Tíminn - 16.10.1987, Qupperneq 8

8 Tíminn
Föstudagur 16. október 1987
Tíininn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar:
Aðstoðarritstjóri:
Fréttastjórar:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
Indriði G. Þorsteinsson ábm.
IngvarGíslason
OddurÓlafsson
BirgirGuðmundsson
EggertSkúlason
SteingrímurGíslason
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavik. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686306,
íþróttir '686332, tæknideild 686387. Setning og umbrot: Tæknideild
Tímans. Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 (tæknideild)
og 686306 (ritstjórn).
Verð í lausasölu 55.- kr. og 65.- kr. um helgar. Áskrift 550.-
Löggjafarstarf
Engu cr líkara en að hin gamla samlíking Jónasar
Jónssonar um að nú séu byssurnar farnar að skjóta
sjálfar, ætli að sannast á fjárlagafrumvarpinu og
húsnæðismálafrumvarpi, sem þingflokkar ríkis-
stjórnarinnar hafa til athugunar. Pað er í sjálfu sér
gott og reyndar virðingarvert að nýir ráðherrar láti
að sér kveða og vilji setja mark sitt á þau þingmál
sem þeir bera fram. Hins vegar er það hygginna
manna háttur að gera þingmál þannig úr garði að
Iíklegt sé að þau eigi greiðan gang gegnum þingið
sjálft, enda fer því fjarri að Alþingi sé afgreiðslu-
stofnun fyrir einstaka ráðherra eða ríkisstjórnir.
Reynt hefur verið að koma því orði á Alþingi að
það sýni ekki sjálfstæði gagnvart vilja ríkisstjórna,
sem meirihluti þess styður. Sem betur fer mun þessi
skoðun ekki standast nákvæma skoðun. Hitt er
sannara að Alþingi leggur að jafnaði sjálfstætt mat á
þingmál, þótt borin séu fram af ráðherrum, og
þjóðsögur um færibandaafgreiðslu þingmála á við
lítil rök að styðjast. Þingmál, sem ekki eru unnin í
nánu samkomulagi við þingflokka, þingdeildir og
nefndir þingsins eiga ekki greiðan gang gegnum
þingið.
Um leið og frumvarp hefur verið lagt fyrir þingið
eru flutningsmenn háðir vilja þingsins um afgreiðslu
þess. Pví minna sem þingflokkarnir og alþingismenn
yfirleitt hafa átt þátt í undirbúningi frumvarpa áður
en þau eru lögð fram því meiri líkur eru til að það
geti breyst í meðförum þingsins. Þetta er eðli
þingræðisins og svo augljóst lýðræðisatriði sem verða
má.
Fjárlagafrumvarpið hefur nú verið lagt fram og
fengið Alþingi til meðferðar. í frumvarpinu er sú
meginstefna boðuð af hálfu ríkisstjórnarinnar að það
skuli afgreitt hallalaust. Þetta er gott markmið og
Alþingi á að virðá það. Hins vegarverður ríkisstjórn-
in að vera við því búin að Alþingi sýnist ástæða til
að kanna betur þær leiðir í ýmsum tilfellum sem
frumvarpið sjálft ákveður að fara skuli til að ná þessu
markmiði. Aðrar leiðir kunna að vera jafn færar.
Sama hlýtur að gilda um önnur frumvörp sem fram
eru lögð, þ.á m. frumvarp til breytinga á húsnæðis-
löggjöfinni. Ráðherra getur ekki búist við því að
hann komi sínum skoðunum fram án athugasemda
af hálfu þeirra þingmanna sem hann leitar stuðnings
hjá. Löggjafarstarf fer ekki fram með fyrirskipunum
að ofan niður eftir hefðarstiganum eins og í hernaði.
Löggjafarstarf í lýðræðislandi fer fram með sam-
tölum og rökræðum, þar á fortölulist betur við en
fyrirskipanir. Stjórnmál eru þrátt fyrir allt list hins
mögulega. Undirbúningur frumvarpa og það að afla
þeim stuðningsmanna er ekki annað en skynsamlegt
verklag. Sú löggjöf sem vel er undirbúin, ekki síst
hvað varðar heilshugar stuðning þeirra sem um fjalla
eða eiga við hana að búa, stenst betur en sú sem
knúin er fram af hörku.
Ríkisstjórn Þorsteins Pálssonar ætti ekki að
sprengja sig á fyrsta sprettinum. Stuðningsmenn
hennar vilja að hún verði langlíf.
Illllllllllllillllllllllllll- GARRI llllllllllllllllllllllllllllllllllllUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
Tvískinnungur
„Mjög líklegt er nií tulið að SÍS
muni kaupa 25 hektara lands í
Smárahvammi fyrir höfuðstöðvar
sínar. Búferlaflutningur þessa risa
í bæjarfélagið, ef af verður, mun
hafa gifurleg áhrif á allan bæjar-
brag i Kópavogi. Umsvif þess
munu veita miklu fé í Kópavog og
skal því fagnað hér. Þó er fullvíst
að í augum margra sjálfstæðis-
manna er SÍS lítill aufúsugestur
vegna sögu þess. En þeir hinir
sömu verða að-sætta sig við tilvist
Sambandsins. Það er staðreynd.
Og einhvers staðar verða vondir að
vera, sagði tröllið í Heiðnabergi. “
Meö þessu orðum hófst grein í
tölublaði af Vogum, blaði sjálf-
stæðismanna í Kópavogi, sem kom
út á dögunum, og var hún skrifuð
af einum flokkslciðtoganiini ■ kjör-
dæminu. Á þetta er minnst hér
vegna þess að nú um þessar mundir
mun vera unnið að því að drcifa
þessu blaði inn á öll heiniili á
suðvcsturhorninu en ekki í Kópa-
vogi einum saman.
Flokksleiðtoginn hélt síðan áfr-
am grein sinni og bar Sambandinu
á bryn hinar verstu vammir og
skainmir, svo sem að því væri ekki
stjórnað af fulltrúalýðræði, for-
stjórinn hefði neitunarvald gegn
stjórn þess, það hefði skattaleg
forréttindi og það væri harðsvírað-
ur auðhríngur sem einskis svifist
þegar hagsmunir væru í vcði.
Miðstýrður auðhringur
Og síðan segir í greininni:
„Atburðirnir ísambandi við Ut-
vcgsbankamálið sýna ennfremur
hver munur er á snerpu og við-
bragðsflýti hins miðstýrða auð-
hrings gagnvart hinni sundruðu
hjörð smáatvinnurckenda. Auð-
liringurinn þarf ekki að óttast aðra
andstæðinga en þá sem andæfa
honutn á stjórnmálasviðinu. Hann
á allskostar við alla aðra vegna
stærðar sinnar. SÍS er fjármálalcga
stærra en íslenska ríkið, og það
hefur einhver völd yfír svo til öllu
fjármagni landsmanna. SÍS er í
mikilli sókn í þeirri viðleitni að
öðlast vald yfír helstu auðlind
íslands, fískimiðunum. “
En síðan hélt maðurinn áfram:
„Ef þú getur ekki barið þá,
skaltu ganga í lið með þcim, segja
menn stundum. Tilkoma Sam-
bandsins, sem borgara í Kópavogs-
kaupstað, getur orðið hæjarfélag-
inu mikil lyftistöng. Ef til vill getur
Kópavogur, í samvinnu við Sam-
bandið, gert hér alvöruhöfn, sem
myndi verða atvinnulífí Kópavogs
meiri stoð en flest annað. Þó
eðlilegra sé frá sjónarhóli Kópa-
vogsbúa að Kópavogskaupstaður
kaupi Smárahvammsland sjálfur
og úthluti Sambandinu síðan lóð-
um eftir þörfum, þá skal SÍS hér
vera boðið velkomið í Kópavog og
væntanlegum umsvifum þess
fagnað. Við erum öll íslendingar
fyrst, þó við greinumst í ýmsa
sérhópa þar á eftir.“
Alvöruhöfn
Að vísu hyggur Garrí að lýðræð-
ið í samvinnuhreyfingunni sé tölu-
vert meira og virkara heldur en
maðurinn vildi hér vera láta. Völd
ráðinna stjómenda hreyfingarínn-
ar era líka töluvert minni en hér
var gefið í skyn, og talið um
skattfríðindi fellur um sjálft sig
þegar litið er í skrár um opinber
gjöld og horft eftir því hvað fyrir-
tæki samvinnumanna greiða til rík-
is og sveitarfélaga. Það að sam-
vinnuhreyfingin sé fjármálalega
stærrí en íslenska ríkið er lumma
sem Morgunblaðið var með á
dögunum, en mun byggjast á því
að tvítelja alla þá veltu sem tekur
yfir viðskipti samvinnufyrirtækj-
anna sín á milli og er töluvcrt
mikil. Aftur hefur Garrí ekki heyrt
það áður að Sambandið hafi ein-
hver völd yfir svo til öllu fjármagni
landsmanna, né heldur að það sé
að ná völdum á fiskimiðunum í
kringum landið.
Það vakti þó athygli að á sama
tíma og flokksleiðtoginn lýsti því
að hann teldi Sambandið í rauninni
bæði óalandi og óferjandi þá hafði
hann þarna ekki svo að séð yrði
neinar teljandi áhyggjur af því að
fá það inn fyrír bæjarmörkin hcima
hjá sér. Ástæðan var sú að hann sá
fyrír sér að Sambandið my ndi hugs-
anlega byggja höfn í Kópavogi, og
þá trúlega i Smárahvammslandinu.
Það var aðgöngumiðinn sem Sam-
bandið átti að greiða til að sjálf-
stæðisleiðtoginn tæki það ■ sátt, og
þá skipti það sem hann taldi vera
heldur vafasama fortíð þess engu
máli. En hins vegar bárust svo af
því fréttir í gær að þessi sami
maður hefði nú skipt hressilega um
skoðun og væri farínn að gangast
fyrír peningasöfnun til að bjóða í
landið á móti Sambandinu og reyna
að fá Kópavogskaupstað til að
notfæra sér forkaupsréttinn sem
hann á enn að landinu. Var einhver
að tala hér um tvískinnung? Garri.
VÍTTOG BREITT
Kynlífsvandamál í umferðinni
Margar getgátur eru uppi um
hvað valdi óskiljanlegu ökulagi
íslenskra bílstjóra. Útlendir og
innlendir sem hafa verið allsgáðir í
útlöndum og tekið eftir ökulagi
almennt, bera hver um annan þver-
an vitni um fáránlegar tiltektir
íslandsntanna þegar þeir eru sestir
undir stýri og komnir með hægri
fótinn á bensíngjöfina. Hraðakstur
og annar djöfulgangur er höfuð-
einkenni margra bílstjóra, sem
veldur því að öll umferð verður
taugaveiklunarkennd og stór-
hættuleg.
Fram til þessa hefur engin tiltek-
in skýring fengist á þessu einkenni
eybyggja. Einstaklingshyggja,
slakt uppeldi og léleg ökukennsla
hafa verið nefnd sem orsök öku-
dellunnar en er hvergi nærri full-
nægjandi skýring á því hvers vegna
svona gáfuð og vel gerð þjóð getur
ekki lært að aka bílum að siðaðra
manna hætti.
Pólitísk samstaða
Þjóðverjar hafa gert vísindalega
úttekt á hraðakstri á st'num hrað-
brautum, því einkenni hraðasótt-
arinnar eru þekkt víðar, þótt út-
breiðsla hennar sé meiri hér á landi
en víðast hvar annars staðar.
Niðurstaðan er sú að hraðakstur
stafi af ófullnægðu kynlífi ökuþór-
anna.
Samgöngumálaráðherra Vestur-
Þýskalands skýrði virðulegri þing-
nefnd frá þessari stórmerku niður-
stöðu.
Pólitískur ágreiningur er ekki
um þetta mál í Þýskalandi, enda
eru niðurstöðurnar byggðar á vís-
indalegum grunni og Þjóðverjar
eru ekki vanir að kasta höndunum
til nákvæmra rannsókna sinna.
Jafnaðarmenn sem eru í stjórnar-
andstöðu hafa svolitla sérskoðun á
málinu, sem er sú að getuleysi til
að lifa kynlífi sé orsök hraðaksturs-
ins. Júrgen Warnke, samgöngu-
málaráðherra, getur vel fallist á
álit jafnaðarmanna þar sem getu-
leysi í kynferðislífi sé vissulega
kynlífsvandamál.
Stjórn og stjórnarandstaða í
vestur-þýska þinginu eru því inni-
lega sammála um að þeir sem ráða
ekki við bensínfótinn á sér og
þykjast þurfa að ryðjast fram úr
öllum öðrum í umferðinni þjáist af
vanmáttarkennd vegna þrúgandi
kynlífsvandamála.
Útbreitt á íslandi
Gera verður ráð fyrir aö fslend-
ingar séu ekki ólíkari öðrum ger-
mönum en svo, að hið sama gildi
um þá og Þjóðverja hvernig þeir
bregðast við getuleysi til ásta. Er
þá loks fundin skýring á brjálæðis-
legu aksturslagi ótrúlega margra
íslenskra ökumanna.
En þar sem spenningur við að
komast fram úr öðrum með tilheyr-
andi hraðakstri er meiri hérlendis
en annars staðar þekkist, er það
rökrétt ályktun að kynferðisleg
vandamál bílstjóra á Islandi séu
mun meiri en t.d. í Þýskalandi.
Þeir ríku Vestur-Þjóðverjar
segjast ekki hafa efni á að borga
fyrir læknismeðferð ökufanta
sinna. Því er lítil von til þess að
íslensk umferðar- og heilbrigðis-
yfirvöld hafi efni á að leggja út í
stórfelldan kostnað við að lagfæra
kynlífið hjá öllum þeim fjölda sem
hér fær einhverja fróun við að
keyra eins og brjálæðingar.
Því verður hver og einn að reyna
eins og hingað til að forða sér
undan ökuníðingunum sem eiga
við erfið vandamál að stríða.
Spenningurinn í umferðinni staf-
ar því ekki endilega af kunnáttu-
leysi eða illum hvötum. Hann er
sjúkdómseinkenni hrjáðia bíl-
stjóra sem rembast við að sýna
manngildi sitt með því að þenja
bíla sína fram úr öðrum, þar sem
þeir eru ófærir um að sanna það
með eðlilegum hætti.
Þeir bílstjórar sem lifa eðlilegu
og hamingjuríku kynlífi ættu því
virða hinum ógæfu þeirra til vor-
kunnar og gefa þeim greiðan að-
gang til að geysast framúr.
Það er öldungis óþarfi að reiðast
ökuþórum þegar þeir aka eins og
djöfulóðir.
Nú veit maður hvað amar að
þeim og hugsar með sér þegar þeir
bruna með bensínfótinn pinnstíf-
ann. Jæja, greyið, hann hefur ekki
fengið jjað lengi. Eða, veslingur-
inn, er hann nú orðinn ónýtur.
-OÓ