Tíminn - 10.02.1988, Blaðsíða 6
6 Tíminn
Miðvikudagur 10. febrúar 1988
Árni Baldursson er „nýja stóra“ nafniö í laxveiðiheiminum:
s
A rni Baldursson er einn
af þeim veiðimönnum af
yngri kynslóðinni sem hafa
orðið sífellt meira áberandi
meðal stangaveiðimanna á
liðnum árum. Árna skaut
endanlega upp á
stjörnuhimininn í vetur þegar
hann ásamt félögum sínum,
þeim Skúla Jóhannessyni í
Tékk-Kristal og Ásgeiri
Bolla Kristinssyni í Sautján,
undirritaði samning við
veiðiréttareigendur um leigu
á Laxá í Kjós. Það er
félagsskapur þeirra
þremenninga, Lax-á, sem
skráður er fyrir ánni.
Ami hnýtjjrilugur í kompunnj
sinni. Hdnum til aðstoðar er
páfagaitKurinn Júlíus.
Tímamynd Gunnar
Árni sem ekki er nema hálf þrítug-
ur hefur þegar á leigu einar sex ár og
á næstu dögum fæst úr því skorið
hvort hann fær fleiri ár, sem hann
hefur augastað á. Árni taldi sér ekki
fært að greina frá nöfnum þessara
vatnsfalla en taldi árnar allar vera
mjög spennandi fyrir laxveiðimenn.
Þær ár sem Árni hefur þegar á leigu
eru auk Laxár í Kjós: Víðidalsá í
Steingrímsfirði hefur hann einn á
leigu. Hrolleifsdalsá á Skagaströnd
leigir hann ásamt öðrum og Laxá og
Bæjará í Barðastrandarsýslu leigir
hann ásamt Gunnari Mássyni. Þá
hefur Árni fengið á leigu Víðidalsá
II í Víðidal í Húnavatnssýslum.
Hyggst hann taka lax í gildrur, efst í
Víðidalsá I og flytja uppfyrirgljúfur
og afmarka þar fjögurra kílómetra
langt laxveiðisvæði. Þá hafði Árni,
ásamt fleirum á leigu Setbergsá.
Ekki hefur enn verið gengið frá
leigusamningi fyrir árið í ár. Að
lokum má geta þess að hann hefur
tekið á leigu stóran hluta af Langa-
vatni og tilheyrandi aðstöðu.
Nýlega heimsótti undirritaður
Árna á heimili hans og Valgerðar
Baldursdóttir sambýliskonu hans á
Laugaveginum og var ætlunin að
ræða um þennan unga stórlax í
veiðinni og forvitnast um framtíðar-
áform hans. Það leynir sér ekki að
veiðiskapur skipar stóran sess á
heimili þeirra Árna og Valgerðar.
Um leið og komið er inn úr dyrunum '
má sjá fjöldann allan af litmyndum
þar sem Árni og Valgerður hampa'
stórlöxum. Á leið inn í stofuna
verður á vegi manns lítið herbergi
þar sem greinilegt er að Árni er að
undirbúa komandi veiðisumar.
Fjaðrir í hinum margvíslegustu litum
og annað fluguefni fyllir allar hillur
og veggir herbergisins eru þakktir
veiðimyndum. Bókasafn Árna er
eitt það besta sem á vegi undirritaðs
hefur orðið, hvað varðar laxveiði.
En við erum búnir að tylla okkur og
Valgerður er komin með kaffið.
Ekkert er að vanbúnaði.
Flestir láta sér nægja að veiða dag og
dag á þeim aldri sem þú ert, Árni.
Hvernig byrjaði þetta hjá þér og
hvernig hefur þú farið að því að
Með einn af mörgum stórlöxum sem Ámi hefur landað
leigja þessar ár; nú þarf peninga,
ekki satt?
Oft tekið áhættu,
en alltaf gengið upp
„Jú, ég held að maður þurfi pen-
inga. Annars hef ég aldrei verið
sérstaklega að velta þeirri hlið fyrir
mér. Ég framkvæmi hlutina og
stundum án þess að hafa peninga
handbæra. Oftast er nú samið á
þann veg að ekki er borgað við
undirritun heldur á sumrinu eða um
haustið. Vitanlega hef ég oft tekið
áhættu, en hún hefur gengið upp.
Þegar ég tek Laxá í Kjós á leigu
tek ég mjög mikla áhættu en nú er
ég búinn að selja það mikið af
leyfum að ég sé fram á að þetta gangi
upp. Ég er alveg óhræddur og er það
nú reyndar alltaf, annars væri ég
ekki að þessu.“
Hvað segir þú um það Valgerður,
líður þér ekki betur að vita af því að
þið haldið húsinu?
Hún hættir að maula rúnnstykkið
og segist nú aldrei hafa haft sérstakar
áhyggjur af þessi brölti í honum
Árna. Hún snýr sér aftur að rúnn-
stykkinu.
Þeir fengu Kjósina
Hver var aðdragandinn að undir-
ritun um Kjósina?
„Þetta byrjaði á því að ég sá
auglýsingu í Mogganum, þar sem
Laxá í Kjós var auglýst. Þetta var
held ég einhvern tíma í október. Ég
vissi að þessa á þyrfti ég að fá á leigu.
Það var engin spurning í mínum
huga. Það næsta sem gerðist var að
ég skrifaði upp tilboð sem ég beið
með að senda inn. Tilboðið var lagt
í skúffuna og ég fór að svipast um
eftir einhverjum sem gætu farið í
þetta dæmi með mér. Ég er ekki
nægilega fjársterkur til að geta staðið
í þessu einn. Það var síðan einn dag
sem ég var á staddur í Kringlunni að
ég hitti Skúla G. Jóhannsson, Krist-
alkónginn. Hann er ægilega kátur og
til í allt sem er skemmtilegt. Hann
stökk in,ig gö fyrra,bfggð,i ogppurði
hvort við' ættum ekki að bjóða í
Kjósina. Ég sagðist aldeilis vera til í
það og væri reyndar búinn að ákveða
að gera það. „Ekkert mál,“ sagði
Skúli. „Við fáum bara Bolla í þetta
með okkur.“ Því næst sá ég í iljarnar
á honum þar sem hann stökk inn í
Sautján og náði í Bolla. Bolli sagði
„Ef þú ert til í eitthvað þá er ég það
líka.“ Nokkrum dögum síðar fund-
uðum við þrír um málið og tókum
þá ákvörðun að bjóða í ána og
stofna félagsskap um þetta. Enn
nokkru síðar hittumst við og gengum
frá því tilboði sem við síðan sendum
inn. í framhaldi af því stofnuðum
við stangaveiðifélagið Lax-á sem
núna er skráð fyrirtæki.“
Þeir félagar sendu inn tilboð sem
Árni segir að hafi verið skynsamlegt,
og virðist sem veiðiréttareigendur
hafi verið sammála Árna, því tilboð-
inu var tekið. Hann segir mikinn
vanda að bjóða í dýrar laxveiðiár,
þar sem þræða verði hinn gullna
meðalveg í krónutölu.
Síðasta árið sem Páll í Pólaris var
með ána, var hún leigð fyrir 15,4
milljónir. Þeir félagar ákváðu að
bjóða heldur hærra en síðastliðið
sumar, eða 15,8 milljónir. Af þeim
fimm tilboðum sem bárust reyndust
þeir félagar vera með næst hæsta
boðið. Tilboð upp á 16 milljónir
barst en endanleg niðurstaða varð
sem fyrr segir að tilboði þeirra
þremenninga var tekið.
Kaffisamsæti var haldið í Ásgarði
- Veiðihúsinu við Laxá - um mán-
aðamótin október-nóvember. Þar
mættu fulltrúar Stangaveiðifélags
Reykjavfkur, Þorvaldur Garðarsson
framkvæmdastjóri Smára hf. í Þor-
lákshöfn, Ingvar Baldvinsson fyrir
hönd Baldvinsson hf. í Vogunum,
og Sigurður Fjeldsted ogfélagi hans,
Guðjón Hannesson.
Árni segir spennuna hafa verið
mikla. „Boðið var upp á hangikjöt
og síðar meir kaffi og með því.
Spennan í loftinu var mikil en þó
náðu allir að borða. Þetta var auð-
sjáanlega mikið mál fyrir alla þessa
aðila að ná ánni. Síðan hófst lestur-
inn. Tilboðin voru frá ríflega tólf
milljónum og upp í sextán milljónir,
Hæsta tilboðið var að stórum hluta