Tíminn - 06.02.1976, Qupperneq 8

8
TÍMINN
Föstudagur 6. febrúar 1976.
Lokauppgjör Sigurbjarnar í Klúbbnum og
Húsbyggingarsjóðs Framsóknarfélaganna
Yfirlýsing
„Vegna skrifa i blöðum undan-
farið um fjárhagsleg tengsl
milli HUsbyggingarsjóös Fram-
sóknarfélaganna i Reykjavik og
Sigurbjörns Eirikssonar veit-
ingamanns i Klúbbnum, vill
stjórn sjóðsins taka fram eftir-
farandi:
Sigurbjörn Eiriksson leigði af
Húsbyggingarsjóðnum húseign-
ina nr. 7 við Frikirkjuveg,
Reykjavik, undir veitingarekst-
ur (Glaumbær), en við þeim
rekstri tók hann af Ragnari
Þórðarsyni i Markaðnum. Þeg-
ar húseign sú brann i desember
1971, setti Sigurbjörn fram
kröfu um að staðurinn yrði end-
urbyggður, eins og fram kemur
i bréfum hans dags. 4. janúar og
3. mai 1972. Voru tæp 5 ár eftir
af leigusamningnum, en Sigur-
björn hafði nýverið gert ýmsar
ráðstafanir, sem byggðust á
leigusamningnum, m.a. ráðist i
kostnaðarsamar innréttingar og
varö auk þess af þeim hagnaði,
sem hann byggði á samningn-
um.
Eftir brunann átti húseigand-
inn að sjálfsögðu kost á fé til
endurbyggingar hússins frá
Húsatryggingum Reykjavikur
og hefði þannig getað staðið við
leigusamninginn. Sá kostur var
hins vegar valinn að selja hús-
eignina Listasafni rikisins. Með
bréfi dags. 14. júli 1972 krafðist
Sigurbjörn mikilla skaðabóta,
rúmlega 5 milljóna króna,
vegna þess að leigusamningur
væri ekki efndur. Að athuguðu
máli þótti sýnt, að málaferli út
af kröfum þessum gætu leitt til
fjárútláta fyrir Húsbyggingar-
sjóöinn og tafið fyrir sölu eign-
arinnar, en Sigurbjörn hefði
getað hindrað afsal eignarinn-
ar. Þess vegna var horfið að þvi
ráði, að leysa málið með sam-
komulagi, sem gert var 17. októ-
ber 1972. Skv. þvi féll Sigurbjörn
frá öllum kröfum á hendur
sjóðnum gegn þvi að honum
væri veitt lán til 3ja ára úr
sjóðnum meö góðri tryggingu að
fjárhæð kr. 2,5millj., i þvi skyni
að festa sér annað húsnæði til
veitingareksturs.
Frá þvi að ofangreint sam-
komulag var gert hafa engin
fjárhagsleg tengsl verið á milli
Sigurbjörns Eirikssonar og
Húsbyggingarsjóös Framsókn-
arfélaganna i Reykjavik, né
annarra stofnana Framsóknar-
flokksins. Slik tengsl höföu
aldrei myndast við Veitingahús-
ið Klúbbinn.
Reykjavik, 5. febrúar 1976
Stjórn Húsbyggingarsjóðs
Framsóknarfélaganna i
Reykjavik.”
VIIV.
Með þcssari yfirlýsingu lætur
Stjórn Húsbyggingarsjóðs
Framsóknarfél aganna i
Reykjavik, fylgja eftirfarandi
bréf:
Reykjavik, 4. jan. ’72
,,Til stjórnar húsbyggingar-
sjóðs Framsóknarfélaganna
Reykjavik.
Þar sem nú er liðinn meira en
mánuöur frá þvi að húsið nr. 7
við Fríkirkjuveg brann, þá vil
ég undirritaður sem leigutaki
hússins skora á yður að hraöa
svo sem frekast er unnt endur-
byggingu og viðgerð þess, svo
, að veitingarekstur geti hafizt
þar aö nýju i samræmi við
leigusamning frá 30. sept. s.l.
1 þessu sambandi leyfi ég mér
að vekja sérstaka athygli á þvi,
að mjög mikil eyðilegging á
húsinu hefur átt sér stað eftir
brunann af völdum rigninga og
mun erfiðara og kostnaðarsam-
ara verður að þurrka húsið þvi
lengri timi sem liöur svo að hús-
ið er opið eins og nú er. Hniga
þannig öll rök til þess, aö við-
gerö á húsinu sé hraðað.
Þá vil ég, til að fyrirbyggja
hugsanlegan misskilning, taka
það fram, að ég legg þann skiln-
ing i leigusamning minn við
yður að ég þurfi eigi að gjalda
leigu fyrir þann tima, sem hús-
næðið er óhæft til notkunar. Tel
ég mig skv. þessu ekki þurfa að
greiða leigu fyrir byrjaðan
mánuð eða framvegis þar til
húsið veröur tekið til notkunar á
ný.
Með vinsemd og virðingu,
Sigurbjörn Eiriksson”
Reykjavik, 3. mai 1972.
,,Til stjórnar húsbyggingar-
sjóðs Framsóknarfélaganna
Reykjavik.
Þar sem fram hefur komið,
bæði i fjölmiðlum og óformleg-
um viðtölum manna úr stjórn
yðar við mig, að ákveðið sé að
selja fasteignina nr. 7 við Fri-
kirkjuveg, sem ég hefi á leigu
fyrir veitingarekstur, þá vil ég
ekki láta hjá liða að taka fram,
að ég tel aö ég hafi átt skýlausan
rétt til þess að húsið væri lag-
færteftir brunatjónið og mér af-
hent þaö aftur i samningshæfu
ástandi án alls óþarfa dráttar.
Vil ég hér með gefa yður til
kynna, að áskilinn er allur rétt-
ur til fullra skaðabóta fyrir orð-
ið og óorðið tjón mitt i þessu
sambandi, en leyfi mér jafn-
framt aö vænta þess að þau mál
verði leyst á samningsgrund-
velli.
Með vinsemd og virðingu,
Sigurbjörn Eiriksson”
„Iteykjavik, 14. júli 1972.
Með tilliti til þess, að fast-
eignin nr. 7 við Frikirkjuveg
hefur nú veriö seld og afhent
nýjum eiganda, sem ætla mun
að endurbyggja hana til ann-
arra nota en veitingareksturs,
leyfi ég mér vinsamlegast að
minna á, að þetta hefur verið
gert gegn mótmælum minum
sem leigutaka á eigninni, og að
itreka áskilnað minn um fullar
skaðabætur fyrir orðið og óorðið
tjón, ef leiguréttur minn yrði
fyrir borð borinn.
1 þessu sambandi ber sérstak-
lega að minna á, að öll aðstaða
til veitingareksturs á eigninni
hafði nýlega sætt gagngerðum
endurbótum, þegar gildandi
leigusamningur okkar var gerð-
ur hinn 30. september 1971, og
komin i það horf, sem á átti að
byggja um reksturinn yfir hinn
umsamda leigutima. Sú röskun
á hagsmunum minum, sem leið-
ir af aðgerðum yðar til sölu á
eigninni, eftir brunann i byrjun
desembermánaðar 1971, er að
sjálfsögðu þeim mun alvarlegri
fyrir þá sök, hversu góður
grundvöllur hafði þá verið
lagður fyrir hin umsömdu afnot
hússins. Tel ég mig jafnframt
hafa átt þeim mun betri rétt til
þess, að húsinu yrði aftur komið
i samningshæft ástand, eins og
farið var fram á i fyrri bréfum
minum.
Það er ekki ætlunin með bréfi
þessu að setja fram tæmandi
kröfulýsingu á hendur yður,
heldur að benda á þær helztu
bótakröfur, sem til greina koma
á grundvelli samningsins frá 30.
september 1971, i þvi skyni að
skapa umræöugrundvöll um
uppgjör okkar i milli. Er þar
einkum um að ræða eftirfar-
andi:
1. Missir afnot hins leigða.
Leigusamningur okkar var
gerður til 5ára frá 1. október
1971, og voru þvi 4 ár og 10
mánuðir eftir af leigutiman-
um, þegar bruninn varð i
húsinu. Mátti vænta þess, að
unnt yrði að stunda hag-
kvæman rekstur i húsinu all-
an þann tima, með tiltölulega
litlum kostnaði af viðhaldi
eða endurbótum, eins og aö
var vikið hér aö framan. Tel
ég yöur bera skýlausa
ábyrgð á þeim aðstöðumissi,
sem hérer um að ræða vegna
ráðstöfunar á húsinu til ann-
arra nota. Tjón mitt vegna
hans verður seint full bætt,
enda enginn kostur að flytja
starfsemina i annað sam-
bærilegt húsnæði. Tel ég
mjög varlega áætlað, ef það
yrði metið á kr. 3.500.000.00
samtals.
2. Greiðsla á keyptum innrétt-
ingum.
Samkv. 11. gr. samningsins
keyptuð þér af mér allar inn-
réttingar og innréttinga-
breytingar á efstu hæð húss-
ins, er ég gerði á fyrra leigu-
timabili, og urðuð þér eig-
andiþeirra. Af kaupverðinu,
kr. 1.830.000.00, höfðu verið
greiddar kr. 110.000.00, þegar
bruninn varð (af húsaleigu
fyrir okt.-nóv. 1971). Tel ég
mig eiga kröfu um fulla
greiðslu á mismuninum, kr.
1.720.000.00, að frádregn-
um eðlilegum kostnaði af
væntanlegri hitaveituinnlögn
i húsið, sem innifalin var i
verðinu. Hefði hann væntan-
lega orðið kr. 150-200 þús.
Varðandi þessa kröfu ber að
árétta, að hér var um að
ræða innréttingar, sem
fylgja áttu húsinu og fólu i
sér breytingar á þvi, en ekki
innbúi þess. Náöi vátrygging
min á innanstokksmunum
hússins þannig ekki til
þeirra.
3. Endurgreiðsla húsaleigu.
Þegar brunatjónið varð,
hafði ég greitt fyrirfram
húsaleigu fyrir desember-
mánuð, kr. 160.000.00. Tel ég
mig eiga rétt á endurgreiðslu
hennar, þar sem húsið varð
ónothæft, ekki sizt úr þvi að
húsið var ekki aftur gert not-
hæft.
1 sambandi við framangreind-
ar greiðslukröfur leyfi ég mér
að staðfesta að á móti þeim að
hluta mundi koma andvirði
þeirra lausaf jármuna, sem
leigðir voru með húsinu frá
byrjun samkv. 1. málsgr. og«ru
ekki lengur fyrir hendi. Tel ég
það felast i samningnum, að
þessir munir hafi veriö á minni
ábyrgð innan um lausafé mitt i
húsinu, cg sé þá aukaatriöi,
hvort þeir hafi farið forgörðum i
brunanum eða á annan hátt.
Beri mér þannig að skila þvi
verðmæti, sem ætla megi hlut-
um þessum eftir eftir eðlilega
notkun og rýrnun á leigutiman-
um.
Kröfur þessar eru að sjálf-
sögðu settar fram að áskildum
öllum rétti, eins og um getur að
framan, en ég leyfi mér að
treysta þvi, að þær verði teknar
til vinsamlegrar athugunar af
ýðar hálfu við fyrstu hentug-
leika, og að unnt verði að leysa
mál þetta með góðu samkomu-
lagi.
Með vinsemd og virðingu,.
Sigurbjörn Eiriksson.”
Lokauppgjörið
„Reykjavik, 17. október 1972
Undirritaðir aðilar, annars
vegar Sigurbjörn Eiriksson,
Alfsnesi, og hins vegar Hús-
byggingarsjóður Framsóknar-
félaganna i Reykjavik. lýsa þvi
hér með yfir, að öll atriði , er
varða leigumál þeirra um
Framsóknarhúsiö eru að fullu
leyst og á hvorugur kröfu á hinn
vegna leigutimabilsins, er lauk
við brunann i des. s.l. (Hér er
m.a. átt viö eftirstöðvar kaup-
verðs af innréttingum, ca.
1.700.000.-. tryggingabætur frá
Samvinnutryggingum vegna in-
ventars og lausafjár, andvirði
og uppgjör lausafjármuna, er
voru i eigu Framsóknarhússins
og Sigurbirni eöa Gróu bar að
bæta, en það sem óskemmt er af
munum þessum er að sjálfsögðu
eign Húsbyggingarsjóðsins.
Ennfremur fellur niður hugsan-
legur réttur Sigurbjörns til bóta
vegna þess aö leigusamningur
endaði af óviðráöanlegum
ástæðum (bruni) og að húsiö
var ekki byggt upp, en trygg-
ingabætur greiddar út húseignin
seld öðrum.) Það skal tekið
fram aðHúsbyggingarsj.hefur i
dag lánað Sigurbirni kr.
2.500.000,-, sem endurgreiðist á
næstu 3 árum ásamt útlánsvöxt-
um i banka.”
Glaumbær