Tíminn - 30.10.1990, Blaðsíða 6

6 Tíminn
Þriðjudagur 30 október 1990
Tíminn
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin ( Reykjavík
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gfslason
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guðmundsson
Stefán Ásgrímsson
Auglýsingastjóri: Steingrímur Glslason
SkrffstofurLyngháls 9,110 Reykjavlk. S(ml: 686300.
Auglýsingasfml: 680001. Kvöldslmar Áskrift og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttastjórar 686306, Iþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setnlng og umbrot: Tæknideild Tlmans. Prentun: Oddi hf.
Mánaðaráskrift kr. 1000,-, verð I lausasölu kr. 90,- og kr. 110,- um
helgar. Gmnnverð auglýsinga kr. 660,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Gegn konum og
launþegum
Fátt kom óvænt fram í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins
í Reykjavík um röðun á framboðslista í komandi al-
þingiskosningum.
Eins og víst var fyrirfram var borgarstjóraembættinu
tryggt fyrsta sætið á listanum. Slík úthlutun er sam-
kvæmt flokkshefð. Barátta Friðriks Sophussonar um
sætið var ekki háð á jöfnum grundvelli. Hann sótti
ffam í eigin nafni og persónu án stuðnings af embætt-
istitli eða Morgunblaðsfylgi og hlýtur annað sætið.
Það var auk þess löngu fyrirffam vitað að Engeyja-
rættinni yrði séð fyrir öruggu sæti á listanum í stað
Ragnhildar Helgadóttur, þótt í mynd Bjöms Bjama-
sonar komi að vísu karl í konu stað, enda var konum
ekki ætlaður stór hluti í þessu prófkjöri. Öðm nær. Sól-
veig Pétursdóttir varð í sjöunda sæti í prófkjörinu, sem
er e.t.v. vonarsæti á framboðslista ef vel gengur, en
langt ffá því sæti sem hún stefndi að og dugði ekki til
þótt hún tengist háaðli flokksins. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur sett konur út í kuldann, jafnvel konur úr bestu
húsum.
Hulduher Alberts Guðmundssonar fær sinn fulltrúa
eins og gera mátti ráð fyrir. I því er fólgin umbunin fyr-
ir að hafa skilað sér heim og „sameinað Sjálfstæðis-
flokkinn“ eftir brotthlaupið ffæga fyrir síðustu alþing-
iskosningar. Og víst munar um minna.
Guðmundur H. Garðarsson alþingismaður féll með
sæmd í prófkjörinu og á tæpast von á endurreisn þegar
farið verður að raða á ffamboðslistann eins og komið
er. Þótt Guðmundur tengist þeim hluta launþegastéttar-
innar sem talinn hefur verið hollur Sjálfstæðisflokkn-
um, er hann fyrst og fremst íhaldsmaður af gamla skól-
anum. Sá eiginleiki hefur m.a. komið frarn í varfæmi
hans gagnvart Evrópustefnu Þorsteins Pálssonar og
Davíðs Oddssonar. Guðmundur H. Garðarsson má
heita eini maðurinn í þingflokknum sem hefur sinnu á
að andæfa akvörðun flokksforystunnar um að undirbúa
inngöngu íslands í Evrópubandalagið.
Guðmundur Hallvarðsson sýnist að vísu langt ffá
vonarsætum á ffamboðshstanum eftir prófkjörið, en
náði þó síst verri árangri en margir höfðu spáð honum.
Hann telst ekki til óskabama flokksveldisins, þótt hann
byði sig ffam í nafni verkalýðsforingjans og storkaði
flokknum með því gamla slagorði að Sjálfstæðisflokk-
urinn sé flokkur „allra stétta“. Hvort sem Guðmundur
Hallvarðsson trúir sannleiksgildi þessara orða eða ekki
ber það vott um pólitíska kænsku hans að beijast undir
þessu vígorði, sem Sjálfstæðisflokkurinn féldc að láni
frá Mússólíni og Mústafa Kemal Atatiirk á sinni tíð.
Floldcseinræðishyggja Reykjavíkuríhaldsins speglast
óneitanlega vel í þessum einkunnarorðum og í veikri
stöðu sinni sem fulltrúi verkalýðsins í flokki auðstétt-
arinnar gerði hann rétt í því að slá um sig með svo
hjartnæmum boðskap um einsflokkskerfíð. Nú er eftir
að sjá hvar verkalýðsforingjanum verður valinn staður
á framboðslistanum. Varla sættir hann sig við tíunda
sætið á lista „flokks alfra stétta“.
Prófkjör Sjálfstæðisflokksins er að vísu mikil sýning
sem leggur sig á milljónir sem renna úr vösum ffam-
bjóðenda milliliðalaust í rétta sjóði auglýsingafurst-
anna og Morgunblaðsins, en breytir engu um stefnu-
mál, hugarfar og baráttuaðferðir Reykjavíkuríhaldsins.
Þar er allt við það sama.
GARRI

GölH Valdasonurlim & ferð með
3ja sæti af
voru örsllt á VestQöröum, Austur-
landl og í Reyfcfavík. Á SuöuHandi
náöi Eggert HaukdaJ aöelns þrlöja
sætí iþdtt bæöl Haraldur Blöndal og
Garri baeöu honum friöar, Eggert
Haukdal sá aö mestu sjáifur um aö
efsti maður á lista
flokksins á Austurlandi. Hann varí
ööru sæti á listanum með Sverrí
viidi hann frckar en þriöja sætiö.
Sú framsetning hans átti meö cin-
j>essa Jnjá menn hafl ríkt f prófkiör-
ser ekki aö sitja út allt næsta kjör-
mannatölu Sjálfstæðisflokksíns
fyrír vestan er litið Svo á, að Guðjón
að sætiö, Kjósendur skildu hann
bara etód og því lenti hann niður
um eitt sætl á listanum. Annars
hafa þeir Göllar Valdasynir í Vest-
mannameyjum veriö Eggerti Hauk-
dal erfiðir. Kggert spilar ekki á gítar
og hann syngur ekká, en það eru
þingmannseiginieikar, sem ganga í
augun á Eyjapeyjum og pysjum.
Árni Johnsen hlaut annað sætið, en
sluðningsmenn hans gáfu úí blað
fyrir kostiinguna með grfnmyndum
af EggertJ Haukdai eftlr Sigmuud.
in á faði Þorvalds. En góöur og
gegn þiogmaður fellur ekki meÖ
þcssum hætti í prófldöri ööruvísi
en kjósendur tefji sig hafa eitthvað
á móti honum. Eins var í prófkjör-
inu í Reykjavík. Þar hraktist Guð-
mundur Garðarsson niður í tótfta
sæti án þess að nokkur byggist við
slíku. cnda um þingmann að ræöa.
Eyjólfur Konróö fékk aftur á móti
góða kosningu, Hann hefur um
Pétursson við. Hann skipar enn
þriðja sæti á iistanum og befur þvf
Aftur á móti Waut Hrafnkell A.
Jónsson annaö sætið á listanum.
Hann hefur um sinn verið fyrir-
feröarmikill á Eskifíröi og raunar í
verkalyöshreyflngunni eystra. í
prófkjörinu komu m.a. yfír sjÖtíu
atkvæöi á Djúpavo^, þar sem
flokkurinn hefur haft um seytján
veldisms, þ.e. jæirrar skarfabyggöar
sem fyrirfinust á Rockalf. Tveir ný-
bagga. Hrafnkefl var f.Alþýðubanda-
Eskifirði. Nú er Eglll á Seljavöllum
kominn í aöstööu, sem hann á eftir
aö njóta veL Hann hefur verið upp-
bótarmaður, og stóð tæpt síðast. Þá
var hermt svar upp á Sverri, sem
Egill getur kannslá tckið scr í
munn þegar uppbótin verður til-
kynntt Hvaöa andskotans Hrafn-
ITT (J ( •
Vikivaki allaballa
í Vikivaka Gunnars Gunnarssonar
vafra framliðnir um og eiga erfitt
með að Iosna úr táradalnum vegna
þess að þeir vita ekki að þeir eru
dauðir. Þessi sérkennilegi söfnuður
sem strandaður er í ljósaskiptum
tilverustiganna kann engin skil á
fortíð né framtíð og er tilbúinn að
búa sér til guðshugmynd úr stað-
festulítilli, dauðlegri mannveru.
Útí í hinum stóra heimi er komm-
únisminn sálaður og átrúnaðurinn
á Marx, Lenín og þá félaga alla far-
inn veg allrar veraldar. Andlát
kommúnismans varð með svo
skjótum hætti að óhætt er að segja
að hann hafi orðið bráðkvaddur.
Þeir sem fást við að rannsaka líf eft-
ir dauðann halda margir hverjir því
fram að þeir sem hallast af heimi
með einhvers konar ofboði séu svo
seinir að átta sig á umskiptunum að
þeir lenda í einhvers konar ruglingi
milli heims og Heljar og er það talið
óttalegt vandræðaástand og að
æskilegt sé að leiðbeina svona villu-
ráfandi sálum út úr ógöngunum.
Svona er farið fyrir mörgum
kommúnistum. Þeir skilja ekki að
kommúnisminn er dauður og
streitast við að halda merkinu á
lofti. Þeir geta ekki gert upp við for-
tíðina af því þeir skilja hana ekki og
framtíðina skynja þeir ekki. Þeir
vafra um í villu og svima nútíðar-
innar eins og söfnuður framliðinna
í Vikivaka og finna hvergi jörð til að
ganga á.
Tilverustigin
Flokkur Brynjólfs, Einars, Magn-
úsar, Lúðvíks og Svavars hélt mið-
stjórnarfund um helgina og vissu
fæstir sem sátu hann í hvaða eða
hvers konar flokki þeir eru núna.
Einn fundarmanna orðaði tilverust-
igið eitthvað á þá lund að flokkurinn
segði þetta fyrir norðan, annað fyrir
sunnan, hefði enn eina skoðun fyrir
austan og þveröfugan málflutning
fyrir vestan.
Meðal miðstjómarfulltrúa gat að
líta sveitarstjórnarfulltrúa Alþýðu-
flokksins og burðarása Fylkingar-
innar, formann sem ekki treystist til
að leggja flokki sínum lið í kosning-
um og launþegaskörunga sem eiga
sína svömustu andstæðinga í ráð-
herraliði flokksins. Þama sátu
menn sem námu fræðin við fótskör
eldheitra stalínista og hafa síðan
ekkert lært og engu gleymt og inn-
an um og saman við sakleysingjar
sem halda að þeir séu komnir í
bland við einhvers konar sósíal-
demókratí og kúltúrtröll sem
hvorki vita í þennan heim né annan
annað en það að framsækin menn-
ing á ætt sín og óðöl að rekja til
kommúnismans sáluga og vita ekki
hvemig komið er fyrir honum.
Sterk miðja
Sumir telja sig vera betri allaballa
en aðra og vera kjörna til að halda
merki verkalýðsbaráttunnar á lofti.
Slíkt úrvalslið lagði til að fundurinn
vítti ríkisstjómina og sérstaklega
formann flokksins og varð hópur-
inn furðu Iostinn þegar samkundan
varð ekki við svo sjálfsögðum til-
mælum. Gekk hópurinn snúðugt út
í tómið og heldur að hann eigi enn
hugmyndafræði að styðjast við og
verk að vinna heimsbyltingunni til
fremdar.
Eftir þá grisjun fundarins lýsti for-
maður því yfir að nú væri fundin sú
sterka miðja sem halda muni
flokknum saman um aldur og ævi
og gera hann að því vopni verkalýðs-
baráttu, sósíalisma og þjóðfrelsis
sem leiðtogana dreymdi um á með-
an flokkurinn var enn ofar moldu
og menn og konur horfðu til fram-
tíðar með stjömublik í augum, þar
sem Sovét-ísland bar við sjóndeild-
arhring baöað roðanum úr austri.
Eða þannig. Draumurinn er núna
að vísu eitthvað blandaður jafnaðar-
þrasi og ekki er beinlínis slegið
hendinni á móti erlendri stóriðju,
hersetan er svona la-la vandamál,
nú og ef við græðum eitthvað á því
má svosem vel athuga hvort ekki
getur farið notalegja um okkur í Evr-
ópubandalaginu. 1
En svo skaut gamli góði Stakkan-
óvitshinn hans Stalíns upp kollin-
um og boðað var að menntamenn
við kennslu og heilbrigðisþjónustu
ættu að fá borgað í ánægju yfir sjálf-
um sér og menntun sinni en ekki
peningum. Því meira sem þú vinn-
ur, því meira græðir þú — af
ánægju yfir að fá að veita þjónustu.
Annars staðar í heiminum söng Joe
Hill um unað launalítillar vinnu:
WorkandPray
Live on Hay
You Will Get Pie in the Sky When
youDie.
Vikivakadansi allaballanna er enn
hvergi nærri lokið og hann mun
verða stiginn þar til þeir átta sig
kannski á að ekki er hægt að byggja
á grunni þess sem ekki er til.
Kommúnisminn er dauður og jafn-
aðarstefnan var aldrei á hans snær-
um og varð til og dafnaði án til-
verknaðar lenínista. AJþýðubanda-
lagið er afkvæmi steinbams og Eyj-
ólfur hresstist aldrei.
Þótt allaballamir þykist sterkir um
miðjuna eftir að hafa boðað hver
eigi að vera laun fyrir framlagða
vinnu mun langt í að þeir fari að
drattast af sínu vandræðalega tilver-
ustigi og hafa sig eftir bökunni í því
plássi sem látnum er ætlaður dval-
arstaður.
OÓ