Tíminn - 18.10.1981, Blaðsíða 12

12
Sunnudagur 18. október 1981
bergmálj
■ Þetta þótti mikil nýbreytni og
skemmtileg á sinum tíma.
Evrópa hinna lokuöu landamæra
eftirstriösáranna, tima vega-
bréfanna, laúkst aö vissu leyti
upp fyrirungu kynslóöinni. 1 staö
þess aö fara i hjaröferö til
Spánarstranda var kjöriö aö
renna yfir alla Evrópu, án fyr-
irstööu fyrir næstum ekki neitt.
Hvaö?? JU, þaö var þegar Inter-
rail kortin blessuö komu til
sögunnar áriö 1972. Fyrir
ríimlega þUsund krónur á
núverandi gengi getur hver sem
ekki er oröinn 26 ára sest upp I
lest og feröast án fyrirstööu um 19
Evrópulönd og til Marokkó. Einu
Utgjöldin fyrir utan þennan
þUsund kall er aö I landinu, þar
sem miöinn er keyptur þarf aö
greiöa fargjöld til hálfs.
Unglingar geta sumsé sest upp i
lest, dvaliö einn daginn i Narvik,
annan I Casablanca, þannþriöja i
Aþena og fjóröa Amsterdam, og
allt á einum mánuöi!
Tölur frá Þyskalandi upplýsa
aö aöeins 8234 Interrail miöar
seldust fyrsta áriö 1972. Vinsældir
þeirra jukust hægt og bitandi og
1978 seldust 37.056 miöar. En
sprengjan féll næstu tvö árin, i
fyrra seldust 70.000 Interrail
miöar i Þýskalandi og i ár varö
aukningin umtalsverö. Menn tala
jafnvel um aö meira en 100.000
þýskir unglingar haf i veriö á tein-
unum, fyrir utan allan skarann
sem frá öörum löndum kemur
þ.á.m. Fróni.
Alþjóðlegur lífs-
stfll æskunnar
Lestirnar eru yfirfullar. Þaö
kvaö vera oröiö vandamál. Á
vinsælustu lestaleiöum veröur
hinn óbreytti farþegi á ööru far-
rými aö sætta sig viö aö deila
kjörum meö siöhæröum ung-
mennum, meö bakpoka I galla-
buxum og strigaskóm. Þaö er sof-
iö á göngunum. Þaö er sofiö á
klósettunum, þaö er sofiö á
lestarstöövum. Bæöi til þess aö
spara peninga, lestarunglingarn-'
ir hafa flestir mjög takmarkaöan
farareyri og þvi er hagstæöast aö
rúlla sofandi i gegnum nóttina
eöa ef þaö er ekki hægt aö nátta
sig á lestarstöövum. Og svo
sportsins vegna — þaö heyrir
einfaldlega Interrail stilnum til
aö lenda i hrakningum, sofa litiö
og illa, deila kjörum meö þúsund-
um unglinga sem eru svipaös
sinnis. Þetta er viss lífsstill.
Hvers vegna leggja börn
góöborgara Ut I slik ævintýri?
Sumir þykjast sjá i Interrail
miöunum menningu innan menn-
ingarinnar, alþjóölega i þokka-
bót. Þaö er hægöarleikur aö
stökkva inn i þessa menningu,
eöa kannski frekar þennan anda,
á svipstundu og hún hefur þann
kost aö þaö er jafn auövelt aö
hoppa af vagninum, aö snúa aftur
tilvanalegra lifehátta. Umleiöog
maöur kaupir rrtiöann, stekkur á
lestina fer e.t.v. fram smávægi-
leg upprásn gegn skólum, for-
eldravaldi, reglulegum máltiöum
—hinu óspennandi lifi eins og þaö
leggur sig. Þvl er þaö kannski
ekki aö furöa aö reglur Interrail-
leiksins skuli vera svo haröar,
lágmarks farangur, lágmarks
næring, lagmarksaöbúnaöur —
allt sllkt þykir sjálfsagöur hluti
InterraQ feröalaga. í lestunum er
svo fólk á svipaöri bylgjulengd,
og eftir mánuö i borgum á borö
viö Amsterdam, Paris og Aþenu
eöa eyjum eins og Korfu og Krit
er uppreisninni lokiö og mál aö
snúa heim i daglegan heitan mat
hjá mömmu.
X stelur af Y
Foreldrar hafa skiljanlega eitt-
hvaö aö segja um Interrail-stúss-
iö lika. Þeim berast til eyrna
tröllasögur af illahöldnum æsku-
lýö á framandi ströndum, i klóm
eiturlyfja, áfengis og jafnvel
glæpalýös. Svo fá krakkkarnir
auövitaö ekki nóg aö boröa,
nærast vlst einkum á fransk-
brauöi og ódýru vini eöa svoleiöis.
A.m.k. enginn heitur matur, ekki
i lestunum, þaö er jafnvist.
Eitthvaö kvaö vist vera til I
þessu. Unglingar hafa oröiö hart
úti i lestarferöalögum. A þessu
ári hefur þýska lögreglan þurf t aö
hafa afskipti af 700 unglingum
sem höföu oröiö strandaglópar i
útlöndum og voru sendir heim
A leiö til t asablanca. Hverjir komast i þessa lest?
Itakpokalolk i broöerni a þetl selnuni lestargangi
■ \ iö Nolre Danie kirkjuna i l’aris. L ppreisn gegn for- ■ .Eskulyöura Kritarströnd. Straumurinn liggur til Grikklands og Eyjanna.
eldravaldi i einn mánuð, svo er lafhægt aö snúa heim.
Uppreisn
meo skömm. x sem leggur upp
peningaiaus stelur frá Y sem
lagöi upp meö 2000 krónur, sem
aftur stelur frá Z sem lagöi iqjp
meö riflegan farareyri. Og þaö
eru ekki bara peningar sem
hverfa f yfirfullum lestunum,
heldur lika nauösynjahlutir,
svefnpokar,teppi, tjöldog jafnvel
matur.
Interrail fólk er oröinn stór
hluti af öllum feröamanna-
straumi i Evrópu. En kannski
ekki aö sama skapi vinsæll.
Skiljanlega er af engum
feröamönnum minni peninga aö
hafa. Samt ku þaö aö mestu vera
liöin tiö aö siöhæröir feröamenn i
Evrópu veröi fyrir áreitni af
hendi yfirvalda. Þegar Interrail
fólkiö er tekiö I myndina geta
Italir sýnt frammá aö feröa-
mannastraumur þangaö hafi ekki
minnkaö siöustu árin. t sumum
löndum eru þeir tveir þriöju af
öllum feröamönnum. En lesta-
mönnum þykir vist nóg um vin-
sældir Interrail miöanna.
1 illþýðisklóm
Einhverjar raddir hafa veriö
uppi um aö leggja þá hreinlega
af. Þaö væri snyrtileg lausn, bæöi
hvaö viökemur viröulegu feröa-
fólki og vandamálum sem óhjá-
kvæmilega fylgja i kjölfar þjóö-
flutinga eins og Interrail-sumr-
ineru. En flestirgera sérþó grein
fyrir aö slikt væri afturför — Int-
errail feröimar hafa aö mestu
leyti leyst puttaferðalög af hólmi,
sem eru mikill þyrnir i augum
lögregluyfirvalda hvar sem er.
Þrátt fyrir allt eru þessi ferðalög
lestunum nokkuö drjúg og vis
tekjulind og hvað unga fólkinu
viökemur — þá er engin hætta á
aö þessi siður sem nú er orðinn
æði viðtekinn yrði burtnuminn
möglunarlaust.
Enn eitt vandamál sem menn
skrifa á Interrail-feröalög eru
auknir glæpir á þeim stöðum sem
unglingarnir sækja á. Þetta er
langt I frá einvöröungu sök feröa-
langanna, heldur miklu fremur
illþýöis sem situr fyrir þeim á
hinum eftirsóttari stööum, eink-
um I suöurlöndum.Ungar og veg-
lausarstUlkur á lestarferöalögum
Egill Helgason
blaðamaður skrifar
á teinum
eru kjörin bráö fyrir suöræna
misyndismenn. Þaö þarf ekki aö
komaá daginn fyrr en löngu siöar
þegar fólk týnist á ævintýraferöa-
lögum sem þessum. Aukinheldur
er hér lafhæg bráö fyrir þjófa
allskonar, svo maöur tali ekki um
óprUttna eiturlyfjasala.
Sigga og Vigga,
Diddi og Viddi
Hiö „dæmigeröa” Interrail-
feröalag gæti litiö svona Ut á
pappirunum:
Sigga og Vigga frá tsafiröi festa
kaup á miöa og leggja upp um há-
sumar frá Danmörku. Þær hafa
mælt sér mót viö samborgara
sina, Vidda og Didda á braut-
stööinni I.segjum Aþenu. Eftir 36
stunda ferö i lest skreiöast þær
loks út, vansvefta og hungraöar, i
menningarborginni fornu. Báöar
eru þær I spreng, klósettín eru
yfirfull og þaö er búiö aö stela
svefnpokanum af Viggu. A braut-
arstööinni sést hvorki tangur né
tetur af Vidda né Didda. Nú vildi
þaö svo til aö þær stöllurnar höföu
ekki fé meðferöis nema rétt rúm-
lega til aö komast til Aþenu (rest-
ina höföu Viddi og Diddi) sem aft-
ur uröu strandaglópar á Sikiley
og komust ekki til Aþenu fyrr en
þremur dögum siðar). I þrjár
nætur lágu þær mestanpart undir
beru lofti eða á brautarstöðinni.
Ameriskur túristi sýndi
þeim Akrópólis-hæð og bauð
þeim út að borða. A nóttunni
drukku þærrauðvin ásamt öörum
lestarferöalöngum. Eftir þrjá
daga fannst þeimmálaö tygja sig
áfram. En þá kom babb i bátinn,
um þaö leyti sem þær deildu meö
sér siðustu kókflöskunni og siö-
asta hamborgaranum — Sigga
haföi týnt vegabréfinu sinu.
Vigga var meö hita og skömmu
slöar fékk Sigga i magann af
hamborgaraátinu.
TIu dögum siðar komust þær til
Kaupmannahafnar og næstum
heimviöillan leik. 1 rifnum galla-
buxum og bUnar aö týna flestu
sem þær höföu meö sér i fyrstu.
Aö beggja dómi var feröin
hreint frábær...
i