Tíminn - 19.05.1978, Blaðsíða 7
Föstudagur 19. mal 1978
7
Ctgefandi Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson (ábm), og Jón Helgason. Ritstjórn-
arfulltrúi: Jón Sigurðsson, Auglýsingastjóri: Steingrlmur
Gislason, Ritstjórnarskrifstofur, framkvæmdastjórn og
auglýsingar Slðimúla 15. Slmi 86300.
Kvöldslmar blaðamanna: 86562, 86495. Eftir kl. 20.00:
86387. Verð I lausasölu kr. 100.00. Askriftargjald kr. 2.000 á
mánuði.
Blaðaprent h.f.
Gamall grýlusöngur
Það skorti ekki, að frambjóðendur Sjálfstæðis-
flokksins reyndu að bera sig mannalega i sjón-
varpsþættinum um borgarstjórnarkosningarnar i
Reykjavik. Flestir þeirra skoruðu á kjósendur að
dæma borgarstjórnarmeirihlutann eftir verkunum.
Þó kom jafnan i ljós, að sá grunur læddist að þeim,
að þetta væri ekki nóg. Þess vegna var það þrauta-
lendingin hjá þeim öllum að gripa til gömlu grýlu-
kenningarinnr, að hreint öngþveiti myndi skapast i
borgarmálefnum Reykjavikur, ef Sjálfstæðis-
flokkurinn missti meirihlutann og stjórn borgarinn-
ar þyrfti að byggjast á samstarfi fleiri flokka.
Það er ekki undarlegt þótt frambjóðendur Sjálf-
stæðisflokksins kyrji þennan gamla söng. f meira
en hálfa öld hefur þeim tekizt að fá meirihluta Reyk-
vikinga til að dæma flokkinn ekki eftir verkunum. í
staðinn hefur þeim tekizt að hræða nógu stóran
hluta þeirra með hinum óskaplega glundroða, sem
myndi koma til sögunnar, ef Sjálfstæðisflokkurinn
missti meirihlutann.
Ef reykviskir kjósendur lita út fyrir borgarmörk-
in, komast þeir strax að raun um, að þessi grýlu-
söngur hefur ekki við neitt að styðjast. Mikill
meirihluti kaupstaða og kauptúna býr við sam-
stjórn fleiri flokka. Litum t.d. á
næsta nágrannabæinn, Kópavog, sem um árabil
hefur búið við samstjórn fleiri flokka. Svo algerlega
hefur þessi samstjórn i Kópavogi sigrað stjórn
Sjálfstæðisflokksins i Reykjavik, að fólk og fyrir-
tæki hafa flutt i stórum stil frá Reykjavik til Kópa-
vogs.
Það kom glöggt fram i umræddum sjónvarps-
umræðum, að bæjarmál eru að þvi leyti frábrugðin
landsmálum, að áhugamál flokkanna fara þar mjög
saman. Þvi er samvinna þeirra miklu auðveldari á
sviði bæjarmála en landsmála. Þar hefur þvi sam-
vinna þeirra yfirleitt gengið vel. Þar hefur það
sannazt i flestum tilfellum, að árangurinn verður
þvi betri sem fleiri vinna saman.
Þrátt fyrir þetta kann svo að fara, að grýlusöng-
urinn gagni Sjálfstæðisflokknum enn svo vel, að
hann haldi meirihlutanum. En missi flokkurinn
hann, þurfa Reykvikingar ekki neitt að óttast. Það
sýnir reynslan annars staðar. En takist ekki að fella
meirihluta Sjálfstæðisflokksins, er samt mikilsvert
að hann fái aukið aðhald með þvi að tapa niunda
borgarfulltrúanum. Niðurstöður siðustu borgar-
stjórnarkosninga og þingkosninga sýna, að Fram-
sóknarflokkurinn er langnæstur þvi að vinna það
sæti.
Ótti Guðrúnar
Það kom ljóst fram i niðurlagsorðum Guðrúnar
Helgadóttur i sjónvarpsumræðunum að hún treystir
takmarkað á, að Alþýðubandalagið hafi unnið sér
traust á sviði borgarmála. Þetta er rétt ályktað.
Guðrún skoraði þvi á kjósendur að láta borgar-
stjórnarkosningarnar snúast um launamálin. Það
er ekkert á móti þvi, að kosið verði um þau, en það á
að gerast i alþingiskosningunum, en ekki borgar-
stjórnar- og sveitarstjórnarkosningunum. í borgar-
stjórnar- og sveitarstjórnarkosningunum á að kjósa
um borgarrnál og sveitarstjórnarmál og frambjóð-
endur á þeim vettvangi. Mánuði síðar fá kjósendur
tækifæri til að fella dóm sinn um landsmálin i þing-
kosningunum, sem þá fara fram.
Ku Klux Klan að breytast i fasistasamtök:
Gyðingar hafa alheims-
samsæri á prjónunum
Blökkumenn nægir að fara eins með og gert er
í Suður-Afriku
Hinn nýl beAskapnr Ku Klux Klan er fyrst og fremst grimmilegt
Gyöingahatur og hugmyndirnar fengnar ab iáni frá nazistum og
fasistum.
Þegar bandarískar konur
efndu til landsþings I Houst-
on, sendu hin gömlu leyni-
samtök, Ku Klux Klan, á
vettvang verndar- og gæzlu-
sveitir karimanna, er áttu
aö vaka yfir þvi, aö veik-
lundaöar og övarkárar -
konur yröu ekki kynvilltum
systrum sinum aö bráö i
margmenninu. Þetta
framtak er ekki neitt eins-
dæmi. Dag og nótt eru
sveitir úr Ku Klux Klan á
ferli viö suöurlandamæri
Bandarikjanna til þess aö
hafa gát á þvi, aö fdlk frá
Mexikó stelist ekki yfir
iandamærin, þvi aö þaö er á
þeim bæ taliö þannig ættaö,
aö ekki sé fengur aö þvi.
I augum þorra Bandaríkja-
manna eru þeir, sem standa
aö Ku Klux Klan, enn sem
komiö er, samsafn undarlegra
manna. En þess er aö gæta, aö
Ku Klux Klan tekur nú örum
breytingum. Hitt er annaö
mál, hvort þær eru til bóta.
Menn í hvítum kyrtlum eru
hættir aö brenna krossa i
byggöum og bæjum Suöurrikj-
anna. Þaö er ekki heldur fariö
jafnleynt og áöur. Nú er fariö
aö innrita nýja félaga i
borgum Bandarikjanna,
einnig i Noröurrikjunum.
Boöskapurinn hefur talsvert
breytzt, og nú er han fyrst og
fremst Gyöingahatur. Ku
Klux Klan hefur þegiö aö láni
margs konar kenningar frá
fasistum og nazistum á
blómatima þeirra i Evrópu.
Enn kveöur þó ekki aö ráöi aö
ofbeldisaögeröum. Trúboö sitt
rekur hreyfingin aftur á móti
af miklu kappi.
Maöurinn aö baki þessum
breytingum heitir Daviö
Duke, aöeins tuttugu og sjö
ára gamall. Hann er fremur
laglegur, sæmilega mennt-
aður, allvel greindur og mikill
þrætubókarmaður. Hann
reynir ekki aö dyljast, heldur
sækist ákaft eftir því aö vekja
á sér athygli.
Hann segir, ab félagatalan
hafi tvöfaldazt siöan áriö 1976,
en aðrar tölur vill hann ekki
nefna. Hann fer lika undan I
flæmingi, þegar vikiö er aö
eft irlitssveitunum við
landamæri Mexikó. Hann
segir, aö þær séu óvopnaöar
og starf þeirra fólgiö i þvi aö
gera lögreglunni viövart um
fólk, sem kemur inn i landiö
án nausynlegra skilrikja.
Hann segir einnig, aö viöa i
Bandarikjunum séu hópar,
sem hafi þaö verkefni að þefa
uppi fólk, sem þangað hafi
komiö án lagaleyfis.
En þetta eru aukaverkin hjá
Ku Klux Klan. Megináherzlan
er lögö á aö berjast gegn
Gyöingum. Og kenningin er
hin sama og hjá Hitler og
félögum hans: Júðarnir
teygja anga sina I allar áttir.
Þeir hafa á prjónunum
alheimssamsæri og ætla aö
leggja veröldina undir sig.
Júöarnir stofnuöu til heims-
styrjaldarinnar siöari I þvi
skyni aö útrýma þeim, sem
uppgötvað höfðu hvaö þeir
höföust aö.
— Þaö voru Júðarnir, sem
tortímdu milljónum og aftur
milljónum, segir Daviö Duke
skrækróma. Og nú drottna
þeir yfir öllum fjölmiölum i
Bandarikjunum og stýra
stjórnmálamönnunum. Allir
hljóta að sjá, aö hverju fer.
Bandarikjamenn dragast
meira og meira inn i ófriöinn
fyrir botni Miöjarðarhafs, af
þvi aö Júðarnir hafa ákveöiö,
að svo skuli vera, enda þótt
meirihluti þjóðarinnar sé þvi
andvígur.
Eins er þaö meö innanlands-
málin, bætir hann viö. Þó ab
80% Bandarikjamanna sé á
móti þvi, að börnum úr
fátækrahverfunum sé ekiö i
skóla, þar sem þau blandast
saman viö almennileg börn,
þá er það gert. Júðarnir hafa
komið þvi i kring.
Daviö Duke ef hraðmælskur
og hefur öll svör á reiöum
höndum. Hann kann sina
kenningu upp á sina tíu fingur.
Þegar talið berst aö nazistum,
gætir þó nokkurrar varúöar.
Hann visar þvi samt alveg á
bug, aö nazistarnir þýzku hafi
myrt sex milljónir Gyðinga.
— Þaö er ekki annað en
lygi, sem Júöarnir hafa fengið
fólk til þess aö trúa i þvi skyni
aö fita sig á þvi, segir hann. 1
Auswitz voru bara vinnubúöir,
þar sem búiö var til gervi-
gúmmi. Þaö er Júðalygi, aö
þar hafi verið tortimingar-
stöö!
Og þá er þaö afgreitt. Siöan
fer hann aö tala um sjálfan
sig, sem hann telur auö-
heyranlega einhvers konar
frelsaramanngerð: Hann vill
ekki annað en menn kynnist
sannleikanum og læri aö
skilja, hvaö þeim sjálfum er
farsælast.
Hann staðhæfir, aö hvitir
menn i Bandarikjunum séu
hinn undirokaði meirihluti, og
nú tali svartur Bandarikja-
þegn, sendiherra rikisins hjá
Sameinuöu þjóöunum, um
meirihlutastórn i Ródesiu og
Suður-Afriku. En hann sér
ekki, hvernig þetta er hér hjá
okkur, segir Davið Duke sorg-
bitnum rómi. Er þaö hugsan-
legt, að enginn geti sameinaö
Bandarikjamenn?
Almenningsálitinu er
stjórnaö af Sionistum, sem
ráða blöðunum, sjónvarps-
stöövunum, bókaútgáfunni og
kvikmyndunum, segir hann.
Og þannig er þetta um öll
Vesturlönd. Þetta er kol-
krabbinn mikli, sem teygir
arma sina um allar trissur og
bruggar okkur launráö alla
daga: Sionistarnir, Júðarnir,
sem ætla aö steypa vestrænni
menningu og gerast herrar
heimsins. Þeirra aöferö er að
niðurlægja alla, sem eru af
öðru þjóöerni og hreykja
sjálfumsérá rústunum. Þetta
er alþjóöleg áætlun. Þeir
halda alls staöar hópinn, þeir
blekkja alla.og sjálfir eru þeir
rikastir allra.
Ku Klux Klan hefur myrt
mikinn fjölda svartra manna
á liðinni tiö. En Davið Duke
telur, að þaö hafi ekki orðið til
mikils gagns. Þaö sér ekki
högg á vatni. Óskadraumur
hans er kynþáttaaögreining
eins og í Suöur-Afriku og
kannski tvær rikisstjórnir,
hvit alrikisstjórn og kynþátta-
stjórn, og i og meö brott-
flutningur blökkufólks til
Afriku, svo aö hlutföllin
haldist þægileg. Og svo notar
hann tækifæriö til þess aö
eigna Gyöingum þræla-
verzlunina á átjándu og
nitjándu öld, og stórkostlegt
arðrán i Suðurrikjunum eftir
þrælastriöið, auk þess sem
þeir fiti sig enn á eymdinni i
blökkumannahverfunum.
— Marxismi og kapitalismi
er hvort tveggja uppfinning
Júöa, segir hann —tværhliöar
á sama fyrirbæri.
Sjálfur segist hann kjósa
viðskiptafrelsi og athafna-
frels i —, ,undir traustu eftirliti
sterkrar rikisstjórnar”.
Daviö Duke heldur enn fast
viö hvitu kyrtlana. En innan
undir þeim eru ekki lengur
einvörðungu feitir, miöaldra
borgarar, heldur einnig ungir
menn og jafnvel konur. Og
sjálfum hefur honum tekizt
meö ágætum aö komast i blöö
og sjónvarp — þrátt fyrir
meinta yfirdrottnun Júöanna.
Þ.Þ.