Tíminn - 14.02.1987, Side 13

Tíminn 13
Laugardagur 14. febrúar 1987
llllllllllllll MINNING lllllllllllllllllllllllllllllllll
Þuríður Guðmundsdóttir
Fædd 9. mars 1901
Dáin 3. desember 1986
Er ég minnist Puru minnar í
Fagranesi, sem lést á Sjúkrahúsi
Húsavíkur hinn 3. desember sl.
koma í huga minn þessar ljóðlínur
er hún sendi mér á fermingardaginn
minn.
„Á veginn þinn um lífsins lönd
lánið fegurð breiði.
Alvöld drottins hulin hönd,
hag þinn jafnan greiði
Þessi kveðja er mér ákaflega kær
og vel geymd í hugskoti mínu. Hún
lýsir vel lífsviðhorfi Þuru, trúhneigð-
inni og umhyggju fyrir velferð ann-
arra.
Þuríður Guðmundsdóttir fæddist
9. mars 1901 í Fagranesi og ólst þar
upp hjá foreldrum sínum Kristínu
Sigurðardóttur og Guðmundi Jó-
hannessyni. Guðmundur lést ungur,
en Kristín náði háum aldri. Þura var
yngst þriggja systkina, hin voru Sig-
urður bóndi í Fagranesi og Laufey
húsfreyja í Fagraneskoti.
Árið 1926 giftist Þura Jónasi
Guðmundssyni frá Grímshúsum í
Aðaldal og hófu þau búskap í
Fagranesi. Jörðinni var þá skipt upp
milli þeirra systkina Þuru og Sigurð-
ar, og bjuggu þau Þura og Jónas í
Fagranesi II, en Sigurður bjó áfram
með Kristínu móður þeirra í Fagra-
nesi I. Á þriðja Fagranesbænum,
Fagraneskoti bjó svo Laufey systir
þeirra.
Þura og Jónas eignuðust þrjár
dætur, Huldu sem gift er Kristjáni
B. Ásmundssyni og búa þau í
Lindahlíð, Ásgerði sem gift er Einari
Péturssyni og búa þau á Laxárvirkj-
un og Jónínu Þórey sem gift er
Friðrik Péturssyni og búa þau f
Reykjavík.
Faðir minn var að miklu leyti
alinn upp í Fagranesi og hafði þannig
skapast góð vinátta foreldra minna
við Fagranesfólkið. Það var svo árið
1949 að ákveðið var að senda mig í
sveit og vegna vináttu foreldra
minna við Fagranesfólkið skyldi til-
raunin með drenginn gerð þar. Það
reiknuðu víst fæstir með langri dvöl,
þar sem ég 6 ára gamall hafði aldrei
farið að heiman. Reyndin varð hins
vegar önnur, sumrin mín hjá Þuru í
Fagranesi urðu samtals níu, og á
hverju vori beið ég þess með
óþreyju að skóla lyki, þannig að ég
kæmist í sveitina.
Ég man enn fyrsta daginn í
Fagranesi, Jónas tók á móti mér úr
mjólkurbílnum og flutti mig heim í
Fagranes á hesti og kerru ásamt
einhverjum varningi sem kom með
bílnum, en heima í Fagranesi tók
Þura á móti mér með góðgerðir. Ég
segi góðgerðir því Þura í Fagranesi
er sú besta matmóðir sem ég hef átt,
þó svo að bæði móðir mín og
eiginkona séu þar ágætlega liðtækar,
þá hefi ég oft minnt þær á að þetta
hafi nú ekki verið svona hjá Þuru.
Ég kunni strax vel við mig í
Fagranesi, enda var fólkið á Fagra-
nesbæjunum mér allt ákaflega gott,
þau Þura og Jónas hugsuðu um mig
sem sinn eigin son og dæturnar tóku
mér sem bróður. Það var oft mann-
margt á Barðinu á þessum árum og
nóg að gera í leik og í starfi.
Heimili þeirra Þuru og Jónasar
var mikið menningarheimili, þar sat
góðvildin, glaðværðin og tónlistin í
fyrirrúmi. Jónas stjórnaði kirkju-
kórnum og öll lék fjölskyldan á
hljóðfæri. Þegar ég kom í Fagranes
höfðu þau Þura og Jónas nýlega flutt
úr gamla bænum í nýja húsið sitt,
þar sem Þura hafði búið þeim svo
fallegt heimili. Þura var mikil hann-
yrðakona, enda bar heimilið vott um
mikla smekkvísi. Búið var blandað
en ekki stórt, en vel var um það
hugsað eins og annað á þeim bæ.
Jónas var mikill aðdáandi góðra
hesta og minnist ég sérstaklega þegar
hann talaði um Ljósku sína.
Fyrstu fjögur sumrin mín í
Fagranesi naut ég þess að vera
samvistum við þau bæði Þuru og
Jónas, það var svo gott, þau voru svo
samrýmd og góð. Það var svo á árinu
1952 að Jónas veikist. Ég man enn
þegar hann kom heim úr Þeysta-
reykjagöngunum það haust, þar fór
ekki heill maður, ég veit hins vegar
að hann skilaði sínu gangnahlutverki
og Þuru sinni færði hann poka af
fjallagrösum, er hann hafði tínt við
Þeystareykjagrundirnar, en kraftur-
inn var þrotinn og var Jónas að
mestu rúmliggjandi eftir þetta, en
hann lést á Sjúkrahúsinu á Húsavík
14. desember um veturinn, langt
fyrir aldur fram.
Þá misstu Þura og dæturnar mikið,
en ekki brotnaði Þura, hún hélt
áfram búskap með dætrum sínum
Ásgerði og Jónínu, en Hulda var þá
fyrir nokkrum árum flutt í Linda-
hlíð. Þær mæðgur nutu góðs af
sambýlinu við Sigurð og Guðnýju og
syni þeirra Guðmund og Friðfinn
ásamt fjölskyldu .Laufeyjar í
Fagraneskoti. Tíminn læknar
smámsaman sárin og lífið féll í sinn
fasta farveg.
Ég dvaldi hjá Þuru næstu fimm
sumur og þó að breytingin væri mikil
eftir fráfall Jónasar, þá var alltaf
jafngott að vera þar. Þær voru
samhentar við búskapinn mæðgurn-
ar, byggð voru ný peningshús í stað
þeirra gömlu og vélvæðingin létti
störfin.
Þura var greind kona, hún var
hugsunarsöm, ráðdeildarsöm og
góður stjórnandi, hún stjórnaði ekki
með valdboði eða tilskipunum, hún
stjórnaði í samvinnu við þá sem hjá
henni voru, enda var alltaf gott
andrúmsloft þar sem Þura var.
Þura hætti búskap vorið 1962, en
þá tóku þau Ásgerður og Einar við
búinu og var Þura hjá þeim heima í
Fagranesi ti! haustsins 1964 að þau
hætta búskap og flytja að Laxárvirkj-
un og flytur Þura með þeim þangað.
Upp frá því var Þura hjá dætrum
sínum, ýmist hjá Asgerði á Laxár-
virkjun eða Huldu í Lindahlíð, auk
þess sem hún dvaldi stundum um
skemmri tíma hjá Jónínu í Reykja-
vík. Þura taldi sér þó alltaf lögheimili
í Fagranesi.
Eftir að Þura fór úr Fagranesi
vann hún riokkur sumur við Sumar-
búðir þjóðkirkjunnar við Vest-
mannsvatn, en Þura og systkinf
hennar þau Sigurður og Laufey höfðu
þá fyrir nokkrum árum gefið land
undir sumarbúðirnar og var þeim
valinn staður við Húsavíkina neðan
Vatnshlíðarskógar á einum fegursta
staðnum við Vestmannsvatn.
Þura er mér í minningunni tákn
hins góða, hún var svo kærleiksrík
og hlý, hún skapaði góðan anda hvar
sem hún fór. Á jólunum 1957 fékk
ég bréf frá henni sem endaði á þessa
leið: „Svo bið ég guð að hjálpa þér
til að verða alltaf góður maður“.
Þessi orð Þuru lýsa því betur en
langt mál hversu gott það var fyrir
ungan dreng að fá að njóta forsjár
þessarar góðu konu í níu heil sumur.
Ég vil að lokum votta sytrunum
frá Fagranesi og aðstandendum öll-
um mína dýpstu samúð.
Guð blessi minningu Þuríðar
Guðmundsdóttur.
Bjarni Aðalgeirsson.
Guðni
Fæddur. 30. maí 1933
Dáinn 6. febrúar 1987
Við sendum kveðju á sorgarstund
það syrtir að í heimi
þú varst trúr með tímans pund
þinni tryggð ei gleymi.
Pú varst ekki vinur við lífið í sátt
það var sem að skyggði á vegi
en indælis fjölskyldu þú hefur átt
þig elskaði dag frá degi.
Þig þjakaði byrðin og þung urðu spor
þú vildir þá gera lítt betur
þú náðir því ekki að nú kæmi vor
og nóttin var komin sem vetur.
Enstórhuga varstþú ogstarfaðirmargt
og strangur oft vinnudagur
þú aflaðir tekna og alltaf á fart
og andblærínn frá þér svo fagur.
Nú kveðjum þig vinurogklökkvi í lund
af hvörmunum blika nú tárín
við lítum til baka þá liðin er stund
og Ijúflega þökkum þér árin.
Geymi þig drottinn þú göfug varst sál
gullinni sól slær um húmið
englamir flytja frá almætti mál
og umvefja af kærleika rúmið.
(Karl Vignir)
Sturlaugsson
Samferðamenn kveðja góðan vin
sem skilur eftir ljúfar minningar.
Þessi góði vinur er kvaddur á mildum
vetri.
Þegar við hjónin lítum yfir stutt en
göfug kynni fyllist hugurinn söknuði.
Hann var dugnaðar maður og hon-
um féll sjaldan verk úr hendi. Hann
þekkti æstar öldur ægis, hann undi
líka við lygnan mar. Hann átti ljúfar
minningar frá mörgum sjóferðum,
hann var skipstjóri, útgerðarmaður
og fiskverkandi. Já það voru mörg
handtökin og dagur oft að kveldi
kominn er lagst var til hvíldar og oft
var risið snemma úr rekkju. Þessi
elja og dugnaðar einkenndi þennan
mann.
íslendingar eiga marga slíka góða
drengi og þeim er oft ekki þakkað þó
þeir leggi nótt við dag til að sjá sér
og sínum farborða og boða með því
blómstrandi þjóðlíf, því þar sem fer
áhugi og vinnandi hönd, skilur
eitthvað eftir.
Þetta er lífsins saga, menn hittast
og kveðjast.
Guðni var gull af manni, hann átti
mikið af skepnum og það var unun
að sjá umhirðu og handbragð þessa
manns. Það talar sínu máli. Þeir sem
hugsa vel um skepnurnar sínar lýsa
með því sínum innra manni. Það
segir meira en orð fá lýst.
Þetta eru aðeins fáein kveðjuorð
við leiðarlok. Þú heyrðist aldrei tala
styggðaryrði um nokkurn mann.
Þannig munum við þig og varðveit-
um minningu þína. Við biðjum al-
góðan Guð sem öllu stjórnar að gefa
þeim styrk sem nú syrgja. Kæru
vinir, verið minnugir þess að vega-
nestið sem hann gaf ykkur var elja
og orðvör tunga, eiginleikar sem við
geymum í gullnum sjóði í minning-
unni um þennan góða dreng.
Hafðu hjartans þökk fyrir góð og
göfug kynni, sem urðu þó allt of
stutt.
Hvíl þú í friði. Guð blessi minn-
ingu látins vinar.
Martha og Daníel Guðmundsson
Utboð
SAMVINNU
TRYGGINGAR
ARMULA 3 108 REYKJAVIK SIMI (31)681411
Tilboð óskast í eftirtaldar bifreiðir sem skemmst
hafa í umferðaróhöppum.
Toyota Tercel...................árgerð 1980
Chevrolet Monza ................árgerð 1987
Lada Lux........................árgerð 1984
Toyota Cressida...................árgerð1982
Sapparo ........................árgerð 1982
Lancer 1600 ....................árgerð 1981
Mazda Pic-up....................árgerð 1980
Toyota Tercel...................árgerð1979
Galant Sigma....................árgerð 1979
Subaru 1600 ....................árgerð 1979
Ford Cortina....................árgerð 1977
Vörubíll-Man 16-240FA...........árgerð 1984
Bifreiðarnar verða sýndar að Höfðabakka 9,
Reykjavík mánudaginn 16. febrúar 1987, kl. 12-16.
Á sama tíma:
Á Höfn, Hornafirði
Taunus 1600 ....................árgerð 1981
Tilboðum sé skilað til Samvinnutrygginga g.t.
Ármúla 3, Reykjavík eða umboðsmanna fyrir kl.
12 þriðjudaginn 17. febrúar 1987
1 Fóstr isfræc ings t vestui komu Upplý á skri 2236C halds á sérs LAUSAR STÖÐUR HJÁ REYKJAVIKURBORG • ur eða þroskaþjálfar eða aðrir með uppeld- lilega menntun og reynslu, óskast til stuðn- lörnum með sérþarfir á dagvistarheimilum í og miðbæ, heilt eða hlutastarf eftir sam- agi. singar hjá Gunnari Gunnarssyni, sálfræðingi fstofti Dagvistar barna í síma 27277 eða ). Umsóknum ber að skila til starfsmanna- Reykjavíkurborgar, Pósthússtræti 9, 5. hæð tökum eyðublöðum sem þar fást

Emba umda Laun mann ráðun Land 12. fe jgf Laust embætti er forseti íslands veitir etti héraðsdýralæknis í Norð- Austurlands- 9mi er laust til umsóknar. samkvæmt hinu almenna launakerfi starfs- a ríkisins. Umsóknir sendist landbúnaðar- eytinu fyrir 31. mars 1987. búnaðarráðuneytið brúar1987
Hafnarfjarðarbær
- kaup á trjáplöntum
Hafnarfjarðarbær óskar eftir 11 þúsund trjáplönt-
um. Pöntulisti og aðrar upplýsingar á skrifstofu
bæjarverkfræðings Strandgötu 6.
Tilboð verða opnuð þar á þriðjudaginn 3. mars n.k.
kl. 11.00.
Garðyrkjuverkstjóri
FRAMTÆKNI s/f Skemmuveg 34 N
Vélsmiðja 200 Kópavogur
Járnsmíði - Viðgerðir lceland Tel. 91-641055
Vélaviðgerðir - Nýsmíði