Tíminn - 02.03.1979, Síða 6

6
Föstudagur 2. mars 1979
r

Wmvsm
Útgefandi Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson og Jón Sigurösson. Auglýsinga-
stjóri: Steingrimur Gislason. Ritstjórnarskrifstofur,
framkvæmdastjórn og auglýsingar Sióumóla 15. Sfmi
86300. — Kvöldsimar blaöamanna: 86562, 86495. Eftir kl.
20.00: 86387. Verö I lausasölu kr. 150.00. Askriftargjald kr.
3.000.00 - á mánuöi. Blaöaprent
Tvískinnungur
Það er vissulega brjóstumkennanlegt, i besta
falli, að lesa nú næstum dag eftir dag fáránlegar til-
raunir byltingarsinnaðra manna til að ,,skýra” og
meta „rökvislega” innrás Kinverja i Vietnam.
Þessar ömurlegu „skýringartilraunir” bera vitni
skilningsskorti og óhugnanlegum tviskinnungi i við-
horfum til atburðanna.
Það þarf engar langsóttar útskýringar á þvi sem
verið hefur að gerast austur þar. Það þarf enga
langhunda sem leiði i ljós einhver „mistök” eða ein-
hverja „glapstigu” sem einhverjir ágætismenn fyr-
ir sakir sósialisma sins hafi „leiðst út á”.
Innrás Kinverja i Vietnam er blygðunarlaus yfir-
gangur stórveldis við smáþjóð, nágranna sinn. Og
það skiptir engu máli hvort kinverska keisaradæm-
ið lýtur stjórn kommúnista eða annarra i þessu
sambandi. Það skiptir heldur engu máli hvort rúss-
neska keisaradæmið lýtur kommissörum eða
Rómanoffum. Stórveldi er stórveldi, sögulega og
landfræðilega, efnahagslega og hernaðarlega.
Smáþjóðirnar geta látið sér i léttu rúmi liggja
hvað valdhafar stórveldanna kalla sig. Nafnabreyt-
ingar breyta engu um eðli stórveldis eða um það til
hverra ráða það telur sér heimilt að gripa til að
tryggja stöðu sina, forræði sitt, itök sin og svo kall-
að öryggi.
Innrás Kinver ja i Vietnam er aðeins þáttur i alda-
langri sögu f jandskapar þessara rikja og þjóða. Allt
tal um einhvern dýrlegan kommúnisma er út i hött.
Kommúnisminn er aðeins dula sem litið felur, eink-
um nú þegar helst til rækileg reynsla er af honum
fengin viða um lönd.
Menn hefðu vænst þess að Kinverjar héldu því
fram að þeir væru nú að „frelsa” Vietnama.
„Frelsunar”-kjaftæðið er orðinn fastur liður i
þvættingi stórveldanna og einkum þeirra sem þykj-
ast vera þúsundárariki.
En blygðunarleysið er svo algert að Kinverjar
segjast vera að „veita stjórnvöldum Vietnams ær-
lega ráðningu”. Svona töluðu á sinni tið Cecil
Rhodes, Vilhjálmur Þýskalandskeisari og Adolf
Hitler. Til þess að veita einræðisstjórninni i
Vietnam „ærlega ráðningu” eru fátækir ibúar
þorpa og sveita drepnir og brenndir.
Erlent yfirlit
Spáð sögulegu þingi
franskra sósíalista
Rocard og Mauroy snúast gegn Mitterand
ÞÓTT þing franska Sóslal-
istaflokksins verði ekki haldið
fyrr en I næsta mánuði, er það
orðið eitt helzta umtalsefni
franskra blaða. Erlendir frétta-
skýrendur í Frakklandi láta sér
einnig margrætt um það.
Ástæðan er sú, að búizt er við
svo hörðum átökum á þinginu
um stefnu flokksins og forustu,
að þau geti hæglega klofið flokk-
inn.
Því hefur veriö spáö undan-
farin tvö ár, að framundan væru
mikil átök um forustuna I
Sósialistaflokknum. Llklegt
væri þó að ekki drægi til úrslita
fyrr en eftir þingkosningarnar
1978, þvi að það væri hagur
deiluaðila aö fresta þeim fram
yfir þær. Flokkurinn haföi
mikla möguleika til að ná þá
meirihluta á þingi, ásamt
kommúnistum,en óbeint banda-
lag var milli þeirra I siðari um-
ferö kosninganna. Lengi vel var
þvi spáð.að þessir flokkar næðu
meirihlutanum, en þær spár
brugðust eins og kunnugt er.
Þaövar því eölilegt.að þessar
deilur mögnuöust aö nýju eftir
kosningarnar, þött ekki væri
hægtað segja að flokkurinn færi
illa út úr þeim, þvl að hann jók
verulega fylgi sitt. 1 auka-
kosningum, semfariðhafa fram
slöan, hefur hann haldiö áfram
aö vinna á, en bæöi stjórnar-
flokkarnirogkommúnistar hafa
tapaö. Þetta nægði þó ekki til
þess að koma f veg fyrir að
átökin innan flokksins hörðnuðu
að nýju. Þau urðu ltka svo hörö
á miðstjórnarfundi flokksins
sem haldinn var I fyrri hluta
febrúar, að minnihlutinn gekk af
fundi,endeilan stóð um væntan-
lega stefnuyfirlýsingu,sem lögð
yröi fyrir flokksþingiö til sam-
þykktar.
SIÐAN 1971,þegar Mitterand
tókst aö ryöja hinum gömlu for-
ingjum flokksins úr vegi, og ná
völdunum I flokknum, hefúr
hann rlkt þar sem eins konar
einræðisherra. Þótt Mitterand
hefði áður tilheyrt Ihaldssamari
flokki, haföi hann forustu um aö
Sósialistaftokkurinn setti sér
róttækastefnuskráogstefndi að
kosni ngabandalag i við
kommúnista. Óneitanlegt er, að
þessi stefnubreyting hefur um
skeið styrkt flokkinn verulega.
Hann hefur stöðugt veriö aö
auka fylgi sitt og hefur I slðustu
kosningum fengiö mun meira
fylgi en kommúnistar, öfugt við
það sem áður var. Þaö hefur
hins vegar ekki nægt til þess að
hnekkjameirihluta borgaralegu
flokkanna. Yngri menn I flokkn-
um halda þvl þess vegna fram,
Michel Rocard
aö þrátt fyrir þessa fylgisaukn-
ingu sé stefna flokksins röng,
þvi að hún afli honum ekki
fylgis frá borgaralegum flokk-
um, heldur frá kommúnistun-
um. Flokkurinn eigi þess vegna
að draga úr róttækni sinni og
hætta samstarfi við kommún-
ista. Sá, sem hefur gerzt helzti
talsmaður þessarar stefnu, er
Michel Rocard, sem er nýliði 1
flokknum og var áður leiðtogi
flokks.sem var lengra til vinstri
en Sósialistaflokkurinn. Um þá
Mitterand hefur verið sagt að
Rocard komi frá vinstri og
stefni til hægri, en Mitterand
komi frá hægri og haldi áfram
að stefna til vinstri.
Rocard.sem er 48 ára gamall,
gekk I Sósialistaftokkinn fyrir
fimm árum og hefur hafizt þar
til mikilla áhrifa, svo að hann
þykir nú ógna yfirráðum
Mitterands. Hann virðist ekki
slöur stefna hátt en Mitterand,
þvi að hann bauð sig fram í for-
setakjörinugegn Pompidou 1969,
en þá freistaöi Mitterand ekki
gæfunnar, en haföi áður boðið
sig fram gegn de Gaulle. Stoar
keppti Mitterand svo viö Gis-
card 1974. Mitterand vill gjarn-
an freista gæfunnar I forseta-
kosningum i þriðja sinn eða 1981,
en Rocard mun þá telja sig
sigurvænlegri, þar sem hann
hafi aðeins fallið I forseta-
kosningum einu sinni en
Mitterand tvisvar.
Annar maður, sem oft hefur
verið nefndur sem hugsanlegur
arftaki Mitterands, er Pierre
Mouroy, borgarstjóri i Lille.
Hann er 50 ára. Hann hefur
veriö náinn samverkamaður
Mitterands, en nú virðist það
vera aö breytast.
A FUNDI miðstjórnar flokks-
ins, sem áður er sagt frá, stóðu
þeir Rocard og Mauroy saman
gegn Mitterand. Mitterand vildi
fylgja áfram óbreyttri stefnu,
en hinir tveir vildu færa stefnu
flokksins nær miðju stjórnmál-
anna ef svo mætti segja, þótt
hann yrði áfram vinstra megin
viðhana. Eftir mjög harðar um-
ræður, fór fram atkvæða-
greiðsla og reyndust 41 fulltrúar
fylgja Mitterand en 35 þeim
Rocard og Mauroy, sem gengu
af fundi eftir atkvæðagreiösl-
una.
Það er I framhaldi af þessu,að
spáð er hörðum átökum á
flokksþinginusem haldið verður
I Metz I fyrrihluta apríl. Þau
átök munu ekki aðeins snúast
um stefiiuna,heldurlika um for-
ustuna og þá óbeint um það,
hvert á að vera forsetaefni
flokksins 1981. 1 þeirri sam-
keppni getur það háð Mitterand
nokkuð, að hann verður oröinn 65
ára, þegar forsetakosningarnar
fara fram og 72 ára þegar kjör-
timabilinu lýkur. Það virðist þó
fjarri honum að láta aldurinn
hamla sér.
Þ.Þ.
Og svo eru menn uppi á Islandi að reyna að gefa
þessu atferli stórveldis einhverjar „skýringar”!
Mönnum verður að spyrja: Hvað hefðu þessir
menn sagt ef stórveldið væri vestrænt riki hvitra
manna? Ætli þeir hefðu talið sig þurfa langra „út-
skýringa” við?
Meðan Bandarikjamenn drápu og brenndu allt
niður i svörð þar eystra, öllum mannheimi til skelf-
ingar og sjálfum sér til ævarandi minnkunar, þá
voru byltingarsinnaðir menn ekki að velta þvi fyrir
sér hverju gegndi um svo greipilegt og hryllilegt
framferði rikis, sem einu sinni kallaði sig hinn
„góða granna” og þóttist bera „kyndil frelsisins”.
Bandarikjamenn voru einfaldlega hundskamm-
aðir eins og þeir áttu skilið.
Af hverju eru islenskir menn nú að reyna að
drepa glæpum Kinverja á dreif?
Mauroy og Mitterand
JS