Tíminn - 06.01.1990, Page 20

AUOLÝSINQASÍMARs 680001 — 6S63QO j
NÚTÍMA FLUTNINGAR
Hafnorhúsinu v/Tryggvogöfu,
sjsm
SAMVINNUBANKINN 1
I' BYGGDUM LANDSINS |
PÓSTFAX
TÍMANS
687691
ÞROSTUR
685060
VANIR MENN
Tíniiim
LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1990
Formaður bæjarráðs Kópavogs spyr: Krefst almannaheill þess að Reykjavík
kaupi byggingarland Kópavogs?
VATNSENDIKEYPTUR
Reykjavíkurborg ákvað í gær að kaupa jörðina Vatns-
enda við Elliðavatn fyrir 170 milljónir króna. Kaupsamn-
ingurinn var undirritaður með fyrirvara um samþykki
borgarráðs sem samþykkti kaupin samhljóða síðdegis í
gær. Heimir Pálsson formaður bæjarráðs Kópavogs segir
að Kópavogur muni aldrei samþykkja breytingar á lögsögu
sveitarfélagsins.
í samningnum er fyrirvari um að
seljandi bjóði Kópavogsbæ for-
kaupsrétt að því landi sem samn-
ingurinn tekur til. Einnig segir að
ef Kópavogur hafnar forkaupsrétt-
inum þá sé samkomulagið háð því
skilyrði að Alþingi samþykki lög
semheimili Reykjavíkurborgeign-
arnám og sölu á landinu á grund-
velli samkomulagsins. Kaupsamn-
ingurinn fellur úr gildi fáist ekki
heimild til eignarnáms á yfirstand-
andi þingi. Ekkert verður greitt
upp í samninginn fyrr en að upp-
fylltum fyrrnefndum skilyrðum.
Að þeim fullnægðum verður út-
borgunin 12 milljónir króna og
afgangurinn greiðist á tíu árum.
Fyrirhugað er að Reykjavíkur-
borg kaupi alla jörðina að undan-
skildu 40-45 ha svæði neðan vegar
næst býlinu Vatnsenda meðfram
Elliðavatni, þó þannig að tryggður
verði góður aðgangur að vatninu á
nokkrum stöðum. Veiðiréttur í
Elliðavatni sem fylgt hefur jörðinni
mun áfram tilheyra Vatnsenda.
Einnig er undanskilið 8-9 ha svæði,
þar sem nú er verið að byggja
hesthús.
Heimir Pálsson formaður bæjar-
ráðs Kópavogs var spurður hver
yrðu viðbrögð Kópavogsbæjar við
nýgerðum samningi.
Heimir sagðist ekki hafa fengið
samninginn í hendur, en því væri
ekki að neita að hann vekti upp
ýmsar spurningar. „Ég spyr í fyrsta
lagi hvernig í veröldinni ætla menn
að rökstyðja það að almannaheill
krefjist þess að Reykjavíkurborg
kaupi byggingarland Kópavogs?
Án slíks rökstuðnings verður þetta
ekki tekið eignarnámi. í öðru lagi
spyr ég, hvers konar borgarstjórn
er það sem telur ástæðu til þess að
eiga byggingarland í öðru sveitar-
félagi? Það liggur fyrir að við
munum aldrei fallast á breytingu á
lögsögunni þarna. Þeir sem koma
til með að búa þarna verða Kópa-
vogsbúar. Ég spyr ennfremur, er
það ný stefna hjá borginni að selja
mönnum land og þeir borgi síðan
alla sína þjónustu í öðru sveitarfé-
lagi. Það væri óheyrt í íslandssög-
unni ef Alþingi breytti lögsögu-
mörkum án samþykkis beggja að-
ila. Það verður nú þröngt í búi hjá
ýmsum smáfuglum ef að mönnum
leyfist að gera það. Þá verður lítið
úr ýmsum sveitahreppum úti á
landi þar sem þéttbýlið þarf meira
pláss.
Við höfum 28 daga til að taka
afstöðu til þess hvort við göngum
inn í þessi kaup. Við höfum rökin
fyrir því að eignast þetta land. Ég
geri ráð fyrir að við munum fjalla
um þetta í rólegheitum næstu
daga,“ sagði Heimir að lokum.
Sigrún Magnúsdóttir borgarfull-
trúi sagði í Tímanum í gær að mjög
einkennilega hefði verið staðið að
bessu máli. Sigrún sagði í gær eftir
að borgarráð hafði samþykkt
samninginn, að þrátt fyrir að ýmis-
legt mætti finna að málsmeðferð
væri hér um hagstæðan samning að
ræða fyrir borgina og því hefði hún
að sjálfsögðu greitt honum sitt
atkvæði. -EÓ/SSH
Slökkviliðinu í Rcykjavík var tilkynnt um mikinn eld í skyndibitastaðnum Nesti í Austurveri í Reykjavík kl 19:39 í
gær. Slökkvilið og sjúkrabfll voru komnir á staðinn 4 mín. síðar og tók um 5 mínútur að slökkva sjálfan eldinn.
Tvær stúlkur voru við vinnu í fyrirtækin og einhverjir viðskiptavinir að bíða afgreiðslu þegar feitipottur ofhitnaði
og í honum kviknaði. Þrátt fyrir góðan slökkvibúnað og viðbrögð þeirra sem voru á staðnum réðst ekki við neitt.
Eftir að bæði hafði verið kastað eldvarnarteppi yfir fcitipottinn, sprautað á hann úr duftslökkvitæki og sérstakt
halon slökkvikerfi í viftu yfir pottinum hafði verið ræst, og eldurinn hélt áfram að breiðast út urðu starfsmenn og
kúnnar að hörfa út úr fyrirtækinu. í þann mund bar slökkviliðiö að garði og var þá mikill eldur í afgreiðslunni.
Engin slys urðu á mönnum en Ijóst að eignatjón hjá Nesti er verulegt. Tímamynd Pjetur
Orabaunirnar ómengaðar
Niðurstöður örverurannsókna
Hollustuverndar ríkisins vegna
kvartana um gallaða vöru frá niður-
suðuverksmiðjunni Ora hf. benda
ekki til þess að baunir frá fyrirtækinu
hafi verið mengaðar af völdum gerla
og þvi er ekki ástæða til að varast
neyslu vörunnar.
Fyrirtækið vinnur nú í samvinnu
við Heilbrigðiseftirlit Kópavogs-
svæðis að því að kanna hvaða
skýringar gætu verið á göllum hvað
varðar bragð og lykt sem neytendur
hafa kvartað yfir.
Tryggvi Pálsson matvælafræðing-
ur hjá Ora sagði í samtali við
Tímann að enn lægi ekki fyrir hvaða
ástæður gætu verið fyrir torkenni-
legri lykt sem neytendur telja að þeir
hafi fundið upp úr dósum frá fyrir-
tækinu. Það mál væri í rannsókn og
einn möguleiki væri sá að baunirnar
í hráefninu hefðu verið mis þroskað-
ar. En allar slíkar rannsóknir tækju
sinn tíma. „Stóra málið fyrir okkur
er að það er ekkert alvarlegt að og
eitrunina er ekki hægt að rekja til
okkar.“ SSH
Stálheppinn vitavörður:
Skeggskurður
gaf 1 milljón
Trausti Magnússon vitavörður í
Sauðanesi datt heldur betur í lukk-
upottinn daginn fyrir Þorláks-
messu, en þá vann hann eina
milljón króna á hundrað króna
skafmiða í Happdrætti Háskólans.
„Það er nú saga í kring um þetta.
Það var þannig að ég fann allt í
einu upp á því að fara að safna
skeggi. Nú daginn fyrir Þorláks-
messu, klukkan ellefu, segi ég við
konuna: „Ég þarf að hringja í
rakarastofuna og biðja hana um að
klippa af mér skeggið." Ég var svo
mættur á slaginu hálf þrjú á rakara-
stofuna á Siglufirði, en þegar þang-
að kom gat hún ekki tekið mig fyrr
en klukkan þrjú. Nú ég fór út og
vissi ekki hvað ég ætti að gera af
mér, svo ég labbaði til Matta, og
segi við hann: „Ætli það sé ekki
best að fá einn skafmiða“,“ sagði
Trausti. Miðanum stakk hann í
vasann fór á rakarastofuna, lét
klippa skeggið og fór síðan heim.
„Það er eiginlega skegginu og rak-
arastofunni líka að kenna, þar sem
hún gat ekki tekið mig á slaginu,
að ég fékk þessa milljón, því
annars hefði ég aldrei farið til
Matta,“ sagði Trausti.
„Þegar kom heim skóf ég mið-
ann héma í eldhúsinu hjá mér. Ég
fór í fleiri hringi og margskoðaði
miðann, ég trúið þessu ekki,“ sagði
Trausti, en bætti við að þau hjónin
hefðu tekið þessu með jafnaðar-
geði. Hann skóf skafmiðann með
tíu króna peningi, sem hann sagðist
því miður ekki hafa haldið til haga,
því hann hefði mátt merkja sér-
staklega og eiga til minja.
Hann sagði að peningarnir hefðu
komið sér ljómandi vel. Hann
greiddi upp lífeyrissjóðslán sem
hann tók fyrir nokkrum árum og
fór þar með um helmingur vinn-
ingsupphæðarinnar. Sagði Trausti
það ekki ólíklegt að þau hjónin
færu í heimsókn til bróður hans
sem býr í Bandaríkjunum, vestur
við Kyrrahaf. „Við erum orðin það
fullorðin að ekkert þýðir að fara að
safna peningum héðan af,“ sagði
Trausti.
Hann sagði að peninginn hefði
hann fengið daginn eftir, því um-
boðsmaðurinn á staðnum stæði sig
vel. „Heiðurs míns vegna verð ég
að kaupa skafmiða fyrir um 10
þúsund krónur, því ég má ekki
gera mér það til skammar að borga
ekki fyrir mig,“ sagði Trausti.
Hann sagðist þegar vera búinn að
kaupa fjóra miðan, „en ég slapp
ekki,“ því hann vann 400 krónur á
þá miða. Hann sagðist ætla að
reyna aftur næst þegar hann færi
inn á Siglufjörð. „Eg nota alltaf
tíkall til að skafa og hef tekið þann
sem ég notaði síðast og ætlað að
nota hann framvegis," sagði
Trausti. -ABÓ