Tíminn - 18.01.1980, Blaðsíða 3

Föstudagur 18. janúar 1980.
3
Guömundar- og Geirfinnsmálin:
Verður vörnin byggð á líkhvarfinu?
Þórður Bjömsson reiknar með þvi að verjendur byggi vömina á þvi aö lík Geirfinns hafi
aldrei fundist
FRI — I niðurlagsorðum
sínum í gær sagði Þórður
Björnsson að sennilega
mundu verjendur byggja
vörnina á því að likið af
Geirfinni hefði aldrei
fundist og þvi hefði ekk-
ert manndráp átt sér
stað. Hins vegar sagði
hann, að þótt líkið hefði
ekki fundist þá væru til
fordæmi fyrir því að sak-
fellt hefði verið fyrir
manndráp án þess að lik
hefði fundist og vitnaði í
dóma máli sinu til stuðn-
ings. (sjá NIÐURLAGS-
ORÐ)
Þórður Björnsson rikissak-
sóknari lauk málflutningi sinum
i Guðmundar- og Geirfinnsmál-
unum um 4-leytið i gær en rasðan
hafði þá tekið um 16 klukku-
stundir.
Eitt vitnið, Páll K.K. Þormar,
i Geirfinnsmálinu dró til baka
framburð sinn i málinu og las
Þórður bréf frá Páli fyrir
Hæstarétti i gær. Innihald þess
er á þá leið að framburöur hans
hafi verið fenginn meö þrýstingi
lögreglumanna og hótunum.
Býðst Páll til þess að útskýra
þessar staðhæfingar nánar i
smáatriöum sé þess óskað.
Páll mun hafa búið að Lauga-
Kristján Viðar kemur i
Hæstarétt.
vegi 32 á þeim tima er atburðir
áttu sér staö en þar hélt Krist-
ján oft til. Hann segir i fram-
burði sinum, m.a. aö umrætt
kvöld 19. nóv. hafi siminn hringt
og svaraði Páll. Telur hann ör-
uggt aö Sævar hafi verið i sim-
anum en beðið var um Kristján.
Ekki heyrði Páll hvaö þeim fór
á milli en stuttu seinna kom
Kristján til hans og sagði að
Sævar hefði beðið sig að koma i
sjóferð frá Hafnarfirði. Taldi
Kristján að smygla ætti spira.
Annað vitni er bjó þarna kveður
hins vegar að Kristján heföi
sagt að Sævar heföi beðiö hann
að koma til Keflavíkur.
Skömmu seinna er spurt eftir
Kristjáni og fer hann út en Páll
litur út um glugga og sér Krist-
ján ganga með öðrum manni,
ca. 20-30 ára, að bil á Vatnsstig
en i bifreiðinni var fleira fólk.
Einnig sagðist Páll hafa orðiö
var við breytingu á Kristjáni
eftir ferðina og hann hafi aldrei
rætt ferðalagið.
Bréf Páls er dagsett þann 10.
jan. og undir það skrifa tveir
vitundarvottar. Þórður lét þess
getið I ræðu sinni aö þeir væru
allir refsifangar á Litla Hrauni.
Framburöur Guðjóns
Guðjón Skarphéðinsson er sá
eini hinna ákærðu i Geirfinns-
málinu sem ekki hefur dregiö
framburð sinn til baka. Fram-
burður hans er samhljóða fram-
burði hinna ákærðu i veiga-
mestu atriðum en hins vegar er
honum ekki ljóst hvernig átökin
áttu sér stað og ber við minnis-
leysi. Hins vegar var minni
hans með ágætum er atburöir
voru sviösettir. Fengin var upp-
runalega Benz sendiferðabif-
reiðin og bar hún nr. Y-840 og
tvær rauðar rendur. Guðjðn
sagði viö sviðsetninguna, að
bifreiðin hefði haft R-númer er
morðið var framiö auk þess sem
að rauðar rendur hefðu ekki
verið á bilnum.
Lengi var á huldu hver hefði
verið bilstjóri sendiferöabilsins
en siðan upplýstist að það hefði
verið Sigurður Óttar Hreinsson.
Framburöur Sigurðar
Hann neitaði I fyrstu að vera
viðriðinn málið en sagði siðan,
að hann hefði keyrt sendiferða-
bilinn til Keflavikur þann 19.
nóv. Hann upplýsti, að hann
væri systursonur Kristjáns.
Hann mun ekki hafa átt bilinn
en haft lykil að honum. Kristján
orðaði við hann, aö hann mundi
taka aö sér flutning þetta um-
rædda kvöld en ekki fékk hann
aö vita hvað ætti aö flytja. Hann
kveöst hafa fengiö bilinn lánaö-
an en eigandi bilsins man ekki
eftir þvi aö hafa lánað honum
bilinn.
Framburður hans var i sam-
ræmi viö það sem áður er fram
komið en siöar hikaði hann og
hvikaöi frá framburöi sinum og
kvaðst hafa verið beittur harð-
ræði við yfirheyrslur. Rannsókn
fór fram á yfirheyrslunum und-
ir stjórn Karl Schutz þýska
rannsóknarlögreglumannsins
en hann veitti liðsinni við aö
leysa málið á sinum tima eins
og kunnugt er oröið.
Þar kom fram hjá þeim er
voru viðstaddir yfirheyrsluna,
að Sigurður hafi verið rólegur
og eðliiegur er hún fór fram.
Sigurður staðfesti þetta og kvað
það vera hárrétt. Kvað Þórður
að hikiö og hvikið hjá Sigurði i
þessu sambandi hafi verið þvi
að kenna að hann óttaöist hina
ákærðu i málinu, og kvað Þórð-
ur að framburður Sigurðar i
málinu væri réttur. Framburö-
ur Sigurðar er i stuttu máli sá,
að hann féllst á að taka aö sér
flutninginn og fór á undan
ákærðu til Keflavíkur. Þar
sögðu þau honum að fara að
dráttarbrautinni og snúa biln-
Leirfinnur:
Ekki haft
samráð við
starfs-
stúlkuna
Leimynd sú er var gerð i
Geirfinnsmálinu og almennt
var kölluð Leirfinnur kom
fljótt til sögunnar og þótti
íikjast Magnúsi Leópolds-
syni einum af þreminningun-
um sem sátu I löngu varö-
haldi vegna rangs fram-
burðar ákærðu i Geirfinns-
málinu.
Það kom fram I málflutn-
ingi Þórðar Björnssonar á
miðvikudag að starfsstúlkan
i Haf narbúðinni umrætt
kvöld skýrði svo frá aö ekki
heföi veriö haft samráð við
hana viö gerð myndarinnar,
en myndin átti að sýna
manninn er kom og fékk að
hringja um kvöldiö
(Kristján)
önnur stúlka er var að
versla I búðinni og sá þann er
hringdi sagði að hún hefði
verið ósátt við myndina sér-
staklega i sambandi við hár-
sidd og munnsvip. Tók hún
fram að ef munnsvipnum
hefði verið breytt svo aö
hann Ifktist munnsvip
Kristjáns þá hefði hún getaö
sýnt mannin sem hringdi.
Sævar Marinó f réttarsal
um þannig að hann sneri aftur-
hlutanum að sjónum. Sigurður
kvaðst hafa heyrt rifrildi og
ókyrrö hjá dráttarbrautinni og
siðan hafi Kristján komið til
hans og sagt hpnum að hypja sig
i burtu.
Sönnunargögn
Likið af Geirfinni hefur aldrei
fundist en Þórður taldi upp önn-
ur atriði, er færðu sönnur á
morðið. Þann 15. okt. ’76 lá fyrir
afdráttarlaus játning Kristjáns
Viðars, 27. okt. 1976 afdráttar-
laus játning Sævars Marinós,
30. okt. játning Erlu Bolladóttur
og 28. nóv. játning Guðjóns
Skarphéöinssonar.
Fyrir utan aðra vitnisburði I
málinu má nefna vitnisburði um
ferð Erlu I átt að Reykjavfk
daginn eftir morðið, en hún fór
fljótlega eftir morðið og kvaðst
hafa verið i mannlausu húsi um
nóttina. Þarna rétt hjá var
mannlaust hús á þessum tima
svonefnd Rauða myllan og er
liklegt að Erla hafi verið þar um
nóttina.
Tvö vitni hafa sagt, aö þau
hafi keyrt hana frá Keflavík
morguninn eftir morðið. Annað
vitnið keyrði hana að Grinda-
vikurafleggjaranum og hitt frá
afleggjaranum til Hafnarfjarð-
ar.
Þóröur Björnsson rikissak-
sóknari bar saman vitnisburði
hinna ákærðu i málinu til að
komast aö hver hefði gert hvað i
átökunum er leiddu til dauða
Geirfinns. Telur hann aö ekki
hafi farið á milli mála, aö allir 3
ákærðu, Sævar, Kristján og
Guðjón og beri þvi sameiginlega
ábyrgð á afleiðingunum. Arásin
hafi verið gerð vfsvitandi og
falli brotið þvf undir manndráp
af ásetningi og 211. gr. hegning-
arlaganna. Sakir Erlu i málinu
taldi Þórður vera hlutdeild i
manndrápi, en hún var sýknuö
af þvi i héraði, á sömu forsend-
um og hann krafðist þess hvaö
varöar Albert Klahn i Guð-
mundarmálinu. Ef Hæstiréttur
dæmdi ekki þannig þá kvað
hann brot Erlu falla undir 112.
gr. 221. gr. og 124. gr. hegning-
arlaganna, en þær kveða á um
að hylma yfir rannsókn, koma
ekki manni til hjálpar sem er I
nauðum staddur en Þóröur taldi
vist, að Erla hefði getað komið I
veg fyrir morðið meö þvi aö
sækja lögregluna, og ósæmilega
meðferð á líki en Erla keyröi bil
þann er þau fluttu lik Geirfinns i
til Rauðhóla eöa á þann stað er
þau földu likið.
Niðurlag
Þórður las upp skýrslur lækna
um andlegt heilbrigði ákærðu en
læknar og Læknaráð úrskurðaði
þau öil sakhæf.
Einnig las hann upp dóma til
stuðnings máli sinu. Hann
sagði, að hann hefði ekkert mál
fundiö á þessari öld er væri
svipaös eölis og þetta, þ.e.
morðmál þar sem lik hins
myrta vantaöi. Hins vegar hefði
hann fundið 3 slik mál á 19. öld-
inni en i þeim tilvikum hefði
verið um dulmál (útburöi) að
ræða. Þau mál eru frá árinum
1878, 1831-1832 og 1823-24. 1 öll-
um þeim málum hefði verið
sakfellt þótt lik vantaði.
Einnig nefndi Þóröur danskan
dóm frá 1918 en benti á aö
Hæstiréttur Dana á þeim tima
hefði einnig verið Hæstiréttur
íslendinga. 1 þvi máli var um
sakfellingu aö ræða þótt likiö
vantaði. Auk þess benti Þórður
á dóm frá Noregi frá 1933 þar
sem sakfellt var, þótt likiö vant-
aði.
Að lokum þá flutti rikissak-
sóknari lokaorð sin eins og að
ofan greinir, og spurði m.a.:
„Hvað gæti orðið til aö sýna
þeim ákæröu linkind i málinu?
Unguraldur? Varla, hvert atriði
benti til þyngingar dóms yfir
hinum ákærðu. Það væri ljóst,
að ekki væri um iörun af þeirra
hálfu að ræöa heldur skini for-
herðing hugans i gegn hjá þeim.
Auk þess taldi Þóröur það
skyldu þjóðfélagsins að vernda
þegna sina gegn fólki sem þessu
og aö þjóðfélagið ætti rétt á þvi
að njóta þeirrar verndar.
I dag hefst vörnin i málinu og
mun Páll A. Pálsson verjandi
Kristjáns Viöars fyrstur byrja
málflutning sinn.
Fjjórir trúflokkar um
sömu guðsþj ónustu
JH— 1 fyrsta skipti I sögu íslands
sameinast menn úr fjórum trú-
flokkum um guðsþjónustu á
sunnudaginn kemur, og i fyrsta
skipti i sögu Islands mun
kaþólskur klerkur stiga i
lútherskan predikunarstól.
Þessi viðburöur tengist alþjóö-
legri bænaviku fyrir einingu hins
dreifða kristindóms, sem er 18,-
25. janúar. Var f fyrra kosin hér
samstarfsnefnd kristinna safn-
aða, og er þessi nýstárlega guðs-
þjónusta árangur af störfum
hennar.
Guðsþjónusta þessi verður I
dómkirkjunni I Reykjavik á
sunnudaginn kemur, og hefst
klukkan tvö. Séra Agúst Eyjólfs-
son, sem prestur en ( Kristskirkju
i Landakoti, mun predika, fyrir
altari þjónar séra Þórir Stephen-
sen, og honum til aðstoðar verða
Daniel Glad, trúboöi á vegum
Hvltasunnusafnaðarins, og David
West, æskulýðsleiðtogi aöventista
hér á landi.
Þríðju Háskólatón-
leikarnir á morgun
Þriðju Háskóla tónleikar
vetrarins verða haldnir laugar-
daginn 19. janúar 1980 kl. 17 i
Félagsstofnun stúdenta við
Hringbraut. Aðgangur er öllum
heimill og kostar 1500 krónur.
Að þessu sinni syngur Agústa
Agústsdóttir við undirleik
Jónasar Ingimundarsonar.
Agústa Agústsdóttir hefur á
undanförnum árum haldiö
fjölda tónleika viðs vegar um
landiö og Jónas Ingimundarson
er löngu vel þekktur fyrir
pianóleik sinn.
A tónleikunum veröur frum-
fluttur nýsaminn lagaflokkur
eftir Atla Heimi Sveinsson
sen^ hann nefnir Smásöngva.A
efnisskránni eru einnig sönglög
eftir Skúla Halldórsson, Hall-
grim Helgason, Jón Þórarins-
son, Þórarin Guðmundsson og
Franz Schubert.