franska fiskiflotanum, og hann hefði siglt á
okkur, ef ég hefði ekki kallað. Maður skyldi halda, að þú
hefðir aldrei heyrt Fransmenn róa, aplafylið þitt.
— Ójá, sagði Jón, þetta getur vel hafa verið franskur
bátur, það er eiginlega ekki um annað að ræða, ekki sízt
eins og honum var róið. Þeir hafa kannski verið að
smygla brennivíni í land. Það er sagt, að það sé talsvert
um það núna, þegar nýju lögin eru komin, og ég hef
heyrt, að Ólaf ur Guðmundsson sé eitthvað viðriðinn það.
— Þið haf ið hvorki vit né heyrn, sagði Jónas. Heyrðist
ykkur þetta vera bátur, byggður úr tré, og fannst ykkur
þetta vera mannlegt áralag? Þetta var víkingaskip, og
það er alls ekki í fyrsta skipti, sem slík skip komast i
kallfæri hér á Breiðaf irði. Þeir þora ekki að koma nema
í þoku, og hefðuð þið verið hér, hefðuð þið vitað þetta.
— Fjandinn hirði þá og farkost þeirra! Hvaða máli
skiptir þetta? sagði Eiríkur.
— Þú kemst nú að raun um það — og við kannski líka,
svaraði Jónas, sem kominn var í talsverða æsingu.
— Ja, ég hef nú ekki trú á því, að fornu skipin komi aft-
ur, sagði Jón. Það getur verið með fólk, en ekki skip.
Maður skyldi ekki trúa því, að járn og tré séu gædd sál.
Ég trúi á annað líf, og ég veit, hvað ég hef séð, en það var
einungis um fólk að ræða. Það er bara blaður að segja,
að skip og árar geti birzt aftur.
— Ég trúi nú ekki neinu af þessu tagi, sagði Eiríkur, —
hvorki, að fólk né skip geti birzt aftur. Faðir minn trúði
lika á líf eftir dauðann — en ég þekki ekkerttil þessa.
Jón dró færið sitt inn, sleit smáþorsk af, beitti að nýju
og kastaði færinu út. Svo sagði hann:
— Það er enginn vaf i á þvi, að fólk getur birzt aftur, og
það ekki aðeins, þegar það er kallað fram sem andar.
Fólk fæðist á ný, aftur og aftur. Þetta hef ur allt saman
verið birt mér, og einnig ástæðan til þess. Fólkið fæðist
aftur og aftur, til þess að það geti orðið betra og betra.
Þetta er svo einfalt, að jafnvel fáfróðasti maður getur
skilið það.
Ég er að tala um sjálfan mig, en eins og þið vitið, þá er
ég fæddur á Þórshöfn á austurströndinni, svo norðar-
lega, að veturinn er ein nótt. I Reykjavik, já, líka í
Skarðsströnd, nýtur nokkurrar dagsbirtu um veturinn,
en á Þórshöf n er allt dimmt. Þar liggja hvalfangarar og
illliil
Laugardagur
11. maí
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustufr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Oddný Thorsteinsson
heldur áfram að lesa
„Ævintýri um Fávis og vini
hans” eftir Nikolaj Nosoff
(18). Morgunleikfimi kl.
9.20. Tilkynningar kl. 9.30.
Létt lög á milli liða. óskalög
sjúklinga kl. 10.25: Borg-
hildur Thors kynnir.
12.00 Dagskráin, Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
14.30 IþróttirUmsjónarmaður
Jón Ásgeirsson.
15.00 tslenzkt mál.
15.20 Framhaldsleikrit barna
og unglinga: „Þegar felli-
bylurinn skall á” eftir Ivan
Southall.
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir. Tiu á
toppnum. örn Petersen sér
um dægurlagaþátt.
17.20 Laugardagslögin.
17.50 Frá Bretlandi. Ágúst
Guðmundsson talar.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki.
Tilkynningar.
19.35 Einar Jónsson mynd-
höggvari — aldarminning
Vilhjálmur Þ. Gíslason
fyrrv. útvarpsstjóri flytur
erindi, lesið verður kvæðið
„Hnitbjörg” eftir Guðmund
Friðjónsson og úr sjálfsævi-
sögu EinarsJónssonar.
20.10 Lög eftir Stephen Foster.
20.25 Suður eða sunnan?Þing-
mennirnir Helgi Seljan,
Karvel Pálmason, Pálmi
Jónsson og Stefán Valgeirs-
son ræða vandkvæði þess að
búa úti á landi. Þriðji þátt-
ur. Umsjón: Hrafn Baldurs-
son.
21.15 Hljómplöturabb.
Þorsteinn Hannesson
bregður plötum á fóninn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
32.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Laugardagur
11. maí 1974
16.30 Jóga til heilsubótar.
Bandariskur myndaflokkur
með kennslu i jógaæfingum.
Þýðandi og þulur Jón O. Ed-
wald.
17.00 Þingvikan. Þáttur um
störf Alþingis. Umsjónar-
menn Björn Teitsson og
Björn Þorsteinsson.
17.30 tþróttir. Meðal efnis
verður mynd úr ensku
knattspyrnunni og myndir
og fréttir frá iþróttavið-
burðum innan lands og ut-
an. Umsjónarmaður ómar
Ragnarsson.
Hlé.
20.00 Fréttir.
20.20 Veður og augiýsingar.
20.25 Læknir á lausum kili.
Breskur gamanmynda-
flokkur. Of ungur. Þýðandi
Jón Thor Haraldsson.
20.50 (Jr kínversku fjölleika-
húsi. Myndsyrpa frá
sýningum fimleika- og fjöl-
listamanna i Kinverska
alþýðulýðveldinu.
21.20 Hann skal erfa vindinn.
(Inherit the Wind).
Bandarisk biómynd frá ár-
inu 1969, byggð á hinum
alræmdu „aparéttarhöld-
um” i einu af suburrlkjum
Bandarikjanna, þar sem
barnakennari nokkur var
ákærður fyrir að fræða
nemendur sina um þróunar-
kenningu Darvins. Aðal-
hlutverk Spencer Tracy og
Fredric March. Þýðandi
Jón Thor Haraldsson.
23.25 Dagskrárlok.