Tíminn - 17.03.1990, Blaðsíða 6

16
HEUGIN
Laugardagur 17. mar? 1990
Laugardagúr 17. mars 1990
| VINCENT
SSEBO
L
Hollandi hefur veriö
lýst sem veislustaö
fyrir þá sem njóta list-
ar. í lok þessa mánaö-
ar verður þeim búin
einstæð veisla í tilefni
af því aö hundraö ár
eru liðin frá dánar-
dægri Vincents van
Gogh. Yfir 400 olíu-
málverk og teikningar
eftir hann verða til sýn-
is í van Gogh safninu
og Kröll-Möller safn-
inu. Einnig veróa sér-
stakar minningarsýn-
ingar í Stedelijk safn-
inu og í Haag.
Sama Sebo býöur til
veislu af öóru tagi.
Amsterdam er fræg
fyrir fjölbreytta og
góða veitingastaði og
Sama Sebo er einn
þeirra. Eftir að hafa
notið listar van Goghs,
er tilvalið aó njóta 26
rétta rijstaffel á Sama
Sebo. Það kostar auk
þess ótrúlega lítió.
Þann 30. apríl nk. lætur Sveinn Sæmundsson, af störfum hjáFlugleiðum, en hann mun þá hafa unnið að íslenskum flugmálum
í rúmlega 33 ár, fýrst hjá Flugfélagi íslands, en síðar hjá Flugleiðum. Þetta er orðinn ærið langur tími og segja má að hann
kveðji flugið með glæsibrag, því hann vinnur nú að rítun á sögu íslenskra flugmála, „Fimmtíu flogin ár“, ásamt
Steinari J. Lúðvíkssyni. Fyrra bindi þessa verks kom út um síðustu jól og er hin veglegasta bók, svo sem flestum mun
kunnugt. Á slíkum tímamótum þótti vel við hæfi að við blaðamenn heilsuðum upp á Svein, og þökkuðum
farsælt samstarf, en hann hefur veríð stéttinni nákominn sem
„Já, satt er það, þetta er langur tími,“
segir Sveinn. „Ég byrjaði árið 1957
sem blaðafulltrúi hjá Flugfélagi Is-
lands og starfaði áfram á þeim vett-
vangi eftir sameiningu félaganna og
stofnun Flugleiða árið 1973 og allt til
ársloka 1986. Þá gerðist ég sölustjóri
innanlandsflugs um þriggja ára skeið
og tók að því búnu við starfi sölu-
stjóra norðurlandaflugs. Ég var því
blaðafulltrúi og yfirmaður kynning-
ardeildar Flugleiða i tæp þrjátíu ár og
samanlagður er starfstími minn 33 ár
og 17 dagar.“
Þú byggir því á talsverðri eigin
reynslu í bók ykkar Steinars um ís-
lenska flugsögu?
„Já, víst ætti það að vera. Um þetta
verk er það annars að segja að þótt
bókin heiti „Fimmtíu flogin ár“, þá
spannar hún lengri tíma, því hún
byrjar með fyrsta fluginu á íslandi ár-
ið 1919. En ákveðið var að ráðast í
ritun hennar í tilefni af fimmtíu ára
afmæli atvinnuflugs á íslandi, sem
hófst árið 1937, og þannig stendur á
nafninu. Það var stjóm Flugleiða,
sem ákvað að þessi saga yrði skráð
og geymd og var vonast til að hún
yrði tilbúin á afmælinu. En þetta
dróst á langinn og fengum við loks
Steinar J. Lúðvíksson til þess að skrá
söguna. Fór hann þá fram á að ég að-
stoðaði sig sem meðhöfúndur, en ég
hafði verið skipaður í ritneíhdina
AUÐVITAÐ ÞEKKI ÉG
VAN GOGH, EN HVER
ER ÞESSI SAMA
SEBO?

ARNARFLUG
Lágmúla 7, sími 84477. Leifsstöó, sími 50300.
ásamt fjórum mönnum öðrum. Ég
féllst á það og var það bæði ljúft og
skylt. Við höfum unnið þetta í mjög
náinni samvinnu, þótt Steinar hafi
skrifað sjálfa söguna að mestu, en ég
fremur innskotskafla og sérhæfðara
efni. Þetta kemur af því að sagan er
að mestu í bókum, fúndargerðum og
blöðum ýmsum, en mörgu sem lítið
hefur verið skráð um hefúr orðið af
safna hjá fólkinu sjálfú, starfsfólkinu.
Þar hefúr það komið mér að notum
hve lengi ég hef starfað hér og á því
greiðan aðgang að mönnum. Saman
höfúm við Steinar unnið að mynda-
þættinum. Hann er ákaflega mikil-
vægur, því svona saga verður ekki
sögð nema með því að styðjast við
ógrynni af myndum. í fyrra bindinu
eru á Qórða hundrað myndir og ég
gæti ímyndað mér að þær yrðu á
fimmta hundrað í síðara bindinu.
Síðara bindið mun fjalla um flugið
ffá 1973, þegar Flugfélag íslands og
Loftleiðir sameinuðust, og til okkar
daga, þ.e. fram að afmælinu 1987.
í þessu verki er að fmna upplýsing-
ar sem allir flugáhugamenn mun
fagna að eiga aðgang að, m.a. um
ýmis sérverkefni, sem félögin hafa
tekið að sér. Þama er skrá um alla
stjómendur, um allar flugvélar og
fleira og myndir þessu tengdar. Ég er
afar hrifinn af hvemig Steinar hefur
staðið að því sem að honum snýr í
þessu, en hann er útgáfústjóri Fróða,
sem gefur bókina út.
Já, það er ánægjulegt að standa að
slíku riti í lok starfsferils míns hér, en
flug og ferðamál hafa ætíð verið mér
mjög hugstæð.“
Hvaða breytingar sem orðið hafa
frá 1957, þegar þú hófst störf, eru
enn í fömm og fleiri skip. Það kost-
aði því mikið átak í kynningu og
áróðri að fá fólk til þess að velja flug-
ið.
En svo kom að því að t.d. í milli-
landaferðum tók flugið alveg yfir-
höndina. Þetta var að vísu þróun sem
gerðist á mörgum ámm og hélst í
hendur við það að ferðatíðnin jókst
ákaflega mikið. Með þotufluginu
1967, þegar F.í. eignaðist sína fyrstu
þotu og síðar Loftleiðir árið 1970
varð gjörbreyting á ferðamáta land-
ans. Nú tók ekki nema tvo og hálfan
tíma að fljúga til Kaupmannahafhar
og enn skemmri tíma til London. Nú
fór sama vélin tvær ferðir á dag til út-
landa, en áður var oft flogið út einn
daginn og ekki heim fyrr en daginn
eftir. Þama kom að því að flugið varð
almenningseign og margir telja nú
„Já, þar vom foreldrar mínir til heim-
ilis fyrstu tvö og hálfa árið i sínum
hjúskap, En þá byggðu þau sér hús á
Akranesi og fluttust þangað. Þar átti
Um bdlrð í Goðafosi á N — Atlantshafi 1951. Frá vinstri: Sveinn Sæmundssona, Einar Siguijónsson
og Ós car Ólafsson.
4
Lagið tekið um borð í Goðafossi. Frá vinstri: Pétur H. Ólafsson, Haukur Hólm,
Helgi Halldórsson og Sveinn.
Rætt við Svein Sæ-
mundsson, sem brátt
lætur af störfum eftir
rúmlega 33 ára feril hjá
íslenskum flugfélögum
þér efst í huga nú?
„Breytingamar em alveg ævintýra-
legar. Þegar ég byrjaði vorið 1957
var farþegafjöldinn ekki svo afskap-
legur, enda þá alls ekki sjálfgefið að
fólk sem ætlaði til útlanda færi með
flugvél. Menn fóm allt eins með
skipum. Sama máli gegndi hér innan-
lands. Þá vom strandferðaskipin,
þessi fallegu skip, Heklan og Esjan,
HELGIN'.
17
Sveinn Sæmundsson: „Lukkulegur
með að örlögin skyldu hafa beint mér
inn á þessa braut á sínum tíma“.
ég svo heima til fímmtán ára aldurs.
Ég lærði rafvélavirkjun, enda ætlaði
ég mér aldrei annað en að verða
tæknimaður. Því var mestur hluti
minnar skólagöngu á því sviði. Raf-
vélavirkjun lærði ég hjá bræðrunum
Ormson og vann mikið við alls lags
röntgengtækni. Árið 1947 fór ég síð-
an á sjóinn og sigldi á farskipum til
1955. Mest sigldi ég á skipum Eim-
skip, svo sem Goðafossi, Tröllafossi
og Lagarfossi. Hluta þessa tíma, eða í
eitt ár, bjó ég þó í Kanada og var þá
um hríð á norsku skipi, sem sigldi á
Kyrrahafinu. Til Kananda fór ég ann-
ars til þess að auka við kunáttu mlna
í rafvélavirkjuninni. Því námi hélt ég
svo áfram í Þýskalandi.
Já, ég kom víða á þessum árum,
enda var það þannig að eftir að ég
byrjaði að vinna við flugmál liðu tíu
ár áður en ég sté fæti á erlenda grund
sem ég ekki hafði áður komið til.
Samt verð ég að taka fram að það er
talsvert ólíkt að koma til annars lands
af hafi eða lenda á flugvelli!“
En þrátt fyrir tækninámið valdir
þú þér síðan allt annað starfssvið?
„Já, stundum gerist það í lífinu að
þótt maður hafi sett sér eitthvert
markmið, þá geta komið upp atvik
sem bera mann I einhveija allt aðra
átt. Ég býst við að dvöl mín utan-
lands hafi orðið til þess að ég fékk
áhuga á öðrum málum og er ég kom
heim árið 1955 fór ég beint í blaða-
mennsku, réð mig á Tímann. Við
blaðamennskuna var ég I tvö og hálft
ár. Þá voru þeir ritstjórar Haukur
Snorrason og Þórarinn Þórinsson,
miklir öndvegismenn, og sama mátti
segja um blaðamennina, en meðal
þeirra voru þá þeir Indriði G. Þor-
steinsson, Olafúr Gaukur, Andrés
Kristjánsson, Hallur Símonarson og
Guðni Þórðarson.
Já, ég var löngu byijaður að fást við
ritstörf þegar ég byrjaði í blaða-
mennsku. Ég hef verið sískrifandi frá
því er ég man eftir mér. Til dæmis
skrifaði ég heil ósköp meðan ég var á
sjónum, þótt það kæmi hvergi til birt-
ingar. Mér hefúr alltaf þótt sem mig
vantaði eitthvað ef ég ekki skrifaði.
Þetta er einhver innri þröf. Ég hef
aldrei reykt, en gæti trúað að þetta sé
svipað og þegar reykingamann lang-
ar í sígarettu.
Það var mjög gott andrúmsloft fyrir
er lokadagur pantana í næstu afgreiðslu á Macintosh-tölvubúnaði með
verulegum afslætti, samkvæmt ríkissamningi þeim, sem gerður var á
milli Innkaupastofnunar ríkisins og Radíóbúðarinnar hf.
Pantanir berist til Kára Halldórssonar, Innkaupastofnun ríkisins,
Borgartúni 7, sími 26844, íyrir 28. mars 1990.
Radíóbúðin hf.
Apple-umboðið