Fréttablaðið - 30.03.2009, Blaðsíða 32

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is PRENTUN: Ísafoldarprentsmiðja
Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is DREIFING: dreifing@posthusid.is Veffang: visir.is EF BLAÐIÐ BERST EKKI: 512 5060
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
BAKÞANKAR
Gerðar Kristnýjar
Í dag er mánudagurinn 30. mars,
89. dagur ársins.
6.52 13.32 20.13
6.34 13.17 20.01
með ánægju
Gatwick
Bandaríkin
Ísland
Mið-Ameríka
Karíbahafið Afríka
Asía
Evrópa
London
Gatwick til
allra átta!
Frá og með 1. maí flytjum við okkur frá Stansted yfir á Gatwick
flugvöll (South terminal). Gatwick er þægilega staðsettur suður af
London og þaðan fljúga flugfélög á borð við easyJet, British Airways
og US Airways til allra heimshorna. Möguleikar á ódýru og fjölbreyttu
tengiflugi verða þá enn fleiri fyrir hagsýna og ævintýragjarna
ferðalanga.
Kynntu þér Gatwick og bókaðu flug á frábæru verði á
www.icelandexpress.is
www.gatwickairport.com
Bókaðu
tengiflug!
Frá
1. maí
2009
Opið 07 til 02
Lyfja Lágmúla
- Lifið heil
www.lyfja.is
Árið 1975 fórum við pabbi á opnun myndlistarsýningar
í Gallerí Súm eins og fínt fólk.
Þar var margt um manninn og
listaverkin breiddust yfir veggi
eins og bergflétta. Svo sat þarna
líka myndastytta í stól. Þetta var
alhvít kona með hönd undir kinn
og bærði ekki á sér frekar en stytt-
ur yfirleitt. Og þó. Allt í einu greip
fólk andann á lofti og skvaldrið
þagnaði. Myndastyttan virtist hafa
fengið nóg. Hún var staðin upp og
gekk hikandi skrefum í átt að dyr-
unum. Sýningargestir eltu auðvit-
að forvitnir og fylgdust með henni
hverfa sjónum úti í porti. Gjörn-
ingurinn reyndist vera eftir Rúrí
sem hafði ekki vílað fyrir sér að
sitja þarna grafkyrr í um það bil
40 mínútur.
MYNDARÖÐ af gjörningnum
hangir uppi á sýningunni Nokkrir
vinir sem stendur nú yfir í Lista-
safni Íslands. Þar birtumst við
pabbi á einni myndinni. Hann
frakkaklæddur en ég í úlpu af eldri
frænku minni og hef ekki hirt um
að taka af mér hettuna. Buxurn-
ar mínar eru úr köflóttu ullarefni
sem stakk. Við horfum stóísk fram
hjá styttunni. Hún vekur enga sér-
staka athygli hjá okkur. Við tökum
að minnsta kosti ekki eftir því að
hún andar. Þetta er augnablikið
áður en sýningargestum varð ljóst
að leikið hafði verið á þá. Þetta er
augnablikið áður en ég uppgötvaði
endanlega hvílíkt lifandis fjör list
getur verið.
EKKI er þetta í fyrsta sinn sem ég
sé myndirnar því ég man eftir að
hafa rekist á þær að minnsta kosti
tvisvar áður á sýningu. Á þeirri
sem nú hangir uppi í Listasafninu
lætur Rúrí aftur á móti stólinn
sem styttan sat á fylgja með. Ég
man að minnsta kosti ekki eftir því
að hafa barið hann áður augum. Á
stólnum hvílir líka blind og þögul
gríman, auk hjúpsins sem var um
annan fótinn og slæðunnar sem
hvíldi á höfði styttunnar.
NÚ þegar allur þessi tími er liðinn
frá gjörningnum og myndirnar af
honum eru sýndar í jafnhátíðlegu
safni verða þessir hvítu munir
að helgidómum. Það rennur fyrst
núna upp fyrir mér að þetta var
ekki myndastytta sem við eltum
út í portið forðum daga, heldur
sjálf María mey. Orðalaust stakk
hún okkur af. Við stöndum eftir án
nokkurra vegvísa eða skilaboða en
þó svolítið meyr yfir því að hafa
fengið að sjá hana þótt ekki væri
nema í mýflugumynd.
Hin helga mær