Tíminn - 13.04.1977, Blaðsíða 15

Miövikudagur 13. aprfl 1977
15
ddttirleikkona les. d. Sungið
og kveðiö. Þáttur um þjóð-
lög og alþýðutónlist i umsjá
Njáls Sigurðssonar. e. Ljós-
ið I Lj ngeyjarklettinum .
Bergsveinn Skiilason skráði
eftir frásögn Gisla E. Jó-
hannssonar. Bryndis Sig-
urðardóttir les. f. Kórsöng-
ur: Alþýðukórinn syngur is-
lenzk þjóðiög i útsetningu
Jónasar Tómassonar og
Hallgrims Helgasonar, sem
stjórnar kórnum.
21.30 Útvarpssagan: „Jómfrú
Þördis”eftir Jón Björnsson.
Herdis Þorvaldsdóttir leik-
kona les (6).
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Hand-
knattieikslýsing frá Laug-
ardalshöli. Bjarni Felixson
segir frá keppni Fram og
Vikings annarsvegar og 1R
og Hauka hins vegar.
22.35 Kvöldsagan: „Sögukafl-
ar af sjálfum mér” eftir
Matthias Jochumsson. Gils
Guðmundsson les úr sjálfs-
ævisögu hans og bréfum
(20).
22.55 Djassþáttur i umsjá
Jóns Múla Arnasonar.
23.40 Fréttir. Dagskrárlok.
sjónvarp
Miðvikudagur
13. april 1977
18.00 Bangsinn Paddington.
Breskur myndaflokkur.
Þýðandi Stefán Jökulsson.
Sögumaður Þórhallur
Sigurðsson.
18.10 Ballettskórnir (L)
Breskur framhaldsmynda-
flokkur. Lokaþáttur. Efni
fimmta þáttar: Sýningar á
Jónsmessunæturdraumi
hafa nú staðið i mánuð.
Pálina kemur sér alls stað-
ar illa. Loks missir hún
hlutverkið, og henni er hót-
aö brottrekstri úr skólan-
um. Hún lofar að bæta ráð
sitt og fær brátt hlutverkið
aftur. Dag nokkurn fær
Petrova djarfa hugmynd.
Þýðandi Jóhann Jóhanns-
dóttir.
18.35 Merkar uppfinningar
Sænskur fræðslumynda-
flokkur.Prentlistin.Þýöandi
og þulur Gylfi Pálsson.
Hlé.
20.00 Fréttir og veður.
20.25 Auglýsingar og dagskrá.
20.30 Nýjasta tækni og visindi
Umsjónarmaður Ornólfur
Thorlacius.
20.55 Kraftaverkið Bresk sjón
varpskvikmynd. Leikstjóri
Brian Miller. Aðalhlutverk
Tony Robinson og Rex
Holdsworth. Sagan gerist I
klaustri, þar sem allur
viðurgjörningur' er hinn
besti. Munkarnir eru þvi
mjög ánægðir með tilveruna
nema bróðir Humphrey.
Hann þykir svo leiöinlegur,
að hinir munkarnir forðast
öll samskipti við hann. Dag
nokkurn gerist kraftaverk,
og munkarnir fá annað álit
á Humphrey. Þýðandi Guð-
brandur Gislason.
21.25 Stjórnmálin frá stríðs-
lokum Franskur frétta- og
fræöslumyndaflokkur. 4.
þáttur. í skugga kjarnorku-
sprengjunnar. Stórveldin
heyjajneJLsér gifurlegt vig-
-'■'MÍÉíSárkapphlaup. Banda-
rfkjamenn halda forystunni
lengst af, en áriö 1949 eign-
ast Sovétmenn fyrstu
kjarnorkusprengjur sinar.
Hið alræmda Mc
Carthy-timabil hefst I
Bandarikjunum. Þeir, sem
grunaðir eru um aö vera
hliöhollir kommúnistum,
sæta ofsóknum yfirvalda. 1
árslok 1950 virðist Kóreu-
styrjöldinni ætla aö ljúka
með sigri Bandarikja-
manna og bandamanna
þeirra, en þá koma Kinverj-
ar til sögunnar. Þýðandi
Sigurður Pálsson.
22.25 Dagskrárlok

Hættulegt ferðalag

eftir AAaris Carr
vitað var skelfilegt að heyra hann, en mér líður samt
sem áður betur fyrir vikið.
Hann brosti og það kom á hann svipur, sem hún hafði
aldrei séð áður, blíður og glaðlegur og hjarta hannar
tókstökk. — Þú hef ur kannski rétt f yrir þér, Penny. Þú
ert ekki eins og Júlía. Þú hef ur innri styrk, alveg eins
og faðir þinn. Ég vissi það um leið og ég sá þig.
— Var það það sem hræddi þig? spurði hún og horf ði
ögrandi á hann. — Varðstu fyrir vonbrigðum? Fannst
þér ég of óþroskuð?
— Nei, sagði hann hörkulega. — Það eina, sem ég
var hræddur um, var öryggisleysið. Og þegar svo Roy
kom f ram á sjónarsviðið, var ég dauðhræddur um að þú
færir að gera einhverja vitleysu.
— Þú vanmetur skapgerð mína, sagði Penny og
horfði beint í augu hans. — Ef þú hefðir vitað að hann
þóttist vera Tapajoz, hefðirðu þá gef ið þig fram og ját-
að?
Augu hans urðu að rifum. — Hvað ertu nú að fara?
— Það þýðir ekki, Mike. Penny brosti. — Þú getur
ekki gabbað mig lengur.
Hann kinkaði killi.-— Það er satt hjá þér. Ég get það
ekki. Hann brosti. — Svo þú komst þá að því að lokum?
— Já, ég sá rithönd þína, þegar ég fór inn í kofann
þinn að sækja dótið hans pabba.
Hann hristi höf uðið. — Það var kærulaust af mér, að
láta skjölin liggja úti um allt. Ég sem hafði farið svo
varlega allan tímann.
— En hvers vegna? Það er ekkert rangt í bréf unum
þínum og ekki mínum heldur! Hvers vegna sagðirðu
mér ekki strax, að þú væri Tapajoz?
— Ég býst við að það haf i verið heimskulegt af mér,
en... æ ég veit það ekki. Þú varst svo ung og falleg, svo
langt frá öllu mínu lífi. Og þú varst svo áköf að hitta
þennan vin þinn. Eftir lýsingu þinni á honum, líktist
hann mér ekki hið minnsta. Satt að segja varð ég
hræddur og ákvað að þú kynntist mér betur, áður en ég
gæf i mig f ram. Hann þagnaði snöggt og stóð upp. — Ég
er ennþá ekki viss....
— Viss um hvað? Penny botnaði ekkert í þessu. —
Þínar tilfinningar eða mínar?
Hann horf ði vandræðalegur niður á hana og sá að það
var stríðnisglampi í stórum, bláum augum hennar.
Hann tautaði eitthvað hálf kæft. — Ef þú horf ir svona á
mig, gleymi ég að ég er að reyna að vera skynsamur,
sagði hann hásri röddu um leið og hann beygði sig niður
og dró hana á fætur.
— Þú þarftekki að vera svona uppf ullur af skynsemi,
Mike, hvíslaði Penny. — Segðu mér bara hvort ég skipti
þig einhverju máli eða engu.
Hann renndi höndunum gegn um gljáandi hár hennar
og greip síðan um vanga hennar. Langt andartak horfði
hann djúpt í augu hennar og loks þrýsti hann vörum sín-
um að hennar.
Það voru tár í augnahárum hennar, þegar hann
sleppti henni loks. — Við erum sköpuð handa hvort
öðru, Mike. Ertu enn í vafa?
Hann lagði vangann að hennar og hélt henni fast. —
Ég er miklu eldri en þú og ég vildi ekki að þér f yndist þú
bundin mér vegna þessara bréfa. Ég vonaði að þér færi
að þykja vænt um mig án þess að þú vissir, að það var
ég sem skrifaði þau.
Hún leit upp og brosti. — Ég komst að raun um að ég
eiskaði þig löngu áður en ég vissi að þú varst Tapajoz.
Ertu þá ánægður?
, Ekki alveg. Gætirðu hugsað þér að setjast að í Suð-
ur-Ameríku? Ég gæti ekki farið heim til Englands. Til
þess hef ég verið hér syðra allt of lengi.
— Ekkert vandamál. Ég vil helzt ekki fara þangað
heldur. Hún hikaði svolítið. — Ég býst við að þú hafir
oft verið ástfanginn, Mike. Var það einhverntíma
alvarlegt?
Það glampaði í gráu augunum. — Ég held svei mér
þá, að þú sért afbrýðisöm! Hann brosti íbygginn. —
Nei, ég hef ekki haft alvarlegan áhuga á neinni síðan....
— Siðan þú hittir mig?
— Áður. Þegar ég fékk fyrsta bréfið þitt, vissi ég að
ég hefði aldrei verið alvarlega ástfanginn áður. Að vísu
tók ég það ekki mjög alvarlega í fyrstu. Mig grunaði
ekki þá að ég ætti nokkurn tíma ef tir að sjá þig.
— En ef ég hef ði ekki komið hingað? Hvað þá?
Mike hristi höfuðið. — Þetta er erfið spurning. Það
hef ur alltaf verið einhvers staðar i huga mér að ég leit-
aði að þér einhverntíma seinna. En England var svo
langt i burtu og ýmislegt gat gerzt, áður en við hitt-
umst. Til dæmis að þú kynntist góðum, ungum manni
og ættir börn og buru, þegar ég loks kæmi. Ég var við-
búinn því. Þegar svo bréf ið kom að þú værir i Macapa á
leiðinni hingað, vissi ég að örlögin voru mér hliðholl.
Ég kveið því að þurfa að segja þér að faðir þinn væri
látinn, en ég vildi þó helzt gera það augliti til auglitis.
En þar sem ég var svo önnum kaf inn, átti ég þess ekki
kost að fara til Macapa. Þess vegna taldi ég bezt að þú
yrðir þar, þangað til ég kæmi.
, Hefðirðu þá sagt mér hver þú varst?
Mike kinkaði kolli. — Hvers vegna ekki? Það var þeg-
ar ég hafði séð þig og hvað þú varst ung, að ég ákvað að
þegja enn um hríð og þegar Júlía sagði, að þú kysir
fremur Brian en mig, var ég bara feginn töf inni.
Penny hló. — Hún var svo ónotaleg við mig og gaf
mér vandlega í skyn, aðég skyldi halda mig f rá þér. Ég
sagði þetta til að róa hana. Ég bókstaflega lamaðist,
þegar hún sagði þetta upp yf ir alla gestina hjá Fannýju
og beint framan í þig. Ég var líka svolítið hrædd við
þig, því mér datt alls ekki í hug, að þú værir Tapajoz.
Hvers vegna valdirðu einmitt það nafn?
— Það var uppástunga föður,þíns. Fyrir tveimur árum
fékk hann hitasótt, eina og þú veizt og var mjög veikur.
Hann hafði þungar áhyggjur af að geta ekki skrifað þér
og bað mig að skrifa f yrir sig. Hann hélt að þú yrðir ef
til vill óróleg, ef þú fengir bréf undirritað af yf irmann-
inum á staðnum, svo hann stakk upp á að ég skrifaði
eitthvert dulnefni undir, svo þú yrðir heldur forvitin og
hugsaðir ekki eins mikið um hvers vegna hann gæti
ekki skrifað sjálf ur. Ég samþykkti það, enda ekkert við
það að athuga. En ég vissi ekki, að þessar bréfaskriftir
héldu áfram svo lengi. En þegar ég fékk svar frá þér,
fannst mér bara eðlilegt aðskrifa aftur. Ég sagði föður
þínum það og honum ar skemmt.En hann vildi alls
ekki, aðég segði þér, hver ég i rauninni væri.
— Svo það var þess vegna, sem þú beiðst þangað til
pabbi skrifaði, að þú gætir lagt þitt bréf með? Penny
hló. — Ég þori að veðja, að pabbi vissi aldrei, hversu
stór hluti af lifi mínu þessi bréf urðu.
— Nei, ég býst ekki við því. Þetta var aðeins gaman i
hans augum. Faðir þinn var einkennilegur maður,
Penny. Hann gat verið afar raunsær, en samt var hann
svo gagntekinn af þessu landi, að hann lagði í hættu-
ferðir til að gera kort og kynna sér sögu þess. Hann
varð vitni að mörgum harmleiknum og þess vegna tók
hann svo miklu ástfóstri við Indíánana og þá innfæddu
og taldi sig verða að gera það sem í hans valdi stæði til
að hjálpa þeim. Hann kom á fót sjúkraskýlum og
„Heyrir þú þennan hávaöa pabbi.
Þetta er hljó&iö þegar átta konur
tala allar I einu og engin hlustar.”
DENNI
DÆMALÁUSI