Tíminn - 09.12.1979, Síða 19

Sunnudagur 9. desember 1979
19
éru hver annarri bei||
6 gerólíkar bækur
hver með sínu sögusviði
- en tvennt eiga þær þó
sameiginlegt:
Þær eru spennandi og bráð-
skemmtilegar.
aðeins
ENDURFUNDIR
eftir Marion Naismith
Snjólaug íslenskaöi
ÞRiR DAGAR
aMty'Uoseph Hayes
Loftur ísienskaði
ÓSÁTTIR ERFINGJAR
eftir Essie Summers
Snjölaug íslenskaði
- . eftir Dorothv Cork
Snjólaug íslenskaðí
SMYGLARINN HENNAR
eftir Alice Chetwynd Ley
ÁSTIR LÆKNA
eftir Elizabeth Seifert
Snjólaug íslenskað,
SKYLDUNNAR
ZXhXý Arnartanga 70
ií 91 66293 Mosfellasvait
Esra S. Pétursson:
Tndírferli ffecrri ástarsögurnar
UUUlllClli gcgll ERÁ RnKASAPN
sjálfum sér
Gunna keypti sér mjög ódýran
gamlan bil. Kvaöst hún ætla aö
aka i honum um landiö i sumar-
friinu. Myndi hún fara hægt yfir
ogheimsækja „kommúnur” ungs
fólks í frjálsu sambýli meö
austurlandaviöhorfi. Hún dró
samt undan aö skýra frá aöalat-
riöinu i þessari fyrirætlan sinni en
sagöi mér svo siöar frá þvi þegar
hún haföi framkvæmt hana.
Hún lagöi upp i þetta feröalag
viku áöur en sumarfri mitt hófst,
aö venju eftir eigin geöþótta. Svo
kom hún ekki aftur fyrr en tveim-
ur vikum eftir aö ég haföi byrjaö
aö starfa aö loknu friinu. Ef til vill
var þaö aöallega vegna
frestunaráráttunnar en hún náöi
sér lika niöri á mér fyrir aö hafa
„yfirgefiö” sig i friinu, en þannig
fannst mér hún túlka þaö. Var
þaö eins og vænta mátti, þar eð
langrækni og hefnigirni i fyrri
hluta sálgreiningarinnar var
mjög mikil, sérlega gagnvart
karlmönnum. En þessi hefnigirni
og langrækni fór minnkandi,
ásamt frestunaráráttunni, þegar
fram í sótti.
Sámur
Tveimur vikum síðar viöur-
kenndi hún, nokkuö vandræöaleg
á svip, aö hún haföi hitt mann,
Sám að nafni, sem var þremur
árum yngri en hún. Hafði hún
ekki beiðiö boöanna heldur stofn-
aöi hún strax til samfara viö
hann. A fyrstu helginni sem hún
lagöi lag sitt viö hann lágu þau
saman í rúminu alla helgina, i
stööugri hassvlmu. Siöan fékk
hún hann til aö fara meö sér i
flakkiö sem hún haföi ráögert
upp úr þeirri helgi og sagt mér
svona undan og ofan af. Þegar
hún nú meö þessum hætti haföi
komið á einskonar sambandi viö
Sám hélt hún þvi áfram og notaöi
hann þannig á milli karla,
á meðan hún var aö skilja viö
manninn sinn. Ekki geröi hún þaö
beint af ráönum hug aö brúka
Sám á þennan máta en kynþarfir
hennar voru mjög rikar og hún
haföi mikinn áhuga á kynlifi.
En Sámur átti sjálfur i striöi viö
mörg vandamál og stór. Móöir
hans haföi veriö sjúklingur á geö-
sjúkrahúsi i mörg ár og faöir hans
þjáöist af slæmri liöagigt sem
geröi hann aö öryrkja og fór
versnandi Sámur hafði þvi marg-
ar ófullnægöar þrár og þarfir.
Gunna yfirfærði nokkuð af
móöurhvötum sinum á hann, sem
hún haföi helgaö ketti sinum eftir
fóstureyöinguna. Sámur varö þvi
eins og litli drengurinn hennar.
Um stund nægbi þetta samband
þeim báðum en áöur en áriö var
liöiö fór aö bera á þvi að þau f jar-
lægðust hvort annað, þar eö
þroskaferill þeirra varö mis-
hraöur og ólikur um fleira.
Enda þótt Sámur þyrfti mjög á
sállækningum aö halda haföi
hann litla löngun til aö leggja þaö
erfiöi á sig þótt hann fitlaöi svo-
litiö viö aö byrja á þeim. Engu
var likara, eftir lýsingu Gunnu,
en aö hann væri hræddur viö þær
eins og sumir eru hræddir víÖ
lækna og uppskuröi eöa jafnvel
bara sprautur. Þroski Gunnu fór
þvi smám saman aillangt fram úr
þroska hans og mun þaö hafa
valdiö nokkru um aö þau færöust
fjær hvort ööru. Þroski Sáms stóö
mjög I staö, eins og oftast vill
veröa um slika sjúklinga ef ekki
er aö gert. Þeir slita þá seint eöa
aldrei barnsskónum.
Þegar Sámur fann hvert stefndi
stakk hann upp á þvi aö þau færu
aö vera með öörum viö viöbótar
þó þau væru áfram saman.
Gunna tók þvi ekki illa en var treg
til þess i fyrstu. Astandiö sem þau
sköpuöu þá jók biliö á milli
þeirra. Eftir fáein afbrýðis- og ill-
indaköst ákváöu þau aö hætta
hvort viö annaö. Þrátt fyrir þá
sameiginlegu ákvöröun hélt hann
áfram að eltast við hana um hriö,
en án árangurs. Hún hélt sinu
striki og fór að veröa hrædd _við
hann þegar ásakanir hans, geö-
illska og hótanir færöust i auk-
ana.
Lífið er ægilegt
Um þetta leyti kom i ljós djúp-
stætt hegöunarmynstur. Endur-
speglaöi þaö hráskinnsleikinn
sem hún haföi þreytt viö fööur
sinn. Væntanlega muniö þiö
hvernig hann leiddi til vaxandi
kvalræöis og hýöinga sem nokkur
kynæsingur fylgdi.
Mynstur þetta kom i ljósi henni
sjálfri, i sálarlifi hennar og i innri
„leikjum” og baráttu þeirri sem
hún háöi viö sjálfa sig. Hóf hún
hráskinnsleiki þessa meö þvi aö
fresta öllu. Sér i lagi þvi sem máli
skipti og þá einkum náminu.
Hlóðst þvi allt sem hún átti ógert
upp þar til fargið sem á henni
hvildi varö svo mikið aö hún gat
ekki lengur vikiö sér undan aö
veita þvi athygli. 1 mörg ár haföi
hún tamiö sér aö sniöganga veru-
leikann með undirferli við sjálfa
sig.
Þegar hún nú ekki lengur gat
leitt athygli sina frá þvi vand-
ræðaástandi sem húnhaföi skapaö
tók hún þaö til bragðs aö búa sér
til annað vandræðaástand. Dugöi
þaö jafnan I fyrstu til að beina at-
hyglinni frá aðalvandræöunum.
Þegar svo bliku dró upp á sálar-
himni hennar, ef svo mætti segja,
fór hún aö imynda sér aö hún flygi
i flugvél upp yfir skýin og dreiföi
silfur sáldri yfir þau eins og ert er
þegar framleidd er rigning á
þann hátt. Þessir draumórar
hennar höföu i för með sér nokk-
urs konar skýfall. Hún fór að há-
gráta I ofsakviöakasti, likt og hún
heföi verið hýdd. Seig hún svo
fljótt oni mikla geðlægð. Henni
ollu reiöiblandnar sektartilfinn-
ingar og þarafleiöandi sjálfs-
ásakanir vegna frestunarárátt-
unnar. Loksins, örfáum dögum
áöur en hún átti að taka próf, fór
hún aö læra. Þegar hér var komið
fannst henni vera um lif eöa
dauöa aö tefla. Lagöi hún þvi nótt
viö dag og hélt sér vakandi á
amfetaminpillum. Siðan reyndi
hún aö ginna kennarana til aö
fresta prófverkefnum eöa hún
skilaöi þeim ófullgeröum og
reyndi svo að þræla sér i gegn
meö öllum brögöum sem hún
treysti sér til aö beita.
Næst ræöi ég hvernig viö fund-
um I sameiningu úrlausn undan
þessari vitaframvindu.
Úrvalsþýðingar
Snjólaugar Bragadóttur
og Lofts Guðmundssonar
PENNANUM
Jólasveinarnir okkar hafa lýst
velþóknun sinni á Jólamarkaði
Pennans í Hallarmúla, —
enda hefur
úrvalið sjaldan
verið fallegra!
Jólamarkaðurinn, Hallarmúla.