Tíminn - 18.11.1979, Page 2

2
Sunnudagur 18. nóvember 1979
t dag, sunnudaginn 18. nóvember, er Svavar
Guðnason listmálari sjötugur, en hann fæddist á
Höfn i Hornafirði, „firðinum sem er for resten
ingen fjord,” eins og Halldór Laxness orðar það i
bók sinni um Svavar, en bókim ritaði hann á
dönsku fyrir þrábeiðni manna þar yta. Vegna
þess að þar er Svavar ekki einasta sérstakur
uppáhaldsmaður listelskra manna, heldur partur
af þeirri listasögu er
Danmörku telur rétta.
leiðir i myndlist og pöntuðu liti
sina, pensla og léreft beint frá
London, auk annars munaðar,
áttu þeir terpentinukrúsir sem
hvildu i tvöföldum ramböldum
eins og kompásar, og ekki fór
dropi úr byttunni, þótt oft væri
málað með mikilli sveiflu þarna
fyrir austan.
Hér er ekki timi til þess að
rekja ævisögu Svavars Guöna-
sonar út i hörgul, en að afloknu
prófi i Samvinnuskólanum, þá
innan við tvitugt, gerðist hann
verslunarmaður i Kaup-
félaginu, en gafst upp og fór
suður til Reykjavikur til að
svelta, og til að mála, en sina
fyrstu sýningu hélt hann
i Skemmuglugganum hjá
Haraldi Arnasyni, þarsem núna
er Karnabær.
Þetta þótti vond sýning og
keypti Markús heitinn ívarsson,
járnsmiöur og forstjóri i Héöni,
allar myndirnar á einu bretti,
en Markús hafði um þessar
mundir einhver bestu augu á
íslandi og er málverkasafn
har.s best til vitnis um það.
Hann vildi ekki annað en
dýrgripi.
fólk með fullu viti i
Listnám erlendis.
A þessum árum leigði Svavar
á Bárugötu 5 hjá Eymundi
Magnússyni, skipstjóra og hans
fallegu konu Þóru Arnadóttur,
og þar gerði haun þessar
myndir, milli sláttuferða til að
fá fyrir kaffi og tvibökum á
Heitt og kalt, og þarna uröu
draumarnir til.
Svavar hafði fyrir löngu gefið
upp alla von um heiðarlega
vinnu. Hafði verið vörubilstjóri
á beinbrotnum heiðum, innan
búðarmaður meö stimamýkt
franskra gyðinga og rukkari,
sem sveifst einskis, reif
jafnvel járnplötur utan af
húsum til að komast að skuld
urum, þvi eldmóðurinn var
heimanfylgjan, ekki aðeins sem
forskrift, heldur sem rótgróin
lifstrú.
Þegar Svavar hafði
náðarsamlegast selt Markúsi
ívarssynisýningu sina alla,hélt
hann til Kaupmannahafnar og
fékk inngöngu i konunglegu
listaakademiuna, en þaö siöast
talda reyndist hins vegar á
dálitlum misskilningi byggt,
Fágaður listklúbbur á
Hornafirði.
Foreldrar Svavars voru þau
hjónin ölöf Þórðardóttir og
Guöni Jónsson, verslunarmaöur
á Höfn, og þar ólst Svavar upp
til sjós og lands og með
vindinum og regninu, eins og
gerist og gengur i sjávar-
plássum, jafnvel þótt fjörðurinn
sé fullur af sandi.
Snemma var Svavari komiö i
verslunarnám og lauk hann
prófum frá Samvinnuskólanum
árið 1929, en þá stóð hann á
tvitugu.
Svavar kynntist málverki,
þegar i barnæsku. Duggarar
sem fóru með lóðir komu
þangað meö liti og fleira, og
Asgrimur Jónsson og Jón
Þorleifsson komu þangað
austur mjögsnemma tilaö finna
staði til að mála á, en fyrir
austan Lómagnúp átti sann-
leikurinn, eða hreinskilnin ekki
aðeins fast heimili, heldur lika
Island eins og það lagði sig.
Jöklar, beljandi fljót, sandar,
lika blóm, gras, mús og fuglar,
og þetta var fest á léreft i
miklum perspektivum og við-
áttum.
Svavar byrjaði snemma aö
mála og varð þar meðlimur i
mjög virðulegum listklúbbi,
sem naut forystu Bjarna
Guðmundssonar, kaupfélags-
stjóra, en i klúbbnum voru
nokkrir fleiri, þar á meðal
Höskuldur heitinn Björnsson,
sem siöar varð þekktur málari,
en lést fyrir aldur fram.
Þeir á Hornafirði fóru eigin
Svavar Guðnason listmálari sjötugur
Listamaöurinn við nokkur verka sinna.
Hálfkúbistískur
kvenmannsbógur
— og módelpornógrafía listaháskólanna
KI0RBÓK
UOÐ4VINA
StefánHörður
Grímsson -
UÖÐ
fMyndskieytt af Hring Jóhannessyni
Þetta er heildarútgáfa á ljóðum
Stefáns Harðar, eins sérkennilegasta
og listfengasta skálds samtíðarinnar.
Ljóð Stefáns Harðar eru kjörbók
vandfýsinna ljóðavina.
„Útgáfa Iðunnar á Ljóðum Stefáns
Harðar Grímssonar er hin smekkleg-
asta. Myndir Hrings Jóhannessonar
eru eins og ljóðaskreytingar eiga að
vera... skal sem flestum bent á að
kynna sér þessi sérstæðu ljóð...“
J.H./Morgunblaðið
...það sem á þessum síðum stendur er
svo þrungið tilfinningu, harmi og von
samtíðar okkar að enginn sem lætur
sig bókmenntir skipta eða hugsar um
vanda vorn getur látið sem ekkert sé...
Þvílík útgáfa ber vitni um stolt og virð-
ingu fyrir ljóðinu.“
H.P./Helgarpósturinn
„...má segja að Stefán Hörður hafi
náð svo langt í hreinni ljóðagerð, að
lengra verði varla komist... Þessi út-
gáfa er í alla staði til fyrirmyndar. Hún
er bæði vönduð og falleg...“
H.K./Dagblaðið
Bræðraborgarstíg 16 sími 12923-19156