Tíminn - 20.09.1991, Blaðsíða 12
AUGLYSINGASIMAR: 680001 & 686300
RÍKISSKIP
NÚTÍMA FLUTNINGAR
Hafnorhusinu v Tryggvagotu
« 28822
Lausnin er: Enzymol
Nýtt í Evrópu
J
EUQO-HAIR ■
á Islandi
Engln hárígræðsla
Engin gerfihár
Engin lyfjameðierð
Einungis tímabundin notkun
Eigið hár meó /tjálp lífefiia-orku
®91 -676331e.ki.i6.oo
Ókeypis auglýsingar
fyrir einstaklinga
Iíininn
FÖSTUDAGUR 20. SEP'i: 1991
mmmam
Guðsríki á mun fleiri þegna á Fróni en Skandinavíu:
Djöfullinn er að veslast
upp og helvíti að hverfa
Þegar kemur að Guðsríki, sálarhróinu og syndinni virðast ís-
lendingar eiga miklu meira sameiginlegt með írum og Banda-
ríkjamönnum heldur en frændþjóðunum á Norðurlöndum. Þótt
fólk skipi almennt fjölskyldunni, vinnunni, frístundalífinu og
félögunum ofar í lífi sínu heldur en trúnni, segir þó meirihluti
fólks á írlandi, Bandaríkjunum, Kanada, íslandi og í þrem kaþ-
ólskum iöndum S-Evrópu trúna þýðingarmikla í lífi sínu, sam-
kvæmt nýrri lífsgildakönnun. Til dæmis játa 75% íslendinga því
að trúin veiti þeim huggun og styrk, en aðeins 27% Svía og
Dana.
„Djöfullinn danskur“
að deyja út?
Raunar er ekki bara Guðstrúin að
dofna hjá Dönum. Aðeins 8-10%
þeirra trúa orðið á tilvist helvítis og
djöfulsins. Litlu fleiri Danir (19%)
trúa enn á Himnaríki og innan við
fjórðungur á tilvist syndarinnar og
upprisu. Aðeins þriðjungur Dana
trúir á líf eftir dauðann og innan við
helmingur þeirra að þeir hafi sál.
Þrátt fyrir allt segjast samt 65%
Dana trúa á tilvist Guðs og 73% telja
sig trúhneigða.
1 Noregi og Svíþjóð voru þeir að
vísu heldur fleiri sem játuðu trú á
framangreint, nema himnaföðurinn
sjálfan. Vel innan við helmingur Svía
(45%) játar trú á tilvist Guðs og enn
færri (30%) telja sig trúhneigða.
Svíar reyndust samt ekki alveg trú-
lausir, þegar til kom, því nærri 60%
þeirra trúa því að til séu sænskar sál-
ir.
Himnaríki margra
bara biðstöð?
Á íslandi voru allar niðurstöður og
hlutfallstölur allt aðrar. Djöfullinn
sjálfur virðist að vísu vera að láta í
minni pokann. Aðeins um fimmti
hver íslendingur óttast tilvist djöfsa
og enn færri (12%) óttast verri stað-
inn, sjálft helvíti.
Á tilvist sálarinnar trúa hins vegar
næstum allir (88%) íslendingar. Um
85% trúa líka á tilvist Guðs og 81% á
líf eftir dauðann. Um 70% lands-
manna efast ekki um syndina, og
hátt í 60% þeirra stefna á himnaríki
í fyllingu tímans. Ekki ætla þeir sér
þó allir þangað til eilífðar, því 40%
landsmanna segjast trúa á endur-
holdgun.
Þrír af hverjum fjórum (75%) ís-
lendingum segjast trúhneigðir. Að
frátöldum fermingum, brúðkaup-
um, skírnum og jarðarförum fara þó
aðeins 9% til kirkju oftar en á jólum
eða öðrum stórhátíðum, og 45%
landsmanna sjaldnar en árlega eða
nánast aldrei.
Jarðarfarir mörgum
aukaatriði
Kirkjusókn er þó miklu minni í
Danmörku og Svíþjóð, þar sem
menn eru almennt ekkert að gera
sér ferð í kirkju á jólum fremur en
endra nær. Um 60% Dana og 70%
Svía fara nær aldrei til kirkju ótil-
neyddir.
Þótt Norðmenn telji sig svo sem
ekkert trúhneigðari (48%) en
granna sína, fara þeir miklu oftar til
kirkju. Um 9% þeirra sækja kirkju
vikulega eða oftar, nær fjórðungur-
inn mánaðarlega a.m.k. og enn
stærri hópur á stórhátíðum. Aðeins
fjórðungur Norðmanna sækir kirkju
sjaldnar en árlega.
Það er líklega fyrst og fremst sá
fimmtungur Norðmanna sem telur
það litlu skipta hvort trúarlegar at-
hafnir fari fram vegna dauða. Það
sama á við um Dani og Svía, aðeins
80% allra þessara þjóða telja trúar-
legar athafhir við dauða mikilvægar.
Og raunar enn óþarfari við fæðingar
og giftingar, þar sem um og yfir
þriðjungur þessara þjóða lætur sig
trúarathafnir litlu skipta. Svíar þó
minnst allra.
íslendingar vilja nær allir (93%)
kristilega jarðarför. En við fæðingar
og giftingar (skírnir og hjónavígsl-
ur) eru þeir ekki mikið meira fyrir
trúarstússið en frændþjóðimar.
Biðja — þegar í harð-
bakkann slær
Um 75% íslendinga segja trúna
veita sér huggun og styrk. En ham-
ingjusöm þjóð þarf ekki stöðugt á
huggun að halda. Miklu færri, eða
aðeins um helmingur, segist biðja oft
eða stundum. Margir láta slíkt nægja
þegar í nauðir rekur. Aðeins innan
við fimmtungur lætur himnaföður-
inn þó algerlega afskiptalausan.
Á hinum Norðurlöndunum er þessu
í flestu þveröfugt farið. Aðeins fjórð-
ungur Dana og Svía og þriðjungur
Norðmanna finnur nokkra huggun
og styrk í trúnni. Og þessi fjórðungur
biður oft eða a.m.k. stundum. Nokkr-
ir til viðbótar reyna bæn ef í nauðir
rekur. En um og yfir helmingur fólks
í þessum löndum segist aldrei biðja.
Þama virðist líklegt að um uppeld-
isáhrif sé að ræða. Innan við þriðj-
ungur Svía og vel innan við helming-
ur Dana og Norðmanna segist hafa
fengið trúarlegt uppeldi á heimili
sínu. Á íslandi segjast aftur á móti
76% hafa fengið trúarlegt uppeldi.
- HEI
2000 naut úti í haga, en enginn markaður fyrir þau:
Offramleiðsla
á nautakjöti
Mikil offramleiðsla er á nautakjöti þessa stundina og eru horfur á að
verðlækkun verði á nautakjöti. Markaður fyrir nautakjöt er nokkuð
jafn, en að undanfömu hefur framleiðsla aukist mikið. Jón Magnús-
son, sölustjóri hjá Goða, sagðist giska á að telja mætti offramleiðsl-
una í um 2000 nautgripum. Gripimir em nú í sláturstærð og bíða
þess að komast í sláturhús.
Mjög lítill markaður er fyrir frosið
nautakjöt, og þess vegna taka slát-
urhúsin helst ekki nautgripi til
slátrunar nema vera viss um að
losna við það strax á markað. Það
eru því bændur sem sitja uppi með
vandann. Þeir eiga nú mikinn
fjölda gripa, sem þeir vilja losna við
fyrir veturinn. Hætt er við því að
margir bændur lendi í vandræðum
ef ekki tekst að auka sölu, og þess
vegna ræða menn nú um að lækka
verðið. Verðlækkun núna er hins
vegar litin hornauga af sauðfjár-
bændum, sem eru þessa dagana að
setja sína framleiðslu á markað.
Ríkissaksóknari um mál forstööumanns bifreiðaprófa:
Aðgerðir óþarfar
Ríkissaksóknari telur að ekki sé
ástæða til málshöföunar í máli
Guðjóns Andréssonar, fyrrv. for-
stöðumanns bifreiðaprófa, og
kemst að svipaðri niðurstöðu og
dómsmálaráðuneytið hafði komist
að áður.
Jafnframt telur ákæruvaldið ekki
ástæðu til frekari aðgerða í gagn-
kærumálum og kröfum Guðjóns um
opinbera rannsókn á embættis-
færslu sinni og því þegar dómsmála-
ráðherra sagði honum upp starfi.
—sá
Sauðfjárbændur leggja áherslu á að
reyna að selja sem mest af nýslátr-
uðu strax, til að draga úr geymslu-
kostnaði.
Ástæðan fyrir offramleiðslu á
nautakjöti eru ýmsar. Þessi mark-
aður hefur verið nokkuð góður og
því hafa margir bændur freistast til
að reyna auka tekjur sínar með því
að setja á fleiri kálfa. Bændur, sem
hafa orðið að draga saman í sauð-
fjárbúskap eða loðdýrabúskap, hafa
sumir hverjir farið inn á þennan
markað.
Jón Magnússon sagði að þetta væri
vandamál sem bændur yrðu sjálfir
að taka á. Það væri Ijóst að bændur
hefðu sett á of mikið af kálfum, og
því yrði að fara hægar í sakirnar á
næstunni. Jón taldi að bændur
ættu nú um 2000 nautgripi sem
ekki væri markaður fyrir. Hann
sagði að sumir bændur hefðu ekki
pláss fyrir þessa gripi í vetur. Jón
sagði sláturhúsin forðast að frysta
nautakjöt, vegna þess að það seljist
mjög illa og fyrir lágt verð.
-EÓ
Unnið að samantekt um uppkaup á fullvirðisrétti:
ÞÉTTBÝLIS-
KVÓTAR NÆR
ALLIR CFLDIR
Imi ■■i I n Kh Li m011 M
Nú er unnið að samantekt um uppkaup ríkisins á fullvirðísrétti í
sauðfjárrækt, sem gerð voru samkvæmt búvörusamningnum.
Niðurstöður liggja ekki fyrir, en víðast hvar náðist markið, eða
var að minnsta kosti ekki langt utan seilingar. Lausleg athugun
sýnir og að nokkuð breytilegt er eftir búmarkssvæðum hveijir
selja og hversu mikið.
Hjá Búnaðarsambandi Kjalnes-
inga fengust þær upplýsingar að
alltr þeir sem áttu þéttbýliskvóta,
sem voru nokkuð margir, haf)
selt hann, en margir þó baidið
eftlr þeim tíu ám sem eru utan
kvóta. Fáir bændur, og helst þeir
eldri, hafi hins vegar selt allan
sinn rétt, enda fátt orðið eftir af
sauðfé á Kjalamesi.
Fáir bændur í Borgarfirði seldu
allan sinn rétt. Þeir voru rétt
rúmlega tíu talsíns og þá taldlr
með þeir sem einnig stunda kúa-
búskap. Bændum fækkar því lítiö
í Borgarfiröi.
Á Austurlandi vom þeir hins
vegar nokkuð margir bændumir
sem seldu allan sinn rétt. Alls 14
í Norður- Múlasýslu og 25 tii 30 í
Suður- Múlasýslu. Allt bændur
sem hætta öllum búskap nema
kannski hrossarækt.
Á Suöurlandi era þeir nokkrir
sem seldu allt sitt. Þar er mjög
áberandi mikU sala í þeim sveit-
um sem liggja nærri þéttbýli og
öðram þeim stöðum þar sem
finna má aðra atvinnumöguleika
en búskap. Þannig seldu margir
Áraesingar, nokkuð margir
Rangæingar, en fáir Skaftfelling-
ar kvóta sinn.
-aá.