Tíminn - 03.12.1993, Side 3

Tíminn - 03.12.1993, Side 3
Föstudagur 3. desember 1993 3 VETTVANGUR Jón Kristjónsson alþingismaSur ■ Sú reynsla að vera í' heimavistar- skóla er dálítið sérstök, og ég varð hennar eitt sinn aðnjótandi. Ein af þeim skyldum, sem því fylgdu, var að þrífa herbergið sitt og þar á meðal að þvo gólfið. Ég minnist þess eitt sinn að við félagarnir vorum venju fremur að flýta okkur og létum nægja að skvetta vatnsglasi á mitt gólfið og stijúka yfir með gólfklút. Verksummerk- in voru ekki horfin, þegar um- sjónarkennarinn leit inn og þótti harla gott. Afrek ríkisstjórnarinnar Fyrir mér rifjast upp þetta löngu liðna atvik, þegar ég hugsa til af- reka ríkisstjómarinnar um þessar mundir. Hún telur sig hafa fund- ið lausn allra mála með vaxta- lækkun með handafli, eftir að vextir hafa hækkað upp úr öllu valdi. Það gleymist að enn eru raunvextir hér hærri en í nokkxu Iandi sem við mælum okkur við. Atvinnuleysi fer vaxandi og það eru yfirþyrmandi tölur sem birt- ast um útgjöld vegna atvinnu- Vandamálin undir koju leysisins í skýrslu félagsmálaráðu- neytisins þar um. Þar segir að út- gjöldin muni nema yfir 20 millj- örðum króna á þremur árum. Þó svo vaxtalækkunin verki fyrir ríkisstjórnina eins og vatnsglasið okkar forðum, er hætt við að ým- málum em kjarasamningar gerð- ir. Einn milljarður til opinberra framkvæmda, sem ríkisstjórnin kynnti í tengslum við kjarasamn- inga til atvinnuaukningar, hefur ekki verið notaður nema að litlu leyti. í raun eru nýjar heimildir Á sama tíma og stenduryfir herferð um að kaupa íslenskar framleiðsluvörur fara kratar hamforum íþví að ryðja niðurgreiddum erlendum landbúnaðarafurðum inn á markaðinn hérlendis og ekki er nema tímaspursmál hvenær kemur að uppgjöri í þeim efnum. is vandamál séu ennþá óleyst, þegar litið er undir kojumar. Samdróttur — atvinnuleysi Þrátt fyrir góða loðnuvertíð og óvænta uppbót á þorskafla í Smugunni seinni hluta ársins, ríkir samdráttur og vaxandi at- vinnuleysi í þjóðfélaginu. Reikn- að er með að halli ríkissjóðs fari upp í 13,8 milljarða króna í stað 6,2 milljarða, eins og áætlað var í upphafi árs, og er höfuðorsökin samdráttur og atvinnuleysi sem er að rústa fjárhag ríkissjóðs. í skugga þessa ástands í atvinnu- ekki nema 487 milljónir, afgang- urinn er ónotaðar heimildir frá síðasta ári, þrátt fyrir atvinnu- ástandið. Það má spyija hvers vegna yfir hálfur milljarður króna hafi ekki verið nýttur til framkvæmda í 4,5% atvinnuleysi. Ein af skýr- ingunum er sú að sú samdráttar- stefna, sem ríkisstjórnin hefur rekið, er eins og lamandi hönd á vilja opinberra stofnana, einstak- linga og fyrirtækja til fram- kvæmda. Fjárfesting hefur ekki verið minni frá stríðslokum og nægir ekki til þess að halda í horfinu, eða upp í afskriftir með öðmm orðum. Sjávarútvegurinn býr við full- komna óvissu um sín mál, og ekkert samkomulag er í stjómar- liðinu um hvernig á að skipa málum þessarar undirstöðuat- vinnugreinar þjóðarinnar. Með hverri vikunni festast stjómarlið- ar fastar í yfirlýsingum og eru fjær því að ná saman í þeim vandasömu málum. Á sama tíma og stendur yfir herferð um að kaupa íslenskar framleiðsluvömr fara kratar hamförum í því að ryðja niðurgreiddum erlendum landbúnaðarafurðum inn á markaðinn hérlendis og ekki er nema tímaspursmál hvenær kemur að uppgjöri í þeim efnum. Óleyst vandamól Það er því fullt undir kojum rík- isstjórnarinnar af óleystum vandamálum, þótt vaxtalækkun- in hafi ef til vill verið sú vatns- skvetta sem sýnir miðpartinn af gólfinu hreinan augnablik. í þinginu er stund milli stríða, en næstu vikurnar hellast þessi vandamál þar inn í formi af- greiðslu fjárlaga, hinna fjölþætt- ustu skattahækkana, meðal ann- ars á viðkvæma atvinnuvegi eins og ferðaþjónustu. Stjórnarliðar virðast hafa valið sér það hlut- skipti að nota jólaleyfi þingsins til þess að láta þjóðina taka sig í gegn út af sjávarútvegsmálunum án þess að hafa nokkra sameigin- lega stefnu. Gólfið óhreinkaðist aftur hjá okkur félögunum í Reykholti í gamla daga á undra skömmum tíma. Svo verður víst áreiðanlega hjá ráðherraliðinu í ríkisstjórn Davíðs Oddssonar, sem reynir að sópa vandamálunum undir koju í stað þess að leysa þau. Aðskilnaðarstefnan á íslandi 13" VETTVANGUR Jóhann Pétur Sveinsson, formaSur Sjálfsbiargar, landssambands fatlaSra Daginn í dag, 3. desember, hafa Sameinuðu þjóðimar úmefnt sem alþjóðadag fatlaðra og er þetta í annað sinn sem alþjóðadagsins er minnst. Við hjá Sjálfsbjörg höfum ákveðið að nota daginn til að vekja athygli á máli sem snertir okkur öll fyrr eða síðar, nefnilega hvernig við komumst um í um- hverfi okkar. Er e.t.v. ríkjandi aðskilnaðar- stefna á íslandi? Er þetta land okkar einungis fyrir hina fleygu og færu, en ekki fyrir þá sem eru hreyfihamlaðir, gamlir, í bamavögnum eða eiga erfitt um gang af einhverjum öðmm ástæð- um? Stundum finnst okkur að svo sé! Hvað er það annað en aðskilnað- arstefna í verki, þegar opinberar byggingar eru þannig úr garði gerðar að það þarf allt að því íþróttamenn til að komast um þær? LESENPUR S.KRIFA Um langt skeið vom íslendingar úr hófi fram trúaðir á drauga, vofur, móra og skottur. Enda bjó þjóðin þá löngum við myrkur, kröm og kulda. Er rafljósin komu til sögunnar, dvín- aði draugatrúin mjög, en í staðinn kom trú á miðla, anda og síðast geimverur. Og eins og Laxness sagði forðum, virtist það ekki hafa nokkur áhrif þótt stöku miðlar yrðu uppvísir að svikum, þá kæmu bara til sög- unnar aðrir miðlar, auðvitað stór- heiðarlegir. Nýjasta uppákoman hérlendis er að Hvað eigum við að halda, þegar okkur er nær undantekningalaust sagt að „lyftan komi í öðrum áfatn- ga' nýrra bygginga, eða breytinga á eldri byggingum? Fyrir hverja eru salerni sem merkt eru aðgengileg fyrir fatlaða, en það eru tröppur að þeim eða þau eru notuð sem geymslur? Er það bara hugsunarleysi eða at- hugunarleysi, þegar lög og reglu- gerðir um aðgengi hreyfihamlaðra eru þverbrotin, ýmist á teikniborð- inu eða í framkvæmdinni, eða er það e.t.v. vísvitandi aðskilnaðar- stefna? Hvað á maður að halda, þegar allir segja að sjálfsagt sé að hafa byggingar og umhverfi aðgengilegt fyrir ALLA, en svo gerist bara ekk- ert? Við Sjálfsbjargarfélagar höfum um áratugaskeið vakið athygli á nauðsyn þess að þjóðfélagið sé þannig úr garði gert að allir eigi jafna möguleika á að komast um það. Allir hafa verið jákvæðir og talið að hér væri um sjálfsagðar og nauðsynlegar úrbætur að ræða og það skal þakkað að á sumum stöð- um hafa verið gerðir góðir hlutir. Þeir staðir eru hins vegar allt of fá- sjálfsögðu „geimið' 5. nóv. sl. Þar gengu fram fyrir skjöldu svonefnd nýaldarsamtök (sem vonandi eru ekki orðin gjaldþrota) og hlutafélag- ið Snæfellsás. Að Hellnum á Snæ- fellsnesi komu m.a. við sögu fyrrver- andi alþingismaður, læknir og fram- ámenn í sveitarfélögum vestra. Að halda það, að einhveijar verur komi svífandi úr háloftunum, virðist mér vera hin mesta vanvirðing við himingeiminn, svona í ætt við það þegar séra Páli skáldi sneri einum af Passíusálmum Hallgríms Péturssonar upp á Lúsa-Finn. Auðvitað létu geimverumar ekki sjá sig, en samt trúir þetta fólk á þær enn, eins og ekkert hafi í skorist. ir. Víða er það sáralítið, sem þarf að gera til að bæta aðgengi þannig að það sé viðunandi fyrir alla. Á þessum atvinnuleysistímum ættu sveitarfélögin að geta sett í gang átaksverkefni til að bæta aðgengi. Það er á ábyrgð ríkis og sveitarfé- laga að bæta aðgengi í þeim bygg- ingum, er þessir aðilar ráða yfir. Við, sem erum hreyfihömluð, borgum líka okkar skatta og út- svör, við erum líka þegnar í þessu þjóðfélagi og eigum sama rétt á að komast um það og aðrir. Við þurf- um að sinna okkar erindum jafnt á við þig, lesandi góður. Erum við ekki ein þjóð í einu landi? Ef svo er, þá finnst okkur rétt að opinberir aðilar fari að láta verkin tala, eða eru kannski bara sumir jafnari en aðrir? -JPS Ávarp Öryrkjabandalags Islands í tilefni fyrsta al- þjóðadags fatlaðra ó veg- um Sameinuðu þjóðanna Við lok síðasta áratugar, sem Sameinuðu þjóðirnar helguðu málefnum fatlaðra, ákvað Alls- Þetta er sem sagt nákvæmlega eins og forðum: Þótt .Bára' miðill svíki, þá svíkur ,Jóna" miðill aldrei (?). Raunar er það stórfurðulegt, að fá- mennum hópi fólks skuli takast að blekkja marga landa sína (og fáeina útlendinga) á þann hátt, sem þama var gert. Og liðsoddamir á Hellnum ættu sennilega að kenna sig fremur við óöld en nýöld, eftir að hafa gerst berir að slíkum blekkingaleik, innan lands og utan. Guðrún Gunnarsdóttir ES: Ef einhver hefur áhuga á að vita, hverjir stofnuðu Snæfellsás hf., er vafalaust hægt að fá upplýsingar um það hjá Hlutafélagaskrá, Rvk. herjarþingið að hinn 3. desember skyldi framvegis verða alþjóðadag- ur fatlaðra. Þann dag eru aðildarþjóðir S.Þ. hvattar til þess að kynna ýmis rétt- indamál fatlaðra með það mark- mið í huga að fötluðu fólki verði tryggð fullkomin mannréttindi og þátttaka í samfélaginu. Það er af nógu að taka, þegar hugað er að hagsmunamálum fatl- aðra. Upp í hugann koma til dæm- is tryggingamál, aðgengi, atvinna. Hvað segir LESENDUR SKRIFA Fyrir skömmu síðan birtist blaðagrein út af umræðum um hæstaréttardómara. Þar var rétti- lega vakin athygli á því, að svo virtist sem þeir létu fyrirgang einstakra lögmanna engin áhrif hafa á niðurstöður sínar þegar til dóms kemur. í áðumefndri grein var minnst á einskonar kynningarfund lög- manns eins, sem verjandi var í svonefndu kaffibaunamáli, og enn fremur var drepið á blaða- viðtal sem lögmaður (kona) lét húsnæði. Öryrkjabandalagið hefur þó ákveðið þessu sinni að beina sjón- um almennings að umferðarslys- um og afleiðingum þeirra. Það er alkunna að umferðarslys geta haft í för með sér ævilanga, erfiða fötlun, sem gjörbreytir lífi fólks. í Reykjavík einni saman verða fjölmargir árekstrar á degi hverj- um og auðvitað fylgja mörg slys í kjölfar þeirra. Er þetta eðlilegur akstursmáti, sem ekki er hægt að breyta? Nei, síður en svo. Sannleikurinn er sá að 90 af hverjum 100 árekstrum stafa af ógætni bifreiðastjóra á einn eða annan hátt. Það er mannlegi þátturinn, sem er aðal slysavaldurinn. Bestu varnir gegn fötlun eru fyr- irbyggjandi aðgerðir þar sem þeim verður við komið. Það á við gagn- vart umferðinni. öryrkjabandalag íslands heitir á alla landsmenn að sameinast í þeirri viðleitni að draga úr um- ferðarslysum. Sýnum aðgætni og tillitssemi, virðum umferðarreglur. Forðumst slysin. siðanefnd? taka við sig út af máli, sem hún tók að sér fyrir spítala á Akur- eyri. Báðir töpuðu lögmennimir málum þessum í Hæstarétti (en Akureyrarmálið vannst í undir- rétti) og sýndi það, að hæstarétt- ardómarar láta ekki hræra í sér. En það er önnur hlið á þessum málum: Er þama ekki á ferðinni eins konar kynningar- eða aug- lýsingastarfsemi, sem teljast verður í hæsta máta óviður- kvæmileg og andstæð siðaregl- um lögmanna? Hvað segir siða- nefnd Lögmannafélagsins um það? Jón Valdimarsson Óöld á Hellnum

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.