Tíminn - 27.07.1976, Blaðsíða 16
16
TÍMINN
Þriðjudagur 27. júli 1976.
sr í JÖTUNHEIMUAA
FJALLANNA 27
hamingju — ekki voru þeim færð nein blóm -ekkert um-
stang eftir að komið var út úr kirkjunni. Þetta var ekki
heldur merkileg gifting — aðeins fátækt dalafólk, sem
lofað hafði hvort öðru, f rammi f yrir guði og mönnum, að
svelta saman, unz dauðinn hjó á hnútinn.
Eiríka og Pelli höfðu tengt saman örlög sín þennan
dag. Dóttir Lars gamla var dálítið kvíðafull í bragði —
eða var það hátiðleiki vígsluathafnarinnar, sem orkaði
svona á hana? Þótt það væri orðið deginum Ijósara, að
frumbýlingunum veitti ekki af því að standa saman sem
einn maður, gat Jónas ekki að sér gert — hann gaf brúð-
hjónunum fremur illt auga. Hann átti bágt með að sætta
sig við það, að Eiríkaskyldi giftast manni frá Saxanesi.
Hann hrökk upp frá þessum hugsunum við það, að
Pétur skeggur f rá Miklanesi sló á öxlina á honum.
— Jæja, Jónas. Næsta messudag kemur röðin að þér.
Það er líka kominn tími til, að þú kvænist.
Jónas ræskti sig. Að hann kvænist. Svo vitlaus var
hann ekki.
— Við sjáum til, sagði Pétur hlæjandi. Ég heyri fugl-
ana tísta um það, að þú eigir bát, sem bjóðandi sé út í.
— Og hvað um það? sagði Jónas. Að sitja í bátkænu —
ekki er það sama og hjónaband.
— Það gæti þó legið nærri. Fyrst er að bjóða út í bát-
inn, svo í... Jæja — þú heyrðir, hvað presturinn sagði um
hina f riðsælu höfn hjónabandsins — og til þess að komast
í höfn, þarf maður bát.
Pétur hló, því að honum fannst til um það, hve hnytti-
lega hann hefði komizt að orði. En sú hnyttni fór að
minnsta kosti fyrir ofan garð og neðan hjá Jónasi. Hann
sneri baki við Pétri súr á svip, og snöggvast virtist sem
hann ætlaði að víkja sér að vinnustúlku Eyvindar og
segja henni, að báturinn hans stæði henni ekki til boða.
En Pétur yrti aftur á hann, og nú var kominn annar
hreimur í röddina.
— Hefir þú talað við Lappana?
— Ég skrapp til þeirra á dögunum og fékk hjá þeim
tvö hreindýr.
— Hvað? Tvö hreindýr? sagði Pétur undrandi. Hvað
býr undir þvi?
Jónas sagði honum frá samningagerð sinni við Turra,
og þá birti aftur yf ir Pétri. Hann var orðinn hræddur um
að Lapparnir væru að reyna að múta fólkinu í Marzhlíð
og koma sér í mjúkinn hjá því. Heyrzt hafði annað eins.
— Ertu búinn að slátra þeim?
— Nei. Lapparnir vildu geyma þau til haustsins. Þá
verða þau náttúrlega feitari.
— Já, þá verða þau náttúrlega feitari. En eigi ég að
segja þér mína meiningu, Jónas, þá held ég, að þú hafir
látið fleka þig. Hreindýrin þín hverfa með dularfullum
hætti í sumar... O-nei, maður hef ir ekki sótt neitt f greip-
arnar á Löppunum, fyrr en maður hefirtekið við þvi.
— Víst fæ ég hreindýrin, sagði Jónas rólega. Og fái ég
þau ekki... Hann botnaði setninguna með því að yppta
öxlum — það gat þýtt, hvað sem var.
— Jæja, þetta er þitt einkamál. En veiztu, hvað sýslu-
maðurinn sagði við föður þinn?
\
Það vissi Jónas ekki, og Pétur skaut fram neðri vör-
inni, vonsvikinn yfir því að geta ekki satt forvitni sína.
— Ekki það. Jæja, jæja. — En nú förum við til Eyvind-
ar og sjáum, hvað hann hef ir á boðstólum. Við komumst
til botns í þessu, áður en við förum héðan. Presturinn
segir, að það sé mikið um brennistein í helvíti, og eigi
Lappaskoffínin hegningu í vændum, þá þætti mér lík-
legt, að þeir vendust púðurlyktinni ofurlítið hérna, áður
en fjandinn hrifsar þá til sín.
Eyvindur var þegar byrjaður að veita gestum sínum
milli eldanna, þar sem konur frumbýlinganna bogruðu
sveittar yfir hádegismatnum. Það var þóekki nein þröng
í kringum brennivínskúta Norðmannsins, en aldrei var
þar heldur mannlaust með öllu. Menn komu og fóru,
söf nuðust í smáhópa, spýttu tóbakslegi og ræddu saman.
Hann var ekki heldur kominn til Flattómakk til þess að
hella frumbýlinga fulla og æsa þá til óeirða. Veitingar
hans voru ætlaðar mönnum til hressingar, rétt eins og
þegar hann bauð kunningjum sínum kaffibolla, og þótt
karlarnir þægju fúslega staup af brennivíni, var það
ekki af neinni vínhneigð. Það var aðeins kurteisi að
þiggja það, sem boðið var af góðum hug.
Vinnustúlka Eyvindar brosti eins innilega og henni var
framast unnt, þegar hún sá Jónas , og það leyndi sér
ekki, að hún taldi sig ekki neinn umkomuleysingja.
Ragnhildur Hagen var systurdóttir Eyvindar, og það var
ekki nema sjálfsagður hlutur, að hún var betur búin en
ungu stúlkurnar úr nýbyggðunum, er allar voru í gráum,
IIH
II
'I
I
Þriðjudagur 27. júli
7.00 Morgunútvarp Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8J5 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.453 Hallfreöur Om Eiriks-
son les þýöingar slnar á
tékkneskum ævintýrum (4).
Tilkynningar kl. 9.30. Létt
lög milli atriöa. Tónleikar
kl. 10.25 Morguntónleikar
kl. 11.00: Filharmoniusveit
Lundúna leikur „Hamlet”,
sinfónlskt ljóð nr. 10 eftir
Liszt: Bernard Haitink
stjórnar/Hljómsveitin FIl-
harmonla og Yehudi Menu-
hinleika „Harold á Itallu”
hljómsveitarverk eftir
Berlioz: Colin 'Oavis stjórn-
ar.
12.00 Dagskráin, Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Veöurfregnir og fréttir.
Tilkynningar.
13.00 Viö vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miödegissagan:
„Bömm er sú taug” eftir
Steriing North Þórir Friö-
geirsson þýddi. Knútur R.
Magnússon les (13).
15.00 Miödegistónieikar.
Kammersveitin I Prag leik-
ur Svitu fyrir strengjasveit
eftir Leos Janacek. FIl-
harmonlusveitin I Búdapest
leikur „Tréprinsinn”,
ballettmúslk op. 13 eftir
Béla' Bartók: Janos
Ferencsik stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veöurfregnir).
16.20 Popphorn
17.30 Sagan: „Ljóniö, nornin
og skápurinn” eftir C.S.
Lewis Kristin Thorlacius
þýddi. Rögnvaldur Finn-
bogason les (8).
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Hlutskipti - hlutverk.
Björg Einarsdóttir, Erna
Ragnarsdóttir og Linda Rós
Michaelsdóttir sjá um þátt-
inn.
20.00 Lög unga fólksins.
Sverrir Sverrisson kynnir.
21.00 Þrjátfu þúsund inilljón-
ir? Orkumálin — ástandiö,
skipulagiö og framtlöar-
stefnan. Þriöji þáttur.
Umsjón: Páll Heiöar Jóns-
son.
22.00 Fréttir
2215 Veöurfregnir. Kvöld-
sagan: „Litli dýrlingurinn”
eftir Georges Simenon
Ásmundur Jónsson þýddi.
Kristinn Reyr les (17).
22.40 Harmonikulög. Grettir
Bjömsson og félagar leika.
23.00 A hljóöbergi „Sönn
sjálfsævisaga nútlma ís-
lendings”. Nigel Watson les
úr sjálfsævisögu Jóns Jóns-
sonar I Vogum viö Mývatn
sem hann samdi á ensku
fyrir Fraisers Magazine I
Lundúnum áriö 1877, — fyrri
hluti.
23.40 Fréttir, þ.á.m. iþrótta-
fréttir frá Montreal. Dag-
skrárlok.
Hringið
og við
sendum
blaðið
um leið
<3
<3
9