Réttur - 01.01.1943, Qupperneq 30

34
RÉTTUR
Þar eru í rauninni síSustu vígi Bandamanna á Kyrrahafi. En þar
hafa þeir einnig vígstöðu til að hefja sókn noröur á bóginn og ná
aftur úr greipum Japana hinum mikla eyjaklasa Kyrrahafsins. Þótt
ekki verði neinu spáð um þessa sókn, þá er þó fullvíst, að hún
verður bæði hörð og erfið. Bardagarnir á Guadalcanal og á Nýju
Gíneu, sem staðið hafa nálega í 9 mánuði, sýna greinilega, hvílíkt
feikna starf það verður að hrekja hina gulu drottnara burt af eyj-
unum. Hernaðarlega skoðað virðist það varla vera vinnandi vegur
nema að sókn verði hafin á hendur Japönum frá meginlandi Asíu.
Nú er öll strandlengja Asíu frá Vladivostok til landamæra Indlands
í höndum Japana. Af því má ráða, að Ráðstjórnarríkin munu ráða
úrslitum um það, hvort takast mun að sigra Japana í náinni fram-
tíð. Asíulönd Ráðstjórnarríkjanna eru tilvalinn staður til sóknar
gegn Japan sjólfu, iðnaðarmiðstöðvum þess og aðdráttarleiðum.
Þess mun þó ekki að vænta, að Rússland muni rjúfa frið á Japön-
um meÖan það stendur eitt uppi í vörninni gegn Evrópuher Þýzka-
lands. Hins vegar er þess að gæta, að Þýzkaland hefur lagt mjög
að Japönum um að hefja sókn inn í Síberíu, svo að Rússar yrðu
að berjast á tvær hendur. Til þessa hefur Japönum þó ekki þótt
árennilegt að leita á Rússa — þeir hafa þegar nokkra hernaðarlega
reynslu í þeim efnum! — þótt jafnan megi búast við því, að þeir
freisti að lama hið rússneska stórveldi, sem fyrir allra hluta sakir
er hættulegasti andstæðingur hins japanska keisaradæmis. Hið ný-
stofnaða nýlenduveldi Japana í Asíu og á Kyrrahafinu hefur gjör-
breytt fornri valdaskipan á þessum slóðum. Hið hráefnasnauða
Japan er nú orðið með hráefnaauðugustu stórveldum heimsins.
Japanar ráða nú yfir geysimiklum hráefnalindum, tini, olíu, baðm-
ull, kolum og járni, og þeir hafa sýnt það áður, að þeim er mjög
lagið að nýta þær. Því lengur sem styrjöldin varir, því meir sem
þeim verður ágengt í Kínastyrjöldinni, því meir munu Japanar
festa sig í sessi og styrkjast að hernaöarmætti. Fyrir þá sök er
hinum engilsaxnesku stórveldum mjög í mun, að hernaðarleg sam-
vinna takist með þeim og Ráðstjórnarríkjunum á vígstöðvum Aust-
urasíu. Og þegar Iengra líður á styrjöldina mun vígstaða Rússlands