Tíminn - 23.05.1986, Síða 15

Tíminn 19
Föstudagur 23. maí 1986
lllllllllllllllllillllllll MINNING r T ^ ' ' '
Unnur Þórarinsdóttir
Fædd 24. dcsember 1926
Dáin 11. niaí 1986
Við vorum þar fyrir ári. Þá var
Haraldur kvaddur. Nú er það
Unnur.
Er þetta ekki miskunnarleysi eða
erum við svona eigingjörn? Harald-
ur og Unnur fylgdust alltaf að í sínu
iífi. "
Þau gengu í hjónaband 1949 og
tóku þá þegar við búsforráðum á
Uriðafossi. Þau uröu strax samhent
og nákomin. Hjónaband þeirra var
hamingjuríkt og einkennandi var.
hve þau virtu hvort annað. Þau
eignuðust fjögur börn. stúlkurnar
Guðbjörgu og Rannveigu giftar og
búsettar á Sclfossi og piltana Einar
Helga, sent nú býr á jörðinni og Þóri
í háskólanámi en á sitt heintili á
Fossi. Þeim búnaðist vcl. Aldrei var
slakað á, alltaf þessi mikla reglusemi
og fyrirhyggja.
Unnur var forkur dugleg og allt
fór henni vel úr hendi. Það var sama.
hvort hún hélt á hrífu. var við
mjaltir, saumuskap eða matseld.
Allt var unnið með hinum mesta
myndarbrag. Hún varð fljótt mæli-
kvarði ntinn á vcl gcrða hluti.
Við Unnur kynntumst á Fossi. Ég
sjö ára gamalt kaupstaðarbarn, hún
nýkontin frá Kolsholti í sömu sveit.
23 ára nýgift efnismanni.
Hún annaðist strákinn vel, sem
upp frá þessu vurð sem þeirra barn.
Ég dvaldi á Fossi samfleytt í níu
sumur frá því snemma á vorin og
fram yfir réttir á haustin, einnig oft
í skólaleyfum á vetrum, svo kynni
okkar urðu náin og kær. Þessa
vináttu ræktuðu þau alla tíð síðan og
fyrir það vil égþakka sérstaklega nú,
atlæti og móttökur, scm ég og fjöl-
Urriðafossi
skylda mín höfum notið á þessu
góða heimili, nú sfðast fáum dögunt
fyrir andlát hennar, cn þá var henni
mjög brugðið.
Það er góður eiginleiki að geta
gefið og sýnt öðrum umhyggju.
Aðdáunarverð var umönnun
hjónanna á Fossi við uldraða móður
Haraldar, Rannvcigu. sem lést þar í
hárri elli 1967.
Bæði Haraldur og Unnur áttu um
nokkurt skeiö í alvarlegum veikind-
um og önnuðust þá hvort annað á
svo fallegan og sinnugan hátt að
betur varð ekki gert.
Unnur stóð sent klettur við hlið
manns síns í hans crfiðu veikindum
í upphafi liðins árs þrátt fyrir að hún
gengi ekki heil til skógar sjálf. Hún
gerði allt sem mögulegt var. hvatti
ntann sinn og hjúkraði honum.
Hún tók hann heim sárþjáðan í
skyndiheimsóknir alveg fram undir
andlát hans 28. apríl 1985.
Hún sinnti búsforráðum á stórbýli
með dyggri aðstoð barna og tengda-
barna og eftir föngum greiddi hún úr
ótal ábyrgðarstörfum, sent Haraldur
hafði gegnt fyrir sveit sína og sýslu.
Hún barðist til hinstu stundar. undir-
bjó Einar Helga, son sinn, með
búskapinn og reyndi hvað hún gat að
létta ótímabæra og skyndilega
ábyrgð, sem féll á fjölskylduna alla
við fráfall Haraldar.
Líkingin í kunnu kvæði Stephans
G. um greniskóginn á hér vel við um
Unni.
..Bognur nldrci - brotnnr í
byjpum stára seinasl. “
Börnin þeirra fjögur höfðu erft
góðar eigindir foreldranna og alist
upp við að sýna öðrum umhyggju.
Systkinin önnuðust móður sína frá-
bærlega. Þetta einkenni fjölskyld-
unnar að mæta aðsteðjandi vanda
með einlægum og hljóðum hætti
hefur veriö mér mikill skóli. Ekkert
var ómögulegt. Allt var rcynt, svo
Unnur gæti notið heimilis síns svo
lengi sent kostur væri.
11. maí lést Unnur 59 ára.
Ég og fjölskylda mín vottum börn-
unum, fjölskyldum þeirra, ættingj-
um. sveitungum og vinum dýpstu
samúð og biðjum Guð að vcrnda
ykkur og styrkja.
Drottinn gef þú dúnum ró.
Iiinum líkn. sem lifn.
Kristján Guömundsson.
Magnús Jónsson Scheving
Fæddur 31. október 1909
Dáinn 17. ntaí 1986
Magnús Jónsson Scheving var
fæddur í Reykjavík 31. októberárið
1909. Hann var sonur hjónanna
Sigríðar Magnúsdóttur frá Efra-
hreppi í Skorradal og Jóns Hansson-
ar Scheving frá Brekku á Kjalarnesi.
Jón og Sigríður giftust árið 1904 og
bjuggu allan sinn búskap í Reykja-
vík. Þau eignuðust níu börn, þrjú
dóu ung.
Jón Hansson Scheving faðir
Magnúsar var sjómaður en Sigríður
Magnúsdóttir móðir hans var þvotta-
kona við Laugarnar hér í Reykjavík.
Mun barátta þeirra hjóna við að
koma upp börnunum hafa verið
ntjög hörð cins og algengt var í þá
daga. Magnús ólst upp hjá afa sínum
og ömmu, Guðrúnu Markúsdóttur
og Magnúsi Magnússyni í Miðvogi
við Akranes.
Magnús kynntist konu sinni Sól-
veigu Vilhjálmsdóttur á síldarárun-
um á Siglufirði en hún var ráðskona
þar en hann sjómaður á síldarbát.
Sólveig var dóttir hjónanna Kristín-
ar Jónsdóttur frá Jarðbrú og Vil-
hjálms Einarssonar, kenndum við
Bakka í Svarfaðardal, mikils dugn-
aðar og atorkumanns.
Sólveig og Magnús eignuðust tvö
börn Eyjólf Ægi Magnússon,
kennara, og Sigrúnu Magnúsdóttur,
kaupmann.
Sólveig og Magnús bjuggu fyrst að
Miðtúni 72 í Reykjavík en síðar
hófust þau handa um byggingu húss
að Skipasundi 13 og þangað fluttu
þau 1946 og bjuggu þar til 1976. Þau
hjón voru mjög samhent þó ólík
væru um margt, en samband þeirra
var mjög náið og gott og byggðu þau
hvort annað upp. Kom þetta best í
Ijós við byggingu hússins, en það var
augljóslega mikið átak fyrir lág-
launafólk. Auðvitað var ekki hægt
að sjá fyrir endann með fjármögnun
byggingarinnar. það var svo sannar-
lega ekki að skapi Magnúsar að
stofna til skulda. Það kom því í hlut
Sólveigar að sjá um fjármálin en
verkið vann meistarinn. Magnús var
sérstaklega lagtækur smiður og eftir-
sóttur í múrverk vegna vandvirkni.
Samvinna þeirra hjóna var á ýmsan
hátt nokkuð á undan tímanum. m.a.
gekk Magnús í öll verk innan húss
með konu sinni.
Heimili Sólveigar og Magnúsar að
Skipasundi var einstakt. Þar var oft
mjög gestkvæmt. Sólveig var sér-
staklega félagslynd og gestrisin og
hafði yndi af að hafa sem mest af
fólki í kringum sig. Var því oft mikið
um að vera á heimili þeirra. Þar voru
stjórnmál oft rædd, en stjórnmála-
skoðanir þeirra voru mótaðar af
lífsreynslu þeirra og baráttu við öfl
sem töldu sigyfir aðra hafin. Magnús
var frekar hlédrægur maður en þó
gleðimaður í þröngum hóp og hafði
yndi af að segja frá. Einnig var hann
mjög söngelskur.
Magnús hafði mikinn áhuga á
þjóðlegum fróðleik og las hann
geysimikið. Á heimili þeirra hjóna
var til ógrynni bóka. Mér hefur oft
dottið í hug að Magnúsi hefði hæft
vel að vera fræðimaður því svo
mikla ánægju hafði hann af grúski í
ýmsum fróðleik. Það hlýtur því að
hafa verið geysilegt áfall fyrir hann
þegar hann missti sjónina alveg
fyrir þremur árum. Þessi síðustu
æviár hans voru því þungbær hvað
þetta snerti.
Stundum þegar ég kom að Dal-
braut 27, þar sem hann dvaldist
síðustu æviárin, leit ég í bók úr
bókasafni hans. Ekki var alltaf
staldrað lengi við og því ekki tími til
að Ijúka við það sem byrjað var á,
en Magnús gat alltaf sagt mér fram-
haldið þó langt væri síðan hann
hefði lesið það sjálfur. Hann safnaði
ekki bókum til að geynia þær ólesnar
í skápunt.
Sólveig lést 6. október 1978 og
hafði hún síðustu þrjú árin átt viö
mikla vanheilsu að stríða og varð
hún að dvelja meira og minna á
sjúkrastofnunum. Reyndi þá oft
mikið á Magnús og sýndi hann
einstaka þrautseigju í veikindum
hennar. Þegarstríði hennar lauk tók
hans við.
Magnús fékk berkla þegar hann
var 16 ára og barðist við þá í ein 6 ár
og hefur það eflaust mótað mjög
lífsferil hans. Hann varð því oft að
taka mikið á við þau störf, sem hann
fékkst við. Þau voru svo sannarlega
ekki þau heppilegustu fyrir mann
með skert starfsþrek, en Magnús
fékkst aðallega við sjómennsku og
múrverk. Ekki er efast um að hann
hefði haft hæfileika til hvers sem
var, en í þá daga höfðu aðeins þeir
efnameiri möguleika á að ganga
menntaveginn.
Ég hef ekki þekkt marga svo
dagfarsprúða og þægilega menn sem
Magnús Scheving. Á 25 ára kynni
okkar ber engan skugga. Ég vil
sérstaklega þakka honum elskuleg-
heitin gagnvart börnunum mínum,
sem sakna nú afa síns sáran. Þau
áttu oft erfitt með að skilja forsjón-
ina, að taka frá honum sjónina og
það sem hann hafði einna mest yndi
af, lestur góðra bóka. Börnunum
sínum og barnabörnum reyndist
hann besti hugsanlegi faðir og afi.
Umsóknarfrestur um skólavist í
Söngskólanum í
Reykjavík
veturinn 1986-1987 er til 2. júní n.k.
Umsóknareyðublöð fást í Bókaverslun Sigfúsar
Eymundssonar og á skrifstofu skólans að Hverfis-
götu 45 símar 21942 og 27366 daglega frá kl.
15.00 til 17.30, þar sem allar nánari upplýsingar
eru veittar.
Skólastjóri.
Vörubíll - Traktor -
Blasari - Ljósavél
Til sölu mjög góður Benz 1413 vörubíll, Ferguson
35 traktor með ámoksturstækjum, Mannheim
diesel Ijósavél 16 kWh, sem ný og súgþurrkunar-
blásari. Góð kjör í boði.
Upplýsingar í síma 93-2177.
Teiknari/sölumaður
Prentsmiðja óskar eftir að ráða teiknara, vanan
grafískri hönnun. Umsóknir sendist auglýsinga-
deild Tímans merkt „teiknari/sölumaður 800“.
Trúnaði heitið.
Útboð
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar fyrir hönd gatnamálastjórans í
Reykjavík óskar eftir tilboðum í lagningu holræsa í fyllingu norðan
Sætúns milli Höfðatúns og Kringlumýrarbrautar.
Verk þetta nefnist Sætúnsræsi, 2 áfangi.
Útboösgögn verða afhent á skrifstofu vorri Fríkirkjuvegi 3, Reykjavík
gegn kr. 10.000 skilatryggingu. Tilboðin verða opnuð á sama stað
þriðjudaginn 3. júní kl. 11.00.
t
Öllum þeim, sem vottuðu okkur hlýhug og samúð við andlát og
jarðarför
Friðbjargar Jónsdóttur
fyrrverandi Ijósmóöur
Sandfellshaga
sendum við innilegustu þakkir. Sérstakar þakkir til starfsfólks
Sjúkrahúss Húsavíkur fyrir góða umönnun.
Guðrún Jónsdóttir Guðjón Gunnlaugsson
Björn Benediktsson Ásta Björnsdóttir
Þorgils Benediktsson Emma Benediktsdóttir
Sveinn Árnason Guðný Pólsdóttir
Silja Kristjánsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn.
Dótturina bar hann á höndum sér,
svo stundum hefur verið haldið
fram, að hún hafi alist upp í fangi
hans. Slíkt var dálætið með þeim.
Hver á nú að segja, að engin geri
hlutina betur?
Minn góði vinur er horfinn yfir
móðuna miklu. Ég þakka honum
samverustundirnar og óska honum
starfs við hugðarefnin og Guðs bless-
unar í nýjum heimi.
Þorlákur Þórarinsson, prófastur,
yrkir eftirfarandi um fóstra sinn
klausturhaldarann Hans Scheving:
Um Skeving ég loflengi:
lér sóma grér skjóma,
kort amar, kurt temur,
kœnn, dyggur, vœnn, hygginn,
þolgóður, þelblíður,
þjóðhagur, hljóðfagur,
geðprúður, guðhrœddur,
gjafmildur af snilldum.
Eins og Magnús Scheving kom
mér fyrir sjónir, þá gætu þessar
ljóðlínur alveg eins átt við hann, en
báðir voru af sama meiði, frá Sche-
vinge á Sjálandi.
KEin.