Tíminn - 12.01.1984, Blaðsíða 5

FIMMTUDAGUR 12. JANÚAR 1984
■ Barbra Streisand álítur það löngu tímabært að konur komist til
meiri valda í Hollywood.
I
BARBRA STREISAND
JETLAR AB FRAMLEIBA
KVIKMYND - ÞAR SEM
EINGÖNGU KONUR
KOMA VIB SÖGU
■ „Hvað yrði um Hollywood
án okkar kvennanna“, spyr
Barbra Streisand og bætir við“,
samt sem áður eru það karlmenn
sem sitja í öllum ákvörðunar-
stöðum. Það er á þeirra valdi,
hvort ein kona nær því að verða
stjarna eða ekki!“
Barbra hefur nú hugsað sér að
breyta þessu og hjá henni er stutt
milli hugmyndar og framkvæmd-
ar. Hún hefur nú tilkynnt að hún
hafi á prjónunum að gera
kvikmynd, þar sem eingöngu
koma konur við sögu, og virðist
standa í þeirri meiningu, að þetta
sé í fyrsta sinn, sem lagt hefur
verið út í slíkt fyrirtæki.
Barbra hefur þegar ákveðið,
að aðalleikonurnar, auk hennar
sjálfrar væntanlega, verði Jane
Fonda og Goldie Hawn og nú
leitar hún með logandi Ijósi að
hæfum handritahöfundi, leik-
stjóra, myndatökumanni og
tæknimönnum af hinu eina rétta
kyni. Hún hefur þegar gert
samning við kvikmyndafyrirtæk-
ið Warner Brothers um fram-
leiðslu myndarinnar, og sú
reynsla sannaði fullyrðingu
Barbra hér að ofan. Þar átti hún
í samningum við eintóma
karlmenn.
Guðmundur R. Einarsson
velur með rythma sessjón.
Þar verða hugsanlega Frið-
rik Theódórsson á bassa,
Guðmundur Ingólfsson á
píanó og hinir og þessir
blásarar, Elfar, Björn R.
eða báðir og svo aðrir sem
til falla, því að eftir því sem
á sessjónína líður þá fer að
losna um mannskapinn og
verða frjálslegra eins og var
í gamla daga í Búðinni. Það
er ætlast til þess að allir sem
áhuga hafa á taki með sér
hljóðfæri og ef þeir komast
ekki að á þessari sessjón
vegna mikils framboðs á
hljóðfæraleikurum, þá
verða þeir bara settir á
biðlista fyrir næstu sessjón.
Við lofum ekki alltaf topp-
spilamennsku, en það verð-
ur áreiðanlega mikil leik-
gleði í fyrirrúmi.
Hversu oft hyggist þið
halda sessjónir?
„Það er meining að hafa
þær á mánaðarfresti yfir
vetrartímann eða ca. 8 sinn-
um á ári. Við byrjum í
Kvosinni og sjáum til,
kannske reynist það hús-
næði of lítið fyrir okkur, en
það er gaman að hafa sess-
jónir í húsnæði af þeirri
stærð, það skapast hugguleg
og góð stemmning.
Það hefur verið til Jass-
klúbbur Reykjavíkur áður
en þið stofnuðuð þennan?
„Já, já það hafa verið til
margir Jassklúbbar Reykja-
víkur, sá síðasti hætti að
starfa að ég held fyrir svona
10 árum. Við erum að
stofna nýjan klúbb og þykir
vel við hæfi að nota þetta
nafn enda störfum við á
Reykjavíkursvæðinu, fólk
hvaðanæva af landinu er
hins vegar að sjálfsögðu
velkomið á sessjónir okkar.
Annars miðum við starfsemi
okkar einna helst við þann
Jassklúbb Reykjavíkur,
sem starfaði í Breiðfirðinga-
búð fyrir u.þ.b. 30 árum,
þar var lögð áhersla á þátt-
töku sem flestra í sessjónun-
um.
■ Tekur Ritt Bjerregaard við af Anker Jörgensen?
Gamla flokkakerfið er að
styrkjast af tur í Danmörku
erlent yf irlit
Utanríkisstefna þingsins verður óbreytt
■ KOSNINGARNAR í Dan-
mörku, sem fóru fram í fyrradag,
urðu að sumu leyti minna sögu-
■ legar en spáð hafði verið, en að
öðru leyti sögulegri en sennilega
hefur verið búizt við.
Þær urðu minna sögulegar en
spáð hafði verið að því leyti, að
staðan í stjómmálum er næstum
óbreytt og skipting milli hægri og
vinstri nokkurn veginn áfram
hin sama og hún var fyrir kosn-
ingarnar.
Stjórnarflokkarnir, þ.e.
íhaldsflokkurinn, Vinstri flokk-
urinn, Kristilegi flokkurinn og
miðdemókratar, bættu að því
leyti stöðu sína, að samanlagt
bættu þeir við sig ellefu þingsæt-
um, fengu 76 þingmenn í stað 65
áður. Þetta nægir þeim þó ekki
til þess að fá fjárlögin samþykkt,
þó að Radikali flokkurinn, sem
greiddi atkvæði með fjárlaga-
frumvarpinu, bætti við sig einu
þingsæti, fékk 10 þingmenn.
Samkvæmt þessu hefur fjár-
lagafrumvarpið ekki stuðning
nema 86 þingmanna, en þarf
stuðning 88 þingmanna til að
verða samþykkt. Staðan í þing-
inu er að þessu leyti óbreytt.
Vinstri flokkarnir (sósíaldem-
ókratar, Sósíalski þjóðarflokk-
urinn, vinstri sósíalistar) héldu
nokkurn veginn stöðu sinni.
Samanlagt hafa þeir nú 83 þing-
sæti, en höfðu áður 85.
Meginbreytingin á skipan
þingsins er sú, að Framfaraflokk-
urinn, flokkur Glistrups, hefur
nú 6 menn á þingi í stað 16 áður.
Hann missti 10 þingsæti og hafa
þau öll færzt yfir til íhaldsflokks-
ins.
Sigur Ihaldsflokksins þýðir
því ekki, að hægri stefna hafi
styrkzt eða hægri sVeifla átt sér
stað, þar sem aðalbreytingin er
sú að hófsamur íhaldsflokkur
vinnur fylgi frá afturhaldssamari
íhaldsflokki, sem telja má að
mörgu leyti fylgjandi stefnu Fri-
edmans í efnahagsmálum.
Úrslitin urðu annars þessi
(innan sviga þingmannatalan fyr-
ir kosningar): Sósíaldemókratar
57 (59), íhaldsflokkurinn 42
(26), Vinstri flokkurinn 22 (20),
Sósíalski þjóðarflokkurinn 21
(21), Radikali flokkurinn 10 (9),
miðdemókratar8(15), Kristilegi
flokkurinn 5 (4), vinstri sósíalist-
ar 5 (5). Aðrir flokkar fengu
ekki þingmenn kjörna.
■ Poul Schlúter varð aðalsigurvegarinn, en þurfti þó að vinna
meira.
ÞÓTT staðan í þinginu sé
næstum óbreytt, hafa kosn-
ingarnar að vissu leyti orðið
sögulegar.
Úrslitin eru glögg merki þess,
að nýju flokkarnir, sem komu til
sögu í Danmörku í desember-
kosningunum 1973, eru á hröðu
undanhaldi. Sú flokkaskipan,
sem hafði haldizt frá stríðslokum
fram til 1973, er aftur að festast
í sessi.
í kosningunum 1973 varð eins
konar bylting í dönskum stjórn-
málum. Tveir flokkar buðu þá
fram í fyrsta sinn, Framfara-
flokkurinn undir forustu Mogens
Glistrup og Miðdemókrata-
flokkurinn undir forustu Erhards
Jacobsen, sem hafði verið vinsæll
borgarstjóri í Gladsaxe og var
eitt af foringjaefnum sósíaldem-
ókrata.
Þessir flokkar fengu báðir
mikið fylgi. Framfaraflokkurinn
varð annar stærsti flokkur þings-
ins og miðdemókratar fengu
einnig mikið fylgi.
Gömlu flokkarnir urðu fyrir
miklu áfalli. íhaldsflokkurinn
missti helming þingsæta sinna.
Sósíaldemókratar töpuðu 20
þingsætum, Vinstri flokkurinn,
Radikali flokkurinn og sósíaliski
þjóðarflokkurinn urðu einnig
fyrir miklu áfalli, en framantaldir
fimm flokkar höfðu verið helztu
flokkarnir í Danmörku frá
stríðslokum.
I kosningunum nú virðist þessi
hefðbundna flokkaskipan í Dan-
mörku vera að styrkjast að nýju.
Flokkarnir, sem eru kenndir við
árið 1973, virðast vera að renna
skeið sitt á enda. Þegar deilur
harðna, eins og nú, og verulega
skerst í odda, treysta kjósendur
bersýnilega betur gömlu flokk-
unum en nýjum flokkum, sem
reynast oftast stundarfyrirbrigði.
Það er nokkurt dæmi um, að
hin hefðbundna flokkaskipan í
Danmörku er að festast í sessi,
að sósíaldemókratar fengu 62
þingsæti í kosningunum 1968, en
íhaldsflokkurinn 37 þingsæti.
Ihaldsflokkurinn hefur því vel
náð þeirri stöðu, sem hann hafði
þá, en sósíaldemókratar ná
henni ekki. Þeir réttu þó fljótt
viðeftirósigurinn 1973,oghöfðu
um skeið mun betri stöðu en
1968. Henni töpuðu þeir í kosn-
ingunum 1981, er þeir misstu 10
þingsæti til Sósíalska þjóðar-
flokksins.
Vinstri flokkurinn og Róítæki
flokkurinn voru mun slerkari
1968 en nú. Undanhald Vinstri
flokksins stafar af því m.a., að
hann á fylgi sitt aðallega í dreif-
býli, en þar hefur kjósendum
fækkað. Árið 1968 naut Radikali
flokkurinn þess, að forsætisráð-
herrann, Hilmar Baunsgaard,
var þá formaður flokksins, en
hann þótti þá ein mesta sjón-
varpsstjarna Dana.
Sigur íhaldflokksins nú er
vafalítið að mestu leyti persónu-
legur sigur Pouls Schlúter for-
sætisráðherra. Hann virðist nú
njóta svipaðra vinsælda og Hilm-
ar Baunsgaard. Sama gerðist
þegar Poul Hartling, leiðtogi
Vinstri flokksins, var forsætis-
ráðherra í eitt ár á síðasta áratug,
en hann tvöfaldaði þá þingfylgi
flokksins.
Þótt sósíaldemókratar töpuðu
ekki miklu í kosningunum í
fyrradag, urðu úrslitin nýtt áfall
fyrir Anker Jörgensen, þar sem
flokkurinn varð fyrir miklu áfalli
1981, eins og áður segir. Dagar
hans sem foringja sósíaldemó-
krata geta því brátt verið taldir.
Meðal líklegra eftirmanna hans
er Ritt Bjerregaard.
LÍKLEGASTA niðurstaða
kosninganna í fyrradag, er sú, að
minihlutastjórn Schlúters sitji
áfram. Schlúter mun sennilega
reyna að semja við sósíaldemó-
krata um fjárlagafrumvarpið og
gera einhverjar breytingar, sem
tryggja stuðning þeirra eða hjá-
setu. Erfitt verður fyrir sósíal-
demókrata að fella frumvarpið
aftur.
Það myndi sennilega leiða til
nýrra kosninga. Vafalítið kærir
enginn sig um það. Þær geta
samt orðið fljótt aftur af öðrum
ástæðum.
Úrslitin tryggja, að utanríkis-
1 stefnan, sem þingið hefur mótað,
verður óbreytt áfram, því að
vinstri flokkarnir og Radikali
flokkurinn styðja hana.
Þórarinn
Þórarinsson,
ritstjóri, skrifar wúM
JGK