Tíminn - 25.04.1992, Side 12
12 Tíminn
Laugardagur 25. apríl 1992
Sandy Coulthard var aöeins þrítug að aldri og lá á gjörgæsludeild á
sjúkrahúsi í Carolina. Hún var smám saman að veslast upp úr sjúk-
dómi, sem læknar hennar kunnu enga skýringu á, og hún var skelf-
ingu lostin.
Rob Coulthard var myndarlegur maöur, átti konu og tvö börn og var í
góöu starfi. En spilafíknin varö honum að falli.
Dularfullur
sjúkdómur
Þann 7. júlí 1988 var hún með óráði
og eiginmaður hennar og aðrir að-
standendur skiptust á um að vera
hjá henni.
Hún æpti að verið væri að reyna
að drepa sig og baðst hjálpar. Þess á
milli fór hún með bamavísur, eins
og hún væri að tala við böm sín tvö.
Sandy hafði verið falleg kona, en
þess sáust nú engin merki. Yfir 20
kíló af bjúg höfðu safnast á líkama
hennar og hömnd hennar dúaði af
vatnsþembu ef hún var snert.
önnur einkenni sjúkdómsins
vom flökurleiki, uppköst, niður-
gangur og dofi í höndum og fingr-
um. Einkenni höfðu byrjað að koma
í ljós á gamlársdag 1987. Læknar
töldu í fyrstu að um mænuvíms
væri að ræða.
Það sem eftir var vetrar og vorið
1988 hafði Sandy hjarnað við, en
hrakaði fljótlega aftur. Hún gat varla
haldið á vatnsglasi og ekki sinnt
bömum sínum af neinu viti.
Þegar kom fram í maí virtist sjúk-
dómurinn á undanhaldi. Sandy og
eiginmaður hennar héldu þá f
skemmtisiglingu um Karfbahafið.
Eiginmaður hennar var þrítugur,
hávaxinn, ljóshærður og myndar-
legur. Hann var aðstoðarforstjóri
stórs húsgagnafyrirtækis og virtist
hinn fullkomni eiginmaður og fað-
ir.
En að fríinu loknu tók sjúkdóm-
urinn sig upp aftur af fullum krafti.
Eiginmaður hennar flutti hana á
sjúkrahús í snarhasti. Sandy átti
ekki afturkvæmt þaðan, því hún Iést
þann 9. júlí.
Arsenik í líkinu
Fjómm dögum síðar var tilkynnt
að kmfning hefði leitt í ljós að ar-
senikeitmn hefði orðið Sandy að
bana. Læknar sögðu að maður henn-
ar hefði reynt að koma í veg fyrir
kmfninguna, en ættingjar héldu
fram að hann hefði beðið um að
kmfning yrði framkvæmd og sömu
sögu sagði hann sjálfúr.
Lögreglan hafði samband við Rob
Coulthard til að ræða við hann um
lát konu hans. Hann skýrði þeim frá
Læk'nar vissu ekki
hvaða sjúkdómur var
aö draga ungu
konuna til bana.
Þaö var ekki fyrr en
hún var krufin aö
banameiniö kom í
Ijós.
sjúkdómi Sandy, rólega og óhikað.
Hann svaraði öllum spumingum, en
gaf engar upplýsingar óspurður. Einn
lögreglumaður sagði sfðar að hann
hefði verið „ískaldur og rólegur".
Framkvæmd var húsrannsókn í
húsi Coulthardhjónanna og þaðan
tekið ýmislegt matarkyns, ásamt lyfi-
um þeim sem Sandy höfðu verið gef-
in. Rob kvaðst aldrei hafa haft arsenik
undir höndum, svo hann vissi, og
hefði ekki hugmynd um hver hefði
eitrað fyrir Sandy.
í ljós kom að Rob hafði tryggt San-
dy fyrir háa fiárhæð og var því sá, sem
helst var gmnaður, þar sem hann var
sá eini sem vitað var til að hagnast
myndi á einhvem hátt á dauða henn-
ar.
En rannsóknarlögreglumennirnir
ræddu það sín á milli að þrátt fyrir að
hafa starfað að rannsóknum á hundr-
uðum morða, höfðu þeir aldrei áður
fengist við kaldrifiað eiturmorð og
vissu varla hvemig snúa skyldi sér í
þvílíku máli.
Rob kom fram sem hinn sorg-
mæddi eiginmaður og sagði að lát
Sandy hlyti að stafe af galla í matvöm
og að hann teldi að lögreglan kæmist
aldrei að því hvað hefði raunvemlega
gersL
Líkið grafið upp
En réttarlæknir einn benti á að
með því að rannsaka hár hinnar
látnu væri unnt að sjá hversu lengi
hún hefði neytt eitursins og á hvaða
tímum.
Lögreglan fór því fram á að lík
Sandyar yrði grafið upp og fært til
frekari rannsóknar.
Sama dag var hringt til lögregl-
unnar og skýrt frá því að „eitthvað
vafasamt" hefði verið á seyði í kring-
um Rob þar sem hann hefði starfað
áður. í ljós kom að Rob hafði verið
rekinn frá fyrirtæki einu í apríl
1987. „í guðanna bænum rannsakið
Rob,“ sagði konan sem hringdi.
Þetta var lögreglumönnunum
léttir, því þeir virtust þá vera á réttri
braut.
Tæpri viku síðar kom Ioksins
fram vitni, sem gat greint frá því og
sannað að Rob Coulthard hefði haft
arsenik um hönd. Vitnið skýrði frá
því að haustið 1986 hefði Rob látið
senda sér kassa af arsenik á vinnu-
stað og hefði gefið þrenns konar út-
skýringar á því hvað hann hefði í
hyggju að gera við það.
Lögreglan fann aldrei þennan til-
tekna kassa af arseniki, en komst þó
að því að í honum hafði verið nægi-
legt magn til að koma 2.500 manns
fyrir kattamef.
Trompásinn
Við nánari rannsókn kom í ljós að
engin þeirra þriggja skýringa, sem
Rob hafði gefið á arsenikinu, gat
staðist. Með því að fara í gegnum
ávísanareikninga Robs aftur í tím-
ann fannst ávísun upp á 196,49 doll-
ara, sem notuð hafði verið til að
greiða fyrir eitrið. Þama vom komin
óyggjandi tengsl Robs við arsenik, og
þar með var Iögreglan komin með
trompásinn á höndina sem hana
hafði vantað til að vinna sögnina.
Þegar hársýnin höfðu verið rann-
sökuð, kom í ljós að þó svo að ar-
senikmagnið, sem fannst í líkinu við
krufningu, hefði ekki verið mikið,
var gífúrlegt magn eiturs að finna í
hári hennar.