Tíminn - 21.04.1994, Blaðsíða 10

10

Fimmtudagur 21. apríl 1994
Frá Jóhönnu Engilbertsdóttur og
Magnúsi Bjarnasyni:
Ár fjölskyldunnar
Mótlæti og upplausn í mörgum löndum varð til
þess að Sameinuðu þjóðirnar ákváðu að gera árið
1994 að ári fjölskyldunnar. Við blasir víða um lönd
að þegar fjölskyldur flosna upp og fjölskyldubönd-
in bresta, þá lamar það og gegnsýrir allt þjóðfélag-
ið. Ungt fólk flosnar upp frá heimilum sínum og fer
jafnvel á vergang. Það hverfur frá námi, en hefur
ekki að neinu að hverfa, þar sem atvinnuleysi er
víðast hvar. Áfengis- og vímuefnaneysla eykst og í
kjölfarið leiðist fólk til afbrota.
Þetta er dökk mynd af ástandi sem þekkist alltof
víða og við, hið svokallaða allsnægtaþjóðfélag,
erum farin að finna smjörþefinn af þessu geigvæn-
lega alþjóðlega vandamáli. Við þurfum ekki að leita
lengur út í heim til að finna ömurleg dæmi um
skort, vímuefni og afbrot. Við höfum of mörg
dæmi hér heima.
Mörg samfélagsslys má rekja til þess að staða og
samheldni fjölskyldunnar hefur veikst. Margt kem-
ur til, en þó vegur atvinnuleysið hvað þyngst. Mis-
skipting auðs hefur vaxið og hópur þeirra fátæku
hefur stækkað. Það er ekki síst ömurlegt fyrir það að
samfélagið er sífellt að verða flóknara og vanda-
samara á mörgum sviðum. Kröfur og skyldur aukast
á hendur öllum þegnum, jafnframt minnkandi
tekjum hjá of mörgum.
Hraðinn og streitan hjá þeim, sem hafa vinnu,
hefur einnig aukist og lífsgæðakapphlaupið ræður
of mikið daglegu lífi. Jafnvel er teflt á tæpasta vað
hjá þeim sem þó hafa vinnu. Þetta gegnsýrir allt
samfélagið og spennan veikir hornsteinana, sem
eru fjölskyldurnar. Skortur og spenna magnast upp
í gegnum allt okkar sífellt flóknara samfélag.
Sálarró og gleði eru undirstaða þægilegs lífs og eru
skilyrði þess að fólk lifi ánægjulegu og hamingju-
sömu lífi. Fátt er hættulegra fjölskyldunni en skort-
ur og atvinnuleysi. Þá fer allt úr böndunum. Það
vantar ekki að fjölbreytt framboð er af tóm-
stundagamni og afþreyingu, en þegar of stór hópur
líður skort vegna atvinnuleysis þá verður þess ekki
notið af öllum. Flest af því, sem gert er sér til gam-
ans og þroska, kostar einhverja peninga. Fólk vill
geta lifað eins og aðrir í kringum það.
Of mörg þjóðfélagsmein eiga rætur að rekja til
skorts og fátæktar. Eins og mál standa nú, er það
stærsta skyldan að ráðast gegn atvinnuleysinu á ári
fjölskyldunnar. Það er að sjálfsögðu ekki auðvelt
verk, en þó má leita fjölmargra ráða. Þetta er að
miklu leyti stjórnunarvandamál bæjarfélaga og rík-
is.
Jafnframt baráttunni gegn atvinnuleysinu þarf að
stórauka hverskonar fjölskylduráðgjöf. Fólk þarf
fjárhiagslegar leiðbeiningar og aðstoð við að leysa
skuldbindingar sínar, ef þess er nokkur kostur. í
sumum tilfellum þarf miklu meira til; andleg upp-
bygging einstaklinga og fjölskyldna, sem þurfa að
éndurheimta sjálfstraust sitt og reisn, er oft nauð-
synleg eftir langvárandi erfiðleika.
Það má ekki líta framhjá aðsteðjandi vanda. Það
þarf bæði pólitískar og félagslegar lausnir.
Skemmtifundur Fram-
sóknar í Hafnarfiröi
Jóhanna Engilbertsdóttir flutti ávarp á skemmtifundinum.
ramsóknarflokkurinn í
Hafnarfiröi hélt
skemmtifund í veitinga-
húsinu Hraunholti 12. april
s.l. Hvetjandi ávarp flutti Jó-
hanna Engilbertsdóttir, sem
skipar 1. sæti framboöslist-
ans í komandi bæjarstjómar-
kosningum.
Gestur fundarins var Gubni
Ágústsson alþingismaöur,
sem flutti hressilegt upp-
örvandi ávarp. Spiluö var fé-
lagsvist, en í boöi vom glæsi-
leg verölaun. Aö lokum var
stiginn dans til miönættis.
Ávarp Jóhönnu Eng-
ilbertsdóttur á
skemmtikvöldi Fram-
sóknarflokksins í
Hafnarfirbi 12. apríl
s.l.
Ágætu gestir.
Nú er mikill hugur í okkur
framsóknarfólki. Okkur finnst
tími til kominn aö raddir okk-
ar heyrist í stjóm bæjarins.
Þaö hefur veriö haft á oröi að
viö séum kjarkað fólk, sem
bjóöum okkur fram fyrir
Framsóknarflokkinn. Já, okkur
skortir hvorki kjark né þor. Er
það ekki einmitt þaö sem
vantar? Fólk meö kjark og þor?
Ég býö mig fram til bæjar-
stjórnar vegna þess að ég trúi
því að ég geti unnið til góðs
fyrir bæjarfélagið. Ég vona að
þið séuð mér sammála.
Það hafa ýmsir straumar og
stefnur leikið um mig í lífinu.
En það er öfgalaus manngild-
isstefna Framsóknarflokksins
sem hefur reynst mér best.
Öfgar eru aldrei til góðs, í
hvaöa mynd sem þær em. Við
viljum lýðræði, en er það lýð-
ræði í raun þegar einn flokkur
stjómar í langan tíma?
Það er einkennilegur boð-
skapur til bæjarbúa að þaö sé
eðlilegur hlutur að offjárfesta
og eyða um efni fram. Þetta er
verðbólguhugsunarháttur,
sem er úreltur. Þaö er einmitt
hann sem hefur valdið þvf, aö
fjölskyldur og fyrirtæki hafa
orðið gjaldþrota í stómm stíl
með öllum þeim mannlega
harmleik sem því fylgir.
Viö emm dugleg þjóö. Við
viljum vinna. Atvinna fyrir
allar vinnufúsar hendur hlýtur
að vera markmiðið til þess aö
fólk haldi sjálfsvirðingu sinni.
Þaö skiptir máli hvemig
fólki líður. Við veröum að
vinna að forvörnum í ýmsum
málum. Þannig aö fólk hafi
greiðan aðgang að leiðbein-
ingum áður en allt er komið í
óefni. Þá á ég bæði við í fjár-
málum og mannlegum sam-
skiptum.
Þaö skiptir okkur máli
hvemig staðið er að bæjarmál-
um, svo sem atvinnumálum,
umhverfismálum, félagsmál-
um og hvernig spilað er úr
okkar sameiginlega sjóöi.
Okkur kemur þetta við.
Nú er rétti tíminn til að
stokka upp spilin. Það er áríð-
andi að spila rétt úr þeim í
orðsins fyllstu merkingu. ■
Gubni Agústsson alþingismabur vargestur skemmtikvöldsins. Vib hlibina
á honum á myndinni má sjá Bjöm Ingvarsson.
Einhugur og stemning var á fundi framsóknarmanna.