Tíminn - 05.07.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Laugardagur 5. júli 1975.
Teasle klif raði ofan af bílpallinum/ hægt og með mikl-
um þjáningum. Þarnæst haltraði hann að vegarbrúninni.
AAaðurinn var rétt kominn að gaddavírsgirðingunni við
enda akursins.
— „Fyrirgefðu, en ég er búinn að fara upp og niður
eftir öllu leitarsvæðinu í leit að ákveðnum manni. Það
vill vist ekki svo til, að hann sé hér? AAér var sagt að svo
gæti verið. Hann heitir Vilfred Teasle, sagði maðurinn.
— ,,Ég er Teasle."
— „Ég heiti Sam Trautman. Ég er kominn hingað út af
piltinum mínum." Enn óku þrír vöruflutningabílar
framhjá. Á pöllunum voru menn úr þjóðvarðliðinu,
vopnaðir rifflum. Það grillti í andlit þeirra undir
hjálmunum. Þau virtust bleikföl. I bliki bílljósanna sá
Teasle einkennisbúning Trautmans. Tignarmerki
höfuðsmannsins og græna einkennishúfu, snyrtilega
samanbrotna í beltisstað. Húfan var einkennistákn
grænliðanna..
— „Piltinum þínum?"
— „Hann er það kannski ekki beinlinis. Ég þjálfaði
hann ekki sjálf ur. Það voru undirmenn mínir, sem gerðu
það. En ég þjálfaði mennina, sem þjálfuðu hann. Þess
vegna má eiginlega segja, að hann sé minn piltur. Hefur
hann gert nokkuð meira? Síðast frétti ég, að hann hefði
drepið þrettán manns."
Trautman sagði þetta skýrtog blátt áf ram án áherzlu.
Þrátt fyrir það kannaðist Teasle við það, sem röddin
reyndi að dylja. Þeir voru orðnir margir feðurnir, sem
komið höfðu á lögreglustöðina að næturlagi, hneykslaðir
og fullir vonbrigða, hjárænulegir og skömmustulegir
vegna gerða barna sinna. En hér gegndi ekki sama máli.
AAálið var ekki svo einfait. Teasle fann, að það var eitt-
hvað annað, sem duldist honum í rödd Trautmans. Eitt-
hvað sem var honum með öllu framandi í aðstöðu sem
þessari. í fyrstu tókst honum ekki að henda reiður á hvað
þetta var. En þegar það rann upp fyrir honum, varð
hann hálf ruglaður.
— „AAér virðist þú næstum vera stoltur af honum,
sagði Teasle.
— „Finnst þér það? Fyrirgefðu, það var ekki ætlunin.
Sannleikurinn er sá, að hann er besti nemandinn, sem við
höf um nokkru sinni útskrifað. Skólinn væri meira en lítið
gallaður ef hann hefði ekki bariðeins rækilega frá sér og
raun er orðin á."
Hann benti á gaddavírsgirðinguna og klifraði yfir
hana. AAýktin og jafnvægið i hreyfingunum var það
sama og þegar hann kom út úr þyrlunni og gekk yfir
akurinn. Hann gekk f átt til Teasles, og var kominn svo
nærri, að Teasle sá að einkennisbúningurinn féll þétt að
likama mannsins. Hvorki sá blett né hrukku.l myrkrinu
virtist hörund mannsins blýlitað. Hár hans var svart og
stuttklippt, greitt beint aftur á bak. Andlitið grannt og
drættirnir hvassir, hakan skagaði fram. Teasle minntist
þess, að Orval jafnaði fólki oft saman við einstakar
dýrategundir.
Ekki Trautman, hefði Orval sagt. Framburður nafns-
ins minnti á orðið silungur. Það átti ekki við. öllu heldur
geðillur hundur eða hreysiköttur. Eitthvert slægt og
undirförult veiðidýr. Teasle minntist kaldrifjaðra at-
vinnuforingja, sem hann hafði átt í höggi við í Kóreu. At-
vinnumorðingjar, menn sem lifðu á dauðanum. Hann
langaði alltaf að draga sig í hlé, er hann mætti slíkum
mönnum. — Ég er ekki viss um, að ég óski eftir nærveru
þinni hér, þrátt fyrir allt, hugsaði Teasle með sér.
Kannski voru það mistök að biðja þig að koma.
En Orval hafði kennt honum að dæma menn einnig
eftir handtakinu. Trautmann gekk þrjú skref í átt að
Teasle og tók í hönd hans. Handtakið var ekki eins og
Teasle hafði búist við. Hann hafði búist við grófu og
hrokafullu handtaki. En það var bæði vingjarnlegt og
ákveðið í senn. Það hafði strax róandi áhrif á hann.
Kannski var Trautman ekki sem verstur.
— „Þú ert fyrr á ferð en ég átti von á, sagði Teasle.
Þakka þér fyrir. Okkur veitir ekki af allri þeirri aðstoð,
sem við getum fengið."
Teasle hugsaði ósjálfrátttil Orvals, og sem snöggvasst
fannst honum, sem hann upplifði á ný sömu stundina og
tveimur kvöldum f yrr. Þá hafði hann þakkað Orval f yrir
að koma, og viðhaftnæstumsömu orðin við hann,og hann
notaði nú til að þakka Trautman. En Orval var látinn.
— „Það er hverju orði sannara. Þið þurf ið alla þá að-
stoð, sem fáanleg er, sagði Trautman. — I hreinskilni
sagt var ég búinn að ákveða að koma hingað löngu áður
en þú hafðir samband við mig. Hann er að vísu ekki
lengur þjónandi í hernum. Þetta er með öllu utan við
áhrif og afskipti hersins. Samt sem áður finnst mér ég
bera nokkra ábyrgð á þessu. Þó vil ég taka það skýrt
fram, að ég er ekki hingað kominn til að taka þátt i
sláturstarfi. Ég hjálpa því aðeins, að mér þyki þetta
verk unnið á viðhlítandi hátt. Þið eigið að handsama
hann, en ekki drepa hann án minnsta möguleika til varn-
ar. Enn er möguleiki á því, að hann verði drepinn. Þó
Klilitill !
1
LAUGARDAGUR
5. júli
7.00 Morgunútvarp. Veðurfregn-
ir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Fréttir
kl. 7.30, 8.15 (og forustugr.
dagbl.) 9.00 og 10.00.
Morgunbæn kl. 7.55. Morgun-
stund barnanna kl. 8.45: Geir
Christensen les söguna
„Höddu” eftir Rachel Field
(12). Tilkynningar kl. 9.30. Létt
lög milli atriða. Kl. 10.25: „Mig
hendir aldrei neitt” — stuttur
umferðarþáttúr i umsjá Kára
Jónassonar (endurt.) óskalög
sjúklinga kl. 10.35: Kristin
Sveinbjörnsdóttir kynnir.
12.00 Dagskráin. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir. Til-
kynningar. Tónleikar.
14.00 A þriðja timanum. Páll
Heiðar Jónsson sér um þáttinn.
15.00 Miðdegistónleikar.
Iona Brown, Carmél Kaine,
Kenneth Heath, Tess Miller og
hljómsveitin St. Martin-in-the-
Fields leika Konsert I C-dúr
fyrir tvær fiðlur, selló, óbó og
hljómsveit (K190) eftir Mozart,
Neville Marriner stjórnar.
Hermann Baumann og hljóm-
sveitin Concerto Amsterdam
leika Konsert nr. 1 i D-dúr fyrir
horn og hljómsveit eftir Haydn,
Jaap Schröder stjórnar.
15.45 1 umferðinni. Árni Þór
Eymundsson stjórnar þættin-
um. (16.00 Fréttir. 16.15 Veður-
fregnir).
16.30 1 léttuhi dúr. Jón B. Gunn-
laugsson sér um þátt með
blönduðu efni.
17.20 Nýtt undir nálinni örn
Petersen annast dægurlaga-
þátt.
18.10 Siðdegissöngvar. Tilkynn-
ingar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Hálftíminn. Ingólfur
Margeirsson og Lárus
Óskarssonsjá um þáttinn, sem
fjallar um efni handa börnum.
20.00 Hljómplöturabb. Þorsteinn
Hannesson bregður plötum á
fóninn.
20.45 Nýtt framhaldsleikrit:
„Aftöku frestað” eftir Michael
Gilbert. Fyrsti þáttur. Þýð-
andi: Asthildur Egilsson. Leik-
stjóri: Gisli Alfreðsson.
Persónur og leikendur: Harry
Gordon Hákon Waage Janine
Sigriður Þorvaldsdóttir.
Macrae: Sigurður Karlsson.
Beeding: Helgi Skúlason
Bridget: Anna Kristin Arn-
grimsdóttir. Aðstoðarlögreglu-
stjórinn: Róbert Arnfinnsson.
Lacey yfirlögregluþjónn:
Gunnar Eyjólfsson. Aðrir
leikendur: Guðjón Ingi
Sigurðsson, Jón Sigurbjörns-
son, Sigurður Skúlason, Bessi
Bjarnason, og Klemenz Jóns-
son.
21.20 Enrico Minardi leikur
vinsæl lög á selló.
21.45 „Drengurinn minn”, smá-
saga eftir Jón óskar. Svala
Hannesdóttir les.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.
Auglýsið
*
i
Tímanum
,Verium
,0ggróöurl
verndumi
landOTjl