Tíminn - 31.03.1990, Blaðsíða 14

26 Tíminn
Laugardagur 31. mars 1990
Karen Gestsson
Fædd 9. febrúar 1921
Dáin 21. mars 1990
Hetja hefur kvatt. Hún lést á sjúkra-
húsinu á Selfossi eftir þungbær veik-
indi. Á Selfossi settist hún að fyrir 45
árum. Á Selfossi bjó hún alla tíð eftir
að hún kvaddi sitt foðurland, Dan-
mörku, í stríðslokin og fylgdi manni
sínum í ókunnugt umhverfi og ör-
ugglega að mörgu leyti ffamandi. En
Karen tengdist fólki undravel og
tamdi sér þjóðarsiði, enda hafði hún
mikla hæfileika til þess.
Á sjúkrahúsið á Selfossi heimsótti
ég hana síðast á dögunum. Þá sagði
hún okkur hversu sæl hún væri að fá
nú loksins tækifæri til að hafa Ing-
ólfsfjall fyrir augum á ný, sömu sýn
og úr eldhúsglugganum sínum á
Reynivöllum, en Karen lá lengstum
hér syðra í veikindum sínum.
Fyrir tæpum þijátíu árum kynntist
ég fyrst Karenu sem seinna varð
tengdamóðir mín. Ég fann mig strax
aufúsugest á heimili hennar og alla
tíð bar aldrei skugga á samskipti okk-
ar. Hún var þar gefandinn.
Karen Marie Olesen hét hún fullu
nafni, fædd á Nybro Kro, dönskum
bóndabæ á Mið-Jótlandi, komin af
dugmiklu dönsku bændafólki.
Seinna bjuggu foreldrar hennar á
stórbýlinu Langvang í nágrenni Ran-
ders, eins mesta verslunarbæjar Jót-
lands. Tólf ára gömul missir Karen
föður sinn og flytur móðir hennar,
Dorthe, þá fljótlega til Randers með
bömin sín þrjú, Bcnt, Tage og Kar-
enu, og bregður búi.
Tengdaforeldrar mínir kynntust í
Kaupmannahöfn á námsárum sínum.
Hjalti var þá við nám í danska land-
búnaðarháskólanum en Karen í
íþróttakennaraskóla.
Þau gengu í hjónaband í Kaup-
mannahöfh 12. júní 1943 og eignuð-
ust fjögur böm, þau era:
Margrét, f. 1944, kennari, gift und-
irrituðum og eiga þau þrjú böm,
Höllu Karenu, Svövu og Hjalta.
Ólafur, f. 1948, verslunarmaður,
kvæntur Steinunni Ingvarsdóttur
hjúkranarfræðingi og eiga þau eitt
bam, Snæfríði, Steinunn átti áður
einn son, Atla. Áður var Ólafur
kvæntur Sigurlinu Margréti Ásbergs-
dóttur, sem lést 1983, og áttu þau þrjú
böm, Sólveigu, Hjalta og Maríu Kar-
enu.
Unnur, f. 1951, kennari, hennar
maður er Friðrik Páll Jónsson frétta-
maður og eiga þau þijá drengi, Pál,
Magnús og Hjalta.
Gestur, f. 1956, verslunarstjóri,
kvæntu Sólveigu Ragnheiði Kristins-
dóttur kennara og eiga þau tvær dæt-
ur, Hildi og Kristínu. Þau eignuðust
þriðju stúlkuna, Elísabetu, sem dó
ung.
Karen var einstakur gestgjafi. Hún
var dugnaðarforkur sem miklaði ekki
fyrir sér hlutina heldur gekk til verka
órög. Hún unni Iandinu og ræktaði
sinn garð vel, ekki síður í óeiginlegri
merkingu, vinamörg og traust.
Karen var listræn og bar heimili
hennar þess fagurt vitni. Fáa staði
eða enga hef ég séð glæsilegri á há-
tíðastundu og veisluborðin hennar
vora annáluð. Þetta var mikilvægur
eiginleiki fyrir eiginmann hennar
Hjalta sem gegndi allan þennan tíma
forystuhlutverki fyrir sunnlensk
bændasamtök.
Hjá þeim hjónum var mjög gest-
kvæmt. Oft birtust fyrirvaralítið hóp-
ar manna á heimili þeirra, útlendir
sem innlendir. Þá sáu menn glöggt að
þar fór enginn meðalmaður þar sem
Karen tók höndum til.
Nú að leiðarlokum, er ég lít um far-
inn veg, sé ég glögglega hversu
margir eðliskostir hafa prýtt tengda-
móður mína. Þar vil ég einkum nefna
gjafmildi hennar og rausn og þar
skyldi enginn undanskilinn. Ég
minnist margra gleði- og hátíðar-
stunda á Selfossi og eins í Miðnesi,
vininni þeirra í Hreppunum. Með
glaðværð sinni skapaði hún þessa
dönsku hlýju.
Henni var í blóð borin afskaplega
mikil réttsýni og hélt hún óhikað
fram rétti hins litla. Og mjög finnst
mér lofsvert hversu henni tókst að
aðlaga sig breyttum aðstæðum er hún
flutti til Islands, aðstæðum sem vora
henni gjörsamlega ífamandi og um
sumt torleystar.
Karen var hetja og hún skilaði sínu
hlutverki frábærlega.
Ég þakka fyrir kynnin góð og hjálp-
semi alla. Ég bið henni blessunar
Guðs og votta tengdaföður mínum,
bömum, bróður hennar, skyldmenn-
um og vinafólki hugheila samúð.
Drottinn, gef þú dánum ró
og hinum líkn sem lifa.
Kristján Guðmundsson
Ég ætla að skrifa nokkur þakkarorð
við andlát ömmu minnar, Karenar.
Ég á alltaf eftir að minnast heim-
sókna minna til afa og ömmu á Sel-
fossi, en þangað kom ég oft við ólík
tækifæri. Þegar við frændsystkinin
komum til þeirra í helgarheimsókn
var amma búin að láta afa kaupa allt
sem okkur líkaði best að borða. Hún
dekraði svo sannarlega við okkur.
Amma var alltaf svo skilningsrík og
var mér veralega góð amma. Hún tók
mér eins og jafningja sínum, hlustaði
á mig, hvatti mig og leiðbeindi mér.
Ég man bara eftir ömmu hressri og
kátri. Hún kom öllum í gott skap.
Hún hafði unun af því að gefa og
gleðja aðra. Vinir mínir, sem heim-
sóttu hana með mér, höfðu það allir á
orði hvað amma væri gestrisin og
góð kona.
Amma var merkileg kona. Hún yfir-
gaf Danmörku, giftist afa og settist
að hér á landi þar sem enginn þekkti
hana. Það þarf öragglega mikið þrek
til að yfirgefa sína fjölskyldu og fara
út í algjöra óvissu, en amma átti þó
alltaf afa að.
Verð á Subaru Legacy Sedan 1,8 16 ventla, GL,
gjörsamlega hlaðinn öllu því besta,
kr. 1.299.000,- stgr.
GERDU SAMANBURD - ÞAD GERUM VID STÓDUGT
Ingvar
Helgason ht
Sævarhöfða 2
sími 91-674000

■-■■■ I

Hún skilur eftir sig stórt skarð. Ég
sakna hennar mikið en minningin
bjarta um hana lifir og samskiptin við
hana hafa kennt mér margt og nú geri
ég best í því að tileinka mér hennar
góðu viðhorf.
Halla Karen
Þann 21. þ.m. andaðist á sjúkrahús-
inu á Selfossi ffú Karen Gestsson eft-
ir löng og erfið veikindi. Karen fædd-
ist og ólst upp í Danmörku. Ung gekk
hún að eiga Hjalta Gestsson frá Hæli
og fluttist með honum til íslands
sumarið 1945. Karen gekk þegar
örðulaust inn í íslenskt þjóðlíf og
siði. Fljótlega settust þau að á Sel-
fossi og bjuggu þar alia tíð. Þau eign-
uðust 4 böm, gjörvilegt fólk og dug-
mikið.
I æsku mun Karen hafa búið við all-
mikið eftirlæti foreldra sinna og
vandamanna. Kom margt til, glæsi-
leiki, glöð og létt lund, meðfædd
háttvisi og góðvild til allra sem hún
umgekkst. Lítt var henni haldið til
vinnu í æsku.
Þegar bamauppeldi þeirra hjóna var
lokið og böm þeirra flutt að heiman
sótti Karen nokkra vinnu utan heim-
ilisins. Kom þá fljótt í Ijós að þar fór
engin meðalmanneskja. Karen var
lagvirk, kappsöm og þrekmikil og
haföi hvetjandi áhrif á öll vinnu-
brögð. Þar kom líka hin óhvikula
réttlætiskennd hennar í ljós, að öllum
bæri sami réttur og að ekki væri troð-
ið á þeim smáa, enda var það svo að
hvarvetna sem hún sótti vinnu tók
hún þá að sér sem minna máttu sín og
sá til þess að ekki væri hallað á þá.
Lífsform þetta var henni svo tamt að
æ fóra saman orð og athafhir. Þá var
viðbragðið hversu ósérhlífin hún var.
Fljót var hún til hvar sem leggja
þurfti hönd að verki og greip þá sjálf
inn í þótt verkstjórafyrirmæli væra
ekki til staðar. Karen var hreinskiptin
og þagði heldur ekki við öllu röngu.
Karen leiddist fávíslegt og óviður-
kvæmilegt tal, ekki síst hjá ungling-
um, og vandaði um slíkt og varð mik-
ið ágengt þar eins og annars staðar
þar sem hún lagði hlut sinn að. Mikill
persónuleiki og menningarleg ffam-
koma studdu hana I þessu eins og
öðra. Karen var bæði virt og dáð af
samstarfsfólki sínu.
Eins og fyrr segir bjuggu þau Karen
og Hjalti allan sinn búskap á Selfossi.
Gestkvæmt var á heimili þeirra hjóna
því margir áttu erindi við húsbónd-
ann. Öllum tók Karen með sama
hlýja viðmótinu, fyrir henni vora all-
ir jafnir. Sem húsmóðir var Karen
bæði höfðingleg og viðræðugóð og
eftir að hún var orðin líkamlega
hjálparvana og helsjúk þá gat hún
enn tekið á móti gestum á eftirminni-
legan og ánægjulegan hátt.
Karenar er nú sárt saknað meðal
vina og vandamanna og jafht þótt
erfitt væri að horfa á að þungbær
sjúkdómur væri að eyða líkamsþrótti
hennar og lífsmöguleikum. Þegar
Karen er kvödd era mér þakkir í hug
til hennar og manns hennar og niðja.
Eftirlifandi eiginmanni hennar og
bömum óska ég farsældar um
ókomna ffamtíð.
BÍLALEIGA
með útibú allt í kringum
landið, gera þér mögulegt
að leigja bíl á einum stað
og skila honum á öðrum
Reykjavík
91-686915
Akureyri
96-21715
Pöntum bíla erlendis
interRent
Europcar