Tíminn - 24.03.1979, Blaðsíða 10

10
LMJil'l 1'(11
;
*,
Laugardagur 24. mars 1979.
IS
.. J
Segir tílvonandi danskur
búhöldur og dlvonandi
lifvörður
Kúm er Claus Rasmussen alvanur úr heimahögum, enda ber hann
sig heimamannslega aö hjá þessum tveim stöllum.
AM— Undanfarna tvo mánuði hefur danskur piltur
dvalið að stórbýlinu að Skarði í Landssveit hjá
Guðna Kristinssyni/ í þeim tilgangi að kynna sér
islenskan búskap, en hann er hér nokkurs konar
skiptinemi i þessum fræðum, þvi fyrir skemmstu
var íslensk stúlka, Sesselja Bjarnadóttir, í sams
konar kynnisför á Fjóni. Þessi danski piltur, Claus
Rasmussen, er einmitt frá Fjóni og hann hyggur á
aðgerast bóndi í átthögum sínum, þegar hann hefur
lokið nokkurra mánaða marséringu fyrir framan
port Amalienborgar, þar sem hann á að afplána
herskyldu sína, í „Den kongelige livgarde"/ en sú
kvöð hefst næsta vor.
Þessi tilvonandi fjónski bóndi
er sonur forstjóra Fyns Andels
Fodderstofforening, sem Sam-
band isl. samvinnufél hefur flutt
inn fóöurvöru frá. Forstjórinn
fa&ir hans er reyndar einnig
bóndi og elur 50 kýr og 150 svin i
grennd viö brúna yfir Litlabelti.
Vib gripum tækifæriö hér á
dögunum og spuröum hann fá-
einna spurninga um háttu
danskra bænda og þess hvernig
islenskir bændahættir kæmu
honum fyrir sjónir.
— Hvernig litist þér á aö vera
islenskur bóndi, eftir þessi
kynni?
— Mjög vel. Ég gekk aö öllum
daglegum störfum viö búskap-
inn á Skaröi. Ég held aö mesti
munurinn á Islenskum búskap
og dönskum sé ailt þetta land-
rými sem Islenskir bændur
hafa, fjöll og afréttir, sem gerir
þeim kleift aö hafa þennan
fjölda fjár. Ég haföi varla
smakkaö kindakjöt fyrr en ég
kom hingaö, þvi i Danmörku
höfum viö ekki margar kindur,
kannski tvær eöa þrjár á hverj-
um bæ til skemmtunar. Á
Skaröi voru 1100 kindur. Sama
má segja um hestana. Þarna á
bænum er mikil hrossarækt,
einir 150 hestar og riöiö út frá kl.
3-6 á hverjum degi.
— Hvar ætlar þú aö búa, þeg-
ar þar aö kemur?
— Ég geri ráö fyrir aö taka
viö jörö fööur míns. Menn þurfa
aö fara I þriggja mánaöa skóla I
byrjun, þegar ráöist er I búnaö-
arnám 1 Danmörku, en aö þvl
búnu kemur þriggja ára starf á
býli. Þaö veitir svo rétt til aö
fara 1 12 mánaöa landbúnaöar-
skóla og aö honum loknum geta
menn fengiö 200 þúsund króna
lán hjá danska rikinu, til þess aö
kaupa jörö og hefja búskap.
Þessi dvöl mln hér var liöur I
þessu þriggja ára starfsnámi,
enþriggja mánaöa forskólanum
hef ég þegar lokiö.
— Hvernig féll þér viö tsiend-
inga og islenskt veöur, — þú
veist aö viö Islendingar spyrj-
um hvern útlending aö þessu.
— Jú, jú. Mér féll vel viö ts-
lendinga. t Danmörku koma
varla neinir gestir, nema boön-
ir, en á Skaröi var alltaf aö
koma fólk alveg upp úr þurru og
án þess aö gera boö á undan sér.
En mér féll ekki illa viö þetta og
mér finnst tslendingar vera
mjög opnir, kátir og hreinskiln-
ir. (Þetta kom okkur á óvart,
þvi flestir annarra þjóöa menn
telja landann fáskiptinn og
erfitt aö fá hann til viöræöna,
hvaö þá aö hann sé kátur og
hreinskilinn.) Ég læröi ekki
mikiö I Islensku á þessum tima
og viö töluöum mest ensku.
Já, og veöriö. Mér fannst þaö
eiginlega svipaö og I Danmörku
og ég held aö þaö hafi veriö
meiri(i) snjór þar en hér, —
stundum. En þar er ekki svona
hvasst.
— Hvort kanntu betur viö sauí
féö eöa svinin?
— Mér fannst ákaflega gam-
an aö kindunum og var ég ekki
búinn aö segja aö mér fannst
kjötiö af þeim alveg ágætt? 1
Danmörku fáum viö svinin aö-
keypt sem litla grisi og ölum þá
upp, 150 I senn, eins og faöir
minn gerir, en höfum engar
gyltur. Ég held aö þaö sé erfitt
aö gera upp á milli. Mér er hins
vegar minnisstætt þegar viö
bööuöum allt féö á Skaröi, 1100
fjár á 12 klukkustundum. Þaö
hlýtur aö vera heimsmet!
— Ætlar þú aö byrja meö
stórt bú?
— Ja, ætli ég byrji ekki meö
30 kýr og svona 50 svin. Þaö er
ekki gott aö segja.
Viö kveöjum hér þennan viö-
kunnanlega fulltrúa danskra
bænda og árnum honum góörar
feröar til ættjaröar sinnar, þar
sem „beykiö speglar topp sinn I
bylgjum blám” og erum þess
fullvissir aö llfi drottningar
hans veröur ekki hætt á sumr-
inu.
Margrétar drottingar
Fyns Tidende átti vibtal viö Sesselju Bjarnadóttur, þegar
hún kynnti sér búskapinn i heimahögum Claus.
man
sprog
Islandsk pige var fodérmester pá Fyn
Bolarnir á lslandi kunna vel aö meta tugguna úr hendl bænda, ekki
siöur þótt danskur bóndi eigi I hlut.
Claus reyndlst liöUekur viö hvaö sem var á Skaröi, þar á mebal
tamningarreiötúra meö Kristni Guönasyni, þótt hestamennska sé
ekki mikiö stunduö á Fjóni-