Tíminn - 05.02.1994, Blaðsíða 8

8
fWHN
Laugardagur 5. febrúar 1994
Táknmál
dauöans
Scott Stonebreaker
S
tímans rás hefur Douglas-hót-
elið í San Diego átt sér ótal
leyndarmál. Þaö var byggt áriö
1924 og þjónaöi oft líflegu hlut-
verki á bannárunum. Á fjórða og
fimmta áratugnum héldu frægir
tónlistarmenn þar til, eins og Co-
urit Basie, Duke Ellington, Mills- ■
bræöurnir og Paul Robeson.
En í mörgu fé finnst ætíö mis-
jafn sauöur og ef veggimir gætu
talaö, heföu þeir getað upplýst
viöamikla glæpastarfsemi sem
lögregluna grunaöi margsinnis aö
ætti sér stað. Ef veggimir gætu
talað, hefði líka moröiö á Tammy
Williams, ungri háskólastúdínu,
verið auðleyst. Lengi vel leit út
fyrir aö þaö mál myndi bætast í
hóp hinna mörgu leyndarmála,
sem hóteliö geymdi fyrT á tímum.
Nokkuö var liöiö síöan moröiö á
Tammy haföi átt sér staö, þegar
hótelstjórinn hringdi í San Diego-
lögregluna, 9. október 1984, og
tilkynnti um glæpinn. Ted
Armijo lögreglufulltrúi var settur
yfir rannsóknina og hann var
brátt kominn á vettvang meö
mönnum sínum í herbergi 314.
Þar fannst illa farið lík og nokkuö
rotnaö í baðkarinu, bundið og
blóöugt.
Tammy Williams haföi ekki lát-
iö sjá sig í nokkra daga. Það var
ekki fyrr en einhver haföi hringt á
hótelið og spurt eftir henni að
starfsmaður fór inn á herbergiö
og fann hana í baðkarinu. Öllu
hafði verið snúiö viö í herberginu
og strax og hann kom inn um
dymar fann hann viöbjóðslega
lykt, eins og af úldnu kjöti. Hann
leitaöi aö Tammy og síðasti staö-
urinn sem hann athugaði var
baöherbergiö. Þar lá hún í baökar-
inu, sem fyrr segir, kefluö og
margbundin, en fullklædd. Starfs-
maöur hótelsins kastaði upp og
foröaöi sér út úr herberginu og
skömmu seinna var lögreglan
komin á vettvang.
Hótelstjórinn var eölilega mjög
miöur sín og gat þess sérstaklega
aö hann heföi þekkt stúlkuna.
„Ég vona aö þiö fínnið moröingj-
ann, vegna þess aö Tammy var
einstaklega góö stúlka," sagði
hann.
Sem fyrr segir var Tammy full-
klædd og sat upprétt í baðkarinu.
Hendur og fætur voru bundin
meö ræmum úr sængurfötunum.
Þá hafði tusku veriö troöið meö-
fram tappanum í niöurfallinu,
sem gaf til kynna aö kariö hefði
veriö fullt af vatni þegar líkinu
var komiö fyrir. Þetta var hörmu-
leg sjón og jafnvel harðskeyttustu
rannsóknarmenn innan lögregl-
unnar áttu fullt í fangi meö aö
vinna sín störf.
Einn lögreglumannanna hafði
kannast viö Tammy og sagði aö
ólíkt hinum krökkunum, sem
bjuggu á þessum slóöum, hefði
hann aldrei vitaö til aö hún not-
aöi eiturlyf eöa drykki áfengi.
Hún fór hins vegar nokkuð oft út
á lífiö, en aöeins til aö hitta fólk
og skemmta sér.
Stööugur mótbyr
Eftir aö grunnrannsókn var lokið
fóru menn aö yfirheyra starfs-
menn og gesti hótelsins, auk þess
sem ættingjar voru látnir vita.
Líf Tammy hafbi ekki verið
Harold Hagood.
Tammy Williams.
SAKAMAL
Sennilega vœri morö-
gátan í Douglas- hótel-
inu enn óleyst, efárvök-
ull borgari, sérhœföur í
táknmáli, heföi ekki af
tilviljun oröiö vitni aö
óvenjulegum samrœö-
um á veitingahúsi í San
Diego.
neinn dans á rósum síöustu árin.
Hún var einbimi og ólst upp í
norðurhluta San Diego, en fabir
hennar lést er hún var 15 ára og
mamma hennar haföi leiöst út í
óreglu upp úr því. Þá flutti
Tammy í miöborgina, en haföi
ekki veriö þar nema um tíma er
þab uppgötvaðist aö hún var
haldin sykursýki á háu stigi. Þaö
varö til þess aö hún gat ekki unn-
ið og því innritaöi hún sig I há-
skólann í San Diego og hafði búið
um nokkurt skeiö á sérstökum
vildarkjörum á hótelinu, þar sem
eigandi þess var kunningi hennar
og sá aumur á henni. Þrátt fyrir
mótlætið, haföi Tammy ætíö
haldiö góða skapinu og ekki var
vitab til þess aö hún ætti neina
óvini. Markmiö hennar var aö
verða læknir, enda sá hún alltaf
aumur á þeim sem þjábust fyrir
einhverra hluta sakir.
Óljós ástæba
Krufningin fór fram 10. október.
Úrskuröaö var að hún heföi látist
af völdum kyrkingar eða annarrar
köfnunar og hafði veriö myrt um
14 dögum áöur. Þá fundust ýmis
merki um aö hún hefði veriö
pyntub áður. M.a. hafði hún ver-
iö stungin nokkrum sinnum meb
penna.
Ástæða morösins var hins vegar
meö öllu óljós. Hún haföi ekki
oröiö fýrir kynferöislegri áreitni,
svo líklegast þótti ab um ránmorð
væri að ræöa. Þó var varla hægt
að ímynda sér aö morðinginn
hefði haft mikiö upp úr krafsinu,
þar sem Tammy var fremur illa
stæöur nemi. Útgangur herbergis-
ins renndi hins vegar stoöum
undir aö moröinginn hefði í það
minnsta leitað einhvers í herberg-
inu, og svo langt hafði hann
gengiö að hann hafði rist upp-
stoppaðan fugl á kvið í leit sinni
aö einhverju. En hverju?
Tammy haföi að sögn kunnugra
átt í tveimur samböndum, en
hvorugt hafði varaö lengi. Hvor-
ugur fyrrverandi kærasta hennar
þótti líklegur til að hafa átt þátt í
moröinu.
Tammy átti um 800 dollara inni
á tékkhefti sínu er hún lést og
peningamir voru óhreyfðir. Hins
vegar sagöi vinkona hennar lög-
reglunni aö Tammy hefði nokkr-
um dögum fyrir dauöa sinn talað
um aö hún ætti von á miklum
peningum.
Ted Armijo var svartsýnn á lausn
málsins, en lagöi allt sitt í ab leysa
málið, án árangurs. Ekki þótti
ástæöa til að handtaka neina
grunsamlega og þeir, sem komu
til álita, höfðu pottþétta fjarvist-
arsönnun.
Vísbending í sjón-
varpsþætti
Mánuöir liðu og ári seinna var
hótelið jafnaö viö jöröu og ný-
tískulegt íbúöarhúsnæöi reis á
rústum þess. Armijo flutti sig um
set innan lögreglunnar í rólegra
starf, en hugur hans vék aldrei
langt frá moröinu á Tammy Willi-
ams. Um áramótin 1985/86 var
tekin í notkun í Bandaríkjunum
ný samanburöartækni í fingraför-
um. Meb abstob tölvu var hægt á
sekúndubroti aö fá upplýsingar
um viðkomandi eftir mjög óljós-
um fingraförum, sem áöur höfðu
ekkert gildi. Hvorki meira né
minna en 36 ólík fingraför höföu
fundist í herberginu og enn von-
abist Armijo til ab einhver yröi
handtekinn eftir þvílíkan fingra-
farasamanburö.
En árin liðu og þaö var ekki fyrr
en 1992 sem ábending barst í
sjónvarpsþætti, þar sem áhorf-
endur eru beönir um aðstoð við
að leysa glæpi. Ungur maöur frá
Salt Lake City í Utah haföi heyrt
tal tveggja manna, sem vom aö
stæra sig yfir moröi í San Diego á
stúlku sem þeir kölluöu Tammy
áriö 1984. Meöal annars gumuöu
mennimir tveir af því aö lögregl-
an heföi aldrei haft hendur í hári
þeirra.
Skyndilega var rannsóknin kom-
in á fulla ferð á ný og Armijo
gladdist er hann var beðinn um
öll þau gögn sem hann haföi um
málib. Hann var eins og fyn segir
hættur störfum á sviöi morömála,
en fylgdist spenntur meö fram-
haldinu.
Talab á táknmáli
Þegar lögreglan yfírheyröi vitniö
kom í ljós aö raunveruleikinn var
lyginni líkastur. Samræöur
mannanna tveggja haföi hann í
raun ekki heyrt heldur séð.
Nokkmm ámm áður haföi hann
verib á ferö í San Diego og fór inn
á knæpu til að fá sér bjór. Hann
var heymleysingjakennari að
mennt og er hann settist vib borö
eitt, varö hann vitni aö „samræö-
um" tveggja heymarlausra ein-
staklinga. Áf táknmáli þeirra las
hann umræöuefnib og var eöli-
lega nokkuö bmgöiö.
Aöur en hann fór út spurði hann
bareigandann í rælni hvort hann
þekkti viðkomandi. Barþjónninn
sagbi að þeir væm fastagestir og
skrifaöi nöfn þeirra beggja á
miða, sem hann haföi geymt. Síö-
ar hafði hann ímyndab sér að
mennimir heföu veriö að grínast
og mörg ár liöu áður en hann lét
reyna á þab.
Hann lét lögregluna hafa nöfnin
og hinir gmnuöu reyndust heita
Harold Hagood, 36 ára, og Scott
Stonebreaker, þrítugur, báöir bú-
settir í San Diego.
Þaö var staðfest aö þeir væm
heymarlausir og höfðu báðir
komist lítillega í kast viö lögin.
Þaö vom þó smáglæpir einir og
þess vegna höfðu fingraför þeirra
ekki verið borin saman viö þau,
sem fundust í hótelherberginu.
Lögreglan hafði fljótlega upp á
þeim og handtók þá eftir aö sýnt
var aö fingraför þeirra pössubu
viö för, sem fundust í hótelher-
berginu á sínum tíma.
játningin
Hagood var blökkiunaður, al-
skeggjaöur, fremur smávaxinn og
grannur. Stonebreaker var hins
vegar stór og mikill mmur, hvít-
ur, meö skásett augu og bolabíts-
yfirbragö. Hann var talinn fyrir
þeim félögiun.
Þab kom ekki á óvart þegar
Stonebreaker neitaöi öllum sakar-
giftum, en um Hagood gegndi
ööm máli. Með hjálp táknmáls-
sérfræbings sagbi hann lögTegl-
unni sólarsöguna, þegar gengiö
var á hann.
Þeir félagar höföu kynnst
Tammy Williams nokkrum dög-
um fyrir morðiö, er hún vann
tímabundið viö ræstingar í at-
hvarfi sem heymarlausir höfðu í
miðborg San Diego. Þeir höföu
heyrt orðróm um að Tammy
myndi græöast fé á næstunni og
geröu sér far um aö kynnast
henni af þeim sökum. Eins og áð-
ur hefur komiö fram, sneri
Tammy aldrei baki viö neinum
sem þurfti á henni aö halda. Hún
vorkenndi þeim félögunum, enda
virtust þeir fátækir og vinasnauð-
ir. Tammy sagöi þeim að ef hún
yröi ríkari, myndi hún hjálpa
þeim fjárhagslega. Hún geröi sér
góöar vonir um að vinna skaða-
bótamál eftir aö strætó hafði
keyrt á hana, en enn vissi hún
ekki hvort hún ynni máliö.
Dagar liðu og Stonebreaker fór
að gera sér í hugarlund að Tammy
væru búin að fá peningana, en
segbi þeim ósatt. Hann stakk upp
á því við Hagood aö hann skyldi
drepa Tammy, „bara vegna þess
aö hann langaöi að vita hvernig
tilfinning þaö væri" og hafði fé-
laga sinn meö sér.
Þeir heimsóttu hana eitt kvöldið
og hún bauö þeim strax inn, enda
hélt hún að þeir væru aöeins aö
leita félagsskapar. Stonebreaker
hins vegar var aö leita aö pening-
um sem ekki voru til og réðst
strax á hana, keflabi og batt.
„Ég geröi þab sem mér var sagt
að gera til aö aðstoða hann,"
sagði Hagood og virtist ekki kom-
ast í neitt uppnám viö að rifja
þetta upp.
Síðan lýsti hann því hvemig
Stonebreaker heföi pyntab fóm-
arlambið sér til skemmtunar og
síðan kyrkt hana. Aö því loknu
leituöu þeir verömæta í hótelher-
berginu, en höfðu ekkert upp úr
krafsinu.
Þegar sagan var borin undir
Stonebreaker, kannaðist hann við
atburöarásina í meginatriötun,
nema hann sneri hlutverkunum
við. Ekki er búiö aö dæma í máli
ógæfumannanna tveggja, en talið
er aö þeir verði fundnir sekir um
morö af fýrstu gráöu. Þaö þýöir 30
ára fangelsi eöa þar um bil. Málið
er sérstætt fyrir þær sakir að algjör
tilviljun réð því ab sökudólgamir
vom loks handteknir, 8 ámm eft-
ir glæpinn. Ef ekki heföi komið til
eftirtekt heymleysingjakennar-
ans, gengju Stonebreaker og
Hagood enn lausir um götur San
Diego borgar.