Tíminn - 09.11.1988, Qupperneq 19

Miðvikudagur 9. nóvember 1988
Tíminn 19
lllllllllllllllllllllllllll kvikmyndir II" ■illlllllllllllllll!'l|!'' ■'illllllllllllllllil!;- ■.liilllllllllllll!'!-: .;:iilllllllllllllllllii: .... .^iilllllllllllllllll!1' ..... .3 StiörnuQiöf = ★★★V2 |||
Barfluga svífur
Árið 1943 var Shirley orðin
snotur, ung stúlka en það dugði
henni ekki. Áhorfendur vildu sjá
litlu telpuna með hrokkna hárið.
næsta fágæta hæfileika að taka
öllum byltingum í lífi sínu með ró
og skynsemi. Þess vegna hrundi
ekki heimur hennar þegar leik-
framanum lauk. Þá var hún um
tvítugt.
- Þetta var stórkostlegt svo lengi
sem það varði, segir hún nú, sextug
að aldri. - Sem betur fór hafði lífið
upp á nóg að bjóða mér.
Á hverju kvöldi setti móðir
barnastjörnunnar 56 krullupinna í
hárið á henni og telpan var venju-
lega sofnuð áður en því lauk. Hún
hlær að því núna en var sannarlega
ekki hlátur í hug þá. Enginn nema
sá sem reynt hefur veit hvernig er
að sofa með þetta drasl í hárinu.
Óþægindin gerðu hins vegar
telpuna vellauðuga og hrokkna
hárið var vörumerki hennar. - Ég
hlýt að hafa verið sælasta barn í
heimi, segir Shirley. - Ég naut þess
að vinna og allir voru svo góðir við
mig. Líklega hef ég verið dekruð.
Það er ekki ólíklegt. í búnings-
klefanum hafði hún gosdrykkjavél
og hún átti svö marga kjóla að
enginn hafði tölu á. Hún fékk að
sitja í fangi Roosevelts forseta og
hafði himinháar tekjur. Aðdá-
endabréfin hennar voru fleiri en
Gretu Garbo og hún var bara sex
ára þegar hún fékk Óskarsverð-
laun.
í tilefni sextugsafmælisins kusu
samtök bandaríska kvikmyndaiðn-
aðarins hana konu ársins og Shultz
utanríkisráðherra veitti henni
heiðursviðurkenningu.
En hvað skyldi Shirley Temple
vera að aðhafast núna? Hún situr
ekki aldeilis auðum höndum. Hún
er gift kaupsýslumanninum
Charles Black, sem á fyrirtæki er
annast neðansjávarrannsóknir og
náði m.a. upp á yfirborðið hinum
margfræga öryggisskáp Titanic.
Þau Charles eiga tvo börn, Charles
og Lori en Shirley á einnig dóttur
frá fyrra hjónabandi, Susan. Faðir
hennar er leikarinn John Agar.
Árið 1974 var Shirley skipuð
ambassador Bandaríkjanna í
Ghana en eftir það varð hún siða-
meistari í Hvíta húsinu. Þegar
Carter varð forseti, batt hann enda
á pólitískan frama hennar, en þá
tók Shirley upp á því að halda
námskeið fyrir nýliða í utanríkis-
þjónustunni. Undanfarið hefur
hún stjórnað söfnun í kosningasjóð
George Bush, sem er gamall vinur
hennar.
Shirley og maður hennar. Um
þessar mundir kennir hún nýlið-
um í utanríkisþjónustunni starf
þeirra.
Svona leit Shirley Temple út
árið 1935, á tindi frægðar sinnar.
BARFLY
Framleiðandi: Francis Ford Coppola.
Leikstjóri: Barbet Schroeder.
Handrit: Charles Bukowsky, eftir eig-
in sögu.
Kvikmyndun: Robby Muller.
Tónlist: Paula Erickson.
Aðalleikarar: Mickey Rourke, Faye
Dunaway, Alice Krige, Frank Stall-
one, J.C. Quinn, Sandy Martin, Ro-
berta Bassin, Gloria Leroy.
Snilldarhandrit, orðatiltæki og
efni og ekki síður afbrags persónu-
sköpun aðalleikara gefa þessari
kvikmynd ekki færri en þrjár og
hálfa stjörnu af fjórum möguleg-
um. Tónlist, umgjörð og húmor
verða einnig til að lyfta henni vel
upp fyrir meðallag. Framleiðand-
inn Francis Ford Coppola og lið
hans svíkur ekki hér frekar en fyrri
daginn.
Ég hafði afar gaman af barflug-
unni og væri ég jafnvel til í að fara
aftur, ef einhver kunningja minna
myndi biðja mig að koma. Nærri
því það eina sem ég kunni illá við
var hversu fáguð þýðingin gat verið
og misvísandi þar sem orðafar
„flugnanna“ var annars vegar. Það
er m.a. þáttur þýðandans sem
dregur hana niður úr fjórum
stjörnum. Líklega stafar þetta af
því að við eigum fáar svona krár
ennþá (sem betur fer að mörgu
leyti), en líklega hefði mátt gera
mun betur fyrir því. Þýðingin á
Barfly yfir í Barflugur er kannski
skýrasta dæmið. Það er bara verið
að fjalla um eina „barflugu", en
það er slangurheiti á þeim rónum
sem þó eiga aur og aur til að eyða
á barnum, en líf þeirra er bundið
við þannig umhverfi.
Hin stöðuga viðureign við bar-
þjóninn, sem leikinn var af frænda
hins eina sanna Stallóns, var kostu-
leg, en ekki var hægt að skilja þann
einkennilega götuslag til fulls fyrr
en um miðbik myndarinnar. Hann
þoldi ekki barþjóninn af því hann
var allt of einfaldur. Það er tilbreyt-
ing að fá ekki allt upp í hendurnar
á fyrstu mínútum spólunnar. Faye
Dunaway hef ég oft séð góða en
aldrei fyrr í hlutverki bilaðrar sí-
drykkjumanneskju. Uppreisn
hennar í lokin í áflogum sínum við
konuna sem gaf út sögu Chinaskis,
byggðist á ósvikinni heift. Sigur
hennar var undirstrikaður þegar
tókst að stía þeim í sundur, en þá
hélt hún á löngum og miklum
hárlokk hinnar fögru ástmeyjar
götuskáldsins.
Blandan í „aðalflugunni",
Henry Chinaskis, sem leikinn er af
Mickey Rourke, er mögnuð, en lík
raunveruleikanum engu að síður.
Svolítið var skrýtið fyrst að sjá
þennan blóðuga, tannlausa og að
því er virtist ástlausa róna, setjast
niður og skrifa frekar djúpt hugs-
aða texta um tilvistina, sem þó
voru blátt áfram í merkingu sinni.
Húmorinn var alltaf til staðar og
gerði það myndina skemmtilega,
en alls ekki hyldjúpa af pælingum.
Þess vegna getur hún vel höfðað til
fleiri áhorfenda en bara þeirra sem
hafa gaman af mannlífsmyndum
sem eitthvað skilja eftir í sálinni,
mun lengur en tekur að komast út
í bíl og setja í gang. Þetta er með
betri myndum sem ég hef séð í
langan tíma.
KB
SHIRLEY
TEMPLE
SEXTUG
Ekki fer milli mála að Shirley en 166, þegar 100 er meðalgreind
Temple er greind, það hefur sést á og 135 afburðagreind. Auk þess er
gerðum hennar um dagana. hún myndarkona og metnaðar-
Greindarvísitala hennar mælist gjörn hefur hún alltaf verið.
hins vegar hvorki meira né minna Shirley býr einnig yfir þeim
Hvernig leysa á vind framan í vinkonu sína, gadi þessi ljósmynd heitið.
Rourke og Dunaway í hlutverkum sínum.