Tíminn - 31.05.1996, Blaðsíða 11

Föstudagur 31. maí 1996
15
Hólmfríöur Sigurlína
Bjömsdóttir
Hún var fædd að Stóra-Grindli í
Fljótum í Skagafirði 3. júní 1904,
en lést á Hrafnistu í Hafharfirði
23. maí 1996.
Foreldrar hennar voru hjónin
Bjöm Ólafur Jónsson, skipstjóri og
bóndi á Karlsstöðum í Fljótum, f.
29. ágúst 1864 í Efra-Haganesi í
sömu sveit, en d. 14. ágúst 1924 á
Sauðárkróki, og Guðríður Hjalta-
dóttir, f. að Reykjum á Reykja-
strönd 14. apríl 1861, d. 29. apríl
1947 að Álfabrekku íReykjavík.
Böm þeirra vom: Kristín Elín-
borg, f. 4. febrúar 1889 í Borgar-
gerði í Skagafirði, d. 22. sept.
1986 í Reykjavík, gift Pétri Bene-
diktssyni verslunarmanni, f. 16.
ágúst 1886 að Minni-Þverá íFljót-
um, d. 23. desember 1973 í
Reykjavík; Hjalti Magnús, f. 27.
janúar 1892 á Ríp, Hegranesi,
stórkaupmaður, d. 30. apríl 1986
í Reykjavík, k. Óvina Anne Margr-
ét Amljóts Velschow, f. 4. mars
1900, d. 2. des. 1993; Guðlaug, f.
1. apríl 1895 að Ríp í Hegranesi,
kaupkona, d. 6. júní 1978, m. Jón
Erlendsson verkstjóri, f. 6. október
1894 að Sturlureykjum í Borgar-
firði, d. 17. nóv. 1939 íReykjavík;
Jónína, f. að Ríp 25. júlí 1896, d.
9. des. 1977 í Reykjavík, m. séra
Benjamín Kristjánsson, prófastur
í Gnmdarþingum, f. 11. júní
1901 að Ytri-Tjömum íEyjafjarð-
arsveit, d. 3. apríl 1987 á Krist-
nesspítala; Sveinn Guðbrandur,
póstfulltrúi í Reykjavík, f. 14. júlí
1897, d. 13. nóv. 1963, k. Stefan-
ía Einarsdóttir, f. 23. okt. 1897, d.
26. tnars 1993 íReykjavík; Bjam-
ey Guðrún, f. 3. janúar 1907 að
Karlsstöðum í Fljótum, d. 8. janú-
ar 1969 í Reykjavík, verslunar-
t MINNING
maður, ógift og bamlaus.
Þann 11. maí 1935 giftist Sig-
urlína Jóni Gunnarssyni, verk-
fræðingi og forstjóra Síldarverk-
smiðju ríkisins og síðar forstjóra
Sölumiðstöðvar hraðfrystihús-
anna. Hann var fœddur að Ysta-
Gili í Engihlíðarhreppi í Austur-
Húnavatnssýslu 15. febrúar 1900,
d. 4. júní 1973.
Þau eignuðust þrjú böm, tvo
drengi og stúlku.
Fyrsta bam sitt, dreng, misstu
þau við fæðingu á Landspítalan-
um, en á Siglufirði eignuðust þau
Guðríði, f. 19. sept. 1938, gift 17.
des. 1969 Benedikt Sveinssyni, f.
31. júlí 1938, hæstaréttarlög-
manni, Lindarflöt 51, Garðabæ.
Þau eiga þrjá syni: Sveinn, f. 16.
janúar 1962, tölvunarfræðingur;
Jón, f. 16. okt. 1964, rafmagns-
verkfræðingur hjá Marel, k. Ág-
ústa Ama Grétarsdóttir lyfjafræð-
ingur og eiga þau þrjú böm;
Bjami, f. 26. janúar 1970, lög-
maður, k. Þóra Margrét Baldvins-
dóttir og eiga þau eina dóttur.
Gunnar Bjöm, f. 17. október
1939, rekstrarhagfræðingur,
Hrauni, Álftanesi. K. I Franzisca
Gunnarsdóttir, sálfræðingur frá
Skriðuklaustrí. Þeirra sonur Gunn-
arBjöm viðskiþtafræðingur, f. 31.
okt. 1969. K. II Sigríður Guðbjörg
Einvarðsdóttir, hjúkmnarfræðing-
ur og Ijósmóðir. Böm þeirra em:
Vigdís, f. 30. okt. 1980, og Jón f.
21. maí 1982.
Lína, en svo var hún nefnd í
t MINNING
Sigríður
Sigurðardóttir
Fædd 14. febrúar 1945
Dáin 18. maí 1996
Brostinn er strengur — söngur hörpunnar hljóður,
horfinn afvorrí braut.
En minningin Ijúfa, lífsins dýrasti sjóður,
líknar og bætir þraut.
Hjálpa þú faðir, frelsarinn mildur og góður.
Beríð þið englar, ástvin til fegurri heima,
á ókunna sólarströnd.
Þar sem öllum þjáningum hægt er að gleyma,
þar bíður vinarhönd.
íhjarta tnunum við gleðistundimar geyma.
Tónanna veröld, tindrandi hrein og fógur
var tilvera þín og líf.
Hljómana skildir, þeirra þýðróma sögur
íþrautunum vom hlíf.
Þráðir sólskinið, söngva og Ijúfar bögur.
Grænka nú túnin Eyjafjöllunum undir,
andar hinn Ijúfi blær.
Hér em geymdar hljóðar ánægjustundir,
hér er þitt land og bær.
Fjöllin og særinn, vellir og grónar gmndir.
Sárt er að kveðja, en sólin hnígur að viði
að síðustu öllum hjá.
Þá finnast þau aftur á ókunnu tilvemsviði
sem elska, vona og þrá.
Við þökkum og biðjum — far þú vina í friði.
(G.Ö.)
Agnes og Guðbjartur
daglegu tali, ólst upp hjá for-
eldrum sínum á Karlsstöðum í
Fljótum, í stórum systkinahópi.
Fljótt eftir barnanám og ferm-
ingu fóru börnin eitt af öðru að
heiman til frekara náms og
starfs.
Svo var komið að aðeins tvær
yngstu systurnar, Lína og Guð-
rún, voru heima á Karlsstöðum,
ásamt undirrituðum, sem alinn
er þar upp hjá afa og ömmu frá
því ég var nokkurra vikna og þar
til afi dó 1924 og amma brá búi
og flutti til Reykjavíkur með
okkur Guðrúnu.
Eftir að Guðlaug hafði gifst í
Reykjavík 1921 fór Lína til
hennar og var við nám í
Kvennaskólanum í Reykjavík og
að því loknu starfaði hún í af-
greiðslu í Laugavegsapóteki.
Haustið 1928 flytur Lína til
Winnipeg í Kanada ásamt móð-
ur minni, Jónínu, og stjúpa,
séra Benjamín Kristjánssyni, en
séra Benjamín var þar prestur í
Sambandssöfnuðinum hjá Vest-
ur-íslendingum.
í Winnipeg hóf Lína að læra
hárgreiðslu og snyrtingu og
lauk því námi. Hún starfaöi í fé-
lagsstarfi Vestur-íslendinga við
Sambandssöfnuðinn og söng í
kirkjukór undir stjórn Björgvins
Guðmundssonar. Hún var mjög
tónelsk sem móðir hennar.
Jón Gunnarsson var á þessurn
árum við nám í Noregi og síðan
Bandaríkjunum, en systir Jóns,
Guðbjörg, var búsett í Winnip-
eg og þekktust þær Lína vel og
störfuðu báðar í Sambandssöfn-
uðinum. Lína vissi því vel um
námsframa Jóns.
Eftir að hún flutti heim til ís-
lands á ámnum eftir 1930 hóf
hún á ný störf í Laugavegsapó-
teki, en nokkm síðar kom Jón
heim frá námi og þau giftu sig,
sem fyrr var sagt, 11. maí 1935.
Lína var glæsileg ung kona,
fríð með mikið ljóst hár, grönn,
meðalkona á hæð, frá á fæti,
hafði Ijúft skap, var velviljuð,
vönduð til orðs og æðis.
Það átti fyrir henni að liggja
að búa lengi erlendis með
manni sínum og ferðast mikið
með honum vegna starfs hans,
en best kunni hún við sig að
vera heima með börnum sín-
um, enda bjó hún honum fag-
urt og menningarlegt heimili.
Ánægðust var hún er þau hjón-
in fluttu heim með börnin og
reistu sér hús, er þau nefndu
Hraun, við Álftanesveg og hófu
þar skógrækt.
Lína stób fast við hlið manns
síns og minnast má þess að eitt
sinn er þau voru stödd á Norð-
ur-ítaliu og Jón varð fyrir mjög
alvarlegu slysi og á slysavarb-
stofu þar taldi læknir að þyrfti
að aflima handlegg. Tók hún þá
þegar ákvörðun að koma hon-
um á þekkt sjúkrahús í Sviss og
fékk lækni og sjúkrabíl að flytja
hann þegar með sér í þetta
sjúkrahús og komst hann þar í
hendur góðra lækna og hélt
hönd og handlegg, þó ekki næði
hann fullri heilsu.
Hún hélt heimili á Hrauni á
Álftanesi lengi eftir að Jón lést,
en er aldur færðist yfir gat hún
ekki hugsaö um svo stórt hús og
hvarf hún þá til heimilis dóttur
sinnar og tengdasonar að Lind-
arflöt 51, Garðabæ, og naut þar
góðrar vistar og umönnunar.
Síðast var hún á sjúkradeild
Hrafnistu í Hafnarfirði.
Nærminni var smám saman
að bila, en lengi hafði hún
ánægju af að rifja upp ýmislegt
frá æsku og liðinni tíb, syngja
ýmis Ijóö er hún kunni frá þeim
tíma.
Gób kona er gengin. Blessuð
sé minning hennar. Útför
hennar fer fram frá Bessastaða-
kirkju í dag, föstudaginn 31.
maí, kl. 15.00.
Aðstandendum öllum vottum
við hjónin dýpstu samúð.
Margrét Þorsteinsdóttir,
Bjöm Ingvarsson
Þorvaldur Hjálmarsson
Fæddur 12. mars 1920
Dáinn 9. maí 1996
Mig langar að minnast meb
nokkrum orðum skólabróður
míns frá Reykholtsskóla.
Þegar ég kom í Reykholts-
skóla haustið 1939 var Þor-
valdur að byrja sinn síðari vet-
ur í skólanum. Ég sá strax að
hann naut trausts skólayfir-
valda og var fenginn til að
veita forstöbu mötuneyti skól-
ans ásamt Benedikt Franklíns-
syni.
Öllum nemendum skólans
var skipt niður í hópa og
skyldum við læra ræðu-
mennsku. Ég var svo heppinn
að lenda í þeim hópi er hann
veitti forstöðu, því hann var
ágætur ræðumaður. Hefur sá
eiginleiki komið sér vel fyrir
Þorvald síöar í sambandi vib
félagsmál, því hann vann mik-
ið fyrir Kaupfélag Borgfirðinga
sem deildarstjóri og fulltrúi á
aðalfundum þess. Einnig sótti
hann pólitíska fundi bæbi í
héraði og í Reykjavík.
Þorvaldur var góöur bóndi
sem og Guðmundur bróðir
hans, en þeir ráku félagsbú
saman í fjölda ára. Þeir voru
hagsýnir bændur og bjuggu
stórbúi í áratugi.
Ég held að sé óhætt að segja
að þeir hafi búið við góðan
•®'. -ím
h* f
t MINNING
efnahag, og fengu þeir
snemma stóra dráttarvél á
þeirra tíma mælikvarða og
unnu jarðvinnslu fyrir sig og
aðra. Hafði Guðmundur farið
á dráttarvélanámskeið að
Hvanneyri til að kynna sér
meðferð slíkra véla. Jeppi kom
snemma á heimilið og ók Þor-
valdur honum gjarnan.
Þorvaldur var sonur Hjálm-
ars Guðmundssonar frá Koll-
stöðum, af Kollstaðaætt sem
margt dugnaðarfólk er komið
útaf, og Hróðnýjar Þorvalds-
dóttur frá Norður-Reykjum.
Þorvaldur á Norður-Reykjum
var dugnaðarbóndi og mér
hefur verið sagt að hann hafi
getað unnið þrjú verk í einu.
Hann gekk prjónandi milli
bæja og rak kindur á undan
sér; einnig þurfti hann að
passa að vaða ekki í pollum
sem á vegi hans urðu.
Ekki er hægt að minnast á
búskapinn í Háafelli án þess að
geta um konu hans, Jónínu
Margréti B. Þórhallsdóttur,
sem er látin, mikla dugnaðar-
konu ættaða úr Reykjavík.
Þeim varð tveggja dætra auð-
ið.
Að síðustu vil ég þakka þér,
Þorvaldur, gömul og góð
kynni, bæði sem skólabróður
og samstarfsmanni í sóknar-
nefnd Síðumúlakirkju til
margra ára; og fel þig Guði
þínum á vald.
Þorsteinti Sigurðsson
L#TT#
viNNiNGSTöLURrr~rm i
MIÐVIKUDAGINN 29.05.1996 _|
. .ÐAIOLUR
Absendar greinar
sem birtast eiga í blaöinu þurfa aö vera tölvusettar og
vistaöar á diskling sem texti, hvort sem er í DOS eöa
Macintosh umhverfi. Vélrit-
aöar eöa skrifaöar greinar Íaaaí.
geta þurft aö bíöa birtingar
vegna anna viö innslátt. 'S^vy'iytyty'iy'vyty'iyiy'
Vmningar "SUi FJöIdi vlnnlnga Vinnlngs- upphæö
1. 6-6 3 15.230.000
p 5 af 6 n 812.747
3. 5-6 3 67.680
4. 4 «*6 173 1.860
c 3-6 583 230
Samtals: 762 17.161.656
Heidarvinningsupphœð: Á ÍstandL
47.161.656 16.701.656
Upplisingar um vrmingstölur fást ermig í simsvara
568-1511 eöa Grænu númeri 80043511 og í textavarpi á siöu 453