Tíminn - 06.02.1992, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 6. febrúar 1992
Tíminn 5
Amerísk stjómvöld vilja
gera sjúkrahúsin ábyrgari
vegna Medicare
Heilbrigðiskerfíð í Bandaríkjunum mæt-
ir sívaxandi gagnrýni, þykir bæði lélegt
og dýrt. Þar leita nú stjómvöld nýrra
leiða, eins og víðar, til að beina frá gal-
tómum ríkiskassa auknum kostnaði
vegna eldri sjúklinga, sem njóta aðstoðar
gegnum opinbert tryggingakerfí vegna
sjúkdóma og nefnist Medicare. Yfírvöld-
in hafa augastað á sjúkrahúsum sem
ábyrgum millilið.
an sjúkrahúsanna og áður sendu
sjúklingunum eða Medicare
reikningana, eiga nú að leggja þá
fram við sjúkrahúsið. Samkvæmt
reglunum geta yfirvöld lagt allt að
tvö þúsund dollara sekt á vörusal-
ann eða sjúkrahúsið, ef seljandinn
leggur ranglega reikning sinn fyr-
ir Medicare eða ef starfsmaður
sjúkrahúss vísar sjúklingi á
göngudeild sem hefur engan
samning við sjúkrahúsið.
Það voru dr. Wilensky og Richard
P. Kusserow, aðaleftirlitsmaður
hjá heilbrigðis- og félagsmála-
ráðuneytinu, sem undirbjuggu
nýju reglugerðina. Aðaleftirlits-
Sneiðmyndatökur eru meöal þeirra atriða I þjónustu við eldrí sjúk-
linga, sem Bush-stjórnin vill láta sjúkrahúsin bera fjárhagslega
ábyrgð á.
Nú á að gera sjúkrahús f Bandarlkjunum eingöngu ábyrg fyrir reikningum til Medicare fyrir þjónustu við
aldraða eftir að sjúkrahúsdvöl lýkur. Yfirmönnum sjúkrahúsa llst ekki vel á þaö.
Stjóm Bush Bandaríkjaforseta
ætlar að gera tilraun til að draga úr
óþarfri heilsuþjónustu og hafa
hemil á kostnaði og hefur lagt
fram tillögur f þeim efnum. Þar er
ætlunin að fara fram á að sjúkra-
húsin taki að sér stórt hlutverk við
að skipuleggja og senda reikninga
fyrir þjónustu sem fellur undir
Medicare (sjúkratryggingakerfi
aldraðra á kostnað ríkisins), jafn-
vel þegar þjónustan er veitt utan
sjúkrahúsa.
TVúnaðarminnisblaði, þar sem
saman voru dregnar nýjar reglur
sem yfirvöld ætla fljótlega að senda
frá sér, hefur verið dreift í heil-
brigðis- og félagsmálaráðuneyt-
inu. Þar segir að samkvæmt regl-
unum verði þess krafist að sjúkra-
hús taki að sér „fjárhagslega
ábyrgð" á mörgum þeim lækn-
ingavamingi og þjónustu, sem
eldra fólk nýtur á göngudeildum
að lokinni sjúkrahússvist. Inni í
þessu er falið alls kyns rannsóknir,
auk hjálpartækja aílt frá gervilim-
um til hjólastóla.
Betri þjónusta við
eldri sjúklinga
— minni kostnaður?
Heilbrigðisyfirvöld segja að þess-
ar breytingar muni hafa í för með
sér betur samræmda þjónustu við
eldra fólk gegn minni kostnaði.
En þessar nýju reglur gætu líka
haft í för með sér að frelsi hinna
34 milljóna styrkþega Medicare til
að velja hvar þeir fara á göngu-
deild, skerðist.
Stjórnendur sjúkrahúsa láta í ljós
ótta við breytingarnar og líta á
þær sem kostnaðarsama viðbót á
rekstur sjúkrahúsa, fyrirskipaða af
yfirvöldum.
Nýju reglurnar endurspegla þá
stefnu stjórnvalda, sem studd er af
þinginu, að safna þjónustu Medic-
are á einn stað, í eitt „knippi", og
greiða fyrir hana í einu lagi hve-
nær sem mögulegt er. Embættis-
menn Medicare segja að þær verði
gagnlegar við að hafa eftirlit með
kostnaði við heilsuþjónustuna,
þar sem sjúkrahús muni semja
um lækkað verð gegn því að fallast
á að senda sjúklinga sína til ákveð-
inna seljenda og göngudeilda. Yf-
irmenn sjúkrahúsa hafa áhyggjur
af því að slíkt fyrirkomulag kunni
að verða álitið andsnúið sam-
keppni eða litið á það sem nokkurs
konar mútur eða greiðslur undir
borðið..
Embættismenn í heilbrigðis-
ráðuneytinu segja að stefnubreyt-
inguna megi gera með reglugerð
án þess að sett verði ný lög. Þeir
hafa þegar endurskoðað leiðarvís-
inn um Medicare fyrir sjúkrahús
þannig að hann túlki nýju stefn-
una.
Röksemdir boðbera
nýju reglnanna
Alríkisyfirmaður fjármálastjórn-
ar heilsugæslunnar, Gail R. Wi-
lensky, hefur útskýrt grundvallar-
viðhorf sín á eftirfarandi hátt: Ég
vil bunka saman þjónustunni í
„knippi" og stefna í átt frá „sér-
matseðils greiðslu-fyrir-þjónustu
lækningar". Hún segir að núver-
andi kerfi, þar sem læknar og
heilsugæslustöðvar fá greitt sér-
staklega fyrir hverja þá viðbótar-
þjónustu sem veitt er, sé þeim fjár-
hagslegur hvati til að leggja fram
þjónustu sem ekki er þörf á.
Dr. Wilensky hefur sagt í viðtali
að lokareglurnar, sem ganga í
gildi í vor, gætu Iétt undir með
tryggingarþegum með því að
lækka upphæðirnar sem þeir
greiða fyrir þjónustuna á göngu-
deildum. í reglunum segir að
tryggingarþegar „verði ekki eins
oft að greiða of háar greiðslur" af
þeim upphæðum sem Medicare
viðurkennir sem sanngjarnar.
Þeir, sem selja lækningavörur ut-
maðurinn vildi leggja sektir á
hvem þann sem brýtur nýju regl-
urnar eða leggur fram ósanna eða
ranga kröfu.
I minnispunktunum þar sem
reglumar eru dregnar saman,
segja höfundarnir dr. Wilensky og
Kusserow: Þess yrði krafist að
sjúkrahús tækju á sig fjárhagslega
ábyrgð á öllum hlutum og þjón-
ustu sem göngudeildarsjúklingar
þeirra hljóta hjá utansjúkrahúss-
heild, og það yrði bannað að
stunda að skilja þessa þjónustu að
úr „knippinu".
Röksemdir
andstæðinga
Yfirmenn sjúkrahúsa segja að ef
þeir fylgi nýju reglunum, eigi þeir
á hættu að brjóta lög um bann við
auðhringamyndun, þar sem þeir
verði að vísa sjúklingum til ákveð-
inna seljenda. Hæstaréttardóm-
stóll í Atlanta felldi þann úrskurð í
desember 1990 að spítali fremdi
ólöglegar „andsamkeppnisaðgerð-
ir“ með því að vísa mörgum sjúk-
linga sinna til lækningavörusölu
sem sjúkrahúsið hafði sjálft fjár-
fest í.
Yfirmenn sjúkrahúsa og læknar
óttast líka að þeir kunni að verða
sakaðir um að brjóta lög Medicare
gegn greiðslum undir borðið. Skv.
Medicare-lögunum er það glæp-
samlegt athæfi að fara fram á eða
þiggja þóknun sem endurgjald
fyrir að vísa Medicare-sjúklingum
til sérstakrar heilsugæsluþjón-
ustu eða panta vörur og þjónustu
frá ákveðnu fyrirtæki.
Því sem næst öll sjúkrahús vísa
einhverjum sjúklinga sinna annað
til sérhæfðrar meðferðar. Ef, svo
dæmi sé tekið, roskinn maður
dettur, merst á höfði og fær síðan
óskýra sjón, kann hann að verða
sendur á slysavarðstofu á sjúkra-
húsi í nágrenninu. Eftir að lækn-
irinn þar hefur skoðað hann, kann
hann að senda sjúklinginn til sér-
fræðings í geislafræði í sneið-
myndatöku til að kanna hvort blóð
eða annar vökvi kunni að hafa
safnast saman undir höfuðskel-
inni.
Eins og mál standa núna, er regl-
an sú að geislunarlæknirinn send-
ir reikninginn til sjúkrahússins og
það krefst síðan endurgreiðslu frá
Medicare skv. gjaldskrá. Ef endur-
greiðsla Medicare væri tilfinnan-
lega lægri en reikningurinn, væri
hægt að neyða spítalann til að taka
á sig mismuninn.
Sparast engir
peningar?
f inngangi að nýju reglunum við-
urkenna stjómvöld að „mögulegt
sé að sjúkrahúsum verði ókleift að
fá aftur að fullu greiddan aukinn
kostnað, sem þau verða fyrir vegna
sameiningarkostnaðar göngu-
deildarþjónustu". En hvað varðar
flest sjúkrahús, segir þar, ætti
kostnaðaraukningin ekki að skipta
máli.
Yfirmaður stjórnunarmála hjá
Sambandi bandarískra spítala seg-
ir: „Spítalinn tekur fjárhagslega
áhættu, hver svo sem krafa utan-
aðkomandi seljanda er fyrir þjón-
ustu við Medicare-sjúkling. Kröf-
umar takmarkast ekki af því hvað
Medicare er fúst til að greiða
sjúkrahúsinu."
Og yfirmaður 206 rúma sjúkra-
húss í Pennsylvania talaði fyrir
munn margra sjúkrahússyfir-
manna og lækna þegar hún sagðist
álíta að Medicare myndi enga pen-
inga spara. „Það verður bara enn
eitt nýtt lag af reikningum til við-
bótar þeim sem fyrir eru,“ sagði
hún.
Stjómvöld segja að nýju reglum-
ar „eigi eftir að valda einhverri
aukíningu á vinnu við reikninga-
gerð á sjúkrahúsunum, þar sem
þau verði að taka á sig fjárhagslega
ábyrgð vegna þeirra tegunda þjón-
ustu sem utanaðkomandi seljend-
ur lögðu fram reikninga fyrir áður.
En, bæta þau við, „við álítum að
flestum sjúkrahúsum þyki ekki
kröfúrnar óhóflega þungbærar".
Stéttarfélög, sem em fulltrúar
starfsfólks því sem næst allra 5.500
sjúkrahúsa landsins, mótmæla
nýju reglunum. Stór hluti þeirra
hefur ritað dr. Wilensky bréf þar
sem segir að nýju reglumar
„myndu gera sjúkrahús fjárhags-
lega ábyrg fyrir þjónustu, sem þau
bjóða ekki upp á, og fyrir kostnaði,
sem þau hafa ekki stjóm á“.
Ákvörðunin um hvert eigi að senda
sjúklinga er tekin af læknum, ekki
aí stjómendum spítala, og spítal-
amir fylgjast ekkert með hvert
sjúklingar, sem búa ekki við neitt
eftirlit skv. nýju reglunum, fara
eftir að þeir em útskrifaðir af
sjúkrahúsunum, segir í bréfinu.
Stjómvöld vísa þessum mótbár-
um á bug. Þau segja að sjúkrahús-
in hafi „stjórn í þeim mæli sem
þörf sé á“, vegna þess að þau geta
krafist þess að læknar, sem fara
fram á aðgang að sjúkrahúsum,
fari eftir reglum sjúkrahússins
þegar sjúklingum er vísað til
ákveðinna seljenda.