Tíminn - 04.04.1975, Blaðsíða 3

Föetudagur 4. »prtl 1975.
ItMINN
3
Virk spennistöö f Reykjavlk. Lágt timburverk rifiOniOur og hiOIögboOna merki: Háspenna — Llfshetta,
hvergi sjáanlegt. — Þaö er engin klæOning utan um spenni þaö trygg, aO hún sé hættuiaus meO öllu, segir
forstjóri Rafmagnseftirlits ríkisins. — Engum hætta búin viö spennistöövar I Reykjavik, segir yfirverk-
fræöingur Rafmagnsveitu Reykjavikur. — Timamynd: Róbert.
Forstjóri Rafmagnseftirlitsins:
SPENNISTÖDVARNAR ALDREI
HÆTTULAUSAR MED ÖLLU
— girðingar ekki nauðsyn, segir yfirverkfræðingur
Rafmagnsveitu Reykjavíkur
Gsal-Reykjavik — Á myndinni
sem þessari frétt fylgir má sjá
eina af eldri spennistöövum i
Reykjavik. Spennistöö sem er
virk. Litla timburverkiö sem
skýla á spcnnistöðinni hefur að
stórum hluta verið eyöilagt, og
greiðleiðerfyrir hvern sem er aö
sjálfri stöðinni. Hiö lögboöna
merki: Háspenna — Llfshætta, —
fyrirfannst hvergi. Þessi spenni-
stöö er leikvangur barna, sagði
stúlka I ibúðarhúsi sem stendur
spölkorn frá stöðinni. Börnin
klifra upp á stöðina, sagði hún.
— Það er engin klæöning það
örugg, að hún sé hættulaus með
öllu. Þegar mikil selta er i lofti,
eins og oft er þegar er mikið úr-
felli, þá er klæðning utan um
spenni langt frá þvi að vera alveg
örugg, sagði Jón Bjarnason, for-
stjóri Rafmagnseftirlits rikisins i
gær.
Getur þá verið, að spennistöð
sem þessi sé beinlínis dauða-
gildra?
Haukur Pálmason, yfirverk-
fræðingur Rafmagnsveitu
Reykjavikur hafði samband við
Timann i gær.
— Girðingar utan um spenni-
stöðvar eru ekki nauðsynlegar af
neinum öryggisástæðum, þvi að
búnaðurinn sem fyrir innan er, er
ekki hættulegur við snertingu og
menn komast ekki að neinum
spennuhafahlut, þótt þeir fari inn
fyrir girðinguna. Það þarf að
vinna hreint skemmdarverk á
mannvirkinu, — brjóta t.d. niður
skápinn, — til að komast að
nokkrum hlut sem spenna er á.
Nokkrar stöðvar hér i bænum eru
án nokkurra girðinga, og það er
fullkomlega hættulaust og sam-
þykkt af Rafmagnseftirliti rikis-
ins.
Haukur kvað fyrirsögn Timans
i gær ekki vera rétta, alla vega
ekki hvað Rafmagnsveitu
Reykjavikur áhrærði, þvi að
mánaðarlega færu eftirlitsmenn
veitunnar i hverja einustu spenni-
stöð, og færu yfir ákveðinn lista af
atriðum, sem þeim væri skylt að
skoða. Ef eitthvert atriði reyndist
úr lagi, væri það lagfært.
Þá nefndi Haukur, að i frétt
Timans hefði veriðsagt að á flest-
um eldri spennistöðvum I
Reykjavik væru timburhurðir.
Kvað Haukur þetta ekki rétt vera,
þvi að allar timburhurðirnar
væru járnklæddar, og læstar með
smekklásum.
EKKJUMAÐUR BORGAR
KR. 123,601 ME/RA íSKATT
EN KVÆNTUR MAÐUR
— ef reiknað er með sömu órslaunum og að bóðir
hafi tvö börn á framfæri sínu
Griðrof
kommúnista
i leiðara MBL. i gær er
fjallað um átökin i Vietnam.
Blaöiö segir:
..Straumhvörf hafa nú oröiö
I átökunum i Suöur-Vietnam.
Viet-Conghreyfingin hefur
meö liöstyrk kommúnista i
öörum löndum, ekki sizt öflug-
um her frá Norður-VIetnam,
Iagt undir sig hverja borgina á
fætur annarri og ringulreiö
rikir I liði Saigon-
stjórnarinnar.
í janúar 1973 var samið um
friö I Vietnam. Aöilar aö þvi
samkomulagi voru rikis-
stjórnirnar I Noröur-og Suöur-
Vietnam, Viet-Cong-
hreyfingin og Bandarikin. i
samkomulaginu var kveðiö á
um, aö allt herliö Banda-
rikjanna skyldi hverfa frá
Vletnam. Akveðiö var, aö
halda kosningar i landinu og
sérstaklega var kveöiö á um
óyggjandi sjálfsákvöröunar-
rétt íbúa Suður-VIetnams.
Bandarík ja ntenn stóöu viö
sinar skuldbiningar sam-
kvæmt þessari friöargerö, en
blekið var ekki þornaö eftir
undirritun samninganna,
þegar einhverjir blóðugustu
bardagar I sögu striösátak!-
»anna þar I landi upphófust.
Aö visu efuöust flestir um, aö
kommúnistar myndu standa
viö þær skuldbiningar, sem
þeir tóku á sig meö þessu sam-
komulagi, og þaö hefur nú
komið áþreifanlega á dag-
inn.”
Þjóðfrelsi, sem
milljónir flýja
Mbl. heldur áfram:
„Engum blandast hugur
um, að styrkur kommúnista
og bandamanna þeirra bygg-
ist ekki einvöröungu á
hernaöarlist og liöstyrk frá
öörum kommúnistarlkjum,
heldur er ljóst, aö hinn mikli
sigur þeirra 'nú á einnig rætur
aö rekja til uppgjafar hers
Saigonstjórnarinnar. Þaö er á
hinn bóginn athyglisvert, aö
milljónir manna flýja undan
hersveitum kommúnista.Þaö
er fjarri þvi, aö þessar
milljónir taki „Þjóöfrelsis-
hreyfingunni” ^ eins og hún
hefur sjálf nefnt sig, tveimur
höndum. Þaö er a.m.k. harla
kynlegt þjóöfrelsi, sem
milljónir borgara flý ja
undan, og fjöldi fólks virðist
jafnvel heldur vilja stofna lifi
sinu I tvisýnu, t.a.m. meö þvi
aö eiga á hættu aö kremjast I
hjólaútbúnaöi flugvéla, sem
flutt hafa flóttafólk undan
kommúnistum, en lenda i
greipum herja þeirra.
Undir forystu Saigon-
stjórnarinnar hefur alþýöa
manna i Suður-Vietnam ekki
megnað aö veita kommúnist-
um andspyrnu.”
Af sama
sauðahúsi
Þá segir ennfremur I
Ieiöara Mbl.
„Menn skyldu taka undir-
skriftir kommúnistaleiötoga
meö sama fyrirvara og þýzkra
þjóöernisjafnaöarmanna á
sinum tima. Einræöisherrar
og liösmenn þeirra eru alltaf
samir viö sig, hvort sem þeir
heita nazistar eöa
kommunistar.
Lærdómurinn,sem land eins
og island ætti aö draga af
harmleik eins og þeim, sem
hefur veriö aö gerast I
Kambódiu og Vletnam, er sá,
aö efla tengsl sln viö
lýöræöisþjóöirnar i Atlants-
hafsbandalaginu, ekki slzt nú
þegar aukinn þrýstingur
Sovétrikjanna á noröurslóðum
er lýðum Ijósari en áöur,
vegna umræöna um þau mál
undanfariö.
Staðreyndin er sú, aö
lýöræöiö I heiminum á 1 vök aö
verjast.”
Því eru raddírnar
þagnaðar?
Þegar striöiö I Vietnam var i
algleymingi, var þaö næstum
daglegur viöburöur, aö alls
kyns friðarsamtök sendu frá
sér fréttatilkynningar, þar
sem „árásarstríö Bandarlkja-
manna” var fordæmt. Meöal
þessara samtaka voru
Menningar og friöarsamtök
islenzkra kvenna. Nú eru
Bandarikjamenn horfnir frá
Vletnam. Samt geisar striö.
Hvers vegna heyrist ekkert
frá friöarsamtökunum nú?
Þaö er kannski ekki sama,
hver drepur hvern?
a.þ.
fb-Reykjavik. Stjórn Félags
einstæöra foreldra hefur sent
fjárhagsnefndum beggja deilda
Alþingis tillögur til breytingar á
frumvarpi rikisstjórnarinnar
um aðgerðir i efnahagsmálum,
og ennfremur hefur félagiö
kynnt öllum þingmönnum málið
meö þvi aö senda þeim gögn,
þar sem breytingatillögurnar
eru birtar og rökstuddar.
Meðal þess, sem FEF hefur
sent þingmönnum er skatta-
dæmi, þar sem sýnt er mis-
ræmi, sem er i skattlagningu
einstæðra foreldra miðað viö
t.d. gift fólk. Niðurstaöa þessa
skattdæmis er sú, að kvæntur
maöur með 2 börn á framfæri og
1200 þúsund króna árstekjur
greiðir samkvæmt frumvarpinu
kr. 110.289,- i opinber gjöld, en
ekkjumaður með tvö börn og
sömu árstekjur greiðir samtals
kr. 233.890,-. Mismunurinn er
kr. 123.601,-.
Skattadæmi FEF litur þannig
út:
„Jón er giftur og á tvö börn.
Brúttótekjur hans eru kr.
1.200.000,-, tekjur til útsvars kr.
1.150.000,- og hreinar tekjur til
skatts kr. 960.000,-. Með i tekju-
skatti I útreikningi þessum er
1% álag til Byggingarsjóðs
rlkisins og kirkjugarðsgjald
2,3% af útsvari.
Tekjuskattur kr. 69.690,-
Utsvar 11% kr. 115.599,-
kr. 185.289,-
Frádragastbamab. + 75.000,-
Alls: kr. 110.289,-
Jón missir konuna. Sá armur
rikisins, sem annast tryggingar,
viðurkennir réttilega, að heimili
hans hafi orðið fyrir tilfinnan-
legu tjóni við missi annars
framfærandans, en samkvæmt
Islenzkum lögum framfærir
konan börnin að hálfu meö
vinnu sinni á heimilinu. Trygg-
ingarnar endurgreiða honum
þvl upp I hálfan framfærslu-
kostnað barnanna, þ.e. hluta
konunnar, kr. 163.848,- á ári og
þar að auki feðralaun sem bæt-
ur fyrir vinnu konunnar á heim-
ili, kr. 76.200,- á ári.
Þá kemur til skjalanna, sá
armur rikisins, sem sinnir
skattamálum. Að hans áliti er
missir konunnar gróði en ekki
tap, þar sem nú sé einum munni
færra að fæða. Tekjuskattur er
lagður að hálfu á framfærslu-
eyri barnanna, sem ekki var
skattlagöur áður, vinna konunn-
ar á heimili, sem ekki var talin
til tekna, er skattlögð til tekju-
skatts I formi feðralauna, en
undanþegin útsvari og tekju-
mark 20% álagningar lækkar
um kr. 250.000,- niöur I kr.
600.000,-. Tekjur Jóns mega ekki
hækka mikið til að hann geti lika
tekið þátt I skyldusparnaði.
Virðist þar hugsað eftir sama
kerfi og áður um ávinning
vegna fækkunar á fóðrum, að
Jón ekkjumaður hefur kr.
250.000,- lægri tekjumark til
skyldusparnaðar en Jón eigin-
maður. Til að kóróna allt saman
á hann einnig að greiða skatt að
fullu af hluta konunnar I fram-
færslukostnaði bama milli 16 og
17 ára.
Samkvæmt þessu veröa skatt-
ar hans sem hér segir: Brúttó-
tekjur kr. 1200 þús.
Hreinar tekjur til skatts
kr. 960.000,-
1/2 barnalifeyrir x 2
kr. 81.924,-
Feöralaun kr. 76.200,-
Samtals: kr. 1.118.124,-
Tekjur til útvars
kr. 1.150.000,-
1/2 barnalifeyrir x 2
kr. 81.824,-
Samtals: kr. 1.231.924,-
Tekjuskattur kr. 184.072,-
Utsvar 11% kr. 124.818,-
Samtals: kr. 308.890,-
Frádragastbarnab. + 75.000,-
Alls: kr. 233.890,-
Við bendum á, aö enda þótt
heimilið sé lagt að jöfnu til
skattlagningar án tillits til frá-
falls annars foreldris og bætur
Tryggingastofnunar ekki skatt-
lagöar, er samt verulegt pen-
ingalegt tjón oröið. Ráðskona,
sem Jón verður að fá sér, kostar
minnst kr. 540.000,- á ári, þ.e.
kaup, fæöi og húsnæði. Bætur
Tryggingastofnunarinnar eru
samtals kr. 240.048,- svo fjár-
hagslegt tap Jóns er kr. 299.952,-
»>
Þá má geta þess, að I breyt-
ingatillögum stjórnar FEF felst
eftirfarandi:
— að meðlag barnalifeyrir
hækki um 38% eða hliðstætt þvi,
sem dagvistunar gjöld hafa
hækkað frá 1. nóv. sl. Skv. þvi
yrði meðlag/ barnalifeyrir
9.145,- kr.
— aö barnabætur verði 45 þús.
strax með fyrsta bami, en ekki
30 þús. eins og gert er ráö fyrir i
frumvarpi.
— aö tekjumark vegna álagn-
ingar tekjuskatts verði hiö
sama hjá einstæðu foreldri og
hjónum, þ.e. 850 þús. en ekki 600
þús. eins og frumvarpið gerir
ráð fyrir,
— að sá sem tekur viö meðlagi/
barnalifeyri verði ekki látinn
greiða skatt af þeirri upphæð að
hálfu, eins og frumvarpið gerir ■
ráð fyrir. Felagið leggur til, að
það ákvæði standi áfram, að
meðlaesgreiðandi fái helming
greiösíuupphæðar meðlag frá-
dráttarbæran frá skatti.
I bréfi stjórnar FEF til al-
þingismanna segir m.a.:
„Það skal tekiö fram til aö
vekja athygli yðar á þvi, hversu
hér er um fjölmennan hóp að
ræða að I hlut eiga tæplega tutt-
ugu þúsund manns — rúmlega
þrettán þúsund börn og á sjötta
þúsund einstæðir foreldrar
þeirra. Það er þvi augljóst, að
hér er óskað eftir leiðréttingu á
málum stærra þjóðfélagshóps
en svo, að framhjá honum veröi
gengið, vilji ráðamenn láta alla
þegna þjóöfélagsins njóta rétt-
lætis”.