Tíminn - 11.03.1986, Side 6

6 Tíminn
Tjmirm
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSH YGG JU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Ritstjóri: NíelsÁrni Lund
Auglýsingastjóri: SteingrímurGislason
Innblaösstjóri: OddurÓlafsson
Skrifstofur: Síöumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:'
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild Tímans.
Prentun: Blaöaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450.-
Midstjórnarfundur
Framsóknarflokksins
Næstkomandi föstudag kemur miöstjórn Framsókn-
arflokksins saman til fundar í Reykjavík. Miðstjórn
flokksins fer með æðstu mál hans milli flokksþinga og
heldur fundi árlega. Flokksþing er haldið fjórða hvert ár
og kemur saman í haust. í ár eru liðin 70 ár frá stofnun
Framsóknarflokksins og mun þeirra tímamóta þá verða
minnst.
Fyrir þessum miðstjórnarfundi liggur m.a. að fjalla
um breytingar á lögum flokksins en sérstök nefnd hefur
verið að endurskoða þau.
Þá verða eflaust miklar umræður um stöðu flokksins
og stjórnmálaviðhorfið. Framsóknarflokkurinn hefur
haft mikil áhrif á íslensk stjórnmál frá upphafi ekki síst
nú þau síðustu en flokkurinn hefur verið í stjórn að heita
má óslitið frá 1970. Á þeim tíma hefur hann haft forystu
um mörg mál og sem markað hafa tímamót. Má þar
nefna landhelgismálið sem fullur sigur vannst í ekki síst
fyrir atbeina forystumanna Framsóknarflokksins. Þá
hefur hann ávallt lagt rækt við byggðastefnu og barist
fyrir atvinnuuppbyggingu úti um land. Frumskilyrði
þess að byggðir úti á landi standi traustum fótum er að
atvinna sé næg. Vegna þess samdráttar sem að undan-
förnu hefur orðið í sjávarútvegi og landbúnaði hefur
gætt nokkurs fólksflótta af landsbyggðinni til Reykja-
víkursvæðisins. Með auknum sjávarafla og nýjum at-
vinnutækifærum til sveita má koma í veg fyrir frekari
samdrátt byggða og hefja nýja sókn.
í tíð núverandi ríkisstjórnar hefur það komið í hlut
Framsóknarflokksins að taka á ýmsum erfiðum málum
sem ekki gátu lengur beðið. Þar má nefna stefnumótun í
sjávarútvegi, landbúnaði og húsnæðismálum, að
ógleymdum efnahagsmálum þjóðarinnar sem forsætis-
ráðherra hefur haft forgöngu um að leysa.
Enginn vafi er á því að þær aðgerðir sem unnið hefur
verið að í sjávarútvegsmálum eiga eftir að reynast þjóð-
inni farsælar. Þrátt fyrir ólík sjónarmið tókst sjávarút-
vegsráðherra Halldóri Ásgrímssyni að sameina hags-
munaaðila með þeim hætti að allir sætta sig við þær
ákvarðanir sem teknar hafa verið.
í landbúnaðinum eru fyrirsjáanlegir miklir erfiðleikar
sem allir gera sér grein fyrir að verður að taka á með það
áð markmiði að hagur bændastéjttarinnar verði
tryggður. Þær aðgerðir sem nú er verið að vinna að eru
sársaukafullar, ekki síst fyrir bændur, en samdráttur í
framleiðslu búvara kemur einnig fram á ýmsum öðrum
atvinnugreinum. Stjórnvöld verða að finna leiðir til að
mæta þessum samdrætti án þess að til byggðaröskunar
komi.
Undir stjórn Alexanders Stefánssonar hefur verið lagt
fram meira fjármagn til húsnæðismála en nokkru sinni
fyrr. Erfiðleikar húsbyggjenda eru miklir en von er til
þess að með nýsettri löggjöf og öðrum aðgerðum verði
hagur þeirra bættur.
Skoðanakannanir á síðasta ári sýndu að Framsóknar-
flokkurinn tapaði fylgi. í nýlegri skoðanakönnun virðist
fylgi hans vaxandi og er það í samræmi við gang þjóð-
málanna. Samningar hafa tekist og útlit er fyrir bætt kjör
almennings.
Á miðstjórnarfundi Framsóknarflokksins verða þessi
mál rædd og markaðar leiðir til nýrrar sóknar fyrir flokk-
inn og þjóðina alla.
Þriðjudagur 11. mars 1986
ORÐ í TÍMA TÖLUÐ
SPRETTURINN A
EFTIR DELLUNNI
í síðasta helgarblaði Tímans var
skondin lýsing á heimsókn í reyk-
víska heilsuræktarstöð. Það er
merkilegt hvernig þetta fyrirbrigði
hefur náð slíkri hylli á svo skömm-
um tíma, því fyrir nokkru voru
ekki til nema nokkrir leikfimisalir
sem fámennir hópar gamalla
áhugamanna stunduðu og höfðu
gert árum saman. En með upp-
komu heilsuræktarstöðvanna er
eins og öllum hafi vitrast það á
andartaki að þeir væru ekki nógu
„fit“, ekki nægilega léttir á sér
o.s.frv. Merkilegt að það þurfi
þessa sali til þess að gera fólki þetta
ljóst. Flestum leið annars alveg
takk bærilega áður og hafa margir
ekkert upp úr krafsinu nema
strengi nokkra daga, - svo liðast
áhuginn upp í loftið.
Það er með heilsuræktarstöðv-
arnar eins og margar dellur
landans. Það þarf víst alltaf ein-
hvers konar múghreyfingar til þess
að menn taki við sér á einhverju
sviði, - múghreyfingar sem aðeins
verða til þess að menn fara að
bjástra við einhverja endileysu,
VÍTT OG BREIT
sem verður aftur til þess að þeir
trassa eitthvað annað í staðinn.
Nútímamaðurinn kemst nefnilega
ekki yfir nema svo takmarkað í öllu
sínu stressi og æðibunugangi.
Önnur útgáfan af dellunni er svo
múghlaupið á skemmtistaðina öll
kvöld vikunnar. Hefur mönnum
ekki dottið í hug að það er bara
einn anginn enn af óeirðinni sem
rekur fólk í lyftingarnar og aer-
obikina. Á mánudags eða miðviku-
dagskvöldi verður ekki farið svo
fram hjá dyrunum á laklegustu
króm Reykjavíkur að ekki sé þar
orðin þröng löngu fyrir miðnættið.
Þröng af fólki sem ekki veit hvað
það á við sig að gera, sem finnst það
vera að missa af einhverju, -
fegurð, ást, gleði, sem það bíður
eftir að rigni ofan úr himninum
fyrirhafnarlítið á dýrkeyptum
stundum eftir stresshlaupin aðra
tíma dagins.
Já, líf nútíma íslendinga virðist
einkennast af kostulegri örvænt-
ingu. Kannske eru það blankheitin
á mörgum sem eru undirrótin,
kannske er það skelfing innantómt
og blóðlítið menningarlíf landsins,
þótt bólgið sé að fyrirferð. Allt
hrærist svo auðveldlega út í gráma
og vangetu þess við hliðina. „Ó,
hvar“ hrópaði Jóhann heitinn skáld
Jónsson. „Já, hvar, hvar“ spyr íslend-
ingurinn sem hvergi greinir neitt í
móskunni og prufar að kaupa sér
nýtt og nýtt tímakort í heilsurækt-
inni og einn til á kránum kring um
Hallærisplanið. Hjá mörgum endar
hringsnúningurinn svo á drykkju-
.mannahælinu í Grafarvoginum, -
sem raunar er sprottið upp úr dellu-
kenndri múghreyfingu líka.
Já, það reynist mörgum erfitt að
standast í þjóðfélagi nútímans og
pluma sig í velferðinni, - að rísa lif-
andi upp eftir daglega yfirkeyrslu
„skriðbelta daganna," eins og
gleymt ungskáld orti í lesbók
Moggans í hitteðfyrra. Haldreipið
verður ef að vanda lætur einhver ný
della og múghlaup, sem guð má
vita hver verður. En ef hún nægir til
að fleyta einhverjum áfram svolít-
inn spöl í viðbót, svona meðan á-
skriftarkortið gildir, hlýtur nokkuð
að vera fengið. Hákur.
Lýsing á þjóðfélagsástandi
Fyrir utan handbolta hefur fátt
skekið og hrellt þjóðina í síðustu
viku og nokkrir krakkar sem kynna
nýja gerð nærbuxna hér á landi.
Þeir sem alist hafa upp við að ganga
í „föðurlandinu" telja að nýju nær-
höldin séu hvorki nægilega skjól-
góð né siðsamleg. Bót er í máli að
ekki þurfa aðrir að skoða nýju tísk-
una og það sem hún hylur ekki en
gestir tveggja veitingahúsa og
klúbbar betri borgara. Aðrir geta
látið sér á sama standa.
Fjölmiðlar hafa gegnt upplýs-
ingaskyldu sinni við almenning eft-
ir bestu getu í þessu máli sem öðr-
um og skólastjóri Verslunarskól-
ans auglýst innflutnings- og smá-
söluverslunina Pan betur en aðrar
greinar verslunar.
Málgagn þjóðfrelsis var fyrst til
að sinna upplýsingaskyldunni.
Flennimynd á forsíðu hefði sómt
sér vel í hvaða öfuguggamálgagni
sem er. Handjárnaður karlmaður í
nýju nærbuxunum á milli handa og
fóta netsokkaðrar valkyrju með
margvafða leðursvipu í hendi. Með
fylgdi ágæt lýsing á nýju tískunni.
„Svipa og handjárn á nektarsýn-
ingu" stóð í fyrirsögn. í texta:
„Ungt fólk á aldrinum kringum tví-
tugt kemur fram á svið skemmti-
staðarins klætt fáu öðru fata en
fyrirferðarlitlum og oftast gegnsæj-
um undirfötum og í sumum tilfell-
um eru þau vopnuð „hjálpartækj-
um ástarlífsins“ s.s. svipum.“
Blaðið taldi að sýningar af þessu
tagi lýstu vel þjóðfélagsástandi í
viðkomandi löndum.
Lögreglustjóri var spurður hvort
ekki væri rétt að banna sýninguna.
Ein sýningarstúlknanna lét hafa
eftir sér, að sér væri þessi auka-
vinna algjör fjárhagsleg nauðsyn.
Síðar skeður það að virðulegur
skólastjóri rekur stúlku úr vinnu
fyrir að taka þátt í títtnefndri sýn-
ingu.
Viku eftir að myndin góða birtist
með viðeigandi hneykslan birti
málgagn verkalýðshreyfingarinnar
enn frétt um sýninguna sem hristir
og skekur þjóðina, og nú kveður
við annan tón. „Hinn furðulegi
brottrekstur skrifstofustúlku úr
Verslunarskólanum fyrir að taka
þátt í undirfatasýningu í frítíma
sínum hefur vakið mikla athygli.“
Nú er þátttaka í nærhaldasýning-
unni orðin verkalýðs- og mannrétt-
indamál. Rætt er við formann
verkalýðsfélags þess sem stúlkan er
í, sem harmar að félagið gæti ekk-
ert gert, þar sem atvinnurekendur
geti sagt fólki upp án ástæðu, sem
og með henni.
„...en ég tel að þessi mál þurfi að
taka upp og ná fram auknum rétti
fyrir launþega...,“ sagði verkalýðs-
leiðtoginn.
Verkalýðsarmur Alþýðubanda-
lagsins hefur verið afskaplega óá-
nægður með skrif málgagns síns
upp á síðkastið. Þungaviktarmenn
í nýafstaðinni samningagerð hafa
átaiið harðlega hvernig blaðið fjall-
aði um samningagerðina og hvern-
ig það lagði út af niðurstöðum
þeirra.
En það er algjör óþarfi að vera
með múður út af því hvernig Þjóð-
viljinn snýst við málum hverju
sinni. Hann getur verið með og á
móti sama málinu, allt eftir því
hvernig stendur í bólið hjá rit-
stjórninni í það og það sinnið. Það
er líka túlkunaratriði hvenær skrif
eru verkalýðssinnuð og hvenær
ekki.
Það er hægt að hneykslast á létt-
úðarfullri tískusýningu og telja
hana þjóðfélaginu til vansæmdar,
en verja rétt launþega til að taka
þátt í slíkum sýningum, sér í lagi ef
einhver íhaldskurfur er á móti svo-
leiðis frjálsræði launþega.
Verkalýðsarminum er alveg
óhætt að taka Þjóðviljamenn í sátt.
Það er svoJítið að marka sem í hon-
um stendur. OÓ.