Tíminn - 13.12.1974, Blaðsíða 19

Föstudagur 13. desember 1974.
TÍMINN
19
Valur G. Oddsteinsson, Úthlíð í V-Skaftafellssýslu:
Framsóknarmenn munu
standa vörð um hagsmuni
fólksins um allt land
Valur G. Oddsteinsson frá <Jt-
hllö I Vestur-Skaftafellssýslu
var einn af fulltrúum ungra
framsóknarmanna á 16. flokks-
þinginu. Viðtókurn hann tali og
spuröum fyrst um hans
byggðarlag og helztu hags-
munamál þess.
— I minni sveit er eingöngu
um búskap að ræða og hafa þvi
flestir framfærslu sina af land-
búnaðarframleiðslu. Okkar
verkefni og áform beinast þvi
fyrst og fremst að þvi að bæta
aðstöðu okkar á þvi sviði, en þar
er af ýmsu að taka. Byggja þarf
Ibúöarhús, hUs yfir bústofninn,
fóðurforðann og vélarnar, rækta
og girða landið o.s.frv. Að þess-
um verkefnum er unnið smátt
og smátt, en það er lika for-
senda þess að mögulegt sé fyrir
fólkið að halda áfram búskapn-
um.
Það þarf mikið fjármagn til
þessara hluta og þvi er brýn
nauðsyn á þvi, að lánamálum
bænda verði komið i það horf, að
þeim sé gert kleift að byggja
upp á jörðum slnum á eðlilegan
hátt. Landbúnaðurinn og
dreifbýlissveitirnar hafa fengið
minna fjármagn til upp-
byggingar undanfarin ár heldur
en t.d. sjávarútvegur, og vona
ég að nú sé röðin komin að
okkur I sveitunum. Landbúnað-
urinn er undirstaðan að lífs-
framfæri fjölda manna i bæjum
og kauptúnum um allt land og i
Reykjavik er drjúgur hópur
fólks, sem hefur lifsframfæri
sitt af að vinna úr vörum bænda.
Hinir löngu landflutningar
valda þvi að allar vörur til okk-
ar verða mjög dýrar. Það er þvi
eitt af okkar hjartans málum,
að byggð verði höfn við
Dyrhólaey, en um 260 kilómetr-
ar eru til næstu hafnar. Vaxta-
möguleikar byggðarinnar
myndu auk þess aukast við
hafnaraðstöðu þar.
Við höfum enga tryggingu
fyrir þvi, að ná á hvaða tima
sem er sambandi i gegn um
sima við t.d. lækna og bruna-
varnirogerþaðvægastsagt al-
varlegt ihugunarefni.
— Hvernig gengur starfsemi
FUF I sýslunni?
— Byggð i V-Skaftafellssýslu
er mjög dreifð og langt milli
staða. Þetta bitnar ekki hvað
sizt á félagslifinu og hefur starf-
semi FUF ekki farið varhluta af
þvi. Við höfum þvi talið eðlilegt
að starfa I sem nánustum
tengslum við önnur fram-
sóknarfélög I sýslunni. Haldnir
eru sameiginlegir fundir,
árshátiðir o.fl. og erum við
ákveðnir I að hafa það svo
áfram.
— Stjórnmálaástandið?
— Það urðu mér mikil von-
brigði að ekki skyldi takast að
mynda nýja vinstri stjórn, en úr
þvi sem komið er, er ég ánægð-
ur yfir þvi að Framsóknarflokk-
urinn hefur enn góða aðstöðu til
að standa vörð um lifshagsmuni
þjóöarinnar. Á ég ekki hvað sizt
við landhelgismálið, en þegar
hefur komið i ljós að sjálfstæðis-
menn voru tilbúnir til að glopra
þvi út úr höndunum á sér. Auk
þess má til nefna fáránlega yfir-
lýsingu Heimdellinga varðandi
landhelgismálið.
Framsóknarflokkurinn hefur
ávallt átt frumkvæðið að upp-
byggingu og endurreisn lands-
byggðarinnar og heldur þvi
starfi vafalaust áfram, þótt við
skæðan keppinaut sé að etja,
sem eru hin blindu sérhags-
munaöfl Reykjavikurfhaldsins.
Hverthugur þeirra stefnir hefur
skýrlega komið i ljós i málgögn-
um þeirra. Greinilegt er að
þessi öfl vita ekkert um það,
hvernig liftaugar þjóðarinnar
kvislast um landið og eru tilbúin
til að skera á hinar mikilvæg-
ustu þeirra þegar þau hafa að-
stöðu til. Ég veit að
framsóknarmenn munu standa
vörð um hagsmuni fólksins um
allt land, þó að það kunni jafn-
vel að koma niður á núverandi
stjórnarsamstarfi.
— Hvað finnst þér um
varnarmálin?
— Ég tel að vinna beri að þvi
að herinn fari úr landi sem allra
fyrst og að forðast beri allar þær
aðgerðir sem gætu orðið til að
binda hann hér. Það var þjóðar-
hneisa að hafa hér ameriska
hersjónvarpið og mikið spor i
rétta átt að takmarka það við
herstöðina.
— Að lokum Valur, hvernig
likar þér setan á flokksþinginu?
— Ég hef ekki fyrr tekið þátt I
flokksþingi, en sé ekki eftir
þeim tima sem farið hefur i það.
Hér hafa verið rædd helztu þjóð-
félagsvandamálin og hvernig
Framsóknarflokkurinn getur
beitt sér fyrir þvi að gera okkar
þjóðfélag að þjóðfélagi sam-
hjálpar og jafnréttis.
— hs —
Eggert Jóhannesson formaður SUF:
Stöndum vörð um
framtíð SUF
SUF krefst einbeittrar og sjálfstæðrar stefnu í
utanríkis- og varnarmálum
Kjördæmisþing fram-
sóknarm anna i
Reykjaneskjördæmi
var haldið i félags-
heimilinu Stapa, Ytri-
Njarðvik, s.l. sunnu-
dag. Formaður SUF,
Eggert Jóhannesson,
hélt þar ræðu um mál-
efni Sambands ungra
framsóknarmanna, og
höfum við fengið hand-
rit ræðu hans til
birtingar, en hún vakti
verðskuldaða athygli.
Ágætu Reyknesingar!
Það hefur ekki farið fram hjá
neinum, að misvindasamt hefur
verið hjá okkur ungum fram-
sóknarmönnum. En við þekkj-
um það viðar, að þó hvassviðri
hafi verið um stund og eitthvað
látið undan, gengur slikt yfir og
uppbygging og endurbætur hef j-
ast strax og lægir.
Þetta hefur verið og er verk-
efni núverandi stjórnar S.U.F.
Það var gæfa samtakanna að á
miöstjórnarfundinum, sem
haldinn var i haust bættust okk-
ur, sem eftir stóðu af stjórninni
góðir liðsmenn, sem sannað
hafa gamla orötakiö, sem segir
að ávallt komi maður i manns
staö.
A hitt er lika rétt að minna,
að einmitt þessir atburðir urðu
til þess að menn urðu almennt
sammála um þörfina á þvi að
efla og bæta samstarfið innan
flokksins. Þetta kom greinilega
fram á hinu ánægjulega, ný-
liðna flokksþingi, þar sem að
okkar áliti voru samþykkt mörg
mikilvæg atriði i þessa veru.
Það er samt langt i land að
þar hafi allir hlutir verið af-
greiddir, sem nauðsynlegt er að
fjalla um, og viö ungir menn
munum leggja rika áherzlu á að
breyta. óhikað munum við
gagnrýna þau atriði, sem að
okkar mati orka tvimælis i
starfi og stefnumörkun Fram-
sóknarflokksins.
Sérstaklega verður vandlega
fylgzt með framvindu utanrikis-
mála, bæði er varðar einbeitta
og sjálfstæða afstöðu á erlend-
um vettvangi og varnarmálun-
um. Ég vil geta þess hér, að
þegar greidd voru atkvæði á
sameiginlegum fundi þingflokks
og framkvæmdastjórnar um
þann kafla i málefnasamningn-
um, er fjallaði um varnarmál,
greiddi ég einn atkvæði gegn
honum. Ég gerði þá grein fyrir
atkvæði minu, að án athuga-
semda eða sérstakrar bókunar i
málefnasamningnum um það,
að þar sem þetta væri ekki sú
stefna, sem Framsóknarflokkn-
um hefði verið mótuð og hann
barizt fyrir, gæti ég ekki sam-
þykkt þetta. Með þessu værum
við að efla þann draug, þ.e.
deilurnar um varnarmálin sem
erfiöastur hefur reynzt okkur á
undanförnum árum. Ég ætla
ekki nú að leggja dóm á það,
hvort ég tók þarna rétta afstöðu,
Framhald á bls. 23.
Er útvarpsráð eitt athugavert?
Lagt hefur verið fram á Alþingi stjórnar-
frumvarp þess efnis,að kjör útvarpsráðs fylgi
ávallt i kjölfar alþingiskosninga. Þetta frum-
varp vekur ósjálfrátt upp þá spurningu hvort
slikt eigi ekki að gilda miklu viðar. Hvort ekki
sé eðlilegt að ráðningartimi stefnumótandi
embættismanna miðist við það lika.
Æviráðning slikra starfsmanna hlýtur að
orka tvimælis og oft á tiðum virðist hún hafa
orðið til þess að rikjandi rikisstjórn hefur haft
þann hátt á að i stað breytinga i efstu stöðum
hefur verið sett ný hæð ofan á pýramidann til
þess að ná valdi á embættismannakerfinu.
Landið og þjóðin
Yfirráð yfir landi og landsgæðum hefur orðið
sivaxandi umræðu-og ágreiningsefni. Á siðustu
árum hafa ýmsir menn dregið i efa hina alda-
gömlu hefð islenzkra bænda um yfirráðarétt á
landinu og gæðum þess. Islendingar eru svo
lánsamir að búa i stóru landi með óspilltri nátt-
úru. Slikum auðæfum verður þjóðin öll að njóta
góðs af og sameinast um skynsamlegt skipulag
er bæði samræmist þörfum dreifbýlis og þétt-
býlis, og gæta þess jafnframt að hvers konar
mannvirkjagerð spilli ekki hinni ómenguðu og
dýrmætu islenzku náttúru.
Dreifing valds og þekkingar
Sifellt vex þeirri skoðun fylgi að efla beri
sjálfstjórn sveitarfélaganna og samtaka þeirra
og jafnframt draga úr hinu sivaxandi valdi
embættismanna og skrifstofubákns rikis-
valdsins.... Nærsýn augu þess kerfis hafa oft á
tiðum komið i ljós og skapað ómælda fyrirhöfn
og óþarfa óþægindi fjölmörgum aðilum út um
allt land. Meginskilyrði raunhæfrar breytingar
i þessum efnum er endurskoðun á tekju-
skiptingu rikis og sveitarfélaga. Breyta verður
hinum gifurlega flutningi fjármagns frá
borgurunum til rikisvaldsins, sem siðan deilir
þvi aftur út eftir torrötuðum leiðum i frum-
skógi skriffinnskunnar. Að sjálfsögðu verður
rikisvaldið að móta heildarstefnu, en útfærslan
á að færast i stórauknum mæli i hendur
sveitarfélaga og landshlutasamtaka, færa
ákvörðunartökuna nær þvi fólki, sem við á að
búa. Má þar t.d. nefna ýmsa þætti skólamála,
heilbrigðismála, samgöngumála, orkumála og
tryggingamála. Það fer hins vegar ekki milli
mála að til þess að þetta geti gerzt verður jafn-
framt að flytja margvislega þekkingu lika út
um land.
Breyttir atvinnuhættir vegna hinnar öru
tækniþróunar kalla á verulega sérþekkingu.
Dreifing fjölþættrar sérþekkingar ásamt
auknu ráðstöfunarfé er eitt af grundvallarat-
riðum eðlilegrar byggðaþróunar.
E. Jóh.