Tíminn - 03.04.1980, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 3. aprll 1980
7
ilíliliil
Kristján Benediktsson, borgarfulltrúi:
BláfjaHafólkvangur
Sú hugmynd, að gera Bláfjöllin
að miðstöð fyrir skiðaiðkanir
fólksins i byggðunum við sunnan-
verðan Faxaflóa, er ekki gömul.
Aö vísu höfðu skiðamenn veitt þvf
athygli, einkum er líða tók á vet-
ur, aö nægur snjór var i brekkun-
um i vestanveröum Bláfjöllum,
þótt autt væri oröið á hinum hefð-
bundnu sklðaslóðum. Löng og erf-
iðleið frá veginum gerði það hins
vegar ab verkum, að þangað var
torsótt og varla á færi annarra en
þeirra allra harögeröustu aö
sækja þangab til skíðaiökana.
Reyndar var það svo I Reykja-
vik og nágrannabyggöunum, að
nokkrir hópar skiðaáhugafólks
höfðu komið sér upp fjallaskálum
á vegum iþróttafélaganna vitt og
breitt frá Skálafelli i norðri til
Jósepsdals i suðri. Þessir skálar
voru sóttir um helgar og á stórhá-
tiðum.þegarhægt var að komast,
en allir vegir á þessum slóðum
voru þá niöurgrafnir troðningar,
sem tepptust fljótt I snjóum. Við
þessi skilyrði gat skiðaiþróttin
tæpast orðið almenningsiþrótt,
sem öll fjölskyldan tæki þátt i,
eins og nú er raun á oröin.
Sklðasaga Reykvlkinga og ná-
granna þeirra verður ekki rakin I
þessari grein. Til þess skortir mig
alla þekkingu. Hún er hins vegar
ekki lengri en svo, að synir braut-
ryöjendanna eru nú á miðjum
aldri. Skiðagöngur þeirra Guð-
mundar frá Miödal og L.H. Möll-
er þóttu hið mesta fréttaefni á
sinum tima, eins og lesa má i
blöðum, enda sjaldgæft hér
syöra, að menn gengju á skiöum á
þeim árum.
Segja má, að þáttaskil hafi orö-
ið, þegar upphækkaöur vegur
meö varanlegu slitlagi var lagöur
austur yfir Hellisheiði. Þá byrjaði
fólk að flykkjast upp i fjöllin á
góðviðrisdögum um helgar. Jafn-
framt sáu menn, aö skálarnir,
sem áhugafólkiö hafði reist, gátu
ekki þjónaö slikum fjölda, og
nauðsynlegt væri þvi, aö opinber-
ir aöilar hlypu undir bagga og
bættu aðstöðuna.
Reykjanesfólkvangur
Um haustið 1969 var samþykkt
samhljóða i borgarstjórn Reykja-
vikur að beita sér fyrir, aö land-
svæðið frá Elliðavatni suður á
Krisuvikurberg yrði gert að fólk-
vangi i tengslum við Elliðaárdal
og Heiömörk. Einnig var sam-
þykkt aö taka upp samstarf viö
önnur sveitarfélög viö sunnan-
veröan Faxaflóa svo og náthlru-
verndarráö um könnún þessa
svæðis með það fyrir augum, ab
þaö gæti oröið friðiyst útivistar-
svæði fyrir almenning. Þessi
samþykkt byggðist á lögum um
náttúruvemd frá 1956. Þessari
hugmynd var forkunnarvel tekið
af hinum sveitarfélögunum, sam-
vinna þeirrahófst um þetta verk-
efni, og málib þokaöist af stað.
Stofnun þessa mikla fólkvangs
þurfti hins vegar langan undir-
búningstima, þar sem margs
þurfti að gæta. Upphaflega höföu
menn talið, að Bláfjallasvæðiö
mundi falla innan fólkvangsins.
"'tfOLHOLL
BLÁFJALLAF^kK^AIs(qUR
'SÁNDFELL
HUSFELLSBRUNI
STÐRA-
KONGSFÉLU r-r
L_
ELDBORG
náttúruvæ
REYKJANES-
FÓLKVANGUR
Q,
^STORIBOLLI
%
KÓNGStELL'____
/ __________________
3 krr
HEIÐIN HA
KERLINGARHNÚKUR
Uppdráttur, er sýnir fólkvanginn I Biáfjöllum og nágrenni. Skýringar
eru i meginmáli neðar á slðunni. Greinarhöfundur áætlar, að fólkvang-
urinn sé 70-80 ferkm.
Þegar hins vegar varö ljóst, að
nokkur ár mundi taka aö fá fólk-
vanginn endanlega samþykktan
og á sama tima óx mjög áhugi á
sklöalandinu I Bláfjöllum, var á-
kveðiö að stofna sérstakan fók-
vang um Bláfjallasvæöið.
Hinn 31. janúar 1973 samþykkti
náttúruverndarráð stofnun fólk-
vangsins, og með auglýsingu I
Stjórnartlðindum tveimur
mánuðum siðar má segja, að
hann hafi veriö orðinn að raun-
veruleika. Þau sveitarfélög, sem i
upphafi stóöu að Bláfjallafólk-
vangi, voru Reykjavik, Kópavog-
ur, Seltjarnarnes og Selvogur.
Siðar bættust i hópinn Hafnar-
fjörður, Garðabær og Keflavik.
Vegna þeirrar samstöðu, sem
oröin var um stóra fólkvanginn
gekk miklu fyrr og greiöar aö fá
samþykki sveitarstjórnanna fyrir
stofnun Bláfjallafólkvangs en
ætla má, að annars heföi oröið.
Hvert hinna sjö sveitarfélaga á
einn mann i stjórn, og eiga nú
eftirtaldir fulltrúar þar sæti:
Gestur Jónsáon, Reykjavik,
Karl B. Guðmundsson, Seltjam-
amesi, Guttormur Sigurbjöms-
son, Kópavogi, Olafur Nilsson,
Garðabæ, Eggert ísaksson, Hafn-
arfirði, Guðleifur Sigurjónsson,
Keflavlk, og Guðmundur Björns-
son, Selvogi.
NUverandi formaður Bláfjalla-
Kristján Benediktsson.
nefndar er Gestur Jónsson, en
áður hafa gegnt formennsku Elln
Pálmadóttir og Þóröur Þ. Þor-
bjarnarson. IþróttafulltrUi
Reykjavikur Stefán Kristjánsson,
er framkvæmdastjóri Bláfjalla-
nefndar og hefur yfirumsjón meö
daglegum rekstri. Fólkvangs-
stjóri er Þorsteinn Hjaltason.
Sögulegur aðdragandi
Eins og áður er að vikiö, höföu
skiðamenn við sunnanverðan
Faxaflóa litið löngunaraugum til
vesturhliða Bláfjallanna, sem
blöstu við frá byggöunum. Aö
frumkvæði Skiöaráös Reykjavik-
ur var árið 1967 sett á fót nefnd til
aö gera tillögur um nýtt sklöa-
svæði til viöbótar þeim, sem fyrir
voru. Gerði nefndin tillögu um
Bláfjöllin, og hlaut sú tillaga
samþykki skiðaráðsins. Um sum-
arið og haustið 1971 var unnið aö
fjárútvegun til vegalagningar
suöur með fjallgarðinum frá
Austurvegi viö Sandskeið. Fjár-
útvegun gekk vel, og lögðu marg-
iráhuga- og áhrifamenn þarhönd
áplóginn.m.a. Eysteinn Jónsson,
sá mikli skiðaáhugamaður. Var
vegurinn orðinn skröltfær fyrir
páska 1972, og uröu það fyrstu
sklöapáskamir i Bláfjöllum. Þar
meö var oröin bylting I Utilifsmál-
um fólksins I nærliggjandi byggð-
um. En þrátt fyrir áhuga skiöa-
ráðsins og dugnað margra skiöa-
manna, hefði þessu máli ekki
þokaö svo skjótt áleiöis, ef ekki
I Bláfjöllum eru brekkur við allra hæfi. Þangað er unnt að sækja hress-
ingu og a'nægju og koma endurnærður til baka.
Skíðaland
byggðanna við
sunnanverðan
Faxaflóa
Cr Kóngsgili. Myndin sýnir núverandi byggingar og stólalyftuna, sem
liggur upp á fjallshrygginn rétt norðan viö Hákoll. Til hægri, þvert á
stólalyftuna liggja tvær lyftur upp á fjallsrana, sem þar gengur fram,
en af honum er Armannslyftan á tind Hákolls.
tir Eldborgargili. Myndin sýnir báöar Framlyfturnar og skála skfða-
deildar Fram. Sklðaland I Eldborgargili er mjög skemmtilegt. Þar er
einnig mjög skýlt.
hafði annab komiö til. Ahugi
borgarfulltrúa I Reykjavik var
vakinn á málinu. í april 1970
kemur svofelld tillaga fram I
borgarstjórn og er samhljóða vis-
ab til Iþróttaráðs:
„Borgarstjórn Reykjavikur á-
kveður að beita sér fyrir þvi, að
komið verði upp á næstu árum f
nágrenni borgarinnar fullkom-
inni aðstöðu til skiðaiðkana fyrir
almenning, „sklöamiöstöð”.
Telur borgarstjórnin nauðsyn-
legt, að sem fyrst verði mörkuö á-
kveðin framtiðarstefna varðandi
uppbyggingu slfkrar „miðstöðv-
ar”, bæði aö þvf er varöar stað-
setningu hennar og búnað.
Til að hrinda þessu máli I fram-
kvæmd telur borgarstjórnin æski-
legt að ná sem viðtækustu sam-
starfi við önnur sveitarfélög á
höfuðborgarsvæðinu og þau félög
og félagasamtök, er hafa skfða-
iþróttina á stefnuskrá sinni.
Borgarstjórn felur Iþróttaráði
að hafa forgöngu i þessu máli af
sinni hálfu. Skal það skila grein-
argerö og tiilögum um máiið til
borgarstjómar, áður en fjárhags-
áætiun borgarinnar fyrir næsta
ár veröur ákveöin”.
Þar með var Reykjavikurborg
orðin beinn aöili og um leið frum-
kvööull að þvi að koma upp skiöa-
aöstöðu. Framhaldið varð svo
stofnun fólkvangsins, eins og rak-
ið hefur verið.
Framkvæmdir
Allt frá þvi að vegurinn kom
1972, hefur veriö unnið sleitulaust
aö uppbyggingu svæðisins, mest á
vegum sveitarfélaganna, sem aö
fólkvanginum standa, en einnig
nokkuð af hálfu iþróttafélaganna
Armanns, Fram og Breiöabliks,
sem öll hafa aöstööu á Bláfjalla-
svæðinu. Þannig hefur vegurinn
verið bættur ár frá ári og bila-
stæði aukin. Þá hafa lyftur veriö
reistar, brekkur lýstar, skálar
byggöir, lagðar göngubrautir og
þær merktar.
Sé framkvæmdum á vegum
sveitarfélaganna skipt niður á ár-
in, litur framkvæmdaröðin þann-
ig út. Kostnaðartölur eru á verö-
lagi hvers árs:
Ar:
1972: Keyptur og reistur skiöa-
skáli lOOferm. Þennan skála lét
Reykjavikurborg reisa, og er
hann séreign Reykjavikur enn.
Kostn. kr. 1.127.363.
1973: Lögö raflina frá Sandskeiöi i
Kóngsgil. Byggt geymsluhús og
spennistöö. Kostn. kr. 8.877.692.
1974: Reistar tvær sklðalyftur,
diskalyftur, sem hvor um sig er
ca. 300 m löng og flytja samtals
1400 manns á klukkustund.
Kostn. kr. 12.854.967.
1975: Lokið við uppsetningu lyftn-
anna, lyftuhús o.fl. Kostn. kr.
11.365.621.
1976: Keyptur vandaður snjótroö-
ari og ein brekka flóðlýst.
Kostn. kr. 14.400.986.
1977: Unnið viö vegabætur, blla-
stæði gerð fyrir 500 bila, keypt
og sett upp salernisbygging,
raflina lögð i Eldborgargil.
Kostn. kr. 39.057.212.
1978: Reist stólalyfta ca. 700 m
löng, afköst 1200 pr. klst. Mikiö
unnið að brekkulögun. Kostn.
kr. 108.561.647.
1979: Lokiö frágangi á stólalyftu.
Unniö aö vegagerð og brekku-
lögun. Gerð ný bilastæði fyrir
150 bila. Brekka við stólalyftu
flóðlýst. Reist skemma fyrir
snjótroöara, vélsleða og önnur
áhöld. Kostn. ca. kr.
130.000.000.
Kostnaöi við framkvæmdirnar i
Bláf jöllum hefur verið skipt á að-
ildarsveitarfélögin I hlutfalli vib
ibúafjölda þeirra. Miöað við 1.
desember 1978 var prósentuskipt-
ing kostnaðarins sem hér segir:
Reykjavik 67,89%
Kópavogur 10,80%
Hafnarfjörður 9,90%
Framhald á bis. 23