Tíminn - 11.09.1987, Qupperneq 13

Föstudagur 11. september 1987
Tíminn 13
ÚTLÖND
Dauðavegur*
inná
Costa Del Sol
Á einhverjum alvinsælustu ferða-
mannaslóðum Islendinga á sólar-
strönd er hættulcgasti vegur Evrópu.
Vegurinn milli Malaga og Algeciras
á Spáni, meðfram ströndinni, gengur
undir nafninu „Dauðavegurinn" og
lögregluyfirvöld álíta að þar verði 20
slys á hverja mílu á ári.
Vegurinn er sextíu og tveggja og
hálfrar mílu langur. Hraðamörk eru
75 km á klst. en enginn maður virðir
þau. Þar þreyta kappakstur drekk-
hlaðnir spánskir olíutankbílar, fjöl-
skyldubílar ferðamanna víðs vegar
að frá Evrópu, bílaleigubílar og
algerar druslur þar sem marokk-
anskir verkamenn sitja sofandi undir
stýri á leið heim úr leyfi í Frakklandi.
Margt er það sem veldur öllum
þessum skelfilegu slysum. Oft eru
ÚTLÖND
ferðamenn drukknir og kærulausir
og átta sig ekki á því hvernig umferð-
in er á þessum slóðum. Þar við bætist
að þeir eru oft óvanir hitanum og
þreyttir og athyglisgáfan enn sljórri
en venjulega.
En yfirvöld á þessum slóðum gera
lítið til að vara íerðamennina við.
Engar viðvaranir eru á flugvellinum
í Malaga þar sem flugvél eftir flugvél
skilar af sér ferðamannahópum frá
ýmsum löndum. Bílaleigufyrirtæki á
flugvellinum láta alveg vera að upp-
lýsa viðskiptavini sína um hætturnar
á þessum skelfilega vegi, en það er
einmitt á næstu slóðum við flugvöll-
inn, á leiðinni til Torremolinos, sem
slysatíðnin er almest.
Meðfram veginum eru bílflök sem
skilin hafa verið cftir. Steinar sem
eiga að gefa til kynna fjarlægðir, eru
skreyttir blómsveigum og öðrum
blómaskreytingum til minningar um
fórnarlömb slysa á staðnum, en
fjöldi banaslysa er slíkur að einmitt
í fyrstu viku ágúst fórst þarna 362.
breski ferðamaðurinn á 6 árum.
Á veginum eru tvær akreinar og
þar er stöðugur bílastraumur. Þar
sem engar girðingar eru mcðfram
veginum, grípa ferðamenn það ráð
til að komast á ströndina að hlaupa
yfir veginn, oft með börn og gamal-
mcnni í eftirdragi, en það hvarflar
ekki að ökumönnum að taka tillit til
þess.
Spænsk lög mæla svo fyrir að ekki
BENALMADENA
DEADChris
Lyons,24
DEAD.Jocqueline
Shell, 19
MUASCOSTA
DEAD: Steve
Wotson,26. Wife
Melonie in como
CALAHONDA
DEAD Rosolind
Coe, 16
FUENCIROLA
DEAD: Peter
Lloyd

LABURRA

T0RREM0UN0S :U
i<aI1ál DEAD: lon Porker,20 V

Á vegarspottanum milli Malaga og
Algeciras verða 20 slys pr. mílu á
hverju ári. Víða mcðfram veginum
eru hengdir hlómakransar til
minningar um fórnariömb umferð-
arslysa.
megi álíta förnarlamb slyss látið fyrr
en dómari hefur komið á staðinn og
úrskurðað svo. Það er því algeng
sjón á þessum dæmalausa vegi að sjá
fullbúinn líkbíl bíða á slysstað,
ásamt vegfarendum, á meðan haft cr
uppi á dómara til að sinna þessu
starfi. Oft tekur það tímann sinn,
sérstaklega um hclgar, og iðulcga er
búið að fjarlægja bílana af slysstað
áður cn fórnarlömbin eru tckin í
burtu.
Það er áríðandi að minna íslcnska
ferðamenn á að sýna sérstaka að-
gæslu við þennan veg. Ekki gera
yfirvöld á staðnum það þó full ást-
æða væri til.
Spennutími í Osló:
Árás gerð á
sendiráð írans
íbúar Oslóborgar vöknuðu við
vondan draum í gærmorgun þegar
lögreglan bannaði alla umferð í
nágrcnní íranska sendiráösins, scm
staðsctt er í miöborginni. Vopnað-
ur hópur 11 íranskra vinstrisinna
hafði ráðist inn í sendiráðið og sært
yfirmann þess.
Árásarmennirnir gáfust síðan
upp eftir þrjá tíma.
Þúsundir pólitískra flóttamanna
frá íran hafa á undanförnum árum
lcitað hælis í Noregi og á öðrum
Norðurlöndum.
En íranskir andstæðingar stjórn-
ar Khomcinis voru athafnasamir
víðar í Evrópu en Noregi. Níu
íranir voru handteknir í Frankfurt
eftir að þeir höfðu lagt skrifstofur
íranska flugfclagsins „Iran Air" í
rúst. Þá vareinnig ráöist á skrifstof-
ur sama íiugfélags í París.
Ástæða þcssarar bylgju mót-
mælaaögerða íranskra flóttamanna
í Evrópu er sögð vera meðfcrð
pólitískra fanga í Iran. Aö sögn
þátttakenda í þessum aðgerðum cr
ætlunin að halda þeim áfram í fleiri
löndum innan og utan Evrópu.
Eineggja tvíburar ásakaðir
um prófsvindl í Englandi
- leita nú réttar síns
Eineggja tvíburasysturnar Am-
rit og Rabindra Singh, tuttugu og
eins árs gamlar, luku prófum við
háskólann í Liverpool í vor með
svo frábærum árangri að yfirvöld
skólans fylltust tortryggni og kom-
ust að þeirri niðurstöðu að þær
hefðu beitt óheiðarlegum' aðferð-
um. I stað þcss að gefa tvíbura-
systrunum ágætiseinkunn, eins og
ritgeröir þeirra voru metnar til,
ákváðu yfirmenn skólans að láta
nægja að útskrifa þær með laka
aðra einkunn sem yfirleitt dugir
ekki til að komast áfram í fram-
haldsnám. Systrunum hcfur nú ver-
iö boðin innganga í háskólann í
Manchester og þar cr prófárangur
þcirra metinn skv. ritgerðunum.
Þar býðst þeim að stunda fram-
haldsnám í indverskum trúar-
brögðum og listum.
Kennarar þeirra bjuggust
við góðum vitnisburði
Námið í Liverpool stunduöu
systurnar við Chester College of
Higher Education og kennarar
þeirra áttu von á að þær fengju
mjög háar einkunnir í lokaprófun-
um urn listir og trúarbrögð. Hvor
um sig lagöi fram ritgerð upp á 500(5
orð til lokaprófsins.
Amrit skrifaði um frönsku lista-
mennina Matisse og Moreau cn
Rabindra valdi sér efnið „austur-
lensk, austræn og önnur framandi
áhrif á nútírna list“. Þar sem Mat-
isse og Moreau voru undir áhrifum
listamanna frá Austurlöndum fjær
minntist Rabindra líka á þá í sinni
ritgerð.
Ritgcrðir þeirra systra báru svo
af ritgerðum annarra þeirra sem
prófið tóku að prófdómendurnir
komust aö þeirri niðurstöðu að þær
hlytu að hafa fengið aðstoö sér-
fræðinga, auk þess scm þær hlytu
að hafa borið saman bækur sínar á
óleyfilegan hátt og ættu þcss vegna
ckki skilið að fá háa einkunn. Þær
neituðu hins vegar að veita próf-
blööum sínum viðtöku, þegar þau
voru scnd þeim í pósti fyrir
skemmstu.
Amrit segir: Við erum tvíburar,
höfum alist upp saman og alltaf
gengið saman í skóla. Það liggur í
augum uppi að það hlýtur að vera
margt líkt með þeim verkefnum
sem við vinnum og kcnnararnir
hafa oft sagt viö okkur að það sé
með ólíkindum hvað við skilum
svipuðum úrlausnum, jafnvel þeg-
ar við vinnum aö þeim við prófskil-
yrði.
Við sættum okkur ekki við að
taka við einkunnunum sem háskól-
inn í Liverpool hefur sent okkur.
Við höfum sætt mjög ósanngjarnri
meðferö. Viö höfum lagt ákaflega
hart að okkur við námið síðustu
árin og við tökum ekkert mark á
því þó að einhver segi svo á endan-
um: Því miður, þið hafið ekki unn-
ið þetta verk.“
En háskólayfirvöld
eru ósveigjanleg
Aðalkcnnari þeirra systra, Joycc
Emerson styður þær í baráttunni
viö að fá leiðréttingu á einkunnun-
um. Hún scgir þaö algera svívirðu
aö gefa þeim svona lclcgan vitnis-
burð cf haft sé í huga hvað þær hafi
skilað vandaðri vinnu. „Þær héldu
alltaf það samkomulag að ræða
ekki verkefnin sín á milli," segir Jo-
ycc og bætir viö aö þær hafi veriö
miður sín af ótta og skclfingu þegar
þær voru yfirheyrðar í háskólan-
um.
En háskólayfirvöld í Liverpool
eru ósveigjanleg í afstöðu sinni.
Talsmaður þeirra segir að þaö hafi
verið farið mjög gaumgæfilega yfir
úrlausnir systranna og niðurstaða
prófdómara heföi orðið sú aö cink-
unnagjöfin væri viö hæfi. Prófdóm-
ari, sem kallaður hcfði verið til
annars staðar frá, hcfði korhist aö
sömu niðurstöðu.
Yfirmenn háskólans í Manchcst-
ersegja að þar sé mönnum kunnugt
um alla málavöxtu og það sé
skólanum bæði ljúft og ánægjulcgt
að veita tvíburunum inngöngu til
framhaldsnáms. Amrit og Rabind-
ra Singh segjast þakklátar fyrir boð
Manchester-háskóla, en þær vilji
ekki þiggja það fyrr en nöfn þeirra
hafi verið hreinsuð af ásökunum
háskólans í Livcrpool.
Amrit og Rabindra Singh neita því að hafa haft rangt við á prófinu og leita
nú réttar síns.