Réttur - 01.07.1982, Blaðsíða 29

Það er hart að þurfa að slá af móði
þá, sem gegna réttvísinnar hljóði.
Það er sárt að ata í bróðurblóði
bóndaniðjans vinnufúsa hönd.
Það er eins og rímlaus röst í Ijóði,
rekin fram af sundurtættri önd.
Nauðsyn lífs hvern lagastaf þó brýtur,
langlund hinna snauðu eitt sinn þrýtur.
Sá, sem á er barið, berjast hlýtur,
bylting er hans eina ráð í neyð.
Kúgun öll að feigðarósi flýtur,
— frelsið er hin mikla sigurleið.
V
Hefjum vora stétt til stœrri dáða!
Stofnum heilir bræðralagið þráða!
Vörpum meira Ijósi á bóga báða!
Brjótum dauðans gráu vígi senn!
Starfsins þjóð skal vaka, vinna, ráða!
Vort er ríkið, nýja tímans menn!